29 grudnia 2021

Zmarła IKONA PEDAGOGIKI KULTURY - PROFESOR IRENA WOJNAR (1924-2021)

 


Wczorajsza wiadomość o śmierci Profesor IRENY WOJNAR była tą, której nie chciałbym otrzymać. Jako historyk myśli pedagogicznej, filozof sztuki, pedagog kultury, w tym teorii wychowania estetycznego BYŁA, JEST i BĘDZIE IKONĄ nie tylko POLSKIEJ PEDAGOGIKI KULTURY, jedną z najznakomitszych Humanistek XX i XXI wieku. Tworzyła bowiem niemal do ostatnich chwil swojego życia z troską o losy świata humanum. 

Zmarła w wieku 97 lat, ale dla mnie i zapewne dla wielu pedagogów kilku pokoleń była jakby nieśmiertelna, zawsze z nami, przy nas i dla nas. Wzbogaciła światową pedagogikę wyjątkową twórczością, niepowtarzalnością myśli, pięknem słowa, zawsze szczerym i bezinteresownym zaangażowaniem w sprawy cywilizacji ludzkiej. Domknęła swoim odejściem pewną epokę w pedagogice humanistycznej, pedagogice globalnej i egzystencjalnej zarazem. 

Nikt nie potrafił tak jak I. Wojnar pięknie mówić i pisać o człowieku, o roli kultury w naszym życiu, o estetyce i najwyższych wartościach duchowych, które mogą przetrwać dzięki pedagogice, jeśli jest ona autentycznie i odważnie zaangażowana w sprawy każdego człowieka, bez względu na wszelkie podziały czy różnice. 

Dzięki twórczości i wykładom Profesor I. Wojnar przeżyliśmy trudny okres quasitotalitarnego ustroju, dewastowanej przez ówczesne władze kultury oraz tradycji narodowej pedagogiki personalistycznej. Uczona znakomicie łączyła idee indywidualizmu z wspólnotowością oraz edukacji artystycznej ze sztuką. Wzmacniała naszą nadzieję i zaangażowanie, by świat stawał się inny, aniżeli narzucająca jego model partia władzy. Apelowała, by nie zapominać o wartościach prawdy, dobra i piękna wcielając je we własne życie.   

Niektórzy łączyli Jej twórczość naukową z wpływami uwielbianego przez Nią profesora Bogdana Suchodolskiego. Wystarczyło jednak wziąć udział w konferencji naukowej z Jej udziałem, by przekonać się, że miała fenomenalny zasób wiedzy z zakresu światowej literatury, historii sztuki, filozofii i pedagogiki. Potrafiła dzielić się mądrością ze swoimi studentami, współpracownikami, doktorantami oraz nauczycielami. Zachwycała jasnością i logiką wypowiedzi. Jeszcze w ub. roku organizowała konferencję naukową w Komitecie Prognoz Polska 2000+ Polskiej Akademii Nauk w związku z wydawaną wraz z prof. UW Adamem Fijałkowskim monografią naukową.  



Każda z napisanych przez Profesor recenzji rozpraw kandydatów do awansu naukowego stanowiła perełkę polskiej stylistyki i sztuki oceniania. Była przy tym recenzentką niezwykle wymagającą i surową wobec siebie, a zatem i innych , dbając o jak najwyższy poziom rozpraw, które miały ukazać się drukiem lub być przedmiotem postępowania na stopień czy tytuł naukowy. Podobne doświadczenia mają te osoby, które prowadziły korespondencję z prof. I. Wojnar. 

Każdy Jej list, który otrzymywałem jako przewodniczący Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN, przechowuję w domowym archiwum, gdyż jest nie tylko ważnym dokumentem wyjątkowej troski Profesor o losy pedagogiki i naszego środowiska akademickiego, ale także wyrazem autentycznego szacunku, jakim obdarzała swoich adresatów. Nie wyobrażałem sobie, by mogło Jej zabraknąć w gronie członków Komitetu Naukowego, toteż tuż po ogłoszeniu w 2011 roku wyników wyborów do KNP PAN, uzyskałem poparcie Zebrania Plenarnego o powołanie Jej do naszego gremium na kadencją 2012-2014. 

W kolejnej kadencji KNP PAN, kiedy zmieniły się władze PAN (przestała być wiceprzewodniczącą prof. Mirosława Marody) i wolno było zmienić regulamin komitetu naukowego, złożyłem wniosek do Dziekana Wydziału I Nauk Humanistycznych i Społecznych PAN o nadanie Pani Profesor tytułu Honorowego Członka Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN. Jak napisałem do Profesor: 

W dn. 20 czerwca 2016 r. Komitet podjął po raz pierwszy w jego dziejach Uchwałę w sprawie wpisania do regulaminu trybu działania Komitetu Nauk Pedagogicznych przy Wydziale I Nauk Humanistycznych i Społecznych Polskiej Akademii Nauk możliwości udzielenia powyższego tytułu osobie posiadającej szczególne zasługi dla rozwoju nauk pedagogicznych w naszym kraju.  Serdecznie prosimy o przyjęcie godności, która jest dla naszej społeczności wyrazem wyjątkowego uznania dla Pani Profesor za tworzenie pięknych kart w polskiej myśli pedagogicznej. W związku z wyjazdem do Białegostoku na IX Zjazd Pedagogiczny pragniemy zarazem złożyć w tej formie najserdeczniejsze życzenia z okazji Urodzin Pani Profesor wyrażając głęboką wdzięczność za Pani twórczość naukową oraz wyjątkowy wkład w kształcenie kolejnych pokoleń uczonych. 

Zmarła Profesor odmawiała przyjmowania jakichkolwiek godności, medali, odznaczeń, stąd w powyższej treści była moja prośba, by mimo to przyjęła tę godność. Tak też się stało. Dzięki temu nie musieliśmy martwić się o to, by mogła być obecna na każdym posiedzeniu Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN jako pełnoprawny, a w tym przypadku już jego Honorowy Członek. 

Zmarła pedagog bezinteresownie służyła nauce niczego nie oczekując w zamian. Obdarzała nas nie tylko wiedzą, ale i wyostrzoną, krytyczną refleksją. Wielokrotnie relacjonując w blogu i na łamach "Rocznika Pedagogicznego" obrady, przyjmowane uchwały czy treść dyskusji w KNP PAN z udziałem Profesor, wyrażałem podziw i poczucie wdzięczności za każde słowo, także krytykę, gdyż pozwalało to nam na wprowadzanie zmian w działalności akademickiej, podejmowanie właściwych uchwał czy reagowanie na bieżące wydarzenia w polityce oświatowej oraz naukowej III RP. 

