W Katowicach ukazał się okolicznościowy tom pod redakcją prof. UŚ dr hab. Edyty Widawskiej zatytułowany: "Młode pokolenie w (nie)przyjaznym świecie – konteksty teoretyczne, metodologiczne i praktyczne. Księga jubileuszowa z okazji 35-lecia pracy naukowej Profesorki Ewy Wysockiej", który jest poświęcony działalności naukowo-badawczej i dydaktycznej Profesorki z Uniwersytetu Śląskiego. Profesor E. Wysocka jest autorką znakomitych książek z teoretycznych i empirycznych podstaw wychowania. Reprezentuje rzadką w naszym środowisku grupę pracowników naukowych, którzy legitymują się interdyscyplinarnym wykształceniem zawodowym i właściwym, bo uwzględniającym nie tylko podstawy teoretyczne, metodologiczne, ale i praktyczne, przygotowaniem do pracy akademickiej.
Z wykształcenia jest bowiem psycholożką i pedagożką, która ukończyła studia doktoranckie na kierunku socjologia. Pracowała jako pedagog w szkole podstawowej oraz jako psycholog-diagnosta w poradni psychologiczno-pedagogicznej. Była też konsultantką w ośrodku pomocy społecznej. Tak szerokie i bogate w doświadczenie zawodowe zaangażowanie w polskim ustroju szkolnym sprawiło, że adekwatnie do rozwiązywanych problemów mogła wykorzystywać nabyte kwalifikacje psychologiczne, socjologiczne i pedagogiczne. Jest też poetką, która wydała tomik swoich wierszy w 2005 roku ("Po drugiej stronie drzwi").
Pedagożka z Uniwersytetu Śląskiego rozwijała swój warsztat badawczy w jednej z najlepszych katedr naukowych na Uniwersytecie Śląskim w ramach pedagogiki społecznej i metodologii badań pedagogicznych, którą kierował prof. Andrzej Radziewicz-Winnicki. Znakomicie połączyła tu swoje szerokoprofilowe przygotowanie do zawodów społecznych z zadaniami akademickimi jako dydaktyk, kształcący przyszłych pedagogów i włączający się z dużym zaangażowaniem w prace na rzecz środowiska życia i prace, które znajdują bezpośrednią możliwość ich aplikacji w praktyce psychopedagogicznej.
Charakterystyczne w podejściu badawczym Ewy Wysockiej jest dostrzeganie aspektów praktycznych wiedzy naukowej pod kątem możliwego wykorzystania jej do organizowania czy animowania pomocy społecznej. Zamysł badawczy znajduje właściwe uzasadnienie teoretyczne z uwzględnieniem rekonstrukcji głównych dotychczasowych wyników badań i występujących w danym zakresie tendencji poznawczych.
Złożoność i wieloaspektowość wyłanianych przez Nią problemów
badawczych sprawiał, że jej wielostronne kompetencje znajdowały wzorcowe wykorzystanie. Cały dorobek naukowy Jubilatki lokuje się w
obszarze badań pedagogiki społecznej, diagnostyki pedagogicznej i – jak to
określają niemieccy i włoscy naukowcy – juwentologicznej, a więc mającej swoje
odrębne tradycje w wiedzy naukowej, która obejmuje interdyscyplinarne badania
nad młodzieżą jako odrębną kategorią psychopedagogiczną.
Zbiór rozpraw naukowych E. Wysockiej jest imponujący, niezwykle spójny,
wynikający z konsekwentnie prowadzonych badań na coraz wyższym poziomie
metodologicznym i z uwzględnieniem nowych kontekstów, problemów czy kategorii
poznawczych. Początkowo były to rozprawy poświęcone społeczno-kulturowemu i
indywidualnemu wymiarowi religijności młodzieży, jej postawom wobec odmienności, zaś w kolejnym okresie jej zainteresowań badawczych
pojawiały się analizy zjawisk społecznej patologii i związanych z nimi zagrożeń
społecznych oraz rozprawy dotyczące metodologicznych podstaw badań
diagnostycznych. Te ostatnie odnoszą się do pomiaru podstawowych środowisk wychowawczych
oraz indywidualnego funkcjonowania jednostki w jej środowisku życia.
Wysocka E. (2000). Młodzież a religia. Społeczny wymiar
religijności młodzieży, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Wysocka E. (2000). Religijność a tolerancja. Obszary
zależności, Kraków: Nomos.
Wysocka E.
(2007). Człowiek a środowisko życia.
Podstawy teoretyczno-metodologiczne diagnozy, Warszawa: Wydawnictwo
Akademickie „Żak”.
Wysocka E.
(2008). Diagnoza w resocjalizacji.
Obszary problemowe i modele rozwiązań w ujęciu psychopedagogicznym, Warszawa:
WN PWN.
Wysocka Ewa.
(2010). Doświadczanie życia w młodości - problemy, kryzysy i strategie ich
rozwiązywania: próba opisu strukturalno-funkcjonalnego modelu życia
preferowanego przez młodzież z perspektywy pedagogiki społecznej. Katowice:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Wysocka E.
(2013). Diagnostyka pedagogiczna, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Wysocka E. (2015).
Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Warsztat diagnostyczny pedagoga
praktyka, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Wysocka E. (2019). Diagnoza w resocjalizacji. Warsztat diagnostyczny pedagoga praktyka, częśc II, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.