Lifting punktacji naukowych czasopism

 

Minister Edukacji i Nauki, na podstawie art. 267 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. — Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z  2021 r. poz. 478, 619, 1630 i 2141), sporządził wykaz czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych.

Minister Przemysław Czarnek nieco zmienił punktację czasopism, która obowiązuje od 2019 roku, mimo iż ukazał się jej zaktualizowany wykaz w dniu 1 grudnia 2021 r.  Tym samym, ci nauczyciele akademiccy, którzy właśnie przeszli przez system oceny pracowniczej, w wyniku której to oceny odmówiono im pozytywnej konkluzji, powinni mieć możliwość złożenia odwołania. Opublikowane przez nich artykuły przed dwoma laty czy przed rokiem jak i w tym roku mają bowiem wyższy nominał, wyższą wartość. 

Rzecz jasna, nie dotyczy to wszystkich periodyków, bo jak zajrzymy do załącznika, który liczy   2101 stron, to przekonamy się, że jest to - w niektórych przypadkach - jedynie lifting ("naciągnięcie skóry"). Wiele redakcji składało odwołanie od wiosennej aktualizacji, stąd zapewne pojawi się rozczarowanie. 

Minister jest poza sferą oceny pracowniczej w KUL, więc nie musiał przejmować się obowiązkiem złożenia przez akademików sprawozdań z działalności naukowej za lata 2017 - 2020. "Wycena" czasopisma, w którym publikowali w minionych latach była zatem dla nich bardzo istotna, bowiem nie jest bez znaczenia to, czy ich artykuł w czasopiśmie polskim miał 20 pkt., 40 pkt., 70 pkt. czy 100 pkt. 

Od powyższego zależało - głównie w naukach humanistycznych i społecznych - nie tylko przedłużenie zatrudnienia, ale także możliwość uzyskania premii. Brak koordynacji tych zdarzeń jest frustrujący. Piszę o tym nie ze względu na siebie, bo nie mam problemu w tym zakresie. Wielu adiunktów, a nawet doktorów habilitowanych, doświadczyło w okresie październik-listopad przykrych konkluzji w ocenie ich dotychczasowej pracy naukowej.  

Tak wygląda PEDAGOGIKA: 

200014	Colloquium	100
200293	Polska Myśl Pedagogiczna	100
200354	Przegląd Badań Edukacyjnych	100
200465	Edukacja Międzykulturowa	100
487024	Resocjalizacja Polska	100
496705	Multidisciplinary Journal of School Education	100

 

 

200010	HORYZONTY WYCHOWANIA	70
200012	Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce	70
200050	Biografistyka Pedagogiczna	70
200054	Kwartalnik Naukowy Fides et Ratio	70
200125	Zeszyty Naukowe KUL	70
200239	Seminare. Poszukiwania naukowe	70
200240	Roczniki Pedagogiczne	70
200260	Edukacyjna Analiza Transakcyjna	70
200261	Podstawy edukacji	70
200338	LUBELSKI ROCZNIK PEDAGOGICZNY	70
200352	PAEDAGOGIA CHRISTIANA	70
200306	Forum Pedagogiczne	70
200401	International Journal of Research in E-learning	70
200413	Eastern European Journal of Transnational Relations	70
201013	Fides, Ratio et Patria. Studia toruńskie	70
485397	Roczniki Nauk Społecznych	70
486825	Studia Paedagogica Ignatiana	70
201046	Polityka Społeczna	70
498122	Studia Pelplińskie	70

Wychowanie w Rodzinie

70

  

