Prof. Zbyszko Melosik został mianowany z dniem 1 października 2019 r. Prorektorem UAM ds. Szkoły Nauk Społecznych. Jako członek Sekcji I Nauk Humanistycznych i Społecznych Centralnej Komisji Do Spraw Stopni i Tytułów ma bogate doświadczenie w zakresie postępowań na stopnie naukowe i tytuł naukowy. Profesor jest też wiceprzewodniczącym Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN, a w ub. roku został uhonorowany przez Senat Uniwersytetu Szczecińskiego godnością doktora honoris causa.
Natomiast prof. Kazimierz Przyszczypkowski, który jest już emerytowanym profesorem tej Uczelni, ale pełnił w niej funkcję Dziekana Wydziału Studiów Edukacyjnych UAM oraz był prorektorem UAM - otrzymał w dniu inauguracji roku akademickiego 2019/2020 Palmae Universitatis Studiorum Posnaniensis - najwyższe wyróżnienie akademickie UAM. Jest ono przyznawane wybitnym uczonym, których praca naukowa przyczyniła się do budowy znaczenia uczelni na akademickiej mapie Polski.
Odnotowuję powyższe nominacje z ogromną radością, bowiem obaj Profesorowie są znaczącymi uczonymi w polskiej pedagogice przełomu XX/XXI wieku.
Prof. zw. dr hab. Zbyszko Melosik jest także kierownikiem Zakładu Socjologii Edukacji, w którym prowadzi badania w zakresie: kultury popularnej i masowej; przemian tożsamości młodzieży w kulturze instant; roli mass mediów w społeczeństwie współczesnym; przemian męskości i kobiecości w kulturze współczesnej; kulturowych i pedagogicznych kontekstów seksualności współczesnej; społecznych funkcji szkoły i szkolnictwa; problemów współczesnego życia społecznego; globalizacji i amerykanizacji kultury współczesnej; przemian szkolnictwa w Polsce i na świecie oraz teorii i praktyki edukacji wielokulturowej.
Wśród najważniejszych publikacji znajdują się:
• Z. Melosik, Współczesne amerykańskie spory edukacyjne . Między socjologią edukacji a pedagogiką postmodernistyczną, Poznań 1995;
• Z. Melosik, Postmodernistyczne kontrowersje wokół edukacji”, Toruń-Poznań 1995;
• Z. Melosik, Tożsamość, ciało i władza. Teksty kulturowe jako (kon)teksty pedagogiczne, Toruń-Poznań 1996;
• Z. Melosik, Kryzys męskości w kulturze współczesnej, Kraków 2006, wydanie II,
• Z. Melosik, Uniwersytet i społeczeństwo. Dyskursy wolności i władzy, Kraków 2009, wydanie II;
• Z. Melosik, Teoria i praktyka edukacji wielokulturowej, Kraków 2007;
• Z. Melosik, T. Szkudlarek, “Kultura, tożsamość i edukacja. Migotanie znaczeń”, Kraków 2010, wydanie III;
• Z. Melosik, Tożsamość, ciało i władza w kulturze instant, Kraków 2010;
• Z. Melosik, Kultura popularna i tożsamość młodzieży. w niewoli władzy i wolności, Kraków 2013.
• Z. Melosik, Systemy kształcenia i doskonalenie kadr kierowniczej w krajach Unii Europejskiej i Stanach Zjednoczonych, Ośrodek Rozwoju Edukacji, Warszawa 2014.
• Z. Melosik, Piłka nożna. Tożsamość, kultura i władza, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 2016.
Profesor Kazimierz Przyszczypkowski jest wybitnym ekspertem w zakresie polityki oświatowej. Jego badania były skoncentrowane na takich zagadnieniach, jak: polityka oświatowa i edukacja obywatelska; działalność oświatowa samorządów lokalnych; jakość kształcenia w różnych typach szkół. Analiza podstaw programowych; przedwczesne kończenie edukacji; społeczne konsekwencje zamykania placówek oświatowych; szkoła wobec wykluczenia społecznego; zarządzanie oświatą – założenia a rzeczywistość; problemy współczesnej rodziny; rola i znaczenie instytucji edukacyjnych w różnych środowiskach; polityka oświatowa i ideologie edukacyjne; jakość kształcenia a problem drożności szkolnej młodzieży w różnych środowiskach; zerwane więzi w systemie oświatowym jako obraz współczesnej oświaty w Polsce oraz kształcenie nauczycieli/menadżerów oświaty.
Do najważniejszych publikacji Profesora należy zaliczyć:
• Polityczne uwikłania systemów edukacyjnych (2014)
• Polityczność (w) edukacji (2013)
• Ekspertyzy: Polityka Oświatowa dla Poznania (2006), Analiza problemów przygotowania, przeprowadzenia i oceny wyników egzaminów zewnętrznych dla szkół podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych (2009)
• Edukacja dla demokracji. Strategie zmian a kompetencje obywatelskie (1999)
• Opozycja polityczna w Polsce-wyzwania dla edukacji. Pomiędzy oporem, emancypacją transformacją (1993)
• Funkcje systemów informacyjnych wielkiego miasta wobec migrantów (1991)
(Fot. Przemysław Stanula)
