28 lutego 2019

Wycinankowi doktorzy i profesorowie pompujący "dorobek"



Otrzymuję co jakiś czas listy z wskazaniem na "nożyczkowych" autorów rozpraw rzekomo naukowych, czyli takich, które powstają w wyniku bezrefleksyjnych i pseudonaukowych wycinanek z własnych i cudzych tekstów. Jedni określają tę praktykę mianem autoplagiatów, inni "sztucznego pompowania" własnego "dorobku" naukowego, a jeszcze inni przypisują tej praktyce miano akademickiej puzzlomanii.

W ciągu najbliższych dwóch miesięcy, a więc do końca kwietnia 2019 r. możemy spodziewać się wykwitu tej aktywności, której sprawcami są albo doktorzy habilitowani, którzy zabiegają o uzyskanie tytułu naukowego profesora, albo doktorzy z kilkunastoletnim stażem pracy dydaktycznej w uczelniach państwowych i wyższych szkołach prywatnych (także tych od "popychania kijem Wisły").

Są tu dwie kwestie do rozpatrzenia:

1. Autoplagiat - sztuczne "pompowanie" dorobku naukowego

Nie chciałbym być tu źle zrozumiany, bo dość łatwo jest przy takich zjawiskach o uproszczone sądy i oceny. Otóż w naukach humanistycznych i społecznych nie ma niczego złego, jeśli ich twórcy publikują swoje artykuły, książki czy na ich podstawie rozdziały w pracach zbiorowych na ten sam temat czy nawet z wykorzystaniem tych samych treści, by dotrzeć z nimi do jak największego kręgu odbiorców. Taka też jest misja kształcenia i upowszechniania zdobyczy nauki.

Natomiast, kiedy autor chce na podstawie swoich rozpraw naukowych wnioskować o gratyfikację w postaci wyższego stopnia naukowego czy tytułu naukowego profesora, to musi przedłożyć w wykazie osiągnięć tylko te teksty, które są oryginalne. Każdą ich replikę, ich powielenie w innych źródłach nie powinno być umieszczane w wykazie publikacji jako odrębne osiągnięcie naukowe. Można je zawrzeć - jak komuś już tak bardzo zależy - w dziale upowszechniania wiedzy, a więc w kategorii pozanaukowych osiągnięć, by wykazać te rozprawy z wskazaniem na ich pierwotne źródło.

2. Kłamstwo naukowe - nieuczciwość akademicka

Tej sferze co miesiąc poświęca swoje analizy na łamach "Forum Akademickiego" redaktor, a zarazem przedstawiciel nauk medycznych pan
dr hab. Marek Wroński. Od kilkunastu lat dokumentuje manipulacje wycinankowych doktorów, docentów czy uczelnianych profesorów, którzy metodą "kopiuj-wklej" przejmują cudze treści i publikują je jako własne. To jest już kradzież wytworów czyjejś pracy naukowej.

W świetle ustawy można taką osobę pozbawić stopnia naukowego, choć procedura jest długa, a oszuści wykorzystują wszelkie triki prawnicze do uniknięcia odpowiedzialności i poniesienia kary.

Co zrobić w sytuacji, gdy jeden nauczyciel akademicki popełnia oba wykroczenia, a więc to natury autoplagiatorskiej i plagiaryzm?

W ostatniej korespondencji otrzymuję doniesienie, które będzie weryfikowane, stąd nie podaję nazwiska rzekomego oszusta, w dodatku w sutannie księdza katolickiego, co jest już szczególnie oburzające, gdyż taka osoba uderza w autorytet Alma Mater, a zarazem Kościoła, który odpowiada za formację moralną wiernych, a co dopiero mówić o kapłanach.

Autor listu pisze: "Kilka tygodni temu otrzymałem przesyłkę zawierającą anonimowe pismo oraz płytę CD charakteryzujące wydaną w ... roku monografię pt. „(...)" i treści nieopublikowane wcześniej opracowania, za które otrzymał stopień doktora habilitowanego (...). Autorem tej pracy jest ks. docent (dr hab.), który za bliźniacze pod względem zawartości publikacje otrzymał tytuł docenta na Katolickim Uniwersytecie w Rużomberoku (Słowacja).

Przeprowadzona analiza tekstu monografii, co niezależnie sprawdziłem, jednoznacznie wskazuje, że mamy do czynienia z plagiatem. Taki sam zatem charakter posiada również tzw. „rozprawa habilitacyjna” ks. X, który bez właściwych informacji przepisał słowo w słowo bardzo obszerne teksty z publikacji kilkunastu innych autorów.

Co gorsza, ów docent sprawuje znaczącą funkcję w uczelni, co sprawia, że świadome tych manipulacji środowisko jest tym faktem głęboko poruszone, ale... milczy.

Ktoś poddał antyplagiatowej analizie dwie kolejne prace tego ks. docenta z wykazu przedstawionego przez niego do habilitacyjnego dorobku naukowego. Wynik tej analizy jest porażający. Publikacja (1) oraz (2) są w całości plagiatami! Teksty tych prac ks. docent zaczerpnął stosując technikę „wytnij i wklej” z dwóch prac licencjackich o tytułach: (...) autorstwa studentów jednej z Państwowych Wyższych Szkół Zawodowych.