Pamiętam, jak w 2011 r. po zreferowaniu na posiedzeniu KNP PAN danych na temat niepokojącego, bo w dużej mierze patologicznego zjawiska "turystyki habilitacyjnej" Polaków na Słowację, profesor I. Wojnar podsumował burzliwą dyskusję mówiąc: Ta sprawa ma trzy aspekty: 1) formalno-prawny, 2) moralny i 3) naukowy.  W tak syntetyczny sposób ukierunkowała prowadzenie przeze mnie działań interwencyjnych w tym zakresie w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz w ścisłej współpracy z Centralną Komisją Do Spraw Stopni i Tytułów, których zwieńczeniem stało się zerwanie bilateralnej umowy między obu państwami wiosną 2016 roku. Przestaliśmy uznawać za rzekomo równoważne polskiej habilitacji słowackie tytuły docenta oraz nadawane tam tytuły profesora.  

Profesor Irena Wojnar była nie tylko dla mnie moralnym i naukowym wzorem, autorytetem osoby z charyzmą, twórczej, Uczonej z pasją. Zostawiła nam nie tylko swoje dzieła, rozprawy autorskie i prace zbiorowe z udziałem krajowych filarów nauk humanistycznych i społecznych. Nie wyobrażała sobie, by pedagogika mogła być wyłączona z wspólnoty naukowej myśli, tradycji, z kultury. 

Przed laty skierowała do Oficyny Wydawniczej "Impuls" życzenie, by powołać do życia serię wydawniczą (na wzór dawnej "Biblioteki Wiedzy Pedagogicznej") pt. BIBLIOTEKA KLASYKÓW PEDAGOGIKI, która przypominałaby ważne książki naszych polskich pedagogów XX wieku. Być może warto powrócić do tej idei, której realizacja wymagałaby jednak państwowego mecenatu, gdyż w grę wchodzi wykupienie licencji i pozyskanie akceptacji spadkobierców. Profesor I. Wojnar była niedościgłym wzorem dbałości o pamięć historyczną, tłumacząc i opracowując dzieła wybitnych filozofów i pedagogów. 



Żegnam Profesor Irenę Wojnar - wybitną Uczoną, ikonę polskiej pedagogiki kultury zachowując w pamięci i sercu Jej wyjątkowe dokonania, wykształcenie i wypromowanie pedagogów kultury, humanistów, wspaniałych uczonych, ale też dziękując za rzadki w dzisiejszych czasach dar integralności myśli, uczuć i czynów. Zaszczytem był kontakt i współpraca z światowej klasy Humanistką.   

Niech spoczywa w pokoju!        

***


Referat prof. Ireny Wojnar pt. O potrzebie sztuki w trudnym czasie w ramach Sekcji Pedagogiki Sztuki Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN

***** 

Pedagogika - Leksykon PWN (red. B. Milerski, B. Śliwerski, Warszawa 2000):  

Irena Wojnar – ur. 21.09.1924 r. w Warszawie, pedagog, wybitna specjalistka w zakresie wychowania estetycznego, uczennica prof. Bogdana Suchodolskiego; zatrudniona w Uniwersytecie Warszawskim od 1949 r., uzyskała stypendium i przez cztery lata kontynuowała swoje studia na Uniwersytecie Paryskim, gdzie w 1960 otrzymała doktorat z zakresu estetyki r., habilitowała się w Uniwersytecie Warszawskim w 1965 r. 

Od 1976 r. jest profesorem tytularnym tej uczelni, kierownikiem Pracowni Teorii Wychowania Estetycznego na Wydziale Pedagogicznym UW; od 1986 r. stale współpracuje z Uniwersytetem w Padwie; pod egidą ZNP, którego jest członkiem. Zorganizowała w latach 1964-1978 czternaście kursów ogólnopolskich dla nauczycieli w zakresie wychowania estetycznego; pod koniec lat 80. była członkiem Prezydium Komitetu Ekspertów ds. Edukacji Narodowej (1988-1989). 

Nadal jest członkiem Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN i Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego, niezwykle aktywnie działa w Zespole Edukacji i Kultury w Komitecie Badań i Prognoz przy Prezydium PAN “Polska 2000”, którym kieruje od śmierci prof. B. Suchodolskiego. 

Wykładała na uniwersytetach w Paryżu, Rzymie i Padwie jako professore a contratto (profesor wizytujący), zainteresowania badawcze skupione są na szeroko pojętej edukacji kulturalnej, jest twórczynią oryginalnej, interdyscyplinarnej teorii wychowania estetycznego oraz włączenia tej edukacji do teorii wykształcenia ogólnego; jej publikacje naukowe przekładane są na wiele języków obcych (m.in. włoski, francuski czy czeski).

Zainspirowała cykl wydawniczy Biblioteka Klasyków Pedagogiki (przekłady dzieł J. Deweya, H. Reada czy J. Ruskina) oraz sama przetłumaczyła z języków francuskiego, angielskiego lub włoskiego najnowsze rozprawy z zakresu pedagogiki ogólnej, estetyki i oświaty dorosłych, jak np. M. Debesse’a, E. Gelpi, A. Peccei, R. Glotona i C. Clero, G. Dorflesa i J. Duvignad’a;

Ważniejsze publikacje:


Eshtetique et pèdagogie (1963),


Estetyka i wychowanie (1964),

Perspektywy wychowawcze sztuki (1966),

Nauczyciel i wychowanie estetyczne (1968),




L’art comme instrument pèdagogique integral  (1970),

W kręgu wychowania przez sztukę (1976, 3. wyd. 1984),

L’èducation esthètique (1978),

Łunczarski (1980),


Estetyczna samowiedza człowieka (1982),


Sztuka jako “podręcznik życia” (1985),



Humanizm -  edukacja himanistyczna (współaut. z B. Suchodolskim - 1988),


Pedagogia e valori umani (1990). 


W XXI wieku trzeba tę biograficzną notę poszerzyć o więcej danych np. o to, że promotorem pracy doktorskiej I. Wojnar na paryskiej Sorbonie  był prof. Souriou, a recenzentem – prof. Maurice Debesse); o nowe dzieła oraz organizacje kilkunastu konferencji naukowych w Komitecie Prognoz PAN "Polska 2000+" wraz z wydanymi pracami zbiorowymi. Mam nadzieję, że może ktoś wreszcie uzupełni rzetelną notę biograficzną w Wikipedii, bo to, co znajduje się w tej "encyklopedii", woła o pomstę do Nieba. Tymczasem Profesor przepracowała więcej niż 50 lat na Wydziale Pedagogicznym UW.  


Polecam znakomity tekst Ireny Wojnar
z autobiograficzną nutą, który ukazał się
w "Kwartalniku Pedagogicznym" (2017 nr 4) 
pt. Zakład Teorii Wychowania Estetycznego na Uniwersytecie Warszawskim 1967-2007. Nadzieje - Spełnienia - Porażki.  




