Kamil Kuracki i Żaneta Tempczyk-Nagórka wydali
ważną książkę zatytułowaną - Wsparcie psychologiczno-pedagogiczne w
polskiej szkole w sytuacji pandemii i postpandemii. Od wsparcia online po zmiany
offline. Mam świadomość, że w ostatnich trzech latach naukowcy
niemalże wszystkich dyscyplin nauk społecznych prowadzili badania oraz
publikowali ich wyniki, by zwrócić uwagę różnym podmiotom odpowiedzialnym za
edukację szkolną i pozaszkolną na problemy socjalizacji, wychowania i terapii w
pracy z dziećmi i młodzieżą, która doświadczała wraz ze swoimi nauczycielami,
pedagogami, wychowawcami zarówno strat, jak i korzyści z powodu zamknięcia
placówek oświatowych i przejścia na zdalną komunikację i edukację online.
Monografia powstała w ramach „Programu wsparcia psychologiczno-pedagogicznego dla uczniów i nauczycieli”, finansowanego ze środków Ministerstwa Edukacji i Nauki, które pozytywnie odpowiedziało pedagogom Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie na potrzebę podjęcia działań wspomagających środowiska oświatowo-wychowawcze w łagodzeniu strat w okresie pandemii i postpandemii, a zarazem przygotowania się na możliwe fale zagrożeń zdrowotnych.
Jak trafnie piszą we wstępie redaktorki
tomu:
Czas
ten szczególnie dotkliwy okazał się dla polskiej szkoły, która w świetle
raportów badawczych, publikowanych zarówno na początku, jak i w trakcie trwania
pandemii, musiała sprostać wielu wyzwaniom, związanym przede wszystkim z
niezwłocznym wdrożeniem w życie systemu edukacji zdalnej i/lub hybrydowej, a co
się z tym wiąże: organizacją bezpiecznych warunków do uczenia się,
podniesieniem kompetencji nauczycieli i uczniów w zakresie korzystania z
różnorodnych narzędzi technologicznych, aplikacji i komunikatorów, zapewnieniem
właściwych standardów pracy edukacyjno-terapeutycznej realizowanej online,
szczególnie z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
Jedocześnie
wszystkim tym wyzwaniom należało sprostować z dbałością o jakość ograniczonych
w trakcie trwania lockdownu relacji na linii uczeń – nauczyciel – rodzic.
Pandemia postawiła polską szkołę nie tylko w obliczu nowych wyzwań i trudności.
Stała się również swego rodzaju soczewką, która uwypukliła część z tych
problemów, jakich polska szkoła doświadczała od dawna zarówno w aspekcie
zaplecza metodyczno-dydaktycznego, organizacji procesu nauczania i uczenia się,
oczekiwań poszczególnych podmiotów edukacji, jak również etosu
wychowania.
I
choć od jej początków upłynęło już blisko dwa i pół roku, konsekwencje
minionych wydarzeń, wprowadzanych zmian i wdrażanych rozwiązań odczuwane są
również dzisiaj, w czasie względnej stabilizacji, nazywanej umownie okresem
postpandemii. (...) Intencją redaktorów było przede wszystkim
przedstawienie Czytelnikom kierunków podejmowanych eksploracji badawczych,
zakresu oferowanej uczniom, rodzicom i nauczycielom pomocy, przykładów tzw.
dobrych praktyk z zakresu wspierania poszczególnych podmiotów edukacji w
budowaniu ich wewnętrznych i zewnętrznych zasobów, jak również podjęcie
dyskursu nad aktualnymi problemami i potrzebami polskiej szkoły.
Stąd
też, do współtworzenia monografii zaproszeni zostali specjaliści będący
członkami Zespołu merytorycznego Programu wsparcia
Psychologiczno-Pedagogicznego dla uczniów i nauczycieli, jak również
niezależnymi ekspertami i praktykami w dziedzinie edukacji i wychowania.
Refleksyjność i badawcza wnikliwość Autorów pozwoliła na powstanie tomu
obejmującego osiem rozdziałów, których problematyka koresponduje z głównymi
ogniwami realizowanego Programu wsparcia.
Publikacja
zawiera następujące teksty:
Bogusław
Śliwerski - Edukacja w dobie pandemii w świetle międzynarodowych badań
Marzena
Dycht - Doświadczenia rodziców, nauczycieli i uczniów ze specjalnymi potrzebami
rozwojowymi i edukacyjnymi w czasie pandemii i postpandemii COVID-19
Anna
Fidelus - Pomyślmy o szkole. Czego nauczyła nas pandemia?
Emilia
Śmiechowska-Petrovskij, Kamil Kuracki, Michał Paluch, Żaneta Tempczyk-Nagórka -
Szkoła w sytuacji postpandemii – perspektywy badawcze
Żaneta
Tempczyk-Nagórka, Martyna Czarnecka, Justyna Jastrzębska, Michał Paluch -
Znaczenie poradnictwa psychologiczno-pedagogicznego w przeciwdziałaniu
konsekwencjom pandemii COVID-
Kamil
Kuracki, Ewelina Ligęza, Żaneta Tempczyk-Nagórka - Rozwijanie zasobów
psychospołecznych uczniów, rodziców i nauczycieli w kontekście działań szkoleniowo-warsztatowych
Programu wsparcia psychologiczno-pedagogicznego
Agnieszka
Klimska, Marcin Klimski, Maciej Ciechomski, Żaneta Tempczyk-Nagórka, Elżbieta
M. Jurzysta - Wizje możliwych obszarów wsparcia (szkoła socjoterapeutyczna,
komunikacja inkluzyjna, wsparcie rówieśnicze, outdoor education)
Michał
Paluch, Żaneta Tempczyk-Nagórka - Kompetencje głębokie – doświadczenie
zreflektowania się.
Czas pandemii po trzech latach obecności w centrum zainteresowań badaczy różnych nauk, w tym także pedagogicznych, zszedł ze sceny na dalszy plan z dwóch powodów. Po pierwsze SARS-CoV-2 został już uznany przez resort zdrowia za infekcję typu grypopochodnego, a zatem nie będzie wymagał tak intensywnej reakcji służby zdrowia o charakterze profilaktycznym (szczepienia) oraz wprowadzania w społeczeństwie, miejscach i instytucjach publicznych obostrzeń izolacyjnych, jak miało to miejsce w Polsce do końca marca 2022 roku, a po drugie, wojna w Ukrainie zdominowała sferę polityki obronnej, socjalnej i oświatowej naszego państwa przede wszystkim ze względu na liczącą ponad milion liczbę uchodźców z tego kraju.
W świetle danych Ministerstwa Zdrowia odporność na SARS-CoV-2 (…) populacji polskiej to według ostatnich badań 90-95 proc. To oznacza, że jesteśmy odporni jako społeczeństwo (Watoła, 2022). Warto jednak dokonać syntetycznej rekonstrukcji zaistniałych nie tylko w naszym kraju zmian w procesie systemowego, powszechnego i obowiązkowego kształcenia młodych pokoleń, które będą rzutować na dalszy stan funkcjonowania szkolnictwa oraz jego wsparcia ze strony terytorialnych samorządów i rodziców uczniów.