Ogólny wniosek jaki się nasuwa po dokonanych analizach sprowadza się do stwierdzenia, że mamy do czynienia z przypadkiem fałszywego doktora habilitowanego, którego postępowanie było i jest sprzeczne z etyką nauczyciela akademickiego i badacza. Nie ulega wątpliwości, że powinno to znaleźć swój wyraz w stosownym postępowaniu wszczętym wobec osoby, która dopuściła się przedstawionych czynów i to tym bardziej, że obecnie pełni odpowiedzialną funkcję w akademickich strukturach władzy."


Czy reforma J. Gowina wyeliminuje takie postaci z akademickiej przestrzeni? Czy władze Kościoła katolickiego zaczną bliżej przyglądać się nie tylko pedofilom, ale także oszustom w sutannach? Młode pokolenie na to patrzy i uczy się. Oby tylko nie doszło do wniosku, że najlepszą metoda na sukces jest Ctrl+C i Cntr+V.

Wycinankowi docenci niszczą etos nauki, ale i środowisk, które reprezentują.

27 lutego 2019

Polish Journal of Educational Studies (2018)

Po roku intensywnej pracy nowego zespołu redakcyjnego, któremu przewodniczy dr hab. Wioleta Danilewicz prof. Uniwersytetu w Białymstoku, ukazał się pierwszy - anglojęzyczny numer "Studiów Pedagogicznych" - już jako "Polish Journal of Educational Studies" (ISSN 2657-3528). Periodyk znajduje się w systemie otwartego dostępu na stronie Sciendo (jest to nowa nazwa dotychczasowego "De Gruyter") - DOI: 10.2478/poljes-2018-0001.

Jest to jedyne anglojęzyczne czasopismo naukowe, które wydaje Komitet Nauk Pedagogicznych PAN we współpracy z władzami Wydziału Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku. Jednostka ta wyraziła zgodę na finansowanie wydań tego periodyku, który przez wiele lat był na liście ERIH. Niestety, Polska Akademia Nauk od lat nie finansowała jego wydań, toteż ów rocznik mógł ukazywać się dzięki życzliwości i sponsoringowi Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego, a w przypadku wydania rocznika 2017 - Wydziału Etnologii i Nauk o Edukacji Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie.

Prezydium KNP PAN podjęło decyzję o konieczności nie tylko ratowania najstarszego czasopisma naukowego polskiej pedagogiki w PAN, ale także nadania mu międzynarodowego charakteru, by poza granicami kraju dostępne były osiągnięcia i wyniki także badań polskich uczonych. Bardzo liczymy na zaangażowanie się młodego pokolenia badaczy w naukach o wychowaniu, by to pismo stało się dla nich nowym i znaczącym środowiskiem przekazu najnowszej wiedzy pedagogicznej.

Niektórzy wycofywali się z obietnicy napisania tekstu nie znając przyszłych - ewaluacyjnych - losów pisma. Wymagania językowe też miały tu duże znaczenie, ponieważ zagraniczni recenzenci odrzucili niektóre teksty. Redakcja uczyniła jednak wszystko, by doszło do korekt tłumaczeń najbardziej wartościowych rozpraw oraz pozyskała nowych autorów. Opublikowane w nim rozprawy uzyskują - w świetle dotychczasowego wykazu MNiSW lista C ERIH - 10 pkt.

Podwójne recenzje oraz językowe korekty także zajmują dużo czasu, ale ten wysiłek jest bardzo opłacalny. W kolejnej kadencji Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN zamierzamy ponownie ubiegać się o dofinansowanie pisma przez Akademię i dalsze jego promowanie poza granicami kraju.

Numer 1 (71) 2018 znajduje się już na stronie lub pod adresem: Polish Journal of Educational Studies Sciendo

Gratuluję Zespołowi Redakcyjnemu i życzę, by kolejne wydania sprawiły wiele satysfakcji wydawcy i autorom,a przyczyniły się do jeszcze lepszego upowszechniania wyników badań pedagogów. Dziękuję Pani Profesor W. Danilewicz za nadanie "Studiom Pedagogicznym" nowego ducha.

Redaktor naczelna tak m.in. pisze we "Wstępie":

This volume is the beginning of a new phase for “Studia Pedagogiczne”: a journal published since 1954. The journal has always been a scientific witness to educational reality, with its transformations, developments, and social consequences. By choosing some sentences from the Introduction to the first issue of the journal, we can prove its timeless and universal character. The first editor, Bogdan Suchodolski, claimed: “The aim of «Studia Pedagogiczne» …is to publish the findings of research efforts, and thus to arouse scientific discussion, motivate towards further research, and contribute to the improvement of the methodological level of studies and thereby reach more relevant results” (Introduction, 1954, Vol. I, p. 7). He added: “hopefully, in the course of further research work, young teachers will develop and mature as scholars” (Ibid).

The volume for the year 2018 changes the previous image of the journal. First of all, the “Polish Journal of Educational Studies” is designed to cater to a broader group of readers than before, because it will be published in English. In addition, the online version will make the content of each issue more accessible. In this way, we hope to reach out to all of those who engage in research in education. The latest, modified issue is mostly created by young researchers. The directions of their research are a litmus test for the condition of the contemporary world. However, just as importantly, they are an attempt to continue the discussion of issues and narratives which began in the past. (...)