 

                                          

(Fot. Hanna Kostyło)





Pogrzeb prof. Ireny Wojnar odbędzie się 31.01. 2022 o godzinie 12.00 w Kościele św. Karola Boromeusza w Warszawie. Grób rodzinny, do którego zostanie złożone ciało Pani Profesor, jest na Starych Powązkach

28 grudnia 2021

Historia i teraźniejszość w szkolnictwie ... wyższym

 

 



 

Minister Edukacji i Nauki opublikował projekt nowego przedmiotu "Historia i teraźniejszość", który ma pojawić się w szkolnictwie ponadpodstawowym od nowego roku szkolnego.  Przypomnę zatem, że już w 2008 roku w Rumunii pojawił się w szkołach średnich przedmiot "Historia komunizmu". Wówczas pisałem w blogu, że nam też by się przydał taki przedmiot, by młodzi ludzie wiedzieli, w jaki sposób przygotowywano  się w PRL ideologicznego zarządzania społeczeństwem. 

 

Na szczęście studenci kierunku pedagogika mają możliwość zapoznania się z polityką oświatową minionego ustroju, gdyż dysponujemy w kraju źródłami na ten temat. Nie ma zatem potrzeby wprowadzania nowego przedmiotu na studiach pedagogicznych. Inna rzecz, że nie  wiadomo, czy historycy oświaty poświęcają szczególną uwagę epoce PRL, skoro dzieje edukacji i myśli pedagogicznej są bardzo bogate.

Proces kształcenia i wychowania w PRL był w funkcji założonej, normatywnej bardzo ściśle związany z bezwzględną dominacją władzy partyjno-państwowej, która ustalała kierunki i cele wychowania w szkołach. Skutkowało to daleko posuniętą standaryzacją i indoktrynacją oddziaływań wychowawczych, haniebnie wpisując się w dzieje polskiej edukacji. 

Wyprowadzając cele wychowania z ideologii marksistowskiej traktowano wychowanie jako zjawisko społeczne i społecznie zorganizowane działanie, które pełni określone funkcje w stosunku do całokształtu życia społecznego. (H. Muszyński, Zarys teorii wychowania, Warszawa 1978, s. 161). Zależność celów wychowawczych wynikała z marksistowskiej doktryny państwa i ideologiczno-politycznych dążeń jego władz, które zamierzały uformować społeczeństwo określając kierunki oraz model jego rozwoju. 

Podstawowymi zadaniami wychowania socjalistycznego było więc przygotowanie jednostki do aktywnego, ideowego, zaangażowanego i pokornego wypełniania tych wszystkich zadań, które oczekują ją w społeczeństwie i których wypełnianie jest warunkiem życia i rozwoju społecznego. W obrębie ideału człowieka tego ustroju musiały znaleźć się takie cechy, których funkcja polegała na popieraniu, umacnianiu i doskonaleniu socjalistycznych form życia społecznego (tamże, s. 145-146).


Jeśli tak ujęte wychowanie miało realizować z góry założone i pożądane stany rzeczy, to w ładzie monocentrycznym określało je monopartyjne centrum. Charakterystycznym tego przykładem są wypowiedzi ministrów z okazji inauguracji roku szkolnego w poszczególnych latach, wyznaczających szkole jej podstawowe zadania wychowawcze czy fragmenty podejmowanych w tym zakresie przez władze partyjne uchwał, które przywołała w jednej ze swoich rozpraw prof. Teresa Hejnicka-Bezwińska:

1947 – Nie ma i nie będzie miejsca w naszej szkole dla wrogów demokratycznego państwa. Wykorzenimy ze szkoły to wszystko, co jest w niej jeszcze niezgodnego z interesami ludowego państwa.


1949 – Musicie Polskę Ludową kochać jak skarb największy. Z całego serca nienawidzić musicie wrogów naszej nowej Polski Ludowej. Musicie być szczerymi przyjaciółmi Związku Radzieckiego.

1951 – W pracy nieocenioną pomoc okazuje nam przodująca teoria i praktyka szkolnictwa radzieckiego.

1953 – Głównym zadaniem pozostaje podniesienie pracy wychowawczej tak, by w pełni wykonać postawione przez towarzysza Bolesława Bieruta zadanie wychowania nowego człowieka socjalistycznego.

1961 – W całym procesie nauczania i wychowania, w pracy lekcyjnej i pozalekcyjnej szkoła powinna wpajać młodzieży zasady moralności socjalistycznej, szacunek dla pracy, jako podstawy pomyślności i rozwoju społeczeństwa, oraz dla ludzi pracy, jako twórców dóbr materialnych i kulturalnych. Szkoła powinna wychowywać ludzi światłych, pracowitych, oddanych sprawie socjalizmu, identyfikujących własne dążenia i cele z potrzebami i celami społeczeństwa budującego socjalizm, głęboko miłujących ojczyznę i przepojonych duchem internacjonalizmu, braterskiej solidarności z krajami obozu socjalistycznego, z ludźmi pracy całego świata. Szkoła powinna wychowywać młodzież na postępowych tradycjach narodu i mas pracujących, rozwijać związki uczuciowe z budownictwem socjalizmu, z walką narodów o pokój.

1964 – Szkoła musi pomóc swym wychowankom we właściwej selekcji wartości ideowych i moralnych, musi ich umocnić we właściwych postawach życiowych, odpowiadających ideałom społeczeństwa socjalistycznego. Socjalistyczny ideał wychowawczy nie zrealizuje się przecież automatycznie, w wyniku przemian społeczno-gospodarczych. Jeżeli chcemy mieć w przyszłości społeczeństwo socjalistyczne, ludzi umiejących żyć i pracować w ustroju socjalistycznym, powinniśmy wychowywać ich do tego od pierwszych lat ich pobytu w szkole, w całym okresie wieku szkolnego, kiedy to wychowanie trafia na najbardziej podatny materiał.

1968 – W obecnym okresie budowy socjalizmu zadania ideowo-politycznego wychowania młodzieży zajmują centralne miejsce wśród politycznych zadań partii i państwa, a funkcja wychowawcza szkół nabiera szczególnego znaczenia – głoszą tezy do dyskusji na V Zjazd Partii, w których poświęca się dużo uwagi problemom ideowo-politycznym oraz oświaty i wychowania. Rzutuje to na całokształt działalności naszego resortu, formy zarządzania szkolnictwem i pracę nadzoru pedagogicznego, na politykę kadrową, programy nauczania i podręczniki oraz na metody pracy szkół.

1975 – To, czego teraz najbardziej potrzebujemy, to socjalistyczny patriotyzm i internacjonalizm, zdyscyplinowanie i poszanowanie zasad współżycia społecznego.

1980 – Nasza mądrość polityczna każe nam przezwyciężać trudności w spokoju.

1983 – Szczególną uwagę należy skupić w obecnym czasie (...) na realizacji ideowej i wychowawczej funkcji szkoły.

1989 – Nie sposób izolować szkoły od tego, co się dzieje poza jej murami.

