Polityka
oświatowa wysoko rozwiniętych gospodarczo państw świata reorientuje cele
kształcenia w takim zakresie, by uwzględniały one dynamikę zmian
technologicznych w innowacyjnej gospodarce. Niemcy ulokowali się już kilka lat temu w Dolinie Krzemowej, a więc w pobliżu potentatów światowej technologii
cyfrowej w USA dwujęzyczną szkołę (Deutsche Schule w Silicon Valley), która
stała się forpocztą szkoły przyszłości.
Chociaż
umiejętności uczenia się w XXI wieku nie są jednoznacznie zdefiniowane w
literaturze pedagogicznej, to w powyższej placówce realizowane są następujące
zakresy kompetencji. Przedmiotem transformatywnej dydaktyki czyni się rozwijanie u
uczniów umiejętności w zakresie:
•
myślenia krytycznego, umiejętności rozwiązywania problemów, analizy i
interpretacji a także wyszukiwania wiarygodnych informacji i naukowej wiedzy w
Internecie;
•
weryfikowania informacji i formułowania pytań;
•
kreatywności, ekspresji artystycznej, ciekawości, innowacyjnego myślenia, wyobraźni
i myślenia;
•
samodzielnej i odpowiedzialnej pracy;
•
prezentowania wyników własnej aktywności poznawczej;
•
pracy w zespole, współpracy, przywództwa, angażowania się w wirtualnym
środowisku pracy;
•
analizy i interpretacji danych, programowania;
•
dostrzegania i zrozumienia wzajemnych powiązań między wartościami etycznymi,
społecznymi, socjalnymi, ekologicznymi, kulturowymi, humanitarnymi, naukowymi i
ekonomicznymi;
•
przedsiębiorczego myślenia (przedsiębiorczości);
•
myślenia naukowego i zastosowania we własnej działalności metod naukowych.
"Projekt
lekcji odgrywa w tej eksperymentalnej szkole kluczową rolę. Proces uczenia
się jest tu wysoce zindywidualizowany. Uczniowie stają się producentami
treści cyfrowych. Środowisko cyfrowe stanowi dla nich nową przestrzeń »makerspace«
do uczenia się w ramach kreatywnych warsztatów. Media cyfrowe umożliwiają
im autentyczne spotkania z ludźmi z innych kultur. Nauczyciele i uczniowie postrzegają siebie jako część globalnej społeczności edukacyjnej,
która jest połączona w sieci na całym świecie.
W tej "szkole" smartfony, tablety, notebooki są uważane
za „inteligentnych” sojuszników w uczeniu się. Wykorzystuje się w tym procesie
naukowe blogi, które służą uczniom jako medium do interakcji i
dyskusji. Materiały dydaktyczne są zdygitalizowane, a wiedza jest cyfrowo
usystematyzowana i uporządkowana. Są one zawsze dostępne i można je udostępnić
koleżankom i kolegom jednym kliknięciem.
Zmieniła się rola nauczyciela. Media cyfrowe intensyfikują współpracę między nauczycielem a uczniami
zarówno w klasie (synchronicznie), jak i poza nią (asynchronicznie). Nauka jest tu oparta na metodzie projektów, w ramach
której uczniowie szukają odpowiedzi na sformułowane także przez siebie pytania,
kontaktują się z ekspertami, tworzą prezentacje własnych projektów i
udostępniają je innym. Nauczyciele zaś zapewniają uczniom wsparcie i
wskazówki".
Z wypowiedzi polityków władzy z wczorajszego dnia inaugurującego rok szkolny 2023/2024 wynika, że mamy patologiczną politykę oświatową w kraju.
(źródło: Martin Fugmann (2017), Schule auf dem Weg in die Digitalisierung – ein Praxisbericht der Deutschen Schule im Silicon Valley, in: Burow/Gallenkamp (Hrsg.) Bildung 2030 – Sieben Trends, die die Bildung revolutionieren, Weinheim Basel: Beltz, s.153).