200016	CZŁOWIEK NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ SPOŁECZEŃSTWO	40
200018	Praca Socjalna	40
200019	PROBLEMY OPIEKUŃCZO WYCHOWAWCZE	40
200021	Szkoła Specjalna	40
200046	Studia Poradoznawcze	40
200119	Edukacja Ustawiczna Dorosłych. Polish Journal of Continuing Education	40
200160	PEDAGOGIKA SPOŁECZNA	40
200254	Niepełnosprawność. Dyskursy pedagogiki specjalnej	40
200255	PROBLEMY WCZESNEJ EDUKACJI	40
200266	Biuletyn Historii Wychowania	40
200302	Studia Pedagogiczne. Problemy społeczne, edukacyjne i artystyczne	40
200309	PRZEGLĄD PEDAGOGICZNY	40
200311	Szkoła – Zawód – Praca	40
200324	Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne	40
200269	Kultura-Społeczeństwo-Edukacja	40
200330	Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova	40
200337	Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio J, Paedagogia-Psychologia	40
200355	ROCZNIK ANDRAGOGICZNY	40
200370	Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Biologiae Pertinentia.	40
200371	Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae	40
200377	Przedsiębiorczość - Edukacja	40
200380	Siedleckie Zeszyty Komeniologiczne seria PEDAGOGIKA	40
200402	Logopedia Silesiana	40
200428	Kwartalnik Pedagogiczny	40
200452	Dyskursy Młodych Andragogów	40
200474	Konteksty Pedagogiczne.	40
200476	Kultura i Edukacja	40
200492	Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas Pedagogika	40
201009	Ateneum Kapłańskie	40
201024	Roczniki Nauk o Rodzinie	40
476173	Schweizerische Zeitschrift für Bildungswissenschaften	40
480758	Teraźniejszość - Człowiek - Edukacja	40
482065	Edukacja	40
495241	Acta Universitatis Nicolai Copernici. Pedagogika	40
495355	Edukacja Etyczna	40
482997	Edukacja dorosłych	20
484003	Forum Oświatowe	40
484157	Rocznik Pedagogiczny	40
484780	Studia z Teorii Wychowania	40
484807	Studia Ełckie	40
485018	Media - Kultura - Komunikacja Społ.	40
497036	Sport i Turystyka.	40
497330	Rocznik Lubuski	40
498239	Prima Educatione	40

 

200017	International Journal of Pedagogy, Innovation and New Technologies	20
200022	Ars inter Culturas	20
200133	Półrocznik Językoznawczy Tertium	20
200152	Rozprawy Społeczne	20
200182	Homo Ludens	20
200268	Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej	20
200274	Studia Edukacyjne	20
200376	Labor et Educatio	20
201016	Christianitas	20
201023	Filozofia Chrześcijańska	20
486493	Scientific bulletin of Chełm: section of pedagogy	20
470567	Synergies pays riverains de la Baltique	20
481654	Przegląd Historyczno-Oświatowy	20
488482	International journal of e-learning & distance education	20
496375	Studia Scientifica Facultatis Paedagogicae	20
496439	Tendencias Pedagógicas	20
496662	History Education Research Journal (HERJ)	20
496698	Metodički vidici	20
491012	The Modern Higher Education Review	20
493499	Journal of Research in Higher Education	20
494035	Journal of Teacher Education and Educators	20
495029	Paideia Revista de Educación	20
496761	Ars Educandi	20
496998	Sisyphus — Journal of Education	20
497001	Revista Iberoamericana de Evaluación Educativa	20
498310	Filozoficzne Problemy Edukacji	20
498815	Kształcenie Językowe	20

Parezja

20

Jedynkowa fobia?

 

Redakcja "Gazety Wyborczej" zarzuca nas artykułami, które w ostatnim czasie generują pytania naszych studentów kierunków nauczycielskich, o co chodzi z wystawianiem lub niewystawianiem uczniom cyfrowej oceny - JEDYNKI. 

Jeszcze trochę i okaże się, że nie będzie przyzwolenia do wystawiania uczniom ocen, by ich nie stresować, nie przemęczać i nie zobowiązywać do uczenia się. Ważne, że w ogóle przychodzą do szkoły i odsiadują w salach lekcyjnych.

Jestem zwolennikiem SZKOŁY BEZ STOPNI, która ponad sto lat temu była czymś wyjątkowym, ale w XXI wieku niezrozumiały jest zachwyt nad rzekomą rewolucją, skoro drzwi do niej dawno temu zostały otwarte. Powróćmy jednak do jedynek jako ocen niedostatecznych.       