(zob. T. Hejnicka – Bezwińska, Edukacja. Kształcenie. Pedagogika, Kraków 1995, s. 38-39; Uchwała VII Plenum Komitetu Centralnego PZPR w sprawie reformy szkolnictwa podstawowego i średniego, Nowa Szkoła 1961 nr 2. s.23; W. Tułodziecki, Ideologiczno-wychowawcze zadania szkoły, Nowa Szkoła 1964 nr 1, s. 1; tenże, Podstawowe zadania szkolnictwa w świetle uchwał IV Zjazdu PZPR, Nowa Szkoła 1964 nr 9, s.6; J. Szkop, Aktualne zadania wychowawcze szkoły, Nowa Szkoła 1968 nr 12, s. 4).

Na wypaczenie wartości systemu wychowawczego w socjalistycznej Polsce niewątpliwie miały wpływ takie czynniki, jak:


- notoryczna niespójność stanu wartości w obrębie kultury i systemu edukacji,

- upadek autorytetów, rozejście się pojęcia autorytetu i władzy, degradacja i zmanipulowanie wzorów osobowych obecnych i aktywnych w życiu publicznym i wychowaniu, zapanowanie standardowej szarości i blokada zapotrzebowania na etos, wysoki kulturowo poziom i styl życia,

- depresja aksjologiczna społeczeństwa np. proces rozdawania nagród, orderów, odznaczeń, tytułów honorowych, pochwał i dyplomów, przywilejów i premii; to wprowadzanie wartości z korzyścią, który to proces rządzi się tymi samymi zasadami, co dystrybucja apanaży i reglamentacja dóbr szczególnie deficytowych, a stanowiący przedmiot przetargu i narzędzie społecznej korupcji (pozostałością po socjalizmie są: zasada każdemu wg potrzeb, każdemu wg dzieł, każdemu wg jego pozycji społecznej i każdemu wg jego zasług wobec panującej władzy); praktyka sowietyzacji odznaczeń honorowych, polegająca na przyznawaniu orderów, medali i krzyży jako rodzaju świadczeń społecznych;

- ogarnięcie przez władzę totalizującą i monocentryczną sfery wartości przez rozciągnięcie swojej dominacji także nad symbolami, ideami, nad sferą znaczeń, nad światem wartości i imponderabiliów, poprzez monopolizowanie sądów o wartościach; formowanie nowego porządku wartości na miejscu tradycyjnego za pomocą indoktrynacji oraz narzucania i zawłaszczania autorytetu, podrywania wiarygodnych kryteriów oceny wartości i sprawdzonych wzorów wartościowania, intencjonalnego wprowadzania w obieg społeczny zmistyfikowanych kategorii światopoglądowych, estetycznych i etycznych, relatywizacji, wulgaryzowania wartości (nic pewnego o nich nie da się powiedzieć, ich żywiołem jest jedynie zmienność, pozbawione są jakiejkolwiek ciągłości i stabilności dziejowej); zamiast aksjologii o wyborze wartości rozstrzyga kryterium ważności, konieczności, korzyści lub czyjejś okazjonalnej doraźnej i arbitralnej decyzji, w której rola sprawcza przypadku jest nieunikniona;

- deformacja i rozmywanie sensu wartości poprzez sprytne manipulacje semantyczne np. prawa człowieka zastępowane są innymi prawami (do życia w pokoju), patriotyzm tak, ale pod warunkiem, że łącznie z internacjonalizmem proletariackim; wolność słowa, ale nie dla przeciwników poglądów; miłość, ale rozumiana tylko jako seks; opinia publiczna to wyniki sondaży itp.;

- wprowadzanie w obieg fałszywej alternatywy do rozważań o wartościach, zagłuszanie wartości jako przedmiotu uwagi społecznej przy pomocy komunikatów zastępczych o wypróbowanej atrakcyjności, czyli wzniecanie szumu informacyjnego;

- praktyka odwracania sensu wartości (wartości a rebours) np. zamiast umacniać sprawiedliwość i praworządność, represjonuje się przeciwników, zamiast opiekować się – uzależnia się podopiecznych; praworządność bez prawości;

- podmiana wartości przez ich atrapy lub fetysze, zastąpienie wartości Ersatzami np. wyciszanie i dewaluacja jednych bohaterów, wykoślawianie i redukowanie innych, a lansowanie na ich miejsce preferowanych przez establishment polityczny; podstawianie pseudo-bohaterów, produkowanie zastępczych idoli, gwiazdorów, championów i bożyszczy; osławionych „bohaterów roku”, sezonu i dnia;

- zawłaszczanie wartości i ich rozmyślna dewaluacja – np. wychowawcze walory rodziny zostały zawłaszczone przez stworzenie systemu wychowawczego od żłobka, przedszkoli, aż po szkoły wyższe celem wyparcia lub osłabienia wychowania rodzinnego;

- eliminacja wartości i wymiaru aksjologicznego przez wytrwałe podstawianie potrzeb, aspiracji awansowych, ambicji i oczekiwań materialnych w miejsce wartości;

- arbitralna zmiana poziomów wartości; wg Maxa Schelera obowiązuje porządek wartości od hedonistycznych, poprzez użytkowe, witalne, duchowe i święte, toteż nie wolno go dowolnie zmieniać lub likwidować któryś z nich, gdyż powoduje to aberrację w całym systemie np. próby likwidacji i eliminacji wymiaru sakralnego; absolutyzacja wartości witalnych np. wartości życia i zdrowia (A. Tyszka, Wartości zdegradowane, wartości ocalone, w: Spór o wartości w kulturze i wychowaniu, red. F. Adamski, Kraków 1991).

Z powodu braku możliwości oficjalnego, instytucjonalnego zaprzeczenia przesłankom tak rozumianego wychowania niektórzy bronili się przed takimi wpływami wychowawczymi szkoły, rezygnując z uczęszczania do niej lub pozorując przystosowanie się do niej. 
Wraz z odzyskaniem przez Polskę w 1989 roku wolności, tylko na 3 lata nastąpiło radykalne odcięcie się władz oświatowych od modelu „urabiania” uczniów przez państwo według z góry założonego wzorca. Stworzono możliwości poznania przez społeczeństwo dotychczas nieobecnych, ideologicznie niepożądanych, przemilczanych czy represjonowanych przez cenzurę teorii i modeli wychowania. 

Po przeszło trzydziestu latach transformacji powraca pytanie, czy nastąpiło przejście od procesów i interpretacji uprawomocniających socjalistyczny ład autorytarnej dominacji nad społeczeństwem państwa ponadprawnego do państwa demokratycznego, które jest wolne od powyższych mechanizmów monopartyjnego zarządzania społeczeństwem?  Czy w ramach HiT-u uczniowie poznają prawdę o polityce rządów III RP? 

