Ankietka studentki psychologii

Na jednym z portali internetowych pojawiła się ankietka na temat podręczników szkolnych. Jej konstrukcja, treść oraz sposób "przeprowadzenia" niewątpliwie jest dowodem upadku kształcenia akademickiego w jednej z renomowanych uczelni prywatnych, która szczyci się niemalże w każdym tygodniku wielkością swoich zasług. Jeśli w taki sposób studiujący po trzech latach psychologię trafią za dwa lata do polityki, a może i do Ministerstwa Edukacji Narodowej lub jakiejś podległej mu agendy, to możemy spodziewać się kolejnych pseudoanaliz i projektów rzekomej naprawy polskiej edukacji.

Strach pomyśleć, jakież to głębokie założenia metodologiczne stanowiły podstawę takiego ankietkowania? Może czytelnicy odtworzą przesłanki teoretyczne i metodologiczne owego zamysłu diagnostycznego? Być może któryś z doktorów czy profesorów psychologii potrzebował "raport" z tego "badania" na spotkanie w MEN w sprawie bezpłatnych podręczników?

Jak widać, na edukacji szkolnej, w tym na dydaktyce ogólnej, której przedmiotem badań są podręczniki szkolne, zna się każdy, a już na pewno studentka psychologii, która zamówiła odpowiedzi na następujące pytania (cytuję poniżej):

Proszę o udzielenie szczerych i wyczerpujących odpowiedzi. Każda odpowiedź jest cenna. Jeśli mają Państwo sugestie lub dodatkowe przemyślenia będę wdzięczna za umieszczenie ich w punkcie 11.

• 1. Jakimi kryteriami kieruje się Pan/Pani przy wyborze podręczników?

• 2. W jaki sposób podręczniki wpływają na Pana/Pani pracę z uczniem?

• 3. Jakie trudności w Pani/Pan w pracy powodują podręczniki?

• 4. Co sądzi Pani/Pan o twierdzeniu, że podręczniki są głównym nośnikiem przekazywanej wiedzy?

• 5. Jaki wpływ według Pani/Pana mają podręczniki na rozwój indywidualnych cech uczniów?

• 6. W jakich sytuacjach i wśród jakich uczniów podręczniki zawodzą?

• 7. Co rodzi te problemy?

• 8. Co jest dobrego w podręcznikach?

• 9. Co można zrobić lepiej?

• 10. Co sądzi Pani/Pan o wykorzystywaniu alternatywnych metod w procesie nauczania?

• 11. Dodatkowe uwagi, sugestie:

Usługodawca zastrzega się w Regulaminie, że nie ponosi odpowiedzialności za informacje umieszczane w jego serwisie przez Użytkowników. Słusznie. Powinien też dodać, że nie zamierza się wstydzić z tego powodu.

Studentka nie przeczytała ani jednego podręcznika z metodologii badań psychologicznych. Nie zapoznała się z dydaktyką ogólną, która odpowiada na pytanie, czym jest podręcznik szkolny, jakie pełni funkcje, jak powinien być napisany, redagowany itp., itd. Ciekawe, jakie uzyskała odpowiedzi od anonimowych czytelników tego kiczu sondażowego i co z nimi uczyniła?

Szczególnie interesujące musiały być wywody ankietkowanych na temat "wpływu". Cóż za nowatorskie podejście! Zapewne autorka tej ankietki musiała też "dorobić" dla swojego nauczyciela psychologii dane na temat respondentów, bo przecież ankietka nie zawiera prośby o ich dane. Nie odróżnia zresztą pedagoga od nauczyciela. Za usługę zapłaciła. Jest jednak do tego przyzwyczajona, bo skoro uczelnia jest prywatna, to studia w niej są kosztowne.

Takich będziemy mieć psychologów. Klient ich pan.

Maciek wrócił z New York City i uczy innych

(FlashMob na ul. Piotrkowskiej w Łodzi z udziałem Maćka i zespołu „Czarne Stopy”)


Być może niektórzy czytelnicy pamiętają mój wpis o Maćku Maślakiewiczu - gimnazjaliście z Łodzi, którego pasja do tańca hip-hop wraz z tysiącami godzin, jakie poświęcił na ćwiczenia, intensywne konstruowanie własnego stylu, zrodziła marzenie, by wyjechać do USA i udoskonalić swój warsztat, umiejętności. Pamiętam, z jakim zapałem, zaangażowaniem starał się przekonać ewentualnych darczyńców do stworzenia mu szansy na autoedukacyjny wyjazd w czasie wakacji.

