W dniu dzisiejszym
rozpoczynają się w Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Kardynała Stefana
Wyszyńskiego w Warszawie obrady Międzynarodowej Konferencji Naukowa „Wychowanie do pokoju. Między tradycją, ponowoczesnością i nowymi
wyzwaniami”.
Celem konferencji jest debata czołowych naukowców,
edukatorów i praktyków z całego świata w celu omówienia krytycznych
kwestii związanych z edukacją pokojową, w szczególności podjęcie refleksji nad
wartością pokoju z perspektywy myśli i praktyki społeczno-edukacyjnej oraz
filozofii wychowania. Treść wystąpień dotyczy analizy wartości pokoju w świetle
myślenia krytycznego, analitycznego, reinterpretującego wiele nurtów
społecznego pojmowania człowieka i jego szans na obecność w świecie.
Organizatorzy stawiają sobie także za cel promowanie nauki
polskiej w przestrzeni międzynarodowej. Zachęcam do zapoznania się ze
stroną internetową tego wydarzenia, na której znajdują się szczegółowe
informacje dotyczące konferencji: www.wychowaniedopokoju.edu.pl.
Każdy zainteresowany uczestnictwem, które nie wymaga ponoszenia z tego tytułu opłat, będzie mile widziany, zaś organizatorzy zapewniają o możliwości zabrania głosu w dyskusji.
Zdolność do życia w pokoju, tolerancja i przestrzeganie w życiu zasady fair play wcale nie są czymś oczywistym. Nadal aktualne jest pytanie, ile jeszcze katastrof musi doświadczyć ludzkość, aby nie po szkodzie, ale właśnie przed nią nauczyła się wreszcie żyć w pokoju. Taką szansą na ponowne odkrycie wartości pokoju między ludźmi, szansą dla wszystkich dorosłych, nie tylko tych profesjonalnie zajmujących się dziećmi, stają się wciąż nie dostrzegane, przemilczane wzajemne relacje między rodzicami i dziećmi
Skąd bierze się przemoc między ludźmi? Wcześniej wszyscy uważali, w tym także słynni naukowcy, że człowiek jest niestety zły, ma popęd do przemocy, popęd agresji. Zmieniły się czasy, zostały też zmienione przez mężczyzn i kobiety stare prawa, które postrzegano jako fałszywe. Prawa nie spadły z niebios, ale zostały stworzone przez ludzi. Kiedy zmieniła się ich świadomość, sposób myślenia, to dostosowano do nich także prawa, chociaż realia temu zaprzeczają.
Kobiety nadal są opresjonowane w domach rodzinnych mimo, iż prawo gwarantuje im równouprawnienie płciowe. To w społeczeństwach przeddemokratycznych obowiązuje teza: „Kto ma władze, ten ma prawo”, służąc przede wszystkim panującym. Przykładem takiego władztwa jest nie tylko patriarchalizm, ale i adultyzm (władztwo dorosłych). Coraz częściej psychologowie piszą o negatywnych skutkach doświadczeń z dzieciństwa.