W jednym ze swoich artykułów, minister nauki i szkolnictwa wyższego Barbara Kudrycka skonstatowała, że: (…) polskie szkolnictwo wyższe, rozdrobnione, rozproszone, z przytłaczającą liczbą ponad 400 bardzo dobrych, przeciętnych i, (…) także kiepskich uczelni, wymagało reformy. Reformy, która wyzwoli zmiany, ale też ochroni i rozszerzy wolność akademicką. Dzisiaj już nikt nie chce dociekać powodów tego, że większość państwowych wyższych szkół zawodowych i wyższych szkół prywatnych jest przeciętna, a nawet bardzo zła.
Usiłuje się zatem zmianą regulacji prawa wymusić pewne zmiany, które na części z tych toksycznych jednostek akademickiego pseudo biznesu wymuszą albo wycofanie się z rynku, albo upadek, albo trwanie na poziomie spełniania przez nie jedynie funkcji dydaktycznych z czytelnym kodem ich radykalnej odmienności i słabości na tle akademickiego statusu i funkcji szkół wyższych. Najważniejsze jest to, by w najbliższym czasie doszło do przyspieszonej likwidacji toksycznych placówek, które pod szyldem tzw. "wsp", prowadzą działaność szkodliwą dla przebywającej w nich młodzieży z zamiarem studiowania. We wrześniu 2012 r. w Polsce było na 1 mln 900tys. bezrobotnych 120 tys. absolwentów szkół wyższych. Ilu z nich jest po studiach na kierunku pedagogika?
Oto kolejna z wyższych szkół prywatnych, która kształci na kierunku pedagogika, znajduje się w odwrocie. Jak informują pracownicy administracji, założcyiel tej szkoły oddaje gminie wszystkie wynajmowane dotychczas pomieszczenia, by przenieść się do swojej małej siedziby w innym miejscu miasta. Wprawdzie ta własna siedziba miała służyć zarabianiu przez właściciela tzw. "wsp" kosztem studentów, ale w sytuacji, gdy w wyniku zachłanności, fatalnych decyzji personalnych i programowych okazało się, że to już koniec, zaczęto wyprzedaż szkolnego majątku. Studenci nic o tym nie wiedzą. Kadra akademicka w ogóle się tym nie interesuje, bo przeciez chodzi tu o ssanie do samego końca. Lepiej zatem udawać, że się nie wie. Lepiej też jest nie interesować się tym, żeby założyciel natychmiast nie zwolnił z pracy. Pełnomocnictwa zostały już wydane.
W tym mieście nie jest to jedyna szkółka, którą zarządzający doprowadził do kryzysu. Jedna z konkurentek już nie prowadziła w tym roku naboru na pedagogikę, a druga, wykupiona przez kolejnego biznesmena, przystąpiła do radykalnych cięć w procesie dydaktycznym. Naiwni doktorzy habilitowani i profesorowie dają się zatrudniać od bieżącego roku akademickiego nie przeczuwając, że będą wykorzystani przez właściciela szkoły do załatania "dziury kadrowej" przed przyjazdem komisji akredytacyjnej lub w innych celach.
Tymczasem właściciel jednej z tych szkół poinformował kadrę akademicką, że obniża jej pensje o 30%, natomiast ci profesorowie, którzy prowadzą grupy seminaryjne, liczące mniej niż 11 osób, będą mogli uzyskać tylko 50% wynagrodzenia z tytułu wykonanej pracy. Tak więc, jeśli ktoś musi prowadzić seminarium w wymiarze 30 godzin dydaktycznych, zaliczy mu się jedynie 15 godzin. Nic dziwnego, że niektórzy profesorowie, nota bene uniwersyteccy, bo są w tej szkole na II etacie stwierdzili, że skoro tak, to będą pracować też "na pół gwizdka", czyli 15 godzin, zamiast 30. Co studenci są temu winni? Oczywiste. Mogli nie podejmować tu studiów. To jak akademicki "Amber Gold". Ryzyk-fizyk.
W oddziale zamiejscowym jednej z takich "wsp" profesor prowadzący wykład został poproszony w czasie przerwy o potwierdzenie odbioru listu od rektora (w tle od założyciela). Podpisał, otworzył kopertę, a w niej - zamiast podziękowania, dyplomu, informacji o premii - ... wymówienie z pracy z dniem 1 listopada. Rewelacja. Kultura komunikacji, że ho, ho! Szkoła wyższa pełną "gębą".
W innej szkole prywatnej urzędujący dziekan został poproszony do prorektora (kanclerz i założyciel nie będzie sobie brudził sumienia), by otrzymać wiadomość, że z dniem 1 listopada został odwołany z dotychczasowej funkcji. Dlaczego? Wyjaśnienie było krótkie i jak w pseudobiznesie - lakoniczne: "Pańska działalność nie prowadziła do właściwego rozwoju wydziału". To, że ów dziekan uratował wydział kilka lat temu przed klęską, pozyskiwał dlań środki z MNiSzW na zamawiane kierunki studiów, a więc bezpłatne dla studiujących, to, że błagał przez lata profesorów, by mimo nieotrzymywania na czas wynagrodzeń, dalej prowadzili zajęcia i prace dyplomowe, itd., itd., nie miało żadnego znaczenia. Dziekan już się znudził właścicielowi czy może teraz ktoś inny musi czerpać z korytka?
W innej tzw. "wsp" kanclerz-założyciel zatrudnił profesora z nadzieją, że dzięki niemu uda się ominąć prawo i pozyskać uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora z pedagogiki. Nie przewidział jednak, że procedury recenzenckie są tu bardzo rygorystyczne i że nie wszyscy są przekupni. To, że kupił profesora, wcale nie było gwarancją uzyskania w pakiecie dostępu do przywileju, na który wiele jednostek ciężko pracuje latami i uczciwą pracą. Pseudobiznesmen jednak sądził inaczej. Kiedy okazało się, że owych uprawnień nie otrzyma, zwolnił profesora z pracy.
Przypomniał mi się w tym kontekście mail, jaki otrzymał kilka lat temu jeden z profesorów, który rozpoznał fałszywą grę założyciela i kanclerza takiej "wsp" i sam odszedł z pracy, ujawniając dowody jego nieuczciwości. Nie zamierzał być wobec niego lojalny, by brać udział w fikcji, pozorowaniu akademickości, skoro ten zmienił kurs na fałszowanie danych, manipulowanie nauczycielami akademickimi i wyprowadzanie środków na prywatne cele. Mail, pełen pogardy i pychy, był następującej treści: "Miałeś chamie złoty róg - ostał ci się jeno sznur...". Wówczas nadawca tego listu nie przewidywał jeszcze, że pisze w istocie o sobie i do siebie w czasie przyszłym.