Jeszcze przed świętami Bożego Narodzenia
otrzymaliśmy wydanie dwóch kolejnych tomów z serii, którą zapoczątkowała w
Wydawnictwie Wolter Kluwer śp. prof. Maria Dudzikowa i prof.
UZ Ewa Bochno.
Odejście naszej Mistrzyni pedagogicznego
pióra i metafor, genialnie nasycającej polską myśl pedagogiczną i badania
naukowe wiedzą z nauk humanistycznych i społecznych, zatrzymało na jakiś czas
edycję serii KULTURA SZKOŁY. W dużym stopniu wszyscy
byliśmy dotknięci przedwczesną śmiercią Profesor, która potrafiła w toku
Letnich Szkół Młodych Pedagogów przy KNP PAN odkrywać młode talenty i zachęcać
uczonych do prowadzenia badań oraz publikowania ich wyników.
Powoli odrabiamy czas, który nie jest
stracony. Może sprawił, że jeszcze głębiej, z większą troską i
odpowiedzialnością podeszliśmy do postawionego nam zadania. Właśnie ukazały się
dwa kolejne tomy z serii. Zachęcam do tomu nr 5 o czasoprzestrzeni szkoły:
1. Autorzy książki analizują rolę i znaczenie szkolnej
czasoprzestrzeni oraz jej wielowymiarowość. Redaktorami tomu są profesor dr
hab. Zenon Gajdzica z Uniwersytetu Śląskiego i prof. Uniwersytetu w Białymstoku - dr hab. Alicja Korzeniecka-Bondar.
Tom otwiera znakomity
rozdział prof. APS Jarosława Gary o archetypach egzystencjalnych nastawień
poznawczych, które warunkują przesłanki edukacji. Prof. UZ Inetta Nowosad
przybliża nam w nowym ujęciu proces kształtowania kultury szkoły w aspekcie
czasu i przestrzeni, podobnie jak Alicja Korzeniecka-Bondar osadza tę kwestię w
okresie pandemii. Ze względu na tytułowe kategorie badawcze podejmuje też
problem czasoprzestrzeni prof. Uniwersytetu Szczecińskiego - Justyna Nowotniak
oraz w rozdziale pt. "Pytania o twórczy klimat w czasoprzestrzeni
szkoły" - prof. UB Janina Uszyńska-Jarmoc i dr Beata Kunat. Dr Marta
Kowalczuk-Walędziak z tej samej uczelni pisze współpracy międzynarodowej
nauczycieli jako impulsie do (re)konstrukcji czasoprzestrzeni szkoły.
Kolejne rozdziały
autorstwa prof. UB Urszuli Wróblewskiej na temat "Czasu zatrzymanego
w przestrzeni szkolnej" oraz prof. Zenona Gajdzicy pt. "Czas i
przestrzeń różnicujące edukację włączającą uczniów z
niepełnosprawnościami" odsłaniają temporalny charakter codziennych
interakcji w szkołach. Istotność procesów wychowania i kształcenia w
podejściu dialogowym przedstawiają pedagodzy Kinga Długa, dr Beata Zamorska i
Grzegorz Kotłowski z Poznania.
Dr Rozalia Ligus
rekonstruuje niedostrzegane dotychczas konteksty i perspektywy czasoprzestrzeni
szkolnej jako kluczowego czynnika dla jakości procesu uczenia się. Natomiast całość
zamyka niezwykle interesująca, socjologiczna i kulturoznawcza analiza nowych
przestrzeni dla edukacji szkolnej. Jak informuje Wydawca:
Publikacja jest próbą odpowiedzi między
innymi na następujące pytania: Jakie obowiązują w szkole reguły dotyczące
zarządzania wykorzystaniem czasu i przestrzeni? Czemu lub komu służy w szkolnej
codzienności właściwe wykorzystanie czasu i przestrzeni? oraz Jakie działania
są możliwe do podjęcia w zastanej czasoprzestrzeni szkoły?
Seria "Kultura szkoły" powinna
znaleźć się w każdej placówce publicznej i niepublicznej edukacji, by sprzyjać
wewnątrzszkolnej debacie w środowisku nauczycielskim.
Przypominam, że wcześniej ukazały się w tej serii:
Kolejni autorzy pracują nad zaplanowanymi w tej serii tomikami, dzięki czemu łączymy naukę z praktyką, by nauczyciele mogli poszerzać swój obraz szkoły, zaś naukowcy brali pod uwagę realia tej placówki i sprzyjali autentycznym (a nie podporządkowanym partyjnym interesom władzy) zmianom w procesie kształcenia oraz wychowania młodych pokoleń.
Dr Radosław Nawrocki przygotował i wydał w naszej serii tom 6, który jest poświęcony socjopolitycznym uwarunkowaniom demokracji w oświacie. Poszerza zatem makropolityczny kontekst meblowania szkolnej demokracji, której poświęciłem tom 2. Może chociaż wiceminister edukacji znajdzie czas na lekturę tej serii, by nie podpowiadał swojemu przełożonemu nonsensownych rozwiązań, bo resort traci od lat nie tylko powagę urzędu.