Zachęcam naukowców do zapoznania się z warunkami publikowania rozpraw na łamach tego czasopisma.


Editorial Board:

Emeritus Honored Editor – Professor Henryka Kwiatkowska

Editor:
Wioleta Danilewicz University of Bialystok, Poland (w.danilewicz@uwb.edu.pl)

Associate Editors - Marta Kowalczuk-Walędziak University of Bialystok, Poland (m.kowalczuk@uwb.edu.pl)

Krzysztof Sawicki University of Bialystok, Poland (k.sawicki@uwb.edu.pl)

James Underwood University of Northampton, United Kingdom (English Language Editor) (James.Underwood@northampton.ac.uk)

Editorial Board Members:

Hana Červinková – University of Lower Silesia, Poland

Ewa Jarosz – University of Silesia in Katowice, Poland

Amélia Lopes – University of Porto, Portugal

Francesco Magni – University of Bergamo, Italy

Davide Parmigiani – Universtity of Genoa, Italy

Janusz Surzykiewicz – Katholische Universität Eichstätt-Ingolstadt, Germany / Cardinal Stefan Wyszyñski University in Warsaw, Poland

Joachim Thomas – Katholische Universität Eichstätt-Ingolstadt, Germany

Cora Xu – Keele University, United Kingdom

Yanyue Yuan – New York University Shanghai, China

Roza Valeeva – Kazan Federal University, Russia


Committee on Education Studies of Polish Academy of Sciences Executive Board

Dorota Klus-Stańska – University of Gdańsk, Poland

Marek Konopczyński – University of Bialystok, Poland

Barbara Kromolicka – University of Szczecin, Poland

Stefan Kwiatkowski – Maria Grzegorzewska University in Warsaw, Poland

Zbyszko Melosik – Adam Mickiewicz University in Poznan, Poland

Jerzy Nikitorowicz – University of Bialystok, Poland

Bogusław Śliwerski – University of Lodz, Poland/Maria Grzegorzewska University in Warsaw, Poland

Statistical Editor - Katarzyna Łogwiniuk

Technical Editor - Mieczysław Rabiczko

Publisher
DE GRUYTER Poland
Bogumiła Zuga 32A Str.
01-811 Warsaw, Poland
T: +48 22 701 50 15

26 lutego 2019

Już od 1 lipca 2019 będą podwyżki dla nauczycielek - matek



Partia władzy spełnia pragnienia, a nawet roszczenia wielu Polaków, w tym szczególnie grup zawodowych sfery budżetowej. Przyjęto jak najbardziej słuszny program wsparcia polskich nauczycieli. Po co mają brać zwolnienia lekarskie w związku z infekcjami w sytuacji, gdy zbliża się WIOSNA a wraz z nią wzrasta odporność organizmów na wirusy?

Nareszcie padły w Warszawie podczas konwencji programowej "Prawa i Sprawiedliwości" rozwiązania problemów biedy polskich nauczycieli. Mają one charakter systemowy, długotrwały, a co najważniejsze - prorodzinny. Wystarczy, że każda nauczycielka urodzi dziecko, a tysiąc złotych wpłynie co miesiąc na jej konto bankowe. Po co zatem tak się denerwować? Po co te strajki, protesty, frustracje?

Nie lepiej zatroszczyć się o własną rodzinę, o własne zdrowie?

Popatrzcie, drogie nauczycielki, jaki to byłby skarb narodowy - sto tysięcy dzieci rocznie na setną rocznicę tego Tysiąclecia. Co bardziej odważne nauczycielki mogą podejść do tego, jakże pięknego rozwiązania - metodą Fredericka Leboyera i rodzić dzieci bez przemocy. Dzięki temu będziemy mieli w kraju mniej hejtu, mniej agresji, nienawiści, podziałów, bo i noworodki doświadczą piękna własnych narodzin.


Rozumiem, że nie wszystkie nauczycielki mogą zajść w ciążę. Spójrzmy jednak na Serbię. Tam pani premier Any Brnabić też nie urodziła własnego syna, tylko pozyskała do tego prokreacyjnego zadania swoją partnerkę życiową.

Są zapewne w naszym zawodzie nauczycielki, które urodziły i wychowały, a może jeszcze wychowują czwórkę dzieci. To już nie pracujcie drogie panie. Zwolnijcie miejsce innym, młodszym. Nie martwcie się o własny los, bo czeka na Was państwowa emerytura.


Przed nami wybory do Parlamentu Europejskiego. Dla oświaty i nauczycielskiego środowiska nie mają one znaczenia, gdyż żadna władza unijna nie ma prawa ingerowania w narodowe systemy szkolne. Tym samym nie musimy tak bardzo martwić się o los naszych kandydatów na europosłów.

Nie oczekuje się od posłów PE jakichkolwiek kompetencji w zakresie zarządzania szkolnictwem czy modelowania edukacji. Nic dziwnego, że kandyduje Anna Zalewska. Jej się to najzwyczajniej w świecie należy.

