Nowe czasopismo pedagogiczne PEDAGOGIKA SPOŁECZNA - NOVA

 

Środowisko akademickiej pedagogiki społecznej w naszym kraju opuściło w ub. roku redakcję periodyku "Pedagogika Społeczna", który wydaje Wyższa Szkoła Nauk Społecznych w Warszawie. Wydawcą "Pedagogiki Społecznej" jest szkoła prywatna, która została pozbawiona uprawnień do nadawania stopnia naukowego doktora. Tym samym przestała legitymizować naukowy charakter swojej działalności, koncentrując ją adekwatnie do poziomu kadr na kształceniu zawodowym pedagogów resocjalizacyjnych. 

Czołowi naukowcy, którzy reprezentują pedagogikę społeczną jako dyscyplinę naukową a nie tylko jako wiedzę praktyczną, przenieśli swoje wsparcie do rady naukowej nowego periodyku, którego nazwa brzmi jak powyżej: PEDAGOGIKA SPOŁECZNA - NOVA. 

 

Redaktorką naczelną jest: 

Katarzyna Segiet prof. Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Zastępcami Redaktor Naczelnej są:

Agata Matysiak-Błaszczyk, prof. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Anna Odrowąż-Coates, prof. Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie

Ewa Włodarczyk, prof. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Sekretarzami redakcji zostali:

dr Kamila Słupska, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

mgr Maciej Zychowicz, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu 

Decyzja o powołaniu nowegio periodyku była słuszna, bowiem został on ulokowany w jednej z najlepszych uczelni w kraju, jaką jest badawczy Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Uczeni Wydziału Studiów Edukacyjnych, którym kieruje a zarazem przewodniczy w Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN moja następczyni pani prof. Agnieszka Cybal-Michalska, zapewnią najwyższe standardy wydawnicze i naukowe oraz ulokowanie artykułów w najważniejszych bazach krajowych i międzynarodowych (w systemie Open Access). 

Wprawdzie zespół redakcji "Pedagogika Społeczna - Nova" zaczyna zatem od zera, od początku, to jednak nie ma znaczenia. Może mieć tylko i wyłącznie w wymiarze edytorskim, bowiem tak w powyższej uczelni, jak i Radzie Naukowej czasopisma reprezentowani są wybitni pedagodzy społeczni oraz (sub-)dyscyplin pogranicza z kraju i zagranicy.  Będzie zatem ciekawie i mądrze. 

Jak informują Założyciele: 

 Misją czasopisma jest zwrócenie uwagi na środowiskowe konteksty procesów wychowawczych oraz koncentracja na analizie warunków umożliwiających zaspokojenie potrzeb rozwojowych jednostek i grup społecznych we wszystkich fazach wieku społecznego oraz różnorodnych sytuacjach życiowych i środowiskach (nauka, praca, czas wolny, rodzina, szkoła, grupa rówieśnicza i towarzyska, miejsce zamieszkania, działalność społeczna, kulturalna itd.).

    Współczesny dyskurs nad tymi zagadnieniami, ze względu na dynamikę przemian we wszystkich sferach egzystencji i konieczność budowania cennej wspólnotowości, przejawiającej się m.in. w trosce o Innego, jego los, a zatem o jakość życia i kondycję społeczeństw, jest ze wszech miar pożądany. Dlatego stworzenie międzynarodowej platformy służącej prezentacji refleksji teoretycznej, wyników badań i praktycznych rozwiązań, mieszczących się w obszarze przedmiotu zainteresowań pedagogiki społecznej i rozszerzających się w związku z występowaniem nowych wyzwań i zagrożeń, jest ważnym celem czasopisma.

 

Redakcja już teraz zaprasza do nadsyłania rozpraw naukowych podejmujących następującą problematykę: 

 

• Funkcjonowanie typowych środowisk wychowawczych, instytucji i organizacji w perspektywie przemian społecznych.

 

• Problemy społeczne środowisk lokalnych i sposoby ich rozwiązywania we współczesnych realiach społeczno – ekonomicznych.

 

• Losy życiowe rozmaitych kategorii osób w zróżnicowanych układach sytuacji społecznych.

 

• Wartości i aksjologiczne podstawy życia społecznego.

 

• Instytucjonalizacja dzieciństwa, młodości, dorosłości, starości.

 

• Aktywizacja społeczności lokalnych. 

 

• Wsparcie i pomoc społeczna. 

 

Zachęcam do pisania i publikowania tekstów nie dla punktów, ale dla dobra nauki. Reszta przyjdzie w swoim czasie. Warto wziąć pod uwagę także to, że w postępowaniach awansowych na stopień doktora habilitowanego i na tytuł profesora liczy się jakość recenzowanych rozpraw, a nie ocena parametryczna czasopism, w których się one ukazały.