W GW czytam: 

– Stawianie jedynek za brak pracy domowej nie jest legalne, ale nauczyciele i tak to robią. To tak samo jak z prawem krajowym. To, że coś jest niezgodne z prawem, nie znaczy, że się tego nie stosuje. Jak to mówią: „Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz?". Na podstawie odrobionych zadań domowych można ocenić wiedzę i umiejętności. Ale brak zadania to brak dyscypliny. Nie powinno się z niego dostawać oceny z przedmiotu, co najwyżej z zachowania – mówi Gawlik. 

Nie wiem i nie dociekam kompetencji w/w eksperta, ale z tą kategorią kompetencji ma niewiele wspólnego. O tym, za co są oceniani uczniowie stanowi statut każdej szkoły. Ten zaś staje się wewnątrzszkolnym prawem, toteż nikt nie może kwestionować przyjętych regulacji przez stosowne organa. Gdyby w szkole powstała rada szkoły, to ten organ mógłby nie tylko opiniować powyższy dokument, ale i wnioskować o wprowadzenie w nim odpowiednich zmian np. dotyczących zlikwidowania ocen za prace domowe. 

Jak nie ma rady szkoły, to o ocenianiu decyduje rada pedagogiczna. Pan Gawlik musi zatem poczytać ustawę Prawo oświatowe, zanim będzie wygłaszał takie tezy. Jeśli przedmiotem oceniania są ujęte w statucie prace domowe, to nie ma o co kruszyć kopii. 

Inna rzecz, że w wyniku edukacji zdalnej nie ma możliwości oceniania uczniów w klasie, bo ta jest wirtualna. Każda zatem praca wykonywana przez nich w czasie zajęć online staje się "pracą domową", także z powodu odraczania przez nauczyciela czasu przekazania jej do oceny.     

Powraca zatem kwestia oceniania nie tylko prac domowych, ale także ich zadawania. Rezygnacja z tych zadań jest możliwa, tylko trzeba tego chcieć, wprowadzając takie zmiany w dydaktyce zajęć szkolnych, w wyniku których nauczyciel zgromadzi odpowiednie dane na temat każdego ucznia postępów w uczeniu się. Do tego nie są potrzebne prace domowe (wyjątkiem jest konieczność przeczytania lektur szkolnych).

Prace domowe są wymysłem dyrektywnej, autorytarnej pedagogiki szkolnej, której twórcom zależało na ochronie nauczycieli przed koniecznym wysiłkiem dydaktycznym. Tymczasem może on być zastąpiony innymi metodami i środkami kształcenia stacjonarnego, w przestrzeni szkolnej i pozaszkolnej, ale organizowanej przez nauczycieli, by zbyteczne było zadawanie uczniom prac domowych. 

Badania naukowe wskazują na to, że radykalnie spada wśród uczniów motywacja wewnętrzna do systematycznego uczenia się w warunkach pozaszkolnych, domowych. Skoro dorośli udając się do miejsca pracy wykonują ją właśnie w nim, to dlaczego uczniowie mieliby mieć inaczej. Wystarczy wzmocnić projekty i środki dydaktyczne o elementy samokontroli i samooceny, by zdjąć z nauczycieli obowiązek ustawicznego diagnozowania, monitorowania postępów uczniów na rzecz zwiększenia ich samodzielności w tym zakresie oraz autoodpowiedzialności.

Rezygnacja z wystawiania jedynek nie jest rewolucją w szkolnej dydaktyce

 

Rezygnacja z wystawiania jedynek uczniom VI Liceum Ogólnokształcącego im. Hugona Kołłątaja w Lublinie nie jest żadną rewolucją, a tym bardziej znaczącą zmianą w dydaktyce.  

