06 kwietnia 2017

Przed nami XXXI Letnia Szkoła Młodych Pedagogów Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN



Przed nami kolejna, już XXXI Letnia Szkoła Młodych Pedagogów organizowana przez Komitet Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk. Jej kierownikiem naukowym po raz dwudziesty czwarty jest prof. dr hab. Maria Dudzikowa, zaś tegorocznym gospodarzem Wydział Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, z ks. prof. dr hab. Janem Niewęgłowskim, Dziekanem Wydziału na czele.

LSMP odbędzie się w dniach 11 – 16 września 2017 r. w Katolickim Centrum Kultury „Dobre Miejsce” w Warszawie przy ul. Dewajtis 3. Celem Letnich Szkół jest wspieranie i stymulowanie rozwoju naukowego młodych pedagogów, w ramach którego tworzone są okazje do uzupełniania i pogłębiania wiedzy, bogacenia własnego warsztatu badawczego, a także możliwości debiutów naukowych oraz promowania najzdolniejszych.

Ważne jest również tworzenie warunków sprzyjających autentycznej integracji środowiska, pracy w dobrej atmosferze i zacieśnianiu więzi międzypokoleniowych. Zajęcia odbywają się w kilku, wypróbowanych już formach, a więc poprzez wykłady, dyskusje panelowe, warsztaty i prezentacje naukowe zaproszonych gości – autorytetów w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych, rozmowy i konsultacje z nimi, problemowe seminaria w małych grupach, wystąpienia i prezentacje dorobku młodej kadry pedagogicznej.

Specyfikę tegorocznej Letniej Szkoły Młodych Pedagogów nada jej temat: Problemy z własnym lub cudzym warsztatem pisarstwa naukowego.

Dociekania Uczestników LSM będą służyły interdyscyplinarnej refleksji nad:

* funkcjami języka w procesie wiedzotwórczym,

* osobliwościami języka szkół, nurtów, paradygmatów w naukach humanistycznych i społecznych,

* odmianami stylowymi współczesnej polszczyzny jako oferty dla pedagogów

* strategiami pisania tekstów, również tych na awans naukowy.

Zakładamy, że kwestie teoretyczne, metodologiczne czy dydaktyczne podjęte wokół zaproponowanego tematu przyczynią się do wzrostu poziomu świadomości językowej i kultury języka pedagogów, udoskonalenia indywidualnych warsztatów pisarskich oraz zajęć dydaktycznych i w rezultacie efektywności w uprawianiu pedagogiki.


Poziom konferencji gwarantuje grono znamienitych gości i tematyka ich wystąpień. Większość zaproszonych na LSMP profesorów jest jednocześnie członkami KNP PAN. Oto alfabetyczna lista profesorów i tytuły ich wykładów:

Ewa Bochno, (UZ), Jak budować warsztat pisarski studentów pedagogiki;

Maria Czerepaniak-Walczak, (USz), Pisanie i recenzowanie raportów z projektów badawczych;

Maria Dudzikowa, (UAM), Metafora w dyskursie naukowym;

Stanisław Gajda, (UO), Komunikacja w nauce w perspektywie lingwistycznej;

Zenon Gajdzica, (UŚ), Sztuka pisania o niepełnosprawności;

Jolanta Maćkiewicz, (UG), Jak pisać prace naukowe;

Krzysztof Rubacha, (UMK), Język fenomenologiczny a behawioralny;

Tadeusz Sławek, (UŚ), Edukacja jako tworzenie i podtrzymywanie kultury nadziei;

Janusz Surzykiewicz, (UKSW), Duchowość jako zasób osobowy i społeczny wyzwaniem dla edukacji;

Bogusław Śliwerski, (UŁ), Pisanie recenzji dorobku na awans naukowy;

Marek Wroński, (PWSZ w Kaliszu), Nierzetelność naukowa w publikacjach pedagogów;

Mariusz Zemło, (KUL), Językowe uwarunkowanie wiedzy.

Ponadto odbędą się warsztaty:

* Język prezentacji medialnej - językiem komunikacji z odbiorcą, prof. UZ dr hab. Marek Furmanek z Zespołem Młodych (UZ);

* Redakcja tekstu naukowego, redaktor dr Jolanta Świetlikowska, (Wydawnictwo Naukowe Katedra) oraz

* Nowe technologie w pracy nad tekstem naukowym, dr Krzysztof Sawicki, (UwB).

Uczestnicy potwierdzają swój udział w Szkole wypełniając i wysyłając Formularz zgłoszeniowy na adres: k.krawiecka@uksw.edu.pl do dnia 30 maja 2017 r.