Po kilku miesiącach kampanii, w trakcie której W ramach kampanii „Maciej Maślakiewicz na Broadway” zebrano kwotę 15.259,22 zł, Maciek napisał na swojej stronie:

Kampania „Maciej Maślakiewicz na Broadway” – podziękowanie

Dziękuję za wszystko przede wszystkim mojej Mamie, która zawsze mnie wspiera. To dzięki niej mogę robić to, co robię i mogę być szczęśliwym! Dziękuję Tomaszowi Bilickiemu z Fundacji Innopolis – koordynatorowi całej kampanii. Mając możliwości postanowił bezinteresownie pomóc mi w marzeniach, stworzył i uruchomił cały pomysł.

Dziękuję Justynie Sęk, która była moją wychowawczynią w gimnazjum i od samego początku wierzyła w moje dokonania. W pełni angażowała się w kampanię. Dziękuję Grzegorzowi Dębowskiemu – szefowi „8B Team” oraz całej jego załogi. Postanowili mi pomóc i w pełni angażowali się w kampanię. Wyrazy uznania dla Piotra Jędrzejczyka z „Dux Promotions”, który nieodpłatnie zaprojektował oraz wydrukował wiele materiałów promocyjnych.

Dziękuję Agnieszce Migacz i Wojtkowi Okoniowi – nauczycielom języka angielskiego z fenomenalnej „360 Y.E.S. English Academy”. Moją Mamę i mnie za darmo przygotowali językowo – najlepszymi metodami na świecie! Bardzo jesteśmy im wdzięczni. Bardzo dziękuję Klubowi Sportowemu „Czarne Stopy” – moim oddanym trenerom. Uczycie mnie od 8 lat. Zawsze wierzycie w każdego tancerza i poświęcacie mu się w pełni. Nie mogłem lepiej trafić, jesteście najlepsi!

Mój wyjazd na Broadway byłby niemożliwy, gdyby nie sponsorzy. Dziękuję wszystkim darczyńcom prywatnym i firmom. Specjalne ukłony pod adresem przedsiębiorców ze Świdnicy. Super, że dzielicie się swoim sukcesem i angażujecie się w tego typu przedsięwzięcia.

Nie sposób wymienić wszystkich i podziękować każdemu, ale wszystkim jeszcze raz bardzo dziękuję! To niesamowite, jacy ludzie mogą być wspaniali. Obiecuję, że Was nie zawiodę i po powrocie do Polski pokażę na co mnie stać.

Maciej Maślakiewicz

Każdy, kto wpłacił na konto Fundacji INNOPOLIS, której prezes Tomasz Bilicki wyłania tego typu talenty i zabiega o pomoc dla ich rozwoju, został poważnie potraktowany. Maciek będąc w Nowym Jorku zakupił kartki pocztowe i każdą wypisał osobiście do darczyńców, dziękując za wsparcie jego wyjazdu.

Po powrocie Maćka z USA poprosiłem go o komentarz, autorefleksję. Oto jej treść:

Na początek to ja jeszcze raz dziękuję za wsparcie. A więc moje wspomnienie z Nowego Jorku - miasta marzeń i artystów. Moja historia taneczna zaczęła się w 2007 roku, kiedy to moja mama zapisała mnie do Zespołu Tańca Czarne Stopy. Początki były bardzo ciężkie. Mama woziła mnie na treningi 3 razy w tygodniu na zajęcia i tak do dzisiaj. Nie zapowiadało się na nic szczególnego. Byłem beztalenciem. Stałem w ostatnich liniach formacji. Mimo wielu wyjazdów nie wracałem z nagrodami. Byłem tym najgorszym.Swój pierwszy medal zdobyłem 2012 roku. Ciężko na niego pracowałem i prawdziwe sukcesy tj. Mistrzostwo Europy w hip hop solo juniorzy odniosłem w 2014 roku.

Aktualnie mam 18 medali za występny solo. I w końcu na swojej drodze napotkałem Fundację Innopolis, która uwierzyła w mój potencjał jakim jest taniec. Zaimponowałem im swoimi ambicjami i wytrwałością w dążeniu do celu. Rozpoczęła się kampania Maciek Maślakiewicz na Broadway! Byłem bardzo podekscytowany tym faktem. Dzięki wspaniałym darczyńcą, którym jeszcze raz dziękuję za wsparcie udało się!

Znalazłem się w Nowym Jorku na warsztatach tanecznych The Pulse on Tour. Spotkałem się tam z największymi choreografami światowej sceny tanecznej. Tańczyłem z tancerzami takimi jak Brian Friendman, Ian Eastwood, Tricia Miranda i wiele innych... Mają oni na co dzień do czynienia z gwiazdami światowego formatu takimi jak Britney Spears, Justin Bieber, Missy Elliot, Rihanna, Demi Lovato, Nicki Minaj, itd... Podczas pokazów na scenie The Pulse przed profesjonalnym jurry zostałem wyróżniony jako jeden z najlepszych!