To jest jedynie akt "osłabienia" stopnia zewnętrznej przemocy strukturalnej nauczycieli wobec uczniów. Zniesiono bowiem wystawianie jedynek tylko w trakcie semestru szkolnego, ale zarówno na jego końcu, jak i na koniec roku szkolnego jedynka jest wystawiana tym uczniom, których wiedza i umiejętności są poniżej standardu oceny dopuszczającej (2).      

Rewolucja miałaby miejsce, gdyby rada pedagogiczna tej szkoły ponadpodstawowej całkowicie zrezygnowała z systemu oceniania formalnego zastępując go ocenianiem kształtującym, opisowym, jakościowym. To jest trochę tak, jak w badaniach naukowych, gdzie wybieramy albo paradygmat ilościowy, albo jakościowy, gdyż interesują nas nieco inne wartości. Rada pedagogiczna VI LO pozostała przy paradygmacie ilościowym, technopolowym, parametrycznym.   

Nauczyciele tego liceum nadal są zainteresowani wystawianiem stopni, bo nie wyobrażają sobie, że można uczniów inaczej motywować do nauki, aniżeli wystawianiem im stopni cyfrowych. Zostawili sobie zatem "bicz", który absolutnie nie wyklucza formalnego dyscyplinowania zewnętrznego, natomiast przerzuca odpowiedzialność za nauczenie się przez uczniów, lekko łagodząc doświadczanie jego potencjalnych skutków na koniec semestru i roku szkolnego. 

Zamiast jedynki dostaniesz dwójkę, czyli ocenę dopuszczającą. To wprawdzie jest milsze, ale ten stopień nie eliminuje negatywnej selekcji. W Statucie  mowa jest o wymaganiach na ocenę „dopuszczającą”, wystawianą uczniowi, który: 

a) opanował elementarne treści i umiejętności określone w podstawie programowej 

b) wykonuje typowe zadania 

c) rozwiązuje problemy o niewielkim stopniu trudności. 

Można zatem stwierdzić, że uczeń ma prawo do sprawiedliwej, obiektywnej i jawnej oceny, ale nie musi ona być zgodna ze stanem faktycznym jego aktualnej wiedzy i umiejętności, tylko z ocenianiem wewnątrzszkolnym. To pojawi się dopiero pod koniec semestru szkolnego. Tym samym nauczyciele nie chcąc zlikwidować instrumentalnego wywierania wpływu na uczniów, odroczyli jedynie moment wystawienia najsilniejszej kary, jaką jest jedynka.  

Uczeń ma obowiązek m.in. do wykorzystywania w pełni czasu przeznaczonego na naukę, systematycznego przygotowania się do zajęć szkolnych. 

§ 38 Statutu Szkoły dotyczący skali i ogólnych kryteriów ocen z zajęć edukacyjnych zapowiada: 

1. Na początku każdego semestru, nauczyciel planuje formy sprawdzania nabytej przez ucznia wiedzy. Tworzy w dzienniku elektronicznym odpowiednie rubryki, ustalając ramy czasowe dla każdej formy sprawdzenia osiągnięć ucznia. Do każdej rubryki nauczyciel wpisuje literę x (oznaczającą „uczę się”), która zostanie zastąpiona oceną, gdy wiedza z określonej części podstawy programowej zostanie przez ucznia opanowana.

2. Do uzyskania pozytywnej oceny z bloku tematycznego, przyjętego przez nauczyciela, uczeń powinien uzyskać oceny z zaplanowanych prac (np. sprawdzian, kartkówka, karta pracy, praca domowa, praca na lekcji, prezentacja, projekt itp.) oraz ocenę z pracy pisemnej podsumowującej dany dział. Po zakończeniu danego działu nauczyciel wyznacza dodatkowy termin, w którym uczeń ma możliwość wykazania się wiedzą i umiejętnościami z danego bloku tematycznego. 

3. W ciągu miesiąca od uzyskania informacji na temat proponowanej oceny śródrocznej lub rocznej uczeń, chcący uzyskać wyższą ocenę od proponowanej, może, w uzgodnieniu z nauczycielem (który określa zakres, formę i termin) wykazać się nabytą wiedzą, potwierdzającą znajomość podstawy programowej realizowanej w danym semestrze. 

