W
dn. 29 kwietnia br. zmarł łódzki psycholog specjalizujący się w psychologii
klinicznej, którego prace i doświadczenie wspierało kadry pedagogów
resocjalizacyjnych - dr hab. Jan Szałański. W 2000 roku przeszedł na
emeryturę, ale dalej realizował swoją akademicką służbę w Wyższej Szkole
Gospodarki Krajowej w Kutnie. Wspominam z dużym sentymentem Profesora Wydziału Nauk o Wychowaniu
Uniwersytetu Łódzkiego, który w dn. 12 stycznia 2022 roku miał uroczystą
promocję odnowienia po 50 latach swojego doktoratu z nauk humanistycznych w
zakresie psychologii.
Z danych biograficznych, które zostały opublikowane na
tę uroczystość dowiadujemy się, że J. Szałański ukończył w 1962 roku studia
psychologiczne na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Katolickiego Uniwersytetu
Lubelskiego. Zatrudniony w Instytucie Psychologii w Uniwersytecie Łódzkim
obronił w 1971 r. rozprawę doktorską w zakresie psychologii na Wydziale
Filozoficzno-Historycznym. Promotorem jego dysertacji zatytułowanej: Przekształcanie
postawy wobec samego siebie w procesie resocjalizacji nieletnich
przestępców był prof. Stanisław Gerstmann.
Wśród pedagogów resocjalizacyjnych
prowadzone przez J. Szałańskiego badania oraz wydawane przez niego
artykuły mają istotne znaczenie, bowiem korzystają z jego
doświadczeń diagnostycznych i wdrożeniowych, które są pochodną wdrażania przez niego autorskiego programu
psychoterapeutyczno-wychowawczego, który był ukierunkowany na korektę wadliwych postaw
i zaburzonej osobowości wychowanków zakładów poprawczych oraz
młodzieżowego ośrodka wychowawczego.
Warto przypomnieć kluczowe dla tej problematyki
monografie zm. Profesora:
Resocjalizacja w zakładzie
poprawczym (1978),
Przeobrażenia w spostrzeganiu
ludzi u wychowanków zakładów poprawczych i wychowawczych (1993)
(źródło fotografii - z uroczystości odnowienia doktoratu)