 


27 grudnia 2021

Prof. n. med. dr. hab. Bohdan Maruszewski Doktorem Honoris Causa Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej

 



W wyniku kwarantanny nie mogłem uczestniczyć w uroczystym posiedzeniu Senatu Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie, w trakcie którego Prof. n. med. dr hab. Bohdan Maruszewski  – polski kardiochirurg dziecięcy, profesor nauk medycznych, społecznik, współtwórca i były prezes Fundacji Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy - otrzymał najwyższą godność akademicką - tytuł doktora honoris causa. Pedagogika specjalna rozwija się dzięki współpracy naukowo-badawczej z uczonymi reprezentującymi także nauki medyczne. O zasługach Profesora informuje Uczelnia:  

Profesor B. Maruszewski jest absolwentem medycyny na Akademii Medycznej w Warszawie (1974 r.), doktoryzował się w 1979 r. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1996 r. na podstawie rozprawy zatytułowanej "Ocena wyników korekcji chirurgicznej poszerzenia pierścienia płucnego u dzieci ze skrajną postacią tetralogii Fallota". W roku 2004 otrzymał tytuł naukowy profesora. Specjalizował się w zakresie chirurgii dziecięcej i kardiochirurgii. Zawodowo związany z Centrum Zdrowia Dziecka, gdzie obejmował stanowiska profesora zwyczajnego i kierownika Kliniki Kardiochirurgii. Prezes Klubu Kardiologów Polskich.

  • Złoty Krzyż Zasługi (2012)
  • Srebrny Krzyż Zasługi (2002)
  • Order Uśmiechu (2012)

W 1993 r. był jednym z fundatorów Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy (WOŚP). W utworzonej Fundacji został wiceprezesem, później zaś prezesem WOŚP.

Odznaczenia i wyróżnienia:

Profesor Bohdan Maruszewski rozpoczął pracę w Instytucie "Pomnik-Centrum Zdrowia Dziecka" 1.10.1979 roku, przez 22 lata kierował w Instytucie Kliniką Kardiochirurgii. Kawaler Orderu Uśmiechu i Paul Harris Fellow of Rotary International, a także Laureat Nagrody Świętego Kamila. Jest założycielem i wieloletnim członkiem Zarządu Światowego Towarzystwa Kardiochirurgów Dziecięcych, członkiem Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia. W roku 2006 utworzył Krajowy Rejestr Operacji Kardiochirurgicznych.

W 2014 r. został Członkiem Honorowym Amerykańskiego Towarzystwa Kardiochirurgów Dziecięcych (CHSS), a w roku 2016 otrzymał Członkostwo Honorowe Europejskiego Towarzystwa Kardiochirurgów Dziecięcych (ECHSA).

Profesor Maruszewski jest autorem i współautorem 273 prac naukowych w recenzowanych czasopismach europejskich i amerykańskich.

*** 

W czasie uroczystości wypromnowani przeze mnie doktorzy nauk społecznych w dyscyplinie pedagogika odebrali Dyplom. Są to (współ)autorzy już tak znakomitych rozpraw, jak:


 

dr Dominik Chojnowski 








  dr Michał Paluch                    


23 grudnia 2021

Życzenia na trudne czasy

 



Z okazji świąt Bożego Narodzenia oraz nadchodzącego Nowego Roku 2022 pragnę wszystkim naukowcom, nauczycielom, pedagogom, wychowawcom i specjalistom wspomagającym wychowanie, kształcenie czy terapię dzieci i młodzieży złożyć najserdeczniejsze życzenia, by okres refleksji, zadumy nad sensem i jakością naszego życia, wspólnego radowania się  spotkaniami z BLISKIMI, ale i NIEOBECNYMI sprzyjał wzmocnieniu pogody ducha i niósł nadzieję na lepsze. 

Oby w okresie doświadczania konfliktów społeczno-politycznych w naszym kraju udało się w pełni realizować zakładane cele (edukacyjne, wychowawcze) i osobiste marzenia. Życzę, by w zmaganiach z codziennością oraz z wszelkimi uwarunkowaniami roli zawodowej, można było mądrze korzystać z uzyskanej przed laty wolności i demokracji, zachować poczucie godności, bezpieczeństwa, satysfakcji, redukując do minimum stres, słabości czy niepowodzenia. 

Nie po raz pierwszy stajemy naprzeciw kolejnym wyzwaniom i trudom pełnienia swojej misji zawodowej ze świadomością, że tak naprawdę to dzięki ofiarnej, odpowiedzialnej i zaangażowanej pracy  w placówkach (przed-)szkolnych czy opiekuńczo-wychowawczych lub akadcemikich kształtowane przez Państwa młode pokolenia mogą uczyć się i doświadczać tego, jak rozwijać się, odkrywać i wzbogacać swoje człowieczeństwo, jak wzrastać i stawać się istotą wolną, tolerancyjną, integralną  – umysłowo, duchowo, społecznie i fizycznie.

Nikt nie obdarzy nas tak niezbędną do pracy pedagogicznej wolnością i twórczością, jeśli sami nie podejmiemy wysiłku w tym kierunku. Chcąc jednak wyzwolić się z niewoli zagrożeń, barier, uwiedzenia czy własnych słabości, warto pamiętać o konieczności realizacji wspólnego dobra, jakim jest edukacja dzieci i młodzieży w duchu ustawowych i ponadczasowych wartości oraz w zgodzie z ich potencjałem rozwojowym, potrzebami i zainteresowaniami. 

W naszym zawodzie splatają się ze sobą ścieżki rozwoju dzieci i dorosłych, osobiste i cudze historie życia, wiedza potoczna i naukowa, rutyna i pasja tworzenia, doświadczenie życiowe i normatywne przesłania, zasoby osobiste i aspiracje, konflikty i chęć współdziałania, opór i zawierane kompromisy, wydarzenia ważne i zjawiska banalne, zmieniając nas i naszych podopiecznych często w sposób niezauważalny oraz sprzyjają rozwojowi tożsamości osobowej, społecznej, kulturowej czy/i zawodowej. 

Życzę zatem uruchamiania różnorodnych kompetencji, wykorzystywania swej wiedzy i umiejętności dla dobra innych, pozostawienia trwałych i wartościowych śladów w życiu wszystkich, z którymi będziecie wchodzić we wzajemne relacje, a zarazem życzymy dużo osobistej wolności, radości i satysfakcji z pełnionej roli zawodowej, która jest nam dana nie tylko wraz z naturą, ale w porządku doskonałości, to znaczy stopnia uczestnictwa w wolności, jest nam także zadana. 

Bądźcie zdrowi oraz uwolnieni od wszelkiej zarazy - wirusowej, negatopolitycznej, od obłudy i hipokryzji.

  

Dzielę się życzeniami, które nadeszły w tym tygodniu: 

 


Niech Święta Noc i nadchodzący Nowy Rok przyniesie nadzieję ma powtórne odkrywanie skarbów synergii – wzajemnego, mądrego i wrażliwego spojrzenia na otoczenie. Może ludzkość, a zwłaszcza my Polacy, dostrzeżemy mądrość w różnorodności i docenimy moc współdziałania.

