Trwają w uczelniach wybory władz jednostek na nową kadencję 2020-2024.
Na Wydziale Nauk o Wychowaniu Uniwersytetu Łódzkiego rektor zatwierdził rekomendację naszej Rady dla dotychczasowej prodziekan prof. UŁ dr hab. Aliny Wróbel, by powierzył jej funkcję dziekana.
Prof. UŁ Alina Wróbel była jedyną kandydatką na tę funkcję, co potwierdza pełną akceptację całego środowiska naukowego pedagogów i psychologów na naszym Wydziale dla Osoby, która przez ostatnie cztery lata wykazywała wysoką kulturę uniwersytecką w rozwiązywaniu problemów związanych z procesem kształcenia studentów na kierunku pedagogia.
Nie był to okres łatwy, bo powstawał odrębny kierunek studiów, jakim jest pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna. Zmiany organizacji i planów kształcenia, dbałość o jakość tego procesu pochłaniają bardzo dużo czasu w sytuacji, gdy prawo w szkolnictwie wyższym nie jest stabilne. Przed nami kolejne procesy dostosowawcze do dalszych etapów reformy.
Mogę wyrazić radość, że jedna z moich pierwszych Doktorantek na przełomie XX i XXI w. systematycznie podwyższała swoje kwalifikacje naukowe, dydaktyczne i organizacyjne włączając się nie tylko we własnej jednostce uniwersyteckiej, ale także w skali krajowego środowiska akademickiego w debaty naukowe i wydając niezwykle interesujące rozprawy.
Nie wszyscy wiedzą, że zainteresowanie wydaną w Polsce doktorską dysertacją Aliny Wróbel czescy naukowcy zwrócili się przed laty o prawo do przekładu na język czeski i możliwość opublikowania jej w ich kraju. Tak też się stało. Rozprawa p.t. "Manipulacja a wychowanie" (Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls" 2006) ukazała się w tłumaczeniu Filipa Koky'ego na język czeski w oficynie: Grada Publishing w 2008 w Pradze.
Prof. UŁ dr hab. Alina Wróbel jest zatrudniona w Uniwersytecie Łódzkim od 1996
r. Cała Jej dotychczasowa kariera naukowa związana jest z tą Uczelnią. Tu
kończyła studia magisterskie na kierunku pedagogika, obroniła dysertację
doktorską na Wydziale Nauk o Wychowaniu UŁ uzyskując stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki, na
podstawie rozprawy doktorskiej pt.: Wychowanie
a manipulacja. Konteksty teoretyczne a praktyka pedagogiczna.
Dziesięć lat później, bo w 2015 r., habilitowała się na Wydziale Nauk Pedagogicznych Akademii Pedagogiki Specjalnej
im. M. Grzegorzewskiej w Warszawie, uzyskując stopień doktora habilitowanego nauk społecznych w
dyscyplinie pedagogika. Jej monografia habilitacyjna jest z badań podstawowych
dla nauk pedagogicznych i nosi tytuł: Problem intencjonalności działania wychowawczego. Studium teoretyczne,
Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2014.
W
Uniwersytecie Łódzkim realizuje swoje pasje naukowo-badawcze kierując także Zakładem
Teorii Kształcenia i Wychowania. Należy do nielicznego grona uczonych, którzy
uzyskali na realizację własnych projektów badawczych grant z Narodowego Centrum
Nauki, czego efektem jest międzynarodowa monografia członków kierowanego przez
Nią zespołu badawczego p.t. Nauczyciel
w krajach postsocjalistycznych jako sprawca i ofiara manipulacji. Studium
teoretyczno-empiryczne, (Wydawnictwo Uniwersytetu
Łódzkiego, Łódź 2010).
Dziekan-elekt wydała 3
monografie autorskie, trzy prace zbiorowe (jako redaktor czy współredaktor) oraz opublikowała ponad 50
artykułów w recenzowanych czasopismach naukowych i pracach zbiorowych. Jedną z nich była wydana w 2013 r. wspólnie z moją drugą doktorantką - dr Magdaleną Błędowską) studium analityczno-krytyczne poglądów wybitnego filozofa wychowania, współzałożyciela Katedry Pedagogiki na Uniwersytecie Łódzkim - prof. Sergiusza Hessena.
Aktywność w towarzystwach naukowych i zespołach działających przy Komitecie
Nauk Pedagogicznych PAN czy w Łódzkim Towarzystwie Pedagogicznym przekłada
się na kształcenie młodych kadr naukowych oraz nauczycieli i kandydatów do tej
profesji.
Od 5 lat A. Wróbel współkieruje ze mną Ogólnopolskim Seminarium Doktorskim i
Podoktorskim przy Katedrze Teorii Wychowania UŁ, opiniuje także projekty dysertacji
habilitacyjnych czy jako recenzent wydawniczy rozprawy młodych naukowców z kraju.
Otwiera się zupełnie nowy rozdział na akademickiej ścieżce. Trudny, bo każda administracyjnie konstytuowana funkcja niesie z sobą wiele sprzeczności, rodzi mnóstwo konfliktów wewnętrznych i zewnętrznych. Trzeba podejmować decyzje ze względu na instytucje, wspólnotę, ale także naukę, zaś w tym wszystkim istotne są osoby o różnym stopniu motywacji, zaangażowania, szczerości i wiarygodności.
Można życzyć dziekan-elekt przede wszystkim dużo spokoju wewnętrznego, a zarazem mocnego wsparcia wśród osób, które rozumieją nie tylko aspekty prawne, organizacyjne, ale także naukowe standardy, jakie powinny obowiązywać w uniwersyteckiej pedagogice.
Przyjdzie zatem czas budowania własnego zespołu, także czas zachwytu, satysfakcji, radości, ale i rozczarowań, pozorów, gry fałszywymi kartami. Dużo zatem zdrowia, mocy odporności na przeszkody i wsparcia wśród pracowników tak własnej Katedry Teorii Wychowania, jak i całego Wydziału, bo pełnienie takiej funkcji jest szczególnego rodzaju zobowiązaniem dla każdego z nas.