Zgromadzenie Ogólne Konferencji Rektorów
Akademickich Szkół Polskich po raz kolejny wnioskuje do ministra edukacji i
nauki o zwiększenie środków finansowych na szkolnictwo wyższe i naukę. Pierwsza
uchwała dotycząca dramatycznie złej sytuacji w naszym środowisku została
podjęta na początku października 2022 roku (Stanowisko Prezydium
KRASP z 7 października 2022 r. w
sprawie sytuacji ekonomicznej polskich uczelni). Jak widać, minister w
ogóle się nią nie przejął, skoro trzeba było ponowić ów apel w czasie kolejnego Zgromadzenia
Ogólnego KRASP w dn. 24 listopada 2022 roku.
Ponowiono
kwestię niskiego poziomu finansowania szkolnictwa wyższego w formie uchwały a
nie stanowiska, jak miało to miejsce w październiku. Czy minister podejmie
wreszcie kroki na rzecz rozwiązania problemu degradacji nauki polskiej? Nie
wiemy. Jest 12 grudnia a z ministerstwa nie docierają decyzje, które
zatrzymałyby fatalny stan rzeczy w takich kwestiach, jak:
*
konieczność zwiększenie wynagrodzeń nauczycieli akademickich, naukowców i
pracowników administracji publicznych szkół wyższych;
*
pilna potrzeba zwiększenia środków na badania w ramach konkursów w NCN oraz
NCBiR.
*
podjęcie merytorycznych decyzji dotyczących uprawnień jednostek do nadawania
stopni naukowych w związku z rozporządzeniem z dnia 9 listopada 2022 roku w
sprawie dziedzin i dyscyplin naukowych.
Nie
jest dla mnie zrozumiały brak reakcji rektorów - członków KRASP - na
patologiczny podział środków w NCN. Konieczna jest zmiana ustawy o NCN, w
przeciwnym razie nadal będziemy mieli do czynienia z finansowaniem grantów nie
w ramach dyscyplin naukowych, a przecież tego dotyczy ewaluacja nauki, tylko w
ramach pseudonaukowych grup badawczych np. HS6. Niedopuszczalne jest
traktowanie metodologii badań każdej dyscypliny naukowej w ramach tej samej
dziedziny jako jednolitej i wszechobowiązującej.
Kiedy
KRASP zacznie przyglądać się tej patologii i podejmie skuteczną walkę z jej
podtrzymywaniem dla większościowych grup interesów w gronie ekspertów, które
zaprzeczają standardom badań w ramach dyscyplin naukowych?
Przeraża mnie jako człowieka z poza środowiska akademickiego i naukowego fakt degradacji finansowej polskiej nauki, która postępuje od 33 lat, czyli od narodzin III RP. Jaki jest zamysł głównie ekip postsolidarnościowych rządzących krajem po 1989 r. względem przyszłości polskiej nauki??? To co obecnie ma miejsce woła o pomstę do nieba. Przeraża mnie też ignorancja problemów finansowych polskiej nauki przez obecne kierownictwo MEiN. Najwidoczniej panowie ministrowie dobrze się bawią za nasze publiczne pieniądze. Ciekawe jak długo jeszcze???
OdpowiedzUsuńPrzeraża mnie jako człowieka z poza środowiska
OdpowiedzUsuńspoza
pozdrawiam
kn