To już kolejna w ostatnich tygodniach, bolesna wiadomość z Wydziału
Studiów Edukacyjnych UAM w Poznaniu o odejściu jednego z profesorów. Wczoraj zmarł nagle prof.
Jędrzej Stępak, wybitny artysta, performer, pedagog, który powołał przed kilkunastu laty na tym Wydziale
Laboratorium Działań Twórczych w Przestrzeni Społecznej. Czas pandemii,
długotrwałej izolacji, niepokoju o ludzką egzystencję uświadomił nam wszystkim
jak ważną rolę w naszym życiu odgrywa przestrzeń społeczna.
Nie wszyscy doceniają potencjał i działania twórcze tak wyjątkowych postaci, toteż włączenie
do procesu kształcenia przyszłych pedagogów Uczonego reprezentującego nauki o sztuce, w tym tej kategorii twórczość było oryginalnym rozwiązaniem akademickim. Wybitny artysta, człowiek SZTUKI,
humanista, który inspirował dziełami swojej twórczości ludzi w różnych krajach
świata, nie tylko w Polsce, wpisywał w tworzone formy przestrzenne wzory wartości społecznych, od ponad roku wspierał także arystów Ukrainy.
Profesor
zachwycał dziełami sztuki
plastycznej, projektami artystycznymi, które realizował w formie
multimedialnej, performatywnej, audiowizualnej, interaktywnej, rzeźbiarskiej,
konserwatorskiej a nawet interdyscyplinarnej. Kolekcje jego projektów
uwydatniały znaczące wydarzenia świata nauki. Pamiętam, jak swoją sztuką
performatywną poruszył uczestników Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej WSE UAM
w Poznaniu pod patronatem Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN.
Realizowane
przez zm. Profesora J. Stępaka projekty edukacyjne znakomicie wpisują się w funkcję społeczną
akademickiego kształcenia, bowiem pobudzał wśród studentów ich wyobraźnię, myśli,
uczucia, pragnienia, które wpisywał w „Labirynt Rosnących Tajemnic".
Potrafił zafascynować formą rosnącego żywego labiryntu, który to artystyczny
projekt zrealizował najpierw w Łodzi, tworząc żywy labirynt z roślin i
wikliny. Studentów pobudzał do refleksji na temat labiryntu życia, przez
który będą musieli sami się przedzierać, by dotrzeć do ostatecznego wyjścia z
niego.
W
jednym ze swoich artykułów (2016, s. 297) tak opisał zadanie, które
postawił swoim studentom:
Zadaniem,
które zadawałem studentom, było pozornie proste projekcyjne pytanie: Czym dla
mnie jest labirynt? Odpowiedź można było skonstruować w dowolnej wybranej
formie tekstowej, graficznej lub innej w zależności od preferencji studentów.
Zależało mi na tym, aby odpowiedź była szczera i przedstawiała to co jako
pierwsze kojarzyło się danej osobie z hasłem labirynt.
W
swoich odpowiedziach większość studentów odwoływała się do sfery psychicznej
funkcjonowania człowieka w świecie i społeczeństwie oraz do trudów i zawiłości
życia codziennego. Niektórzy jednak tworzyli własne, niezwykle oryginalne
pomysły interpretacji tego pojęcia. Ta różnorodność wypowiedzi świadczy o sile
symboliki i oddziaływaniu jakie metafora labiryntu posiada we współczesnym
świecie.
Warto
przeczytać artykuł prof. J. Stępaka o tajemnicach labiryntu, które odkrywał
wraz z akademicką młodzieżą. Pięknie łączył metafory z filozofią egzystencjalną
i sztuką jako środkami eksternalizacji świata wartości humanistycznych. Będzie
nam bardzo brakować twórcy nowych form samoświadomości, samorealizacji, ale i
arteterapii. Przedwczesne odejście wybitnego artysty, który miał wkrótce
obchodzić piękny Jubileusz przygotowując dwie wystawy w plenerze i Lednicy,
którą tak ukochał, porusza w smutku naszą akademicką społeczność.
W dniu 24 maja 2023 roku zostanie otwarta o godz. 16.00 wystawa, nad którą Profesor pracował z uczonymi macierzystego Wydziału oraz artystami z Ukrainy - Zenoviya Shulha i Romanem Jaciv'em. Będzie temu wydarzeniu towarzyszyć dyskusja, którą poprowadzi prof. Agnieszka Gromkowska-Melosik oraz performance artystyczny autorstwa mgr. Stefanya Abbasova i dr Anny Sokołowskiej.
Wszyscy współpracownicy, w tym najbliższy Profesorowi
mgr Kamil Wnuk, przyjaciele, znajomi artyści bardzo przeżywają tak nagłe odejście Mistrza, któremu zależało na stworzeniu kolejnej społecznej przestrzeni artystycznej w ramach solidarności z dotkniętą wojną Ukrainą. "Będzie" w dniu, w którym mieli razem przeżywać recepcję Art in Times of War, spoglądać na to wydarzenie z niebios a zapisanymi w ludzkich sercach i pamięci myślach, słowach i dziełach twórczych.
Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się 16 maja 2023 roku
Mszą Świętą o godzinie 12.00 w kościele parafialnym św. Antoniego w
Przeźmierowie. Pogrzeb na cmentarzu przy ul. Sosnowej w Przeźmierowie. Niech
spoczywa w pokoju!
(źródło fotografii)