(foto: prof. UKEN Norbert G. Pikuła)
Piąta edycja Międzynarodowej Konferencji Naukowej, której obrady toczyły się w Krakowie w dn.3-4 czerwca 2024 roku, zapewniła uczestnikom wyjątkową debatę o problemach pracy ludzkiej. Uczestniczyło w niej grono najlepszych ekspertów z zakresu pedagogiki pracy, socjologii zawodu, pracy socjalnej, ekonomii i psychologii społecznej z Polski, Ukrainy, Mołdawii, Szwajcarii, Sri Lanki, Litwy i Czech. Organizatorem Konferencji były dwie jednostki Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, którymi kierują profesorowie Norbert Pikuła (Instytut Zarządzania i Spraw Społecznych) i Andrzej Kozera (Instytut Prawa, Ekonomii i Administracji).Znakomita
organizacja konferencji, jej przebieg i wsparcie ze strony różnych podmiotów społecznych, samorządowych (Prezydent m. Krakowa), akademickich (m.in. UKEN, Polskie Towarzystwo Pedagogiczne, Polskie Towarzystwo Polityki Społecznej) sprawiły, że do Krakowa przyjechała - na odbywające się co
dwa lata obrady - licząca ponad 130 osób społeczność naukowców, doradców zawodowych, ekonomistów i
pedagogów, prawników i pracowników służb socjalnych, którzy przedstawili najnowsze raporty z własnych badań, projektów
wdrożeniowych czy z analiz porównawczych. Co dwa lata spotykają się oni ze sobą celem wymiany doświadczeń naukowo-badawczych i praktycznych wokół zagadnień
związanych ze społecznymi, psychologicznymi, ekonomicznymi i edukacyjnymi
uwarunkowaniami aktywności człowieka na rynku pracy, rozwojem karier
zawodowych, aktywizowaniem ludzi na rynku pracy i związanych z tym także
problemów egzystencjalno-moralnych.
Z
każdym rokiem wzrasta na całym świecie liczba osób z niepełnosprawnością, toteż
nie bez znaczenia jest to, czy mają one szansę na utrzymanie czy znalezienie
miejsca pracy. Jak wynika z danych przekazanych przez prof. Larysę
Łukjanową z Narodowej Akademii Nauk Pedagogicznych Ukrainy, najlepszą
sytuację odnotowuje się w Chinach, gdzie 80 proc. osób z niepełnosprawnością ma
zatrudnienie. Na Ukrainie dotyczy to 13 proc. osób z niepełnosprawnością a w
Polsce 30 proc. Są wśród nich wysokiej klasy specjaliści - prawnicy,
ekonomiści, informatycy itp., którzy nie potrzebują odrębnego miejsca pracy,
gdyż mogą ją wykonywać na odległość.
Obywatele Ukrainy są w znacznie trudniejszej sytuacji ze względu na wojnę, bowiem w jej wyniku wzrosła w ciągu dwóch lat o 300 tys. liczba osób dotkniętych niepełnosprawnością, których jest dzisiaj 3 mln., z czego ok. 1 mln. osób nie ma zatrudnienia. Konieczna jest zatem ustawa, która regulowałaby możliwości zatrudniania takich osób poza miejscem pracy.
Bariery architektoniczne, nieprzyjazne rozwiązania komunikacyjne czy problemy z przemieszczaniem się powodują, że
wiele osób nie ma nawet możliwości czynnego poszukiwania dla siebie
zatrudnienia. Trzeba pamiętać, że w wyniku wojny są zakłócenia w dostawach
energii elektrycznej.
Jak
wspomniała w swoim referacie prof. L. Łukjanowa, konieczne są w każdym państwie
rozwiązania polityczne, które będą zachęcały pracodawców do zatrudniania osób z
niepełnosprawnością. Należy też rozwijać sieć doradztwa zawodowego, także dla
tych osób, udzielać im wsparcia psychologicznego czy animować powstawanie grup wsparcia w realu i w cyberprzestrzeni. Warto także przekonywać
pracodawców do zatrudniania w ich firmach osób z niepełnosprawnością, gdyż te,
jeśli już uzyskają pracę, są niezwykle lojalne, zaangażowane i kreatywne.