 

***

włączam się w ten świąteczny ton życzliwości, aby prawdziwa radość stała się udziałem Pana i całej Rodziny - szczególnie w wigilijny wieczór; aby nie opuszczała Pana ta jedyna w swoim rodzaju obecność Kogoś w Pana życiu przez cały następny 2022 rok. Serdecznie Pana pozdrawiam, dziękując raz jeszcze za wszystko - Szczęść Boże

*** 

Na nadchodzące Święta Bożego Narodzenia życzę Panu Profesorowi i całej Rodzinie wiele radości, miłości, a nade wszystko zdrowia. Obyśmy rzeczywiście byli - jak pisze Pan Profesor - jedni dla drugich światłem, ciepłem, miłością i nadzieją. Życzę, by te piękne słowa wcieliły się w życie i stały się jego autentycznym wymiarem. Drogi Panie Profesorze, a na nadchodzący Nowy Rok 2022 obok zdrowia życzę dalszej tak wspaniałej, intensywnej aktywności twórczej, dalszych sukcesów oraz spełnienia wszelkich marzeń   

***


Życzę Ci pomyślności w tym co robisz, co chciałbyś jeszcze zrobić a przede wszystkim odwagi w codzienności, w zdrowiu i radości. Wesołych Świąt Bożego Narodzenia i szczęśliwego Nowego Roku.

*** 



Życzenia tak pełne
i wzniosłe
niechaj rozświetlą mgielne powietrze,
nic w nich już nie brak
i dodać nie sposób,
jak tylko
... dziękować sercem
Zatem najlepsze,
pełne nadziei
i pełne słów o miłości
życzenia spełnienia
choćby nawet cząstki
- Niebiańskiej bliskości 
***  

Z okazji Świąt Bożego Narodzenia życzę Tobie i Twojej Rodzinie dużo zdrowia i szczerej radości z możliwości ich wspólnego przeżywania. Niech ten magiczny czas narodzenia Pana przyniesie Dobrą Nowinę i ponownie stanie się źródłem odrodzenia się Człowieka. Niech Boska Moc, Tajemnica, Świętość i Nadzieja wzmocnią ludzką wiarę w sens czynienia dobra, podejmowania mądrych decyzji i dążenia do rozwijania szlachetnej postawy, mimo tak trudnych czasów i niejednoznacznych wydarzeń, z którymi przychodzi się nam mierzyć. Oby nadchodzący 2022 rok obfitował w wartościowe i dobre dla nas wszystkich rozwiązania. Do siego roku! 

 


Po długich przygotowaniach i oczekiwaniach nastąpiła wreszcie „pełnia czasu”. Bóg postanowił przyjść do człowieka w swoim Synu. Mamy Boże Narodzenie. W ten sposób  w dzieje człowieka wpisują się dzieje zbawienia. Niech Jezus Chrystus, którego pamiątkę Narodzenia świętujemy obdarzy zdrowiem, radością, nadzieją, pokojem we wszystkich sferach naszego życia, a także da siłę i umocni Swoim błogosławieństwem w Nowym Roku.

***


życzę  cudownych Świąt Bożego Narodzenia,  nade wszystko zdrowia, radości i miłości,  
by nigdy nie zabrakło Wam sił do pracy i czasu dla siebie, Rodziny i dla Przyjaciół, 
by życzenia wypowiedziane, usłyszane przy choince - w ten  wyjątkowy wieczór - urzeczywistniły się w Nowym 2022 Roku
*** 

 Pan, jak niewielu wokół nas, rozumie poetyckość jako stan ducha i dlatego pozwalam sobie w tym szczególnym Bożonarodzeniowym dialogu, odwołać się do słów  Wielkiego Cypriana, który rzekł: "Braćmi się znowu poczyńmy, przebaczmy krzywdy, gdy trzeba. podzielmy się opłatkiem , chlebem pokoju i nieba. ... ."  Życzę dalszej kontynuacji , tej tak wiele znaczącej dla nas wszystkich, naukowej kreatywności, zdrowia, zdrowia i radości w sercu

                                           ***





moc   świątecznych serdeczności i Życzeń -  Niech omijają Was wszelkie przeciwności losu, których niestety nie brak na tym „łez padole”. Święta pozwalają nam nabrać siły i wiary w to, że jednak trzeba i warto być dla siebie i innych tym, kim bić możemy.


*** 

Niech Gwiazda Betlejemska promieniuje w Twojej Rodzinie miłością i ciepłem, dobrocią i niech dodaje sił do dalszej twórczej pracy. Życzę wielu dokonań w następnym roku, zadowolenia z osiągnięć Twoich synów i córek, przede wszystkim życzę zdrowia całej Rodzinie, ale też wielu satysfakcjonujących chwil spędzonych z przyjaciółmi oraz realizacji planów i marzeń.


***



życzę Tobie i Twoim Bliskim dobrych Świąt Bożego Narodzenia i wielu sukcesów w sferze prywatnej i zawodowej. Jarosław Marek Spychała pisze, że filozof albo morduje nasze wyobrażenie o porządku świata, albo zanudza nas na śmierć.  Rzecz w tym - jak sądzę - żeby nic z tego, o czym pisze Spychała, nie umarło - ani nasza wiara w sens życia, ani nasz entuzjazm dla filozofii.

*** 


na Pana ręce składam dla wszystkich najbliższych życzenia, by Chwała
Pana, która zstąpiła w Boże Narodzenie w nasz świat towarzyszyła Panu i
Najbliższym w codziennym życiu nadając mu wartość i miłość. Życzę, by
przyniesione przez Jezusa światło niosło nadzieję i  radość


*** 

Zbliżają się Święta; czas namysłu i refleksji, to również czas radości i życia  Wszystkiego najlepszego w Święta Bożego Narodzenia


*** 




Zdrowych świąt Bożego Narodzenia. Niech magiczna moc Wigilijnego Wieczoru  przyniesie spokój i radość a Nowy Rok obdaruje szczęściem i wiarą w lepsze jutro.





***


přeji Ti krásné a pohodové Vánoce. Přeji hezký vstup do Nového roku a hodně zdraví a štěstí.



*** 


Świąt wypełnionych radością i miłością, niosących spokój i odpoczynek, zadowolenia z podjętych wyzwań i pogody ducha, Nowego Roku spełniającego wszystkie marzenia, pełnego optymizmu, wiary, szczęścia i powodzenia,


*** 


„Pójdźmy wszyscy do stajenki”

Pójdźmy do Źródła

Błogosławionych Świąt

Narodzenia Pańskiego

i Szczęśliwego Nowego 2022 Roku


*** 





Шановний Пане Професоре,

Від Національної академії педагогічних наук України і від мене особисто

прийміть найщиріші вітання з Різдвом Христовим і Новим роком 2022!

Від усього серця бажаю Вам, Вашій родині, високопрофесійній команді

Комітету Педагогічних Наук Польської Академії Наук міцного здоров'я, нових

життєвих сил та енергії, оптимізму, процвітання, цікавих проєктів, здійснення

мрій, наснаги в усіх добрих справах.

Нехай Різдво Христове наповнить серця світлом добра, щастя, подарує

надію і віру, впевненість у краще майбутнє!


*** 

w oczekiwaniu na zbliżające się Święta Bożego Narodzenia i Nowy Rok pełni nadziei spoglądamy w przyszłość. 

*** 

W tych trudnych czasach życzymy Tobie i Twojej Rodzinie zdrowych i spokojnych Świąt Bożego Narodzenia, wolnych od wszelkich “omikronów” i innych okropności współczesnego świata. Z nadzieją, że coś się zmieni i będziemy mogli kiedyś jeszcze się spotkać

*** 

Serdeczności na Święta. Niechaj będzie to czas błogosławiony.  Niechaj będzie to czas pokoju, miłości i spokoju.  Niechaj będzie to czas dobrych wspomnień, także o Tych, którzy odeszli. Niechaj będzie to czas nadziei na przyszłość.


*** 

proszę przyjąć najserdeczniejsze życzenia.  Na ten niezwykły czas  życzę  boskiej opatrzności.

Radosnych, pełnych ciepła świąt w rodzinnym gronie z nutą odpoczynku i szczęścia. 

***

Życzymy Państwu i wszystkim bliskim wesołych Świąt, spokojnego Nowego Roku 2022 oraz dużo zdrowia! Z radością liczymy na to, że w nadchodzącym roku będziemy mogli wspólnie z Państwem przyczynić się w jeszcze większym stopniu do pokoju na świecie.   

 *** 


wraz z kolejnym (jak w jednej z pastorałek – „Jeszcze jednym Bożym Narodzeniem”), gdy ponownie otrzymujemy możliwość zgłębiania tajemnicy Wcielenia, a jednocześnie opromienienia światłem miłości Boga i wsparcia przez Jego łaską, obdarowując się nawzajem tym wszystkim co dobre i radosne, szlachetne i piękne, moje myśli i wdzięczność biegną do Drogiego Bogusława, aby na drodze korespondencyjnej i przesłanych życzeń przesłać też to, co odtwarza w normalnych naszych warunkach wspólnota stołu podczas Wigilii i Świąt, serdeczność gestów, słów i kolęd w ich niepowtarzalnym uroku. 

Na Boże Narodzenie i Nowy Rok 2021 życzę – oprócz zdrowia i zachowania od wirusów, także doświadczania uroku rzeczy niepozornych i zwykłych oraz radości z codziennej obecności tych, którzy są nam Bliscy. Niech Bóg obdarzy nas wiarą Maryi i Józefa w realizowaniu szczególnych i epokowych zadań, jak również tych codziennych, a nawet niezauważalnych. Zdrowych, radosnych i błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia i Szczęśliwego Nowego Roku 2022.

***

Nie ma już świątecznego śniegu,

choinki zmieniły swój zapach,
a wigilijne potrawy smakują inaczej.
My też się zmieniamy…
Tylko On rodzi się zawsze tak samo, Ten sam i taki sam;
mały, nieporadny, pokorny Bóg Człowiek!

życzę szczęśliwych Świąt Bożego Narodzenia i dobrego 2022 już roku!

*** 

składam Ci Życzenia Radosnych Pogodnych Zdrowych i pełnych ciepłej domowej wigilijnej atmosfery Świąt Bożego Narodzenia. Niechaj Tobie i Twoim Bliskim zawsze dopisuje Szczęście i Pogoda Ducha teraz i w nadchodzącym Nowym Roku.

*** 


na nadchodzące świąteczne dni życzę odpoczynku od spraw zawodowych, uważności i serdeczności Najbliższych, niech to będzie dobry, wyjątkowy czas


*** 

w jaki sposób w tym roku złożyć świąteczne życzenia?

Z jednej strony przychodzą mi na myśl słowa "Gwiazdy" Jaromira Nohavicy:

Dlaczego mi kłamaliście
kosmiczni rozbójnicy
niebo jest poszarpane
i leży na ulicy
znalazłem wczoraj gwiazdę
brudną i lepką jak gleba
chciałem ją niebu zwrócić
lecz nie dosięgnę nieba

Z drugiej przypominam sobie słowa Preisnerowskiej "Kolędy dla nieobecnych"

A nadzieja znów wstąpi w nas
Nieobecnych pojawią się cienie
Uwierzymy kolejny raz
W jeszcze jedno Boże Narodzenie

Pozostając w tym opisanym przez Poetów stanie dzielę się świątecznie dobrym słowem, załączając dwa utwory, które w ten grudniowy czas wybrzmiewają w mojej głowie:
https://www.youtube.com/watch?v=GVTNcetVo9k
https://www.youtube.com/watch?v=19esOcWpazM

Z wiarą i nadzieją, że to wszystko ma sens.


*** 

składam jak najserdeczniejsze powinszowania Świąteczne i Noworoczne ! Zadumy twórczej , wiary, ufności wzajemnej i spełnienia wszelkich oczekiwań i aspiracji doczesnych ,a także pryncypialnych więzi i spoistości intelektualnej naszego środowiska, i oby nigdy nam ich nie zabrakło! Pogodnych chwil świątecznych!


***



tento MAIL Ti práve prináša  Radostné Vianoce a 365 šťastných dní v nastávajúcom roku.


*** 


skoro Wigilia i Boże Narodzenie tuż, tuż, więc na ten czas świętowania oraz kontemplacji Tajemnicy Betlejemskiej Nocy, ślę Ci życzenia:

Abyśmy się tak w Emmanuela wpatrzyli…
Abyśmy w Jego miłość ku nam uwierzyli…
Abyśmy się Jego Blaskiem napełnili…
Abyśmy wraz z Nim pokój światu przynosili…
Błogosławionego Czasu Bożego Narodzenia oraz wszelkich łask w Nowym roku,


*** 

Z okazji Świąt Bożego Narodzenia przesyłam najserdeczniejsze życzenia
świątecznej radości i pokoju serca. Także zdrowia, oraz bożej opieki dla
bliskich i przyjaciół.

*** 

w ten wyjątkowy czas Bożego Narodzenia chciałbym życzyć odnajdywania szczęścia w małych codziennych sprawach, ciepła i nadziei, zagłębiania się w to co ubogaca i rozwija. Niechaj te święta będą pełne radości dla Pana Profesora i Najbliższych a Nowy 2022 Rok obdaruje pomyślnością i szczęściem. Z wyrazami szacunku i serdecznymi pozdrowieniami  

*** 

Z okazji Świąt Bożego Narodzenia oraz nadchodzącego” Nowego Roku”, pragnę złożyć życzeniaWszystkiego co dobre, by obfitość stołu cieszyła oko a czas poświęcony dla najbliższych okazał się najwspanialszym prezentem. Byśmy wszyscy mogli się zjednoczyć duchowo bez względu na jakiekolwiek poglądy i podziały, by nadeszła i refleksja nad życiem człeka- jakim jest każdy z NAS, by duch święty napełnił serca.  Wiarą, Miłością, Cierpliwością i zrozumieniem dla wszystkich istot, żyjących na” Matce Ziemi”.