4. W przypadku nieopanowania materiału z zakresu danego semestru uczeń otrzymuje śródroczną lub roczną ocenę niedostateczną. 

Zapewne grono nauczycielskie ma bardzo pozytywną motywację do wspomagania swoich uczniów w procesie uczenia się. Zapisano to także w Statucie Szkoły: 

Nauczyciel w ramach swoich obowiązków: 

1) prowadzi pracę dydaktyczno - wychowawczą i opiekuńczą z uczniami przydzielonych oddziałów w zakresie nauczanego przedmiotu, jest odpowiedzialny za poziom tej pracy; 

2) systematycznie i rzetelnie ocenia ucznia oraz przygotowuje się do prowadzenia każdego typu zajęć lekcyjnych i pozalekcyjnych, a także realizuje je zgodnie z tygodniowym rozkładem zajęć i zasadami współczesnej dydaktyki;  (...) 

8) dba o rozwój psychiczny i fizyczny uczniów poprzez stwarzanie warunków świadomego i aktywnego udziału w procesie lekcyjnym i zajęć pozalekcyjnych; rozwija zdolności i zainteresowania uczniów m.in. poprzez indywidualizację w procesie dydaktyczno - wychowawczym na zajęciach lekcyjnych i pozalekcyjnych; 

9) udziela pomocy w przezwyciężaniu niepowodzeń szkolnych uczniów, (...) 

  Ocenianie w realizowanym nadal podejściu behawioralnym rzeczywiście w nieco większym stopniu zobowiązuje nauczycieli do troski o to, by zamiast krzyżyka nie pojawiła się pod koniec semestru jedynka. Czy jednak jest to realne, możliwe, by tym samym koncentrowali uwagę na jednostkach w sytuacji, gdy te nie realizują wymagań przedmiotowych, a zdarza się, że nie mają zamiaru się uczyć, gdyż poziom trudności jest dla nich zbyt wysoki? 

Nadal zewnętrzną stymulację uczenia się poprzez sprawdzanie i ocenianie wszystkich form aktywności uczniów: 

1) sprawdziany wiedzy i umiejętności; 

2) próbne egzaminy; 

3) ustne odpowiedzi ucznia na lekcji; 

4) zadania domowe; 

5) aktywność w czasie lekcji i podczas ćwiczeń; 

6) indywidualne lub zespołowe opracowanie i prezentacja referatów, tekstów, wystąpień, debat, pokazów, itp.; 

7) udział w konkursach przedmiotowych i zawodach sportowych; 

8) prowadzenie prac badawczych i opracowanie ich wyników; 

9) przygotowanie pod kierunkiem nauczyciela zajęć terenowych oraz innych form ćwiczeń i udział w nich; 

10) wykonywanie zadań praktycznych, specyficznych dla poszczególnych przedmiotów; 

11) prezentacje multimedialne; 

12) sposób prowadzenia zeszytu przedmiotowego 

    Warto w takiej szkole prowadzić diagnozę, by zobaczyć, jaka jest skala niedostatecznej wiedzy uczniów? Czyżby wystawiano uczniom tak dużo jedynek, że trzeba było sięgnąć po środek dydaktyczny, który lekko osłabia moc instrumentalnej presji behawioralnej? 

    Podsumowując, nie jest to ani rewolucja, ani eksperyment dydaktyczny, gdyż tego typu redukcje miały miejsce już kilkadziesiąt lat temu, zaś psychologia behawioralna ustaliła prawidłowości związane z odroczeniem w czasie kary w stosunku do zaniechania przez kogoś działań lub ich nieskuteczności. Parcjalna, w istocie marginalna zmiana nie skutkuje reformą wewnątrzszkolnego paradygmatu dydaktycznego.  

Doceniam, że grono pedagogiczne wprowadziło "współczynnik humanistyczny" do zewnątrzsterowanego oceniania uczniów.