Inauguracja obrad V Międzynarodowej Konferencji Naukowej odbyła się w Sali Senatorskiej Zamku Królewskiego na Wawelu, zaś obrady w sekcjach toczyły się we wtorek w salach dydaktycznych Uniwersytetu KEN w Krakowie. Było to możliwe dzięki nadzwyczajnemu wsparciu tego wydarzenia przez władze rektorskie uczelni, ale także pracowników powyższych jednostek akademickich i studentów. Nie zapomniano też, dzięki inicjatywie dr Joanny M. Łukasik z UKEN, o kulturze wysokiej, która jest nieodłącznym komponentem nauk humanistycznych i społecznych. Uczestnicy obrad mogli bowiem doświadczyć poruszającego emocje koncertu muzyki filmowej w wykonaniu Pauliny Sobczyk (skrzypce) i Martyny Miodońskiej-Żmiji (wiolonczela) a po obiedzie młodzież studiów II stopnia kierunku "turystyka" zaproponowała zwiedzanie Krakowa w obrębie Starego Miasta czy podróż krakowskim szlakiem świętych.
Każdy uczestnik konferencji otrzymał publikację naukową przygotowaną pod redakcją Norberta G. Pikuły i Joanny Madalińskiej-Michalak "Pedagogika (w) nauce i praktyce", której autorzy podjęli m.in. kwestie miejsca pedagogiki pracy, ale i "pedagogiki z marginesu", pedagogiki pograniczy, pedagogki serca czy tak kluczowych problemów dla analiz uniwersalizmu pracy, jak społeczeństwo wiedzy w warunkach globalizacji, potencjał polityki dla praktyki edukacyjnej, kształcenie międzykulturowe, wspólnota narodowa jako mit założycielski narodowo-socjalistycznych Niemiec, prawdy i miłości w socjalizacji dzieci, inkluzja, przywództwo, satysfakcja z pracy ale i wypalenie zawodowe, zarządzanie rozwojem osobistym czy prestiż oraz kształtowanie doskonałości dydaktycznej nauczycieli akademickich.
O wartości tych rozpraw tak napisał prof. Stefan M. Kwiatowski: "Trud wielowymiarowego ujęcia, a jednocześnie integralnego spojrzenia na pedagogikę perspektywie dynamicznych zmian i pojawiających się nowych wyzwań pozwolił osiągnąć cele, jakimi są pogłębiona refleksja, odsłonięcie nowych obszarów badawczych, jak również wskazań dla nowych kierunków badań oraz praktycznych rozwiązań sytuacji i problemów generowanych przez to, co nieprzewidywalne i zmienne w edukacji i świecie społecznym.
Książka jest swoistego rodzaju "białym krukiem", bowiem otrzymali ją jedynie autorzy i uczestnicy konferencji. Dla mnie ma ona szczególne znaczenie ze względu na wyjątkowych Autorów rozpraw, ich własny wkład w rozwój polskiej myśli i praktyki pedagogicznej w kraju oraz poza granicami oraz odwołania do moich publikacji i wyników badań. Joanna Madalińska-Michalak i Norbert G. Pikuła trafnie podkreślają we wprowadzeniu do niniejszego tomu:
"Wartością dodaną tej książki jest nie tylko szeroki zakres poruszanych tematów, ale także ich różnorodność oraz interdyscyplinarny charakter. Autorzy artykułów prezentują różne punkty widzenia i podejścia, co pozwala czytelnikowi na uzyskanie kompleksowego obrazu współczesnych wyzwań i perspektyw rozwoju pedagogiki. W ten sposób publikacja staje się niezbędnym źródłem wiedzy dla wszystkich osób, które interesują się edukacją, wychowaniem oraz rozwojem społecznym. Otwiera ona przestrzeń do dialogu, refleksji i współpracy między badaczami, praktykami oraz społecznością edukacyjną, co jest kluczowe dla skutecznego odpowiadania na wyzwania współczesności i przyszłości" (s.14).