22 sierpnia 2015

Beneficjenci słowackich habilitacji

Czytelników interesują twarde dane empiryczne. Podaję zatem (a nie są to pełne dane, gdyż nie prowadzi się takiego rejestru w MNiSW):

O docenturę na Słowacji w ośmiu uczelniach (w tym jednej prywatnej) ubiegała się z Polski następująca liczba osób ze stopniem naukowym doktora w zakresie:

* 62 z pedagogiki;

* 41 z teologii;

* 13 z ekonomii;

* 12 z filozofii;

* 11 z psychologii;

* 8 z kultury fizycznej;

* 6 z matematyki;

* po 5 z socjologii i historii;

* 4 z filologii;

* 4 z nauk o polityce;

* po 3 z nauk medycznych i nauk wojskowych;

* po 2 z geografii, fizyki, prawa;

* po 1 z nauk technicznych, chemii.

Łącznie 195 osób

Nie podaję tu danych o liczbie profesorów tytularnych, którzy uzyskali tytuł na Słowacji. Proszę zauważyć, że to nie pedagodzy stanowią większość w tej grupie, ale przedstawiciele pozostałych nauk.

Z jakich dyscyplin uzyskane zostały słowackie habilitacje?

I - PRACA SOCJALNA (a więc kierunek kształcenia, a nie dyscyplina naukowa) - aż 52 osoby (!) - to ci, którzy udają pedagogów, psychologów lub socjologów;

II - 31 osób - PEDAGOGIKA

III - 30 osób - TEOLOGIA

IV - 14 osób - DYDAKTYKA RELIGII (KATECHETYKA) - ci udają, że są pedagogami, podczas gdy w Polsce można habilitować się z katechetyki w ramach nauk teologicznych; ;

V - 12 osób - FILOZOFIA

VI - 6 osób - EDUKOLOGIA SPORTOWA oraz SPORT HUMANISTYCZNY (to takie kierunki kształcenia, które nie są AWF, ale go udają);

VI - po 5 osób - EKONOMIA (w tym nauki o zarządzaniu) i RUCH TURYSTYCZNY (ten kierunek - to chyba ze względu na BIURO PODRÓŻY DOCENT :) );

VII - po 3 osoby: NAUKI O POLITYCE, MATEMATYKA, DYDKTYKI PRZEDMIOTOWE (też udają pedagogikę, chociaż nią nie są także na Słowacji, gdyż tam pedagogika ma inny kod i wymogi)

VIII - po 2 osoby : PSYCHOLOGIA, PRAWO;

IX - po 1 osobie - LOGOPEDIA (!), HUMANISTYCZNA GEOGRAFIA (w Polsce mamy zdehumanizowaną); MASS MEDIA.



Oto kolejny przykład zdumiewającego nadużywania uzyskanego na Słowacji dyplomu docenta do praktyki zawodowej, która nie jest z nim zgodna. Pani dr Ewa Kucharska uzyskała w 1998 r. na Wydziale Lekarskim UJ stopień doktora nauk medycznych w zakresie medycyny, specjalność: choroby wewnętrzne. Jej rozprawa doktorska nosi tytuł: Wartość trzypunktowego pomiaru densytometrycznego w ocenie osteodystrofii nerkowej u chorych leczonych powtarzanymi dializami. Wspaniale. Może zatem prowadzić praktykę medyczną, a także jako adiunkt mogła być zatrudniona w Uniwersytecie Jagiellońskim w Collegium Medicum na stanowisku adiunkta.



Jednak upłynął określony Statutem UJ okres jej zatrudnienia, w trakcie którego nie uzyskała habilitacji z nauk medycznych. Zapewne to spowodowało rozstanie się z wykładowczynią tej uczelni. Obecnie wskazuje jako swoje nowe miejsce pracy niepubliczną Akademię w Krakowie. Ta jednak nie kształci medyków.

W Internecie znajdziemy ogłoszenia o aktywności medycznej pani doktor. Także w bazie OPI, którą wyprodukowało MNiSW, znajdujemy dane wprowadzające w błąd czytelników, a być może pani doktor nawet nie wie o tym. Rzecz w tym, że w główce jej arkusza widnieje przed nazwiskiem stopień naukowy - dr hab. W rubryce dyscyplina zgodna z "KBN" - mamy informację - "medycyna". Tym samym każdy, kto będzie szukał doktora habilitowanego nauk medycznych, otrzyma informację, że jednym z nich jest w/w pani.

Informacja w OPI wskazuje, że pani doktor uzyskała stopień doktor habilitowanej nauk społecznych w zakresie pedagogiki, specjalność praca socjalna w 2014 r. na podstawie pracy habilitacyjnej pt. "Opieka hospicyjna i paliatywna w RP" , którą przedłożyła w Catholic University in Ruzomberok. Kto podał informację: "pedagogika - specjalność praca socjalna", skoro w powyższej uczelni można było uzyskać habilitację w 2014 r. tylko z pracy socjalnej, a nie z pedagogiki? Dlaczego zatem w rubryce reprezentowanej przez nią dyscypliny - obok "medycyny" widnieje także - "praca socjalna"?

Wiadomo natomiast, że wszędzie firmuje swój słowacki awans jako dr hab. nauk medycznych, co już jest niezgodne z prawdą. Nie jest bowiem doktorem habilitowanym - jak sama to zresztą ujawnia - nauk medycznych. Jej docentura jest z pracy socjalnej, a ta nie jest nauką medyczną, podobnie jak nie jest pedagogiką. Recenzentem w tym postępowaniu z Polski był doc. dr Stanisław Lipiński z prywatnej Uczelni Nauk Społecznych w Łodzi, zaś członkiem Komisji był z Polski prof. dr hab. Sławomir Mazur, który tam reprezentował Uniwersytet Konstantyna w Nitrze (Słowacja).



Mój wpis nie ma żadnego związku z tą, jak i poprzednio opisaną postacią, ale jest udokumentowany materialnie w kwestii, która bulwersuje środowisko akademickie w naszym kraju. Obie panie zapewne są wspaniałymi lekarkami, które niosą pomoc medyczną osobom tego potrzebującym. Nie jest jednak zgodne z prawem wskazywanie na to, że jest się samodzielnym pracownikiem naukowym czy osobą o wskazanym przez siebie statusie, skoro nie posiada się w danej dyscyplinie naukowej stosownego wykształcenia i aktu mianowania.

Jak już pisałem wcześniej, w związku z międzyrządową umową to nie tylko pedagogika ma w tym kraju problem. Ma go socjologia, medycyna, psychologia, ekonomia, teologia, politologia itd. Jeśli tak dalej będzie, to doktorzy habilitowani pedagogiki, którzy zajmują się edukacją zdrowotną, powinni mieć prawo do otwierania prywatnej praktyki medycznej, skoro treść dyplomu nie ma już żadnego znaczenia.