Szef Instytutu Analiz Regionalnych
dr Bogdan Stępień skierował do Dyrektora Departamentu Współpracy z
Samorządem Terytorialnym Ministerstwo Edukacji i Nauki opinię dotyczącą projektu rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 9 listopada 2022 roku
w sprawie sposobu opracowywania sprawozdania z wysokości średnich
wynagrodzeń nauczycieli. Nie jestem specjalistą w tym zakresie,
ale treść tej opinii została bardzo szeroko uzasadniona tak w sensie prawnym
jak i ekonomicznym.
Warto zapoznać się na stronie
IAR z analizami dr. B. Stępnia, gdyż mogą one wskazywać na kreatywną
księgowość, a więc taki sposób konstruowania sprawozdań organu władzy
publicznej, który albo rozmija się z faktami albo świadczy o wykorzystywaniu
aktu prawa wykonawczego do wprowadzania w błąd opinii publicznej i władz
samorządów terytorialnych. One bowiem narażone są na poważne straty w obowiązku
pokrycia przez MEiN kosztów zatrudnienia nauczycieli.
Niepokojący jest brak
odpowiedzi dyrektorów powyższej jednostki na wielokrotne informowanie ich
jako urzędników ministerstwa, że art. 30a ust. 2 ustawy – Karta
Nauczyciela jest bublem prawnym. Pierwszy raz uczynił to B. Stępień w
formie petycji w dniu 3 czerwca 2009 roku, a ostatni raz 1
lutego 2019 roku. W pismach tych nie tylko wskazywał na błąd w powyższym
przepisie, ale również proponował jego stosowną zmianę.
Zdumiewa to, że kadry MEiN (dawniej MEN) od
czternastu lat ignorują rzeczową krytykę i konieczność ustosunkowania się
do merytorycznych uwag przez osoby odpowiedzialne za tworzenie prawa, które
jest podstawą subwencjonowania edukacji w Polsce.
Czego zatem dotyczy ów błędny zapis w
ustawie?
Art. 30a. [Analiza wydatków na
wynagrodzenia nauczycieli. Dodatek uzupełniający]
Minister
właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze
rozporządzenia, sposób opracowywania sprawozdania, o którym mowa w
ust. 4, w szczególności:
1)
sposób wyliczania średnich wynagrodzeń
nauczycieli, o których mowa w art. 30 wynagrodzenie
nauczycieli ust. 3,
2)
sposób ustalania średniorocznej
struktury zatrudnienia nauczycieli,
3)
sposób ustalania kwoty różnicy, o której
mowa w ust. 2,
4)
sposób ustalania wysokości jednorazowego
dodatku uzupełniającego
- a także wzór formularza sprawozdania, uwzględniając okres obowiązywania kwoty
bazowej, o której mowa w art. 30 wynagrodzenie
nauczycieli ust. 3, okresy zatrudnienia, w których nauczyciele nie są wliczani
do średniorocznej struktury zatrudnienia, oraz zmiany wysokości wynagrodzeń i
struktury zatrudnienia nauczycieli wynikające z uzyskiwania przez nich stopni
awansu zawodowego.
Dr Bogdan Stępień kieruje osiem uwag
do tego dokumentu. Stwierdza m.in.
* W art. 93 ust. 2
i w § 7 ust. 5 pkt 2 i 3 występują dwa różne
pojęcia: wcześniej ustalone średnie oraz wcześniej wyliczone średnie. Każde z tych określeń nie oznacza
tego samego, tymczasem jest (...) podstawą
zwiększania średnich wynagrodzeń nauczycieli;
* błąd we wzorze wskazujący na to, że: (...) każdy
nauczyciel ma taką samą osobistą stawkę wynagrodzenia
zasadniczego, a nie ma.
* błędnie zapisano,
że średnioroczna liczba etatów nauczycieli jest tożsama z średnią liczbą
nauczycieli;
* W Załączniku Nr 4 projektu
rozporządzenia podana jest kwota bazowa, która nigdzie nie jest
wykorzystywana.
* w Załącznikach Nr 3 i 4 projektu rozporządzenia wprowadzono zapis, który
jest sprzeczny z podstawową zasadą prawa, że prawo nie działa
wstecz (lex retro non agit). Nie jest on też zgodny z art. 30a ust. 2
i art. 30a ust. 3 ustawy - Karta Nauczyciela.
(źróło ilustracji: paradaopornych.pl - zakupiona przez Oficynę Wydawniczą "Impuls" dla potrzeb blogera)