Przewidywany koszt uczestnictwa w XXXI Letniej Szkole Młodych Pedagogów to 1100 zł. Prosimy o zaplanowanie tego wydatku przy ubieganiu się o granty indywidualne i grupowe, różne formy dofinansowania, ewentualnie we własnych budżetach. W kolejnym komunikacie podamy numer konta do wpłat.

Zaproponowane w zgłoszeniach tematy wystąpień powinny mieścić się w problematyce wyznaczonej profilem tematycznym Szkoły. Szczegółową informację na temat koncepcji prezentacji zgłaszanych na Szkołę przekażemy w następnym komunikacie. Po zakwalifikowaniu tekstów, przewidywany jest ich druk w kolejnym Zeszycie Forum Młodych Pedagogów, a wyróżnione nagrodą audytorium ukażą się na łamach Rocznika Pedagogicznego.

Serdecznie prosimy o upowszechnienie w Waszym środowisku informacji o Szkole, czasem zdarza się, że nie do wszystkich zainteresowanych docierają wiadomości o LSMP. Bardzo serdecznie zapraszają do współtworzenia XXXI LSMP

Kierownik Naukowy XXXI LSMP
prof. zw. dr hab. Maria Dudzikowa
(maria.dudzikowa@wp.pl)

Sekretariat Naukowy XXXI LSMP

Prezydenci Forum Młodych Pedagogów przy KNP PAN kadencji 2016/2017

* dr Kinga Krawiecka (k.krawiecka@uksw.edu.pl)

* dr Maciej Ciechomski (m.ciechomski@uksw.edu.pl)

Dziekan Wydziału Nauk Pedagogicznych UKSW

* ks. dr hab. Jan Niewęgłowski prof. UKSW

i Przewodniczący Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN.

05 kwietnia 2017

Apel do Prezesa PAN o zajęcie stanowiska w sprawach fundamentalnych reform w III RP



Dziekan Wydziału I Nauk Humanistycznych i Społecznych Polskiej Akademii Nauk - prof. dr hab. Stanisław Filipowicz
przesłał na ręce przewodniczących komitetów naukowych o raz członków PAN list skierowany do Prezesa PAN prof. Jerzego Duszyńskiego przez czł. rzecz. PAN, prof. dr. hab. Jerzego Wilkina w przekonaniu, że dotyczy on kwestii mających bardzo istotne znaczenie.

LIST OTWARTY

Prof. dr hab. Jerzy Duszyński
Prezes Polskiej Akademii Nauk


Szanowny Panie Prezesie,

Od prawie półtora roku w naszym kraju dokonuje się wiele fundamentalnych reform zmieniających instytucjonalne podstawy funkcjonowania państwa, gospodarki, systemu politycznego, podstaw społeczeństwa obywatelskiego i relacji z innymi krajami. Są to dziedziny i problemy będące przedmiotem zainteresowania oraz troski zarówno zwykłych obywateli, jak i przedstawicieli nauki. Polska Akademia Nauk, jako największy i najważniejszy w kraju podmiot sfery badań, upowszechniania nauki i kształcenia kadr naukowych, obejmujący korporację członków Akademii, kilkadziesiąt instytutów badawczych i prawie sto komitetów naukowych, powinna być bardzo aktywnym uczestnikiem działań związanych z analizą i oceną owych reform.

Głos naukowców w tych sprawach jest oczekiwany i konieczny. Nie można pozostawić wyłącznie politykom spraw i dziedzin funkcjonowania państwa, które będą decydować o rozwoju kraju przez wiele lat. W Statucie Polskiej Akademii Nauk zapisane zostało stwierdzenie, że Akademia „może wypowiadać się w sprawach istotnych dla Narodu i Państwa”. To jest nie tylko możliwość, ale też zobowiązanie i powinność.

Instytuty i poszczególni badacze mają swoje koncepcje kierunków i etapów badań, wynikających z zadań czy wyzwań generowanych przez rozwój danej dyscypliny, czy pola badawczego. Czasem jednak trzeba odpowiedzieć na wyzwania i potrzeby aktualnie generowane przez otoczenie społeczne, gospodarcze czy polityczne, w którym żyjemy. Traktujemy to jako naszą powinność, spoczywającą na naukowcach.
Spośród wielu bieżących, „gorących” spraw zasługujących na szczególne zainteresowanie i zaangażowanie środowiska naukowego, w tym skupionego w Polskiej Akademii Nauk, jest kwestia integracji europejskiej i miejsca Polski w tym procesie.

Uważam ją za kluczową sprawę dla rozwoju naszego kraju w odniesieniu do prawie wszystkich najważniejszych sfer funkcjonowania Państwