30 marca 2015
PEDAGOGIKA POEZJI - POEZJA PEDAGOGIKI
W minionym tygodniu, z okazji Światowego Dnia Poezji, odbyło się na Wydziale Nauk Pedagogicznych Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie bardzo ciekawe spotkanie właśnie z tym gatunkiem sztuki literackiej oraz jego twórcami. Organizatorem była pani dr Teresa Lewandowska - Tarasiuk, która kieruje PRACOWNIĄ WYCHOWANIA LITERACKIEGO, a od szeregu lat prowadzi cykliczne konferencje naukowe SŁOWA – OBRAZY – DŹWIĘKI.
W krótkiej relacji z tej inicjatywy pisze, że po raz kolejny uczestnicy spotkania przekonali się, że chcą rozmawiać o poezji.... także środkami jej wyrazu. Byli wśród nich poeci z naszego, akademickiego środowiska, a mianowicie prof. Lesław Pytka i dr Beata Szurowska. W spotkaniu z poezją uczestniczył też naczelny redaktor periodyku "Poezja dzisiaj", a zarazem poeta - Aleksander Nawrocki i wielu innych.
Na ogłoszony przez Pracownię konkurs poetycki dla studentów APS wpłynęło bardzo dużo wierszy młodego pokolenia. Cieszył się on zatem dużym zainteresowaniem jak na jedną Akademię.
JM Rektor prof. APS Jan Łaszczyk ufundował symboliczne nagrody-statuetki, które zostały wręczone tegorocznym laureatom. Były zatem zaprezentowane wiersze i ich autorzy, zaś pani dr T. Lewandowska-Tarasiuk prowadziła to spotkanie i komentowała jego przebieg m.in. odwołując się do wybranych wierszy Danuty Muchy, śp. Ireny Conti Di Mauro, a nawet przywoływano fragmenty narracji z mojego blogu. Niestety, nie mogłem być razem z uczestnikami tego wspaniałego wieczoru, gdyż już byłem w drodze na Zjazd Czeskiej Pedagogiki. Bardzo dziękuję za przekazanie jednego z nagrodzonych tekstów poetyckich naszej studentki..., studentki pedagogiki APS - pani Karoliny Swend p.t. Sztuka Pedagogiki
Cóż ma poezja do pedagogiki?
Że się tą samą literą zaczynają oba rzeczowniki?
Czy bardziej chodzi o proces tworzenia
Dzieła literackiego lub ludzkiego istnienia?
Skojarzenie pewne w mej głowie powstaje,
Że pedagogika czasem poezją się staje,
Gdy nauczyciel z zapałem do pracy przychodzi,
Uśmiechem obdarza, nikomu palcem nie grozi.
Uczniowie chętnie z Nim współpracują,
Tańczą, śpiewają, wciąż eksperymentują.
Niezwykła to wizja nauczyciela-sztukmistrza,
Lecz by to uczynić potrzeba tytułu magistra.
Dlatego wracam prędko do nauki,
By z pedagogiki stworzyć dzieło sztuki.
Mogę zatem podzielić się wierszem, jaki przywiozłem ze Zjazdu Czeskich Pedagogów, w trakcie którego własną poezję w połączeniu z malarstwem prezentowali studenci i ich wykładowcy z Południowoczeskiego Uniwersytetu w Czeskich Budziejowicach.
KRAINA Z BIAŁYM KLINEM
Zamykam oczy
Znowu jestem
W łaskawej zieleni
Na pożądanym łonie
Przełamuję senność
Nie pierwszy już raz
Jeszcze chwila zwłoki
W tak twórczej ciszy.
Nie spoglądam na bok
Poszukując oparcia
W cieniu zadumania
W krainie
Z białym klinem
Nie wszyscy nasi pedagodzy wiedzą, że wiersze piszą także współcześni nam pedagodzy, jak: Maria Dudzikowa, Czesław Banach, Czesław Kupisiewicz, Adam Zych czy psycholog twórczości - Stamisław Leon Popek.