Trudno pogodzić się z myślą, że zmarła tak znakomita pedagog
społeczna, badaczka procesów zmian społecznych w środowiskach socjalizacji
dzieci i młodzieży oraz w placówkach opiekuńczych i resocjalizacyjnych, jaką była prof. Krystyna Marzec-Holka Dzięki swoim szerokim zainteresowaniom badawczym, wysokim kompetencjom
metodologicznym i ogromnej kulturze naukowej odgrywała kluczową rolę w
kształceniu studentów i kadr akademickich w naukach społecznych w dyscyplinie
pedagogika.
Zarówno
Centralna Komisja Do Spraw Stopni Naukowych i Tytułu, jak i Rada Doskonałości
Naukowej powoływała p. Profesor w roli recenzentki w przewodach/postępowaniach
habilitacyjnych i do oceny wniosków na tytuł profesora. Zawsze mogliśmy liczyć
na Jej rzetelną, pogłębioną merytorycznie analizę osiągnięć naukowych
kandydatów do awansu naukowego. Opiniowała dorobek naukowy dla badaczy z
czołowych uniwersytetów i akademii pedagogicznych w kraju.
W pierwszych latach po studiach pracowała w Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu im.
Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku, na Wydziale Wychowania Fizycznego i Sportu. Najdłużej jednak była zatrudniona w Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
(wcześniej WSP), gdzie kierowała Katedrą Pedagogiki Społecznej (1998-2017). Była też zatrudniona na stanowisku profesora zwyczajnego w
Uniwersytecie Warszawskim, a wcześniej w Akademii Pedagogiki Specjalnej im.
Marii Grzegorzewskiej w Warszawie. Już jako emerytowana profesor kontynuowała
swoją pracę dydaktyczną i badawczą w Elbląskiej
Uczelni Humanistyczno-Ekonomicznej na Wydziale Pedagogiki.
Krystyna Marzec-Holka ukończyła studia pedagogiczne na Uniwersytecie Gdańskim w 1971 roku. Habilitowała się na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie w 1996 roku na podstawie m.in. dysertacji pt. "Instytucja społecznych kuratorów sądowych w świetle badań". Tytuł profesora otrzymała w 2001 roku. Doradzała w Radzie Naukowej przy Rzeczniku Praw Dziecka, a także byłą członkinią rad naukowych w wydawnictwach czasopism pedagogicznych z wykazu MEiN: „Auxilium Sociale. Wsparcie Społeczne”, „Auxilium Sociale Novum”, „Chowanna” oraz ,,Przegląd Pedagogiczny”.
Jest Autorką kilkudziesięciu artykułów, znaczących monografii naukowych i redaktorką prac zbiorowych. Wydała kluczowe dla pedagogiki społecznej i resocjalizacyjnej rozprawy naukowe. Za książkę pt. Dzieciobójstwo, przestępstwo uprzywilejowane czy zbrodnia (Bydgoszcz 2004) została nagrodzona w 2004 przez Ministra Edukacji Narodowej i Sportu.
Żegnam w tym miejscu p. Profesor, której twórczość naukowa, działalność dydaktyczna, oświatowa, ekspercka i organizacyjna wpisała się w najlepsze karty polskiej pedagogiki XXI wieku.