Ukazała się w Wydawnictwie Uniwersytetu Łódzkiego podoktorska rozprawa adiunkta w Zakładzie Pedagogiki Porównawczej UŁ dr. Dominika Chojnowskiego poświęcona pedagogicznym implikacjom teorii dezintegracji pozytywnej wybitnego psychiatry, lekarza, pedagoga, który musiał wyemigrować w czasach PRL do Kanady - prof. Kazimierza Dąbrowskiego. Moje pokolenie pamięta jego znakomite eseje na łamach tygodnika "ITD".
Nie jest to pełna tresć dysertacji doktorskiej, ale jej
częściowo poprawiona wersja, w której Autor uwzględnił zarówno uwagi
recenzentów z toku przewodu doktorskiego (prof. Marii Czerepaniak-Walczak i
prof. Józefa Górniewicza), jak i recenzenta wydawniczego (dra hab. Bogusława Milerskiego,
prof. ChAT).
Dzięki wydawniczej opinii zostały wyeliminowane pewne partie obronionej w 2020 r. rozprawy oraz zostały wprowadzone zmiany. Prof. ChAT B. Milerski mógł odnotować następujące walory książki:
Monografia rekonstruuje
koncepcję dezintegracji pozytywnej Kazimierza Dąbrowskiego i jej możliwości
aplikacyjne w edukacji. Wywody mają charakter zarówno analityczny, jak i
syntetyczny i wpisują się w pola problemowe pedagogiki szkolnej i teorii
wychowania. Rekonstrukcja koncepcji dezintegracji pozytywnej, opracowanej i
dyskutowanej na gruncie psychiatrii i psychologii klinicznej, wymagała od
Autora umiejętności wykraczających poza wiedzę czysto pedagogiczną. Dokonana
transmisja tej koncepcji do nowoczesnego dyskursu pedagogicznego jest dowodem
znajomości przez Autora meandrów współczesnych debat prowadzonych w naukach o wychowaniu.
Walory poznawcze
rozprawy to:
1) Rekonstrukcja
koncepcji dezintegracji pozytywnej w oparciu o materiał źródłowy i obszerną
literaturę przedmiotu.
2) Synteza dyskursu
dotyczącego koncepcji dezintegracji pozytywnej.
3) Ukazanie
egzemplifikacji teorii dezintegracji pozytywnej w kontekście wybranych
biografii i sytuacji wychowawczych.
4) Przeprowadzenie badań
problemowych, interdyscyplinarnych o charakterze erudycyjnym.
5) Walor najważniejszy:
Autor opracował argumenty uzasadniające integralną koncepcję człowieka i
wychowania, w której indywidualne zróżnicowania w zakresie zdolności
intelektualnych, kompetencji twórczych, rozwoju psychologiczno-społecznego,
statusu społeczno-ekonomicznego, etc. stanowią pozytywne wyzwanie i szansę
edukacyjną.
Dominik Chojnowski zaczynając ponad 6 lat temu prace studyjne nad swoją
rozprawą nie mógł przewidzieć, że pojawi się nie tylko w naszym kraju, ale na
całym świecie stan zagrożenia zdrowia i życia mieszkańców w następstwie
pandemii Koronawirusa Covid-19 wraz z jego odmianami. To, czym zajmował się
kilkadziesiąt lat temu wybitny humanista, staje się niemalże zobowiązującym dla
nas powrotem do jego dzieł i myśli. Jak się okazuje, zaburzenia
psychosomatyczne są wciąż podobne, natomiast zmieniają się jedynie ich determinanty.
Pedagodzy mają dzięki tej publikacji wgląd
w rozwój psychohigieny i psychopedagogiki autorstwa K. Dąbrowskiego, bowiem
autor książki dotarł do nieznanych w naszym kraju publikacji i recepcji jego
twórczości naukowej.