25 lutego 2019

U Tomka na urodzinach



Jeszcze w uszach mam brzmienie znakomitych utworów rockowych w wykonaniu Michała Tanasia (gitara prowadząca) - współtwórcy z Kacprem Kacperskim (perkusistą) zespołu "NATION OF WILD", który powstał niespełna dwa lata temu. Młodzi artyści mają 18-19 lat, są uczniami łódzkich szkół ponadgimnazjalnych przygotowując się właśnie do matury.




Wczoraj zagrali specjalnie w rozgłośni Polskiego Radia Łódź - w sali nagrań im. Henryka Debicha - dla jednego z redaktorów, a absolwenta uniwersyteckiej pedagogiki, znakomitego wychowawcy i przewodnika młodzieży, menadżera utalentowanej młodzieży, a także twórcy Fundacji INNOPOLIS - mgr. Tomasza BILICKIEGO. Przybyło na tę okoliczność kilkudziesięciu przyjaciół młodego pedagoga, by złożyć mu urodzinowe życzenia, a po koncercie - porozmawiać o sprawach kultury, sztuki, oświaty czy codziennych troskach.



Zespół "Nation of wild" gra klasycznego hard/glam rocka z nutą blues’a. Na pytanie, dlaczego pokochali muzykę, odpowiadają:

"Po prostu to kochamy. Dreszcz emocji, który opanowuje całe Twoje ciało przed wejściem na scenę i uczucie ekstazy gdy już tam jesteśmy. Chcemy grać dla ludzi bo o to w tym wszystkim chodzi, żeby przekazywać im emocje i wnikać w ich serca jak najgłębiej, by mogli czuć się wolni i odkryć swoją wewnętrzną dzikość. Ich prawdziwe „ja”. To właśnie my Nation of Wild."

Dali już ponad 20 koncertów mimo młodego wieku i obowiązku szkolnego. Być może jest to dla nich także antidotum na szkolną nudę i stres.

(na fot. Jubilat - http://innopolis.pl/w-205.html)



Takie urodziny były świetnym pomysłem Jubilata na wspólne spędzenie czasu z przyjaciółmi i utalentowaną młodzieżą. W tej samej sali nagrywana była jedna ze scen do filmu w reżyserii Pawła Pawlikowskiego "Zimna wojna" . Rano dowiemy się, czy jego twórcy powrócą chociaż z jednym Oskarem.




(Na fot.- Michał Tanaś)


Za kilka lat Radio Łódź będzie mogło pochwalić się, że własnie w tej rozgłośni zaczynali koncertować młodzi muzycy zespołu "Nation of Wild". Na gitarze basowej gra w nim Bas – Jakub Tuszyński a wokalnym frontmanem jest – Stanisław Hurnik.



Zainteresowanych odsyłam na Fb.
Perkusista po prostu "wymiata".


Posłuchaj


24 lutego 2019

Akademicki lanser


Kiedyś o nauczycielu akademickim, który lenił się, nic nie robił, tylko odcinał kupony od uzyskanego stopnia naukowego doktora mówiło się, że jest leserem. Dzisiaj trzeba dołożyć do tego jeszcze termin - lanser, gdyż ci, którzy wcale nie mają ani ochoty, ani potencjału czy kompetencji do prowadzenia działalności naukowo-badawczej, żeby zachować miejsce pracy, wykorzystują różne techniki lanserskie. Łażą tacy do swoich przełożonych i ich komplementują, opowiadają im, jak to sami są bardzo zapracowani, ile czasu muszą poświęcać na różne zadania i donoszą na tych, którzy pracują.

Jak ich zapytać o wyniki własnej aktywności, to się okazuje, że są zerowe albo marne. Oni bowiem nie zamierzają pracować naukowo, prowadzić badania, studiować najnowszą literaturę, gdyż to jest dla frajerów, dzięki którym dana jednostka w ogóle może funkcjonować. Każda jednak struktura ma swoje pasożyty, które posłużą się dowolnym argumentem do usprawiedliwienia własnej marności, by niezależnie od tego i tak korzystać z wypracowanych przez innych przywilejów.

Chcąc osiągnąć poczucie stabilizacji i bezpieczeństwa oraz zrobić dobre wrażenie na swoim przełożonym, budują swoją „markę” na pozorach. Im częściej będą zawracać głowę swojemu przełożonemu, tym bardziej będzie on przekonany, że czynią tak z troski o instytucję i jej rozwój. Tymczasem lanserzy troszczą się tylko i wyłącznie o siebie, mając pełną świadomość tego, że gdyby wyłożyć na stół ich rzeczywiste dokonania, to okazałoby się, że ich nie ma.

Marność nad marnościami. Ich podstawową dewizą jest przechwalanie się tym, czego to nie potrafią, jak wiele pracują i ile wynika z tego korzyści dla innych, a przede wszystkim dla szefa i jego jednostki, tylko kiedy przychodzi do złożenia sprawozdań i wykazania wymiernych wyników ich zaangażowania, prawie każda z rubryk świeci pustakami. Lanser jednak wie, jak sobie poradzić z tym problemem. Jego rolą jest bowiem osłabienie wartości tych, którzy rzeczywiście coś robią.

