23 października 2021

Studenci bronią swojej pedagog


W sieci internetowej pojawiła się PETYCJA STUDENTÓW UNIWERSYTETU PEDAGOGICZNEGO IM. KOMISJI EDUKACJI NARODOWEJ W KRAKOWIE, w której apelują do JM Rektora o niezwalnianie z pracy dydaktycznej ich wykładowczyni dr Małgorzaty Trojańskiej, która jeszcze w ub. roku akademickim była pełnomocnikiem rektora ds. osób z niepełnosprawnością, a pracuje (jeszcze?) w Instytucie Pedagogiki Specjalnej w Katedrze Integracji SpołecznejNa stronie tego Instytutu widnieje nazwisko pani doktor, a zatem nie jest zwolniona. Przebywa aktualnie na zwolnieniu lekarskim. Być może ma być zwolniona, stąd taki apel akademickiej młodzieży.

    Nie wnikam w istotę spraw kadrowych w tej czy innej uczelni. Jestem jednak pod wrażeniem treści tej Petycji, jej pedagogicznej wartości. Od wielu lat prowadzona jest w uczelniach ewaluacja zajęć dydaktycznych, która najczęściej sprowadza się do wypełniania przez studentów kwestionariusza ankiety. 

Studenci coraz rzadziej sięgają do tego instrumentu wyrażania swojej opinii, gdyż widzą, że nikogo nie interesuje zawarta w nich treść. Szczególnie bolesne jest dla nich doświadczenie totalnego lekceważenia przez kadry kierownicze uwag krytycznych na temat najgorszych, fatalnych dydaktyków akademickich, jakie zamieszczają studenci w takim kwestionariuszu. Widzą, że im gorszy nauczyciel, tym i tak nic się w danym instytucie czy na wydziale nie zmienia, gdyż nadal jest ona/on zatrudniona/-y i prowadzi zajęcia. 

Pamiętam, jak w jednej z wyższych szkół prywatnych na Górnym Śląsku studenci kierowali petycje do władz rektorskich, by uwolniono ich od wykładowcy, który bajdurzy, opowiada o swoich problemach osobistych, kreuje się na ofiarę, bo przecież nie przyzna się, że jej/jego prace nie miały wartości naukowej, by mógł być awansowany. Takich bajarzy, frustratów, osób z kompleksami, toksycznych bywa wiele, szczególnie w szkolnictwie niepublicznym. Tam bowiem może nie mieć znaczenia dla niektórych pseudorektorów, kto wykłada. Ważne, by był tani.      

Niektórzy znakomici wykładowcy, adiunkci odchodzą z uniwersytetów w wyniku naturalnych i socjalnych procesów. Osiągają wiek emerytalny lub - co gorsza chorują, a zdarza się, że przedwcześnie umierają. Pustka po takich postaciach jest trudna do wypełnienia. Dlatego podpisałem tę petycję i publikuję jej treść, by solidarnie z młodzieżą potwierdzić, że jest to najwyższa forma ewaluacji, a zarazem wyrażenia wdzięczności pani pedagog za jej autentyczne zaangażowanie w kształcenie młodych pokoleń.  

 ***     ***  ***   ***   ***   ***  



 Studenci 

Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie

ul. Ingardena 4
30-060 Kraków  

Jego Magnificencja
prof. dr hab. Piotr Borek
Rektor Uniwersytetu Pedagogicznego
ul. Podchorążych 2 30-084 Kraków

 

PETYCJA  
W SPRAWIE COFNIĘCIA ZAMIARU ZWOLNIENIA Z PRACY 
PANI DOKTOR MAŁGORZATY TROJAŃSKIEJ  

 

Szanowny Panie Rektorze,  

My, niżej podpisani Studenci Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie zwracamy się do Jego Magnificencji z prośbą o ponowne rozważenie decyzji dotyczącej możliwości zwolnienia Pani Doktor Małgorzaty Trojańskiej i zaniechania działań, które mogłyby doprowadzić do usunięcia z Uczelni tak wspaniałego wykładowcy i człowieka, jakim jest Pani Doktor.            