     Nowy rok - niechaj przyniesie zdrowie, sukces w tym co sobie wymarzymy oraz radość z życia. Z wyrazami szacunku dla moich wykładowców, byłych i obecnych.

*** 


Z okazji Świąt i Nowego Roku życzę ………… (słowa, słowa, słowa) …………… ……………..        

Słowa, poprzez które zwracamy się do siebie, życząc sobie to i owo, w swojej istocie świadczą o ludzkiej ułomności, której przezwyciężenie:

- zrytualizowaną formułą (jednak) braku przejścia w świat sacrum;

- mityczną tęsknotą za nieśmiertelnością;

- unifikacją losu w logosie;

- mimesis oddane kiczowi, -

a przy tym, między słowami wrażliwość, co nas wiedzie do Drugiego.


*** 

z pełną aurą świątecznej wymowy i z serca płynących życzeń pragnę Tobie i Twojej Rodzince życzyć aby co roku powracające doświadczenie Bożych Narodzin stworzyło przemiłą okazję, aby cieszyć się dobrocią bożą, której doświadczamy w narodzinach Dzieciny i w odkrywaniu w sobie perspektywy dziecka (Bożego). A zatem tem wiele ufności, że Ojciec nas strzeże, stąd też możemy eksploatować życie i mieć odwagę don fascynacji życiem i beztroskiej zabawy w codzienności. 


*** 

Christus, Christus natus est nobis,

Venite, venite, adoremus”.

Niech Chrystus, który narodził się w Betlejem, narodzi się także w naszych sercach i napełni je pokojem, miłością i nadzieją.

Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia 


*** 


Życzmy sobie życzliwości dookoła, myśli i słów ufnych i jednoczących. Niech będzie to czas serdecznych spotkań i radości przeżywanej bezpiecznie w domach w gronie najbliższych, czas prawdziwej nadziei, która odnawia siły, nadaje sens życia. Niech te Święta upłyną w pełnej miłości atmosferze.

Spokojnych, pełnych ciepła i dobrych myśli Świąt oraz pomyślności 7i odporności w nadchodzącym Nowym 2022 Roku. 

***

W ten piękny, świąteczny, śnieżny i sloneczny poranek, wielkiej radości  w sercach z Narodzin Jezusa i Jego Obecności między, wiary w Ludzi i i ich mądrość - zwłaszcza w trudnych dla nas wszystkich czasach, miłości Najbliższych, która potrafi rozjaśnić wszystkie życiowe mroki oraz niewyczerpanych zasobów zdrowia i niedawania się kolejnym wirusowym mutantom

*** 


Dzisiaj narodził Chrystus Pan Zbawiciel! Święta Bożego Narodzenia są czasem spotkań rodzinnych, okazania miłości swemu bliźniemu oraz możliwością pochyłenie się nad tajemnicą Narodzenia. Pragnę życzyć Panu Profesorowi i całej rodzinie ciepła, radości, miłości, mądrych studentów:)

Niech Boże Dziecię błogosławi na każdy dzień! 

*** 

Kiedy wokół tak wiele lęku, niepewności i nieufności,

Chrystus narodzony w Betlejem daje nam

światło, które rozświetla ciemności

i nadzieję, która nie zawodzi.

Przyjmijmy od Nowonarodzonego

Miłość, Wiarę i Nadzieję, których tak bardzo potrzebujemy.

 

Życzenia rodzinnych, radosnych i zdrowych Świąt
oraz Szczęśliwego Nowego Roku



***

Niech radość i pokój Świąt Bożego Narodzenia towarzyszy Panu i Pana BLISKIM przez cały Nowy Rok.

Przyjście Mesjasza
ADAM ASNYK

Lud cze­ka­ją­cy na swe­go Me­sja­sza
Nie zwró­ci oczu na dzie­ci­nę małą
I do bied­ne­go nie zaj­rzy pod­da­sza;
Mnie­ma, że zbaw­cę, któ­re­go cze­ka­ło
Tyle po­ko­leń, uj­rzy zie­mia na­sza
Od razu ziem­ską okry­te­go chwa­łą,
Jak na wojsk cze­le nie­wier­nych roz­pra­sza —
Mnie­ma, że wszyst­ko bę­dzie przed nim drża­ło.
Że na­wet gło­wy ugną się ksią­żę­ce,
Zda­jąc mu wła­dzę nad świa­tem...
Więc je­śli usły­szy, że się na­ro­dził w sta­jen­ce
I że mę­dr­co­wie dary mu przy­nie­śli,
Pyta ze śmie­chem: „Jak to? ten syn cie­śli
Ma rzą­dy świa­ta ująć w swo­je ręce?"

*** 

"Pomódlmy się w Noc Betlejemską,
w Noc Szczęśliwego Rozwiązania, 
by wszystko się nam rozplątało,
węzły, konflikty, powikłania"
ks. Jan Twardowski

W ten niezwykły wigilijny dzień życzę Panu, aby te święta były radosną uroczystością, pozbawioną zmartwień i trosk, a Nowodarodzony błogosławił Panu i całej rodzinie

*** 

Pozdrawiając serdecznie,
przyjmijcie życzenia, na te nadchodzące Święta i Nowy Rok. Ogrom zmian, ale mam ciągle ufność w przyszłość - 

***


dla Pana i całej Pana Rodziny życzę głębokiego przeżycia Eucharystii, spotkania z Żywym Jezusem. Niech te Święta będą niepowtarzalne i prowadzą nas, jak pasterzy i królów, do coraz głębszego doświadczenia miłości w gronie rodzinnym i na świecie. Życzę, aby Nowy 2022 Rok był czasem błogosławionym! 

*** 

Liebe Weihnachtsgrüße an Euch alle. Bis Ostern! Habt eine schöne Zeit, 

*** 


w ten wyjątkowy czas Bożego Narodzenia chciałbym życzyć odnajdywania szczęścia w małych codziennych sprawach, ciepła i nadziei, zagłębiania się w to co ubogaca i rozwija. Niechaj te święta będą pełne radości dla Pana Profesora i Najbliższych a Nowy 2022 Rok obdaruje pomyślnością i szczęściem.
Z wyrazami szacunku i serdecznymi pozdrowieniami 


*** 

Z okazji Świąt Bożego Narodzenia przesyłam najserdeczniejsze życzenia
świątecznej radości i pokoju serca. Także zdrowia, oraz bożej opieki dla
bliskich i przyjaciół. 

***