Namolni lanserzy wzbudzają irytację u tych, którzy rzeczywiście pracują naukowo i nie mają czasu na to, by obudowywać własne osiągnięcia działaniami autopromocyjnymi. Uważają, że dobra robota powinna mówić sama za siebie. Kiedy jednak dostrzegają, że z jakichś powodów nie są w stanie jej podjąć, muszą ją pozorować. Wystarczy prowadzić systematycznie w jednostce ocenę okresową pracy każdego nauczyciela akademickiego, by przekonać się, że więcej jest w niej lanserów, niż koneserów pracy.

Największymi lanserami okazują się często ci, którzy oceniają innych, wymyślają różne procedury, zasypując ich kolejnymi kwestionariuszami. A oni? Jakie mają wyniki? Oni liczą wyniki innych i tak wiozą się na nich do następnej oceny.

23 lutego 2019

Kolejny List otwarty do Ministry Edukacji Narodowej


Nic tak silnie nie łączy środowiska, jak wspólny wróg, a tym staje się z każdym tygodniem ministra edukacji wraz ze swoim politycznym orężem. W przypadku kolejnej inicjatywy oddolnej, poprzecznej, gdyż obejmującej ruch oświatowego protestu, ma miejsce upomnienie się nauczycieli o PRAWDĘ, O ZAPRZESTANIE WPROWADZANIA POLAKÓW W BŁĄD!

Wyrazem niezgody na resortowe postprawdy i manipulacje jest zamieszczona w sieci PETYCJA, która podpisują tysiące polskich nauczycieli i... także nie-nauczycieli, bo rodziców, intelektualistów, obserwatorów sceny politycznej. Licznik zatrzymał się 24 godziny temu na liczbie ponad 3,5 tys.osób, co może mieć różne przyczyny.

Niemalże zawsze, w przypadku listów otwartych, pojawia się szeroki zakres oczekiwań, niezadowolenia czy wyrażających je argumentów. Nie z wszystkimi (en bloc) każdy musi się zgadzać. Petycja ma to do siebie, że można do niej podejść indywidualnie akceptując bez dodatkowego uzasadnienia złożenie pod nią podpisu. Każdy może jednak wyeksponować własny, a związany z istotą petycji pogląd, albo rozwinąć jej treść czy podać szczególny powód zaadresowania listu także we własnym imieniu.

Oto treść tej petycji:

Szanowna Pani Minister!

Odnosząc się do Pani wystąpień medialnych oraz publikowanych w mediach listów skierowanych do Rodziców oraz Nauczycieli, chcielibyśmy w tym samym trybie zwrócić się do Pani i poruszyć kilka zasadniczych kwestii.

Po pierwsze: przyjmując do wiadomości Pani deklarowaną troskę o prestiż naszego zawodu, komunikowanie się z nami w wybrany przez MEN sposób uznajemy za niedopuszczalny. Informowanie opinii publicznej, w tym przede wszystkim Rodziców naszych uczniów, o rzekomych historycznych podwyżkach uznajemy za kolejną próbę manipulacji mającą na celu nastawienie społeczeństwa przeciwko nam w czasie zbliżającego się nieuniknionego strajku nauczycieli, pracowników administracyjnych oraz obsługi szkół. Wydatkowanie publicznych środków na zakup powierzchni reklamowych w wybranych publikatorach w celu dotarcia z Pani listem do opinii publicznej pozostawiamy bez komentarza.

Po drugie: niemal każdego roku dokonuje Pani systemowych zmian, z których żadna w odczuciu środowiska nie poprawia kondycji szkół oraz warunków naszej pracy. Nauczyciele zamiast skupiać się na pracy z dziećmi, śledzą i starają się reagować na kolejne wprowadzane zmiany, które w ostatecznym rezultacie tworzą niespotykany chaos.

Po trzecie: nauczyciele to bodaj jedyna grupa zawodowa, która poddawana jest ciągłej, uciążliwej, systemowej ocenie. Brak zaufania do Nas nie zwiększa prestiżu zawodu. Przypominamy, że jesteśmy specjalistami w swojej dziedzinie. Pragniemy zaznaczyć, że nauczyciele stale się dokształcają. Głównie za własne pieniądze. Zwroty środków oferowane nam przez dyrektorów nie pokrywają naszych wydatków. Zwracamy również uwagę, na fakt, że kwalifikacje nabyte przez nauczycieli są różnie interpretowane przez: jednostki samorządu terytorialnego, kuratoria i dyrektorów placówek. Obecne przepisy i ich interpretacje są niejasne.

Po czwarte: podstawy programowe na wszystkich etapach edukacyjnych są obecnie tak skonstruowane, że nauczyciele nie mają fizycznej możliwości ich realizacji. Inną rzeczą jest ich dramatyczny anachronizm. Nikt nie konsultował z nami wprowadzanych zmian. Zostaliśmy postawieni przed faktem dokonanym i to na nas skupia się niezadowolenie Rodziców zmuszonych często do odrabiania prac domowych wraz z dziećmi, które w sytuacji przeciążenia programów stały się niezbędne. Nie tędy droga!

