22 stycznia 2025

Pamięć szkoły

 


   Ćwierć wieku temu Martine Lani-Bayle odwiedziła Katedrę Teorii Wychowania UŁ. To andragog, autorka badań biograficznych wśród osób dorosłych przedstawionych w monografii pt. Raconter L’école, au cours du sìècle... (Paris 2000), które prowadzi tylko w paradygmacie badań jakościowych. Dzięki współpracy z prof. Olgą Czerniawską mogliśmy wówczas poznać wartość poznawczą takich badań, które z założenia nie mają służyć odkrywaniu jakiejkolwiek prawidłowości naukowej, gdyż nie są to badania reprezentatywne dla określonej grupy respondentów. Pozwalają  one jednak na uchwycenie osobistych doznań osób badanych, które wywołuje z ich pamięci prowadzący z nimi wywiad. Są to zatem badania w skali mikro, intrasubiektywnej. 

Dzięki powyższej rozprawie poznajemy wiele opowieści i biografii, które są świadectwem pamięci szkoły. Jak reklamuje ów tytuł wydawca: Szkoła tego stulecia wywarła głęboki wpływ na tych, którzy do niej uczęszczali. Ale jak? To, co pozostaje w dorosłym życiu ucznia, którym był, to, co przeżył w szkole, podsumowuje się w uzyskanych wynikach, ścieżkach przyjemności i cierpień poznanych na zajęciach, nie mają one większego znaczenia dla „wiedzy”, ściślej mówiąc, bardziej lub mniej nabytej w ten sposób?

Jeśli studiujący socjologię edukacji, andragogikę czy pedagogikę szkolną szukają inspiracji do prowadzenia takich badań w Polsce, to w rozprawie Martine Lani-Bayle znajdą metodologiczne sugestie. Uczona zachęciła bowiem swoich rozmówców do opowiadania o szkole z czasów ich dzieciństwa, by w analizie treści znaleźć odpowiedzi a pytania:  

    -         Czy i co w dorosłym człowieku pozostaje z ucznia?

-         Jakie wspomnienia mamy ze szkoły? 

-     Jakich doświadczamy praktyk - dobrych czy złych, przykrych czy miłych?

Dzięki narracjom badanych spróbowała zarysować obraz ich szkoły pod koniec XX 

wieku?

Metoda badań: opowiadanie biograficzne

Opracowanie narracji pozwoliło na wyłonienie i systematyzację występujących w nich słów kluczowych, pojęć:

 

I.                   typ szkoły – szkoła laicka, prywatna, wyznaniowa, komunalna, przedszkole, koedukacyjna, mała, duża, inna, pensjonat, klasztor, na wsi, w mieście;

II.                klasa – dyktando, lekcja moralności, drzwi, wejście do klasy, atrament, nauczyciel, nauczycielka, głos, nakazy, zakazy, zakaz dyskutowania z nauczycielem, woźny, dzwonek, rodzice jak nauczyciele, podejście do tablicy, kreda, gąbka, chusteczka, przyjaźnie, uczenie się, uczucia – wstydu, tolerancji, respektu, strachu; poprawki, egzaminy, klasówki, odpytywanie, powtórzenia lekcji, progi selekcyjne, promocja, studia;

III.             praktyki towarzyszące szkole -  wypożyczanie książek, konferencje rady pedagogicznej, palenie w piecu, dyscyplina, kary, ośla ławka, czarna lista, nagrody, święta, zakończenie roku, toaleta, ręce – mycie rąk, bicie po rękach, „koza”, pisanie, wychowanie seksualne, relacje starsi – młodsi, anegdoty, śpiew, tańce, zadania - prace domowe na ferie, różne metody czytania, smród, stosunek dorosłych do dzieci, brak prawa do dyskusji, przezwiska, szczepienia, rodzice w szkole, otwieranie poczty;

IV.            wokół szkoły – I komunia święta, 11- listopada, rocznice, droga do szkoły, powrót ze szkoły, wolny dzień w szkole, wakacje;

V.               przedmioty – spódnica, spodnie, świadectwa, biblioteka, zeszyty, długopisy, kwiaty, obrazy, papierki, fotografie, atrament, wszy, teksty dla dzieci, mundurki, kapelusze.

Ciekawe, jakie kategorie pojawią się za kilkanaście lat w pamięci szkoły pokoleń X,

Y czy Z?