Dostałem na piśmie oceny sędziów, które bardzo mnie satysfakcjonują i podpowiadają nad czym muszę jeszcze popracować. Warsztaty trwały 4 dni. 4 dni intensywnej, ciężkiej pracy nad choreografiami. Poznałem taniec hip hop w miejscu gdzie się narodził. Było to dla mnie niesamowite przeżycie. Poczułem prawdziwy klimat panujący na sali od rasowych tancerzy hip hop. Ta przygoda wiele mnie nauczyła i otworzyła mi wiele drzwi do kariery zawodowego tancerza. Tymczasem zostałem choreografem w moim macierzystym zespole tańca. Spełnienie marzeń! A je nadal będę realizować.

Następny mój cel to Los Angeles! Ciężką pracą można osiągnąć wszystko! Nie potrzebny jest żaden talent tylko wiara w siebie, wytrwałość i ambicja. Te cechy pomogły mi dotrzeć do miasta marzeń i artystów - Nowego Jorku. Dalsze moje kroki w drodze po sukces możecie obserwować na moim Facebook'u, Instagram i YouTube.

Warto było wesprzeć Maćka w realizacji marzeń, na które pracował intensywnie i twórczo.

Fotograficzny zapis debat i spotkań pedagogów w Pułtusku

Zamykam już reminiscencje dotyczące XXIX Letniej Szkoły Młodych Pedagogów Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN - pola naukowej bitwy o jakość polskiej pedagogiki. Dziekan Wydziału Nauk Pedagogicznych Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie - prof. APS Maciej Tanaś

obiecał w czasie pożegnalnej kolacji (na zdjęciu z Sylwestrem Kurowskim), że z obrad tego "UNIWERSYTETU" zostaną wydane dwie rozprawy zbiorowe: jedną będzie kolejny, bo 20 tom Forum Młodych Pedagogów zawierający najlepsze referaty naukowej młodzieży z całego kraju, a drugą ma być przygotowany pod redakcją prof. Marię Dudzikowa i dra hab. Macieja Tanasia tom wystąpień Profesorów-Mistrzów, którzy wykładali i przekazali młodym swoje doświadczenia. To będą wystrzałowe publikacje!

Tak więc rejestruję w tym miejscu ważne spotkania i debaty, ale już nie referuję ich w syntetyczny sposób, by zachęcić do przeczytania za kilka miesięcy wykładów w pełnej ich treści. Warto będzie sięgnąć ponownie do następujących wypowiedzi Mistrzów:

- prof. APS Macieja Karwowskiego - Inteligencja akademicka jako cel autokreacji. Na własnym i cudzym przykładzie;

- prof. UJ Krystyny Ablewicz - Warsztat Gestalt. Zobacz siebie, by zobaczyć drugiego.











- prof. Zenona Gajdzicy (UŚl-Cieszyn) - O warunkach współtworzenia siebie i własnej drogi życiowej poprzez osoby niepełnosprawne;

- prof. Janusza Kirenki (UMCS Lublin) - W poszukiwaniu siebie. Moje drogi życiowe;

- prof. Marka Konopczyńskiego ze studentem III r. pedagogiki resocjalizacyjnej WSNS Pedagogium w Warszawie - Sylwestrem Kurowskim - Twórczość w resocjalizacji jako droga poszukiwania samego siebie;

Zakończę zatem swoją relację fragmentem wiersza Sylwestra Kurowskiego z tomiku pt. "Marazm" (Pedagogium, Warszawa 2014, s. 42) pt. TĘSKNOTA, bowiem ten stan uczuć dotyka także uczestników i absolwentów wcześniejszych edycji Letnich Szkół Młodych Pedagogów KNP PAN:




"jak deszcz strugi
wzlatuje i tuli mnie namiętnie
rozpala wnętrze zostając na czas niezbyt długi
by po chwili powrócić i zostać na więcej(...)"

W przygotowywanym Forum Młodych Pedagogów - 20 tom znajdzie się zapewne też scenariusz Kabaretu "BECHE - CO?" w wykonaniu uczestników już VII kabaretowej edycji Letniej Szkoły pod tytułem: "MASKARADA".

Do zobaczenia za rok na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (na zdjęciu przekazanie symbolicznej pałeczki Katarzynie Maliszewskiej i Łukaszowi Michalskiego z UŚl przez tegoroczną Sekretarz Szkoły dr Martę Krasuską-Betiuk)