Po piąte: dlaczego nasza grupa zawodowa jest zobligowana systemowo do przeznaczania swoich mizernych wypłat na kolejne studia podyplomowe? Kolejne ustawy i rozporządzenia nakładają na nas obowiązek bycia jednocześnie: przedmiotowcami, psychologami, terapeutami uzależnień, mediatorami, negocjatorami, socjoterapeutami, pracownikami socjalnymi, trenerami interpersonalnymi dla rodziców, terapeutami rodziny, opiekunami, sekretarzami, menedżerami, itd. Dlaczego nie idą za tym pieniądze?

Po szóste: regulacje, które Pani zaproponowała rozbudowały dokumentację naszej pracy do absurdalnych rozmiarów. W jakim celu?

Po siódme: dlaczego nauczyciele nadal finansują system oświatowy z własnych środków, organizując przestrzeń dydaktyczną? Wciąż przynosimy do szkół własne komputery, drukujemy na prywatnych drukarkach, z własnej kieszeni kupujemy tusze, tony papieru, kupujemy dzieciom nagrody za osiągnięcia. To część naszej i tak skromnej wypłaty. Nauczyciel w systemie, który Pani tworzy, nadal musi dzwonić z prywatnego telefonu do rodziców!

Po ósme: subwencja przekazywana Samorządom musi pokrywać w 100% wydatki Samorządów na Oświatę. Proponujemy lekturę art. 70 Konstytucji RP w tym zakresie.

Po dziewiąte: dlaczego miast w nieskończoność epatować opinię publiczną mitycznymi dodatkami nie zajmie się Pani ujednoliceniem w skali kraju kluczowych składników naszych płac: dodatek motywacyjny, wychowawstwo, itd.? Obecnie dochodzi do uwłaczających naszej godności sytuacji, gdy do pracy ma nas motywować dodatek rzędu 50 zł brutto.

I tak moglibyśmy wyliczać, a naszym Koleżankom i Kolegom matematykom mogłoby zabraknąć liczb w systemie arabskim na opisanie kolejnych nieprawidłowości i absurdów, za które bezpośrednio Pani odpowiada.

Żądamy, aby zaprzestała Pani kierowania do społeczeństwa oświadczeń dotyczących rzekomo przyznanych naszej grupie zawodowej podwyżek, które nie równoważą realnych strat wynikających z wydłużenia stażu na poszczególne stopnie awansu, likwidacji dodatku mieszkaniowego i zasiłku na zagospodarowanie, itd. Prosimy nie zasłaniać się licznymi dodatkami, które dotyczą tylko nielicznych nauczycieli.
Żądamy profesjonalnej i rzetelnej debaty ekspertów nad stanem systemu oświaty w Polsce oraz akcji informacyjnej, dzięki której zawód nauczyciela odzyska swój prestiż.

Żądamy zrealizowania postulatu całego zjednoczonego środowiska: 1000 zł netto dla wszystkich pracowników oświaty!

Żądamy podjęcia natychmiastowych prac legislacyjnych nad powiązaniem pensji nauczycieli w relacji do średniej krajowej w szerokiej i uczciwej konsultacji z naszym środowiskiem oraz reprezentującymi nas związkami zawodowymi!

Żądamy podjęcia natychmiastowych prac legislacyjnych nad powołaniem Izby Nauczycielskiej - samorządu zawodowego, który będzie miał realny wpływ na kształt polskiej szkoły i będzie pracował na rzecz podniesienia prestiżu naszego zawodu!

Z należnym szacunkiem i respektem.
Grupa JaNauczyciel i #protestzwykrzyknikiem


Jeszcze trwają w niektórych województwach ferie zimowe, więc nie cały nauczycielski stan miał okazję zapoznania się z treścią niniejszej petycji. W 90 proc. nauczyciele ją podpisują bez jakichkolwiek uzasadnień. Trochę "idą na łatwiznę" potwierdzając, że niech ktoś za nich coś napisze, a oni ewentualnie pod tym się podpiszą lub nie. Czy mają jednak jakieś zdanie na ten temat? Czy rzeczywiście wszystkie kwestie poruszone w tym Liście są dla nich równie istotne?

Przeczytajmy niektóre z rzadko pojawiających się komentarze:

I. KATEGORIA - UPOMNIENIE SIĘ NAUCZYCIELI O GODNOŚĆ OSOBISTĄ

* Podpisuję, ponieważ chcę pracować w zawodzie, który kocham, chcę być traktowana z szacunkiem i godnie zarabiać.

* Jestem nauczycielem doskonalącym się za własne pieniądze. Kupującym pomoce dydaktyczne za własne pieniądze. Dzięki czemu moje "państwowe" dzieci osiągają sukcesy i jestem z nich dumna jak matka.

* Podpisuję, ponieważ nie godzę się na takie traktowanie mojej grupy zawodowej, oczekuje szacunku i zmiana na lepsze. Chcę godnie zarabiać.

* Mam dość tej upokarzającej sytuacji.

* Chciałabym godnie i uczciwie żyć w swoim kraju, wychowując tu swoje dzieci.

* Zgadzam się w pełni z treścią tego listu i zależy mi na podniesieniu jakości pracy szkoły oraz odzyskaniu godności polskiego nauczyciela.

* KONIECZNE jest podanie do wiadomości, że nauczyciela obowiązuje PEŁNA DYSPOZYCYJNOŚĆ od 1 września do końca czerwca. Jedyne, z czego możemy korzystać to urlop bezpłatny - odliczany od ogólnego stażu pracy i bardzo kosztowny. List pani minister nie zawiera żadnych konkretów.

* Zgadzam się ze wszystkimi postulatami. Nie zgadzam się na traktowanie mojego zawodu w taki poniżający sposób!

* Podpisuję. Podpisuję z całego serca. Mam serdecznie dość traktowanie mnie- jako belfra - jak śmiecia, któremu można urągać, lekceważyć, wciskać ciemnotę!


II. SPRZECIW WOBEC MANIPULACJI INFORMACJAMI PRZEZ WŁADZE RESORTU EDUKACJI ORAZ AROGANCJI WŁADZY

*Nie zgadzam się z zakłamaniem, które jest szerzone przez Panią minister Annę Zalewską, a także aktualnym systemem edukacji, który szkodzi rozwojowi dzieci.

* Nie zgadzam się z decyzjami p. Ministet i MEN. Okłamywanie opinii publicznej jest szczuciem rodziców na nauczycieli!!!!!!!

* Pracuję od 25 lat. W tym czasie nikt tak mnie nie obraził jak obecny rząd. Nie życzę sobie, by mówiono do mnie jak do ubezwłasnowolnionej osoby.

* Nie zgadzam się na żonglowanie nieprawdziwymi informacjami. Zadam rzetelności w danych.

* Nie zgadzam się z kłamstwami, które przedstawia w mediach p. Zalewska.

* Jak długo można opowiadać bajki na temat pracy i płacy nauczyciela.

* Jestem nauczycielem z 33 letnim stażem pracy i tak źle jeszcze nie było. Mam już tego dość, jej ciągłych kłamstw i bezczelnego uśmiechu.

* Nie zgadzam się dalszym manipulowaniem opinii publicznej i graniem na emocjach, wykorzystywaniem nienawiści społeczeństwa wobec naszej grupy zawodowej.

* Mamy dość nieprawdziwych informacji na temat naszych wynagrodzeń, które podaje Pani opinii publicznej. Osoba, która publicznie reprezentuje nauczycieli nie może szczuć społeczeństwa przeciwko nim. Szanowna Pani, jestem nauczycielem stażystą i zarabiam 1750 zł netto (nie więcej i nie mniej) a ludzie ciągle pytają mnie czy już dostałam 1000 zł podwyżki. Z poważaniem.

III. CAŁOŚCIOWA AKCEPTACJA PETYCJI

* Podpisuję, ponieważ zgadzam się z każdym słowem.

* Praca nauczycieli nie jest doceniana. Jesteśmy od wielu lat spuszczani po brzytwie! Za marne 2tys. trzeba się użerać z coraz gorszymi pod względem zachowania, rozpuszczonymi uczniami oraz co gorsze! z paskudnymi, wrednymi rodzicami, którzy wchodzą w kompetencje nauczycieli i próbują dyktować swoje warunki. Pani minister jest kłamcą, a podwyżki dla nauczycieli to mity. Nie długo w polskich szkołach nie będzie miał kto uczyć. Brawo rodzice i pani minister! Powodzenia!

IV. KRYTERIUM EKONOMICZNE

* Podpisuję się ponieważ nie jestem zadowolona z wynagrodzenia, wydłużenia ścieżki awansu zawodowego oraz postawy minister Anny Zalewskiej jako reprezentanta polskiej edukacji.

* Podpisuję, ponieważ zgadzam się z treścią listu. Uważam za zasadne podkreślenie, że liczona we wrześniu 2019 podwyżka, to suma brutto od marca 2018 i nadal niesatysfakcjonująca. Nie zgodzę się z poniżaniem ekonomicznym polskiego nauczyciela.

* Żądam podwyżki a nie jałmużny... .

* Jestem młodym nauczycielem pełnym chęci do pracy. Niestety samymi chęciami i pasją do wykonywania zawodu, nie opłacę kredytu za mieszkanie.

* Nauczyciel ma realny wpływ na moje dziecko, a dobrze wynagrodzony pracownik, to zadowolony pracownik, który da z siebie więcej.

* Podpisuję, ponieważ nie jestem w stanie utrzymać się z nauczycielskiej pensji, a do pracy przynoszę mnóstwo własnych materiałów, żeby móc urozmaicać lekcje.

* Chcę realnej zmiany, a nie słów puszczanych na wiatr. Proszę choć jeden miesiąc przeżyć za tą "wysoką" pensję nauczycielską.

* Podpisuję, Ponieważ pracuję w tym zawodzie już 7 rok i nadal ciężko za te pieniądze się utrzymać. Pracując na cały etat i nadgodziny nie stać mnie nawet na utrzymanie mieszkania -to po prostu nieludzkie. Poszerzyłam swoje kwalifikacje tak by uczyć języka angielskiego i okazuje się ze przez dwa lata uczyłam się by robić to całkowicie za darmo w ranach swojej pracy w przedszkolu-jest to wyzysk! Jestem nauczycielem mianowanym - jest to prawie najwyższy stopień awansu w innej firmie stawki po tylu latach urosłyby dwukrotnie a tu tylko przybywa pracy, tak kocham to co robię i ciężko wybrać między pasją a utrzymaniem na godnym poziomie. „Nauczyciele maja troszkę więcej czasu wolnego „-bzdura , prowadzenie promocji, strony, dokumentacje, organizacja wycieczek i wyjść, przygotowanie zajęć, konsultacje z rodzicami, zebrania, szkolenia tak wygląda nasz czas po pracy kosztem rodziny.

V. SPRZECIW WOBEC CHAOSU, BAŁAGANU, NIEPRZEJRZYSTOŚCI I BIUROKRACJI W WYNIKU ZMIAN OŚWIATOWYCH

* Podpisuję, ponieważ nie zgadzam się na coroczne zmiany rozporządzeń powodujące bałagan w szkolnictwie. Nie zgadzam się też na próbę podwyższania poziomu nauczania poprzez zwiększenie podstawy programowej - to działa wręcz przeciwnie.

* Podpisuje ponieważ po 40 latach pracy w zawodzie, jako nauczyciel, wicedyrektor, wizytator w pełni zgadzam się z przedstawioną w liście oceną wprowadzanych bądź nie zmian w oświacie. Przykro, że nie mamy szczęścia do ministrów edukacji przez duże M. Szkoda, bo cierpi polska szkoła, nasza szkoła, nasze dzieci, nasi uczniowie.


VI. POZAOŚWIATOWE POPARCIE NAUCZYCIELSKIEJ PETYCJI

* Jako rodzic uczniów, solidaryzuję się z nauczycielami i popieram ich postulaty. Chcę dla swoich dzieci zdrowej szkoły!


VII. KRYTERIUM MISYJNO-UTOPIJNE

* W pełni się zgadzam z treścią i chętnie dodałabym więcej punktów. Martwię o przyszłość edukacji w Polsce. Już teraz brakuje młodych nauczycieli, którzy mogliby przyjąć pałeczkę od swoich starszych kolegów i koleżanek. A co będzie dalej?

* Boję się że zawód nauczyciela będzie zanika.

* Uważam za swój patriotyczny obowiązek, aby protestować przeciwko niszczeniu polskiej szkoły.


VIII. POWÓD WYCZERPANIA POZYTYWNEJ ENERGII DO PRACY

* Dla idei już przestałam pracować. Czas pomyśleć o sobie i własnej rodzinie. Moje dzieci też mają różne potrzeby. Póki studiują chciałabym im to sfinansować. Mam też dość ogromnej papierologii, pretensji rodziców i ich braku odpowiedzialności za swoje dzieci. Itd itp itd.....

* Dla idei już przestałam pracować. Czas pomyśleć o sobie i własnej rodzinie. Moje dzieci też mają różne potrzeby. Póki studiują chciałabym im to sfinansować. Mam też dość ogromnej papierologii, pretensji rodziców i ich braku odpowiedzialności za swoje dzieci. Itd itp itd... .

22 lutego 2019

Czy inżynier może być nauczycielem wczesnej edukacji?



Osoba, która ukończyła inżynierskie studia i ma za sobą podyplomowe kwalifikacyjne studia pedagogiczne (3 semestry w tym 270 godzin zajęć i 150 godz. praktyk w szkole lub w przedszkolu) może być zatrudniona w szkole branżowej jako nauczyciel zawodu.

Natomiast, jeżeli taki inżynier czy magister inżynier chce podjąć studia podyplomowe na kierunku "Nauczanie przedszkolne i wczesnoszkolne", by pracować w szkole podstawowej, to w świetle nowych wymagań i standardów kształcenia nauczycieli nie będzie to dla niego możliwe.

Pracować w szkole podstawowej jako nauczyciel lub asystent nauczyciela przedszkolnego może osobna po pięcioletnich studiach kierunkowych. Nareszcie skończy się degradacja jakości wychowania przedszkolnego i kształcenia zintegrowanego w szkołach podstawowych w wyniku obniżenia kwalifikacji i kompetencji od nauczycieli, do którego doprowadziła formacja polityczna PO i PSL pod przewodnictwem Katarzyny Hall i jej następczyń.

Na pytanie zatem, czy po studiach podyplomowych z "wychowania przedszkolnego i kształcenia wczesnoszkolnego" inżynierowie nabędą prawa do nauczania w szkole? - muszę odpowiedzieć, że nie. Proszę nie ulegać zapewnieniom rektorów czy kanclerzy wyższych szkół prywatnych, że tak uzyskane potwierdzenie kwalifikacji będzie wystarczające do pracy w szkole podstawowej. Nie będzie.

Słusznie zatem stwierdza jeden z czytelników bloga, że "z wielu stron płyną do niego opinie, iż idzie złą drogą i nic mu te studia nie dadzą". Warto jednak przy tej okazji odpowiedzieć sobie na pytanie, czy chcielibyśmy, żeby nasze dzieci były edukowane w przedszkolu i szkole podstawowej przez osobę bez pełnych kwalifikacji pedagogicznych, w tym metodycznych i odpowiedniego doświadczenia metodycznego?