Nie jesteśmy w stanie po raz kolejny ukryć oraz w pełni wyrazić słowami naszego zaniepokojenia w związku z docierającymi do nas informacjami dotyczącymi możliwości zwolnienia niezwykle cenionego i tak wartościowego dla Uniwersytetu Pedagogicznego pracownika. Z naszej perspektywy działania te są niekorzystne, szkodliwe, a wręcz absurdalne dla nas – Studentów Uniwersytetu Pedagogicznego, jak i również przyszłych pokoleń, które podejmą kolejny etap kształcenia na naszej Uczelni. Na uzasadnienie swojego stanowiska pragniemy odwołać się do naszych dotychczasowych doświadczeń.

Jeszcze podczas trwania wakacji niezwykle poruszyła nas informacja dotycząca odwołania Pani Doktor Małgorzaty Trojańskiej z funkcji Pełnomocniczki Rektora ds. Osób Niepełnosprawnych. Mimo oburzenia „przemilczeliśmy” decyzję Władz Uczelni, czego obecnie bardzo żałujemy. Zaangażowanie i inicjatywy podejmowane przez Panią Doktor sprawiły, że Uniwersytet Pedagogiczny stał się znanym i poważanym w Polsce ośrodkiem akademickim podejmującym działania na rzecz osób doświadczających niepełnosprawności. Ponadto, warto zauważyć, że pandemia przyczyniła się także do pogorszenia stanu psychicznego wielu z nas. Liczyliśmy na wsparcie w tym zakresie, które zostało nam odebrane wraz z odwołaniem Pani Doktor Małgorzaty Trojańskiej z pełnionej przez Nią wówczas funkcji. Nie rozumieliśmy decyzji dotyczącej odwołania Osoby tak wartościowej i ambitnej, która swój czas prywatny poświęciła na wypracowanie systemu pomocy dla osób w kryzysach psychicznych oraz powołanie rówieśniczych grup wsparcia. Nie zareagowaliśmy wówczas, wiedząc, że nadal możemy liczyć na pomoc oraz wsparcie ze strony Pani Doktor Małgorzaty Trojańskiej w trudnych dla nas chwilach zwątpienia i kryzysach, jakich jest coraz więcej, wśród nas Studentów. 

Pozbawienie nas tego wsparcia jest niezgodne z Konwencją Praw Osób Niepełnosprawnych (ratyfikowaną przez Polskę w 2012 r.) oraz Ustawą o Ochronie Zdrowia Psychicznego (z dnia 19.08.1994 r.), a zwłaszcza z wytycznymi Ministra Edukacji i Nauki Przemysława Czarnka z dn. 1.10.2021 r., dotyczącymi konieczności przeciwdziałania negatywnym skutkom pandemii dla zdrowia psychicznego studentów. W tym momencie, tracąc funkcjonujący dotąd bardzo dobrze system wsparcia, czujemy się bezradni, zagrożeni i pozostawieni sami sobie. Dlatego uważamy, że podjęta decyzja jest kompromitacją na skalę ogólnopolską. Uderza ona zwłaszcza w osoby z niepełnosprawnością i z zaburzeniami psychicznymi, ale tak naprawdę we wszystkich Studentów UP.

To niedopuszczalne, aby Osoba, której nasza Uczelnia tyle zawdzięcza, została tak potraktowana. Jesteśmy skonsternowani postawą Władz Uniwersytetu.

Pani Doktor Małgorzata Trojańska jest wspaniałym wykładowcą i posiada znaczny dorobek naukowy. Swoją postawą i doświadczeniem praktycznym wskazuje nam drogę, którą powinien podążać każdy pedagog specjalny. Przekazuje nam wiedzę oraz wartości, których nie zdobędziemy z podręczników akademickich, a w naszej opinii są one niezbędne nie tylko w pracy z osobami z niepełnosprawnościami, ale również w szeroko rozumianych relacjach międzyludzkich. Pani Doktor angażuje Studentów nie tylko w życie uczelniane, ale także motywuje do aktywnej działalności na rzecz osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności. Zajęcia akademickie, prowadzone przez Panią Doktor Małgorzatę Trojańską, nie tylko pozwalają nam zgłębić wiedzę z zakresu pedagogiki specjalnej, wyzwalają w nas wiele pozytywnych emocji, ale i przede wszystkim umacniają nas w przekonaniu, iż znaleźliśmy się w odpowiednim dla nas miejscu, które stwarza nam adekwatne środowisko edukacyjne dla naszego rozwoju.

Pani Doktor Małgorzata Trojańska zawsze jest bardzo dobrze przygotowana do zajęć, a także dba o urozmaicony sposób ich prowadzenia. Ponadto, inspiruje nas do zgłębiania omawianych na zajęciach treści w literaturze przedmiotu oraz zachęca wszystkich studentów do krytycznego myślenia. Należy również podkreślić, iż prace dyplomowe, których promotorem była Pani Doktor Małgorzata Trojańska, były napisane na wysokim poziomie, przez co Studenci z powodzeniem mogli uzyskać tytuł zawodowy, a działo się to w przyjemnej, pełnej wzajemnego szacunku i wsparcia atmosferze.

Reasumując, chcielibyśmy podkreślić, że nie potrafimy zrozumieć i zaakceptować zamiaru zwolnienia z pracy Pani Doktor Małgorzaty Trojańskiej. Decyzję tego rodzaju uważamy za pozostającą w całkowitej sprzeczności z opiniami studentów. Prosimy o jak najszybsze jej zaniechanie.

Czujemy się pełnoprawnymi członkami społeczności akademickiej Uniwersytetu Pedagogicznego i domagamy się, by nasz głos został wzięty pod uwagę. Oczekujemy, aby Uczelnia zapewniła nam jak najlepszą jakość kształcenia, czemu z pewnością nie służy zwalnianie znakomitych specjalistów. Chcemy się czuć odpowiednio przygotowani do pełnienia w przyszłości obowiązków zawodowych, wynikających z wybranych przez nas kierunków kształcenia. Nie jest to jednak możliwe, gdy Uczelnia bezpodstawnie odbiera nam możliwość zgłębiania wiedzy od najlepszych specjalistów, jednocześnie wprowadzając nas w stan niepewności i lęku. Skłania nas to do przemyśleń odnośnie trafności decyzji, którą podjęliśmy wstępując w mury Uniwersytetu Pedagogicznego.  

Szczerze liczymy na to, że Jego Magnificencja refleksyjnie pochyli się nad naszą petycją i rozpatrzy ją pozytywnie.  

Z poważaniem

Studenci oraz Absolwenci Uniwersytetu Pedagogicznego  

 

22 października 2021

Emancypacyjne lub instrumentalne studiowanie pedagogiki


 Na YouTube został zamieszczony filmik ilustrujący założenia pedagogiki emancypacyjnej. Jego autorami są RUDNIK; TRZNADEL i SZAFRAŃSKI. Imion nie podali. Emancypacja.

Natomiast krótka etiuda filmowa jest bardzo dobrym wstępem do dyskusji ze studentami na temat tego, w jakim stopniu i zakresie toksyczne postawy niektórych nauczycieli nie sprzyjają temu, by każdy z uczniów z wielką chęcią uczestniczył w ich zajęciach. 

Warto skorzystać z rozpraw prof. Marii Czerepaniak-Walczak, która analizuje w swoich rozprawach myśl społeczną powyższego nurtu. Najzdolniejszym studentom polecam dwie książki tej Autorki:


   

Osobom, które są zainteresowane poznaniem innych źródeł powyższej pedagogiki, polecam rozdział o niej w mojej monografii:

lub/i rozdział o pedagogice emancypacyjnej autorstwa dr hab. Hanny Kostyło w podręczniku: 

  

Jeśli ktoś myśli o wdrażaniu pedagogiki emancypacyjnej do szkół, to powinien po przestudiowaniu rozprawy śp. Roberta Kwaśnicy zrozumieć, że w ten sposób przekształca tę pedagogikę w pedagogikę instrumentalną.


 Także pedagodzy specjalni znajdą dla swojego przedmiotu badań i praktyki rozprawę pt. "Głusi. Emancypacje" prof. UŁ Doroty Podgórskiej-Jachnik. Dzięki systemowi open access są dostępne w sieci także artykuły na temat pedagogiki emancypacyjnej: prof. Amadeusza Krausego czy Piotra Stańczyka z Uniwersytetu Gdańskiego.  

Warto studiować pedagogikę na poważnie, a nie dla dyplomu czy umieszczenia na fejsie fotki po zdanym egzaminie dyplomowym. 

21 października 2021

Łódzkie Eureka i Medale Komisji Edukacji Narodowej dla uniwersyteckich pedagogów



Rada ds. Szkolnictwa Wyższego i Nauki przy Prezydencie Miasta Łodzi przyznaje symboliczne WYRÓŻNIENIE-STATUETKĘ za wybitne osiągnięcia naukowe, techniczne, i artystyczne, które w poprzednim roku zostały wyróżnione na forum międzynarodowymi lub krajowym. Celem wyróżnienia jest promocja twórców (lub zespołów), działających na rzecz rozwoju Łodzi jako ośrodka naukowego i akademickiego.

Do wyróżnienia zgłaszane mogą być wybitne osiągnięcia nagrodzone na arenie międzynarodowej i krajowej w roku poprzedzającym przyznanie wyróżnienia (nagrody PAN, nagrody ministerialne, wyróżnienia i medale zagraniczne, wynalazki i patenty o znaczeniu międzynarodowym, wystawy, festiwale, nagrody i wyróżnienia w konkursach lub inne znaczące osiągnięcia).

Ogromnie się cieszę, że tegorocznymi laureatkami w kategorii osiągnięcia zespołowego zostały autorki wdrażanego już do praktyki w edukacji przedszkolnej - nowatorskiego projektu pod nazwą "SKUTECZNE ZDZIWIENIE WYZWALAJĄCE MYŚLENIE" - panie: prof. UŁ dr hab. Monika Wiśniewska-Kin i mgr Weronice Kisiel. W zespole znaczącą rolę w zakresie wizualizacji środków dydaktycznych, które zachwyciły światowych jurorów i budzą podziw polskich nauczycieli wychowania przedszkolnego jest artystka Anna Gwardyś-Skuza. O międzynarodowym sukcesie tej innowacji pisałem wcześniej w blogu. 



W przypadku łódzkiego Wyróżnienia byłbym skutecznie zdziwiony, gdyby znakomity zespół nie uzyskał uznania wśród jurorów "Łódzkie Eureka 2020". Gratuluję sprawczyniom alternatywnego podejścia do edukacji dzieci, która otwiera przedszkolakom przestrzeń wolności i rozbudzonej wyobraźni jako kluczowych w ich indywidualnym rozwoju.

 

Nie mogę przy tej okazji nie wspomnieć o moich Koleżankach z Katedry Teorii Wychowania UŁ, które zostały wyróżnione Medalem Komisji Edukacji Narodowej, gdyż jest to niewątpliwie ukoronowanie ich pięknej służby dla dobra polskiej oświaty, w tym w zakresie kształcenia nauczycieli. Przywołam tylko krótkie noty o ich dokonaniach (w układzie alfabetycznym).  Dziennikarze poszukując ekspertów do analizy współczesnych problemów oświatowych nie zawsze wiedzą, do kogo warto się z tym zwrócić.

(fot. od lewej: M. Kosiorek, A. Wróbel, L. Janiszewska i J. Leek) 

1. Dr Małgorzata Kosiorek ma za sobą ponad dwudziestoletnią służbę w oświacie i dla oświaty oraz w środowiskach akademickich łódzkiego regionu i kraju kształcąc kandydatów do nauczycielskiej profesji w zakresie pedagogiki twórczości a ostatnio edukacji demokratycznej. Pracowała m.in. z młodzieżą w Liceum Umiejętności Twórczych w Łodzi, zaś w l. 2015-2018 współtworzyła w Wojskowym Centrum Kształcenia Medycznego w Łodzi Wydział Wychowania. Wydana przez nią książka pt. Pedagogika autorytarna. Geneza, modele, przemiany (Kraków: Impuls 2007) stanowi niezwykle cenne i aktualne źródło wiedzy uwrażliwiające przyszłych i obecnych pedagogów oraz nauczycieli na procesy humanizacji kształcenia dzieci i młodzieży oraz rozwijania świadomości norm i wartości jako naczelnych celów wychowania w społeczeństwie zamkniętym vs otwartym. 



2. dr Joanna Leek kierowała dwoma międzynarodowymi projektami edukacyjnymi oraz uczestniczyła w trzech kolejnych, w tym m.in. w projekcie finansowanym w ramach Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki „Etyka w systemie edukacji w Polsce i w wybranych krajach świata zachodniego (Niemcy, Wielka Brytania, Hiszpania, Portugalia, Francja, USA, Norwegia, Finlandia)" we współpracy z uczonymi Katedry Etyki, Instytutu Filozofii Uniwersytetu Łódzkiego. W ramach tego grantu prowadziła badania w zakresie angielskich doświadczeń w nauczaniu etyki i kształcenia nauczycieli etyki. Jej badania dotyczyły w szczególności analizy programów nauczania, dokumentów ministerialnych określających zadania etyki oraz kształcenia nauczycieli etyki w Anglii. Wyniki badań opublikowane zostały w 2017 w artykule „Ethics education in England and Poland - differences and commonalities”  (Europa-Forum-Philosophie,  Tom 66, 2017). Obecnie realizuje badania dotyczące funkcji kształcenia w szkołach europejskich z programami International Baccalaureate w Polsce. 

3. prof. UŁ dr hab. Alina Wróbel - dziekan Wydziału Nauk o Wychowaniu UŁ kadencji 2019-2023 jest doświadczoną badaczką w zakresie pedagogiki ogólnej, teoretycznych i filozoficznych podstaw wychowania oraz kształcenia, znakomicie łącząc pracę na rzecz nauki z aktywnością dla dobra społeczności akademickiej i kształcenia kadr dla innych uczelni.  Jest autorką podoktorskiej rozprawy naukowej, która została wydana także w Republice Czeskiej jako podejmująca ważną dla każdego społeczeństwa wychodzącego z ustroju totalitarnego problematykę manipulacji (Wróbel A., Wychowanie a manipulacja, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 2006; Wróbel A., Vychova a manipulace, tłum. Filip Koky, Grada Publishing, Praga 2008)  oraz monografię habilitacyjną pt. Problem intencjonalności działania wychowawczego. Studium teoretyczne, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2014. 


Prof. UŁ A. Wróbel kierowała miedzynarodowym zespołem badawczym, publikując niezwykle interesujące wyniki w rozprawie pod swoją redakcją pt. Nauczyciel w krajach postsocjalistycznych jako sprawca i ofiara manipulacji. Studium teoretyczno-empiryczne (Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2010). Pielęgnuje w swojej twórczości pamięć o dziełach życia i twórczości naukowej klasyków polskiej pedagogiki, publikując we współredakcji takie rozprawy jak:  Wokół idei pedagogicznych Sergiusza Hessena, (współred. M. Błędowska, Wydawnictwo UŁ, Łódź 2013); Poglądy pedagogiczne Bogdana Nawroczyńskiego i ich współczesne implikacje,  (współred. red. A. Walczak, M. Wasilewski, Wydawnictwo UŁ, Łódź 2016).  




 4. Uroczystość dozłociła psycholog z naszej Katedry dr Lidia Janiszewska, która - nie zdradzając młodego wieku  a obdarzając optymizmem - znakomicie kształci nauczycieli i kandydatów do tak pięknego zawodu w zakresie kompetencji miękkich, psychospołecznych, uwrażliwiając ich na egzystencjalne i psychofizyczne uwarunkowania codziennego życia. Za edukacyjną służbę dla oświaty została wyróżniona Złotą Odznaką UŁ, gdyż Medal KEN otrzymała w 2015 r.