Wczoraj rozpoczęły się na Uniwersytecie Wrocławskim dwudniowe
obrady XXXIV Forum Pedagogów, nt. „Oblicza
pedagogiki – przestrzenie edukacyjne i społeczne (przeszłość,
współczesność, perspektywy). Dolnośląscy uczeni chcą w tej
formie uczcić 75-lecie pedagogiki w Uniwersytecie Wrocławskim.
W
zapowiedzi debaty, którą przygotowywano od wielu miesięcy, zapisano nastęujące jej cele i zakres tematyczny:
Pedagogiczny
dyskurs naukowy ujawnia różne oblicza pedagogiki, konceptualizowane na
przestrzeni dziejów oraz w różnych społeczno-kulturowych i
(geo)politycznych odniesieniach. Można go postrzegać z perspektywy
(inter)dyscyplinarnej, jak również uobecniania się w praktyce edukacyjnej
i społecznej. W tym kontekście, jako interesujący poznawczo, uznajemy
namysł nad obliczami pedagogiki i specyficznymi dla nich przestrzeniami
edukacyjnymi i społecznymi, postrzeganymi z perspektywy przeszłości,
współczesności i perspektyw ich rozwoju. Dlatego przypisujemy naukowo-badawcze
znaczenie następującym zagadnieniom:
1.
Pedagogika i edukacja wobec wyzwań XXI wieku – od zmęczenia
ponowoczesnością, konsumpcjonizmem po przyszłość demokracji,
(post)antropocen, przepływy ludzi i nie-ludzi. Nowe perspektywy teoretyczne w konceptualizacji
rzeczywistości edukacyjnej: cultural turns, współczesny feminizm,
posthumanizm etc.
2. Komunikacja w pedagogice.
3.
Dziecko i nauczyciel w przedszkolnej i szkolnej przestrzeni edukacyjnej.
4.
Tradycje szkolnictwa wyższego na ziemiach polskich.
5.
Wyzwania i potencjał dorosłości. Uczenie się w czasach zmiany. Perspektywy
andragogiki
i edukacji dorosłych. Nowe obszary uczenia się człowieka w biegu życia.
6.
Społeczno-kulturowe przestrzenie szans rozwojowych, zagrożeń marginalizacją
i
wykluczeniem społecznym oraz pokojowego współistnienia – edukacyjne wyzwania.
7.
Pedagogika specjalna wobec wyzwań i dylematów współczesności.
8.
W trosce o jakość profilaktyki i resocjalizacji.
9.
Oblicza poradnictwa.
Powyższe
zagadnienia czynimy przedmiotem naukowej debaty. Natomiast jako
cel konferencji zakładamy określenie nowych perspektyw
teoretycznych konceptualizujących przestrzenie edukacyjne i społeczne,
szczególnie w warunkach doświadczanych zmian o zróżnicowanej proweniencji.
Znaczenie przypisujemy także praktykom edukacyjnym oraz społecznym, które
ujawniają potencjał i szanse na sprostanie wyzwaniom współczesności.
Szczegółowy program obrad znajduje się na stronie Instytutu Pedagogiki, z którego uczonymi współpracuję od kilkudziesięciu lat. Z tym większą przyjemnością wezmę udział w kolejnym Forum, gdyż każde z dotychczasowych spotkań stawało się dla mnie inspiracją do badań, recenzji czy studiów teoretyczno-empirycznych. Cieszę się, że mogłem przypomnieć problematykę badań, które jeszcze w okresie Polski Ludowej prowadził w Zakładzie Teorii Wychowania prof. UWr Zygmunt Szulc.
To dzięki uczonym tego Insytutu rozwijają się takie subdyscypliny nauk pedagogicznych, jak poradnictwo pedagogiczne, pedagogika ogólna, polityka oświatowa, teoretyczne podstawy wychowania, pedagogika społeczna, w tym wychowanie w rodzinie, pedagogika resocjalizacyjna, historia oświaty i wychowania, pedagogika szkoły wyższej, edukacja międzykulturowa, pedagogika alternatywna czy wczesnoszkolna. Spotkaliśmy się w znaczącym naukowo środowisku akademickim, prowadząc spory o miniony i aktualny stan nauk o wychowaniu.