W dn. 14 listopada miało miejsce na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego jubileuszowe wydarzenie, bowiem swoje 45-lecie pracy naukowo-dydaktycznej obchodził prof. UG dr hab. Jan Papież. Jego współpracownicy - uczniowie i przyjaciele wydali jubileuszową publikację, w której zawarto nie tylko omówienie życia, twórczości i akademickiej działalności J. Papieża, ale także ciekawe artykuły.
Monografię p.t." Demokracja. Socjalizacja. Wychowanie. Publikacja dedykowana profesorowi Janowi Papieżowi" przygotowali do druku adiunkci: Piotr Bauć, Katarzyna Kmita-Zaniewska i Marcin Welenc. Jak napisali we wstępie:
"Niniejsza publikacja dedykowana Profesorowi Janowi Papieżowi z okazji Jubileuszu siedemdziesiątych urodzin oraz czterdziestopięciolecia pracy naukowo-dydaktycznej powstała z inicjatywy uczniów i współpracowników Pana Profesora z Zakładu Teorii Wychowania Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Gdańskiego. Wspólnie z licznym gronem przyjaciół Pana Profesora pragnęli podarować Jubilatowi swoje przemyślenia i owoce badań poświęconych demokracji, socjalizacji i wychowaniu, ujęte w różnych kontekstach poznawczych oraz metodologicznych i z różną szczegółowością. Autorzy tekstów tworzących ten tom pochodzą z różnych szkół i ośrodków badawczych – połączyła ich osoba Jubilata, z którym współpracowali na wielu płaszczyznach życia akademickiego."
Jubilat, Profesor UG Jan Papież urodził się 28 grudnia 1947 roku w Małym Płocku (woj. podlaskie). Już po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w 1966 podjął się pracy w tzw. klasach łączonych na stanowisku nauczyciela w Szkole Podstawowej w Laskach. W 1967 roku ukończył roczny (zaoczny) Państwowy Kurs Nauczycielski w Mrągowie, który uprawniał go do nauczania w szkole podstawowej.
W 1967 roku rozpoczął kształcenie w Studium Nauczycielskim w Ełku na kierunku: biologia z chemią, a od 1969 studiował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. Studia ukończył już na Uniwersytecie Gdańskim w 1973 roku uzyskując dyplom magistra pedagogiki na podstawie pracy magisterskiej p.t. "Zamierzona a rzeczywista funkcja wychowawcza studenckiego klubu >Wysepka<", którą przygotował pod kierunkiem profesor Romany Miller - wybitnej teoretyk wychowania, autorki znakomitej książki p.t. "Socjalizacja-Wychowanie-Psychoterapia". Jubilat wspominał swoich Mistrzów tak z toku studiów, jak i z okresu pracy akademickiej, a byli nimi także profesorowie Ludwik Bandura, Kazimierz Sośnicki, Klemens Trzebiatowski, Halina Borzyszkowska, Joanna Rutkowiak, Elżbieta Zawadzka, Ewa Rodziewicz, Lech Mokrzecki, Jan Żebrowski i Henryk Machel, Bolesław Hornowski, Stanisław Gerstman i Stanisław Kowalski, Zbigniew Kwieciński, Stanisław Kawula, Włodzimierz Wincławskim, Ryszard Borowicz, Krystyna Szafraniec i Andrzej Kaleta, a z młodszego pokolenia – profesor Tomasz Szkudlarek. Jan Papież realizował interesujące projekty badawcze dotyczące ucznia (studenta) zdolnego. Były to m.in.: • projekt (1975–1977): „Wyrównywanie startu szkolnego w mieście i na wsi” (koordynator prof. Romana Miller). W wyniku projektu powstało opracowanie Kariera szkolna uczestników olimpiad przedmiotowych jako model startu do wyższej uczelni i życia; • projekt (1977): „Organizacja i funkcjonowanie oświaty” (koordynator prof. Stanisław Kowalski). Na podstawie wyników badań stworzono opracowanie: Skok w rozwoju osobowości olimpijczyków czy trening umiejętności – z zagadnień metodologii badań. • projekt (1985) koordynowany przez profesora Mikołaja Kozakiewicza „Oświata i wychowanie wobec zmian w zakresie sytuacji społecznej, światopoglądu, obyczajów i wartości (dążeń) życiowych młodzieży”. • projekt (2005-2007) badania nad niepokojącymi pedagogicznie wychowawców zjawiskami społecznymi - „Bigoreksja i prostytucja internetowa – patologie czy próby poszukiwań innej normalności”. W 1982 r. obronił rozprawę doktorską p.t. "Funkcja selekcyjna i wychowawcza olimpiad przedmiotowych" , którą napisał pod kierunkiem profesor Romany Miller uzyskując stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki. Pracę tę wydał w renomowanej oficynie - Państwowym Wydawnictwie Naukowym. Od 1 lipca 1982 roku pracował w Zakładzie Teorii Wychowania Instytutu Pedagogiki, stąd miałem wielokrotnie okazję do współpracy z tegorocznym Jubilatem i wspólnych debat naukowych oraz działań w Zespole Teorii Wychowania przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN. Rozprawę habilitacyjną wydał na Uniwersytecie Gdańskim p.t. "Przemiany warunków socjalizacyjno‑edukacyjnych na wsi. Badania panelowe" uzyskując 06 marca 2008 stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w dyscyplinie pedagogika. Recenzentami w tym przewodzie byli profesorowie: Barbara Fatyga, Andrzej Kaleta, Mirosław Szymański i Jan Żebrowski, Jak pięknie podsumowali Współpracownicy, Przyjaciele i Uczniowie w powyższej jubileuszowej monografii: "Gdy Profesor na posiedzeniu Rady Wydziału żegnał się, przechodząc na emeryturę, zauważył: „Szanowne koleżanki i koledzy, jesteście na świecie jedynym wydziałem, który miał swojego Papieża”. Profesor Zbigniew Kwieciński w odpowiedzi na zaproszenie do udziału w niniejszej Księdze podzielił się następującym bon motem: „To mój ulubiony Papież”. W macierzystym Zakładzie i Instytucie, gdy mówiliśmy o Profesorze, często używaliśmy tytulatury „Ojciec Święty”, co w oczywisty sposób pociągało za sobą wysoki diapazon stylu wypowiedzi: „Ojciec Święty przybył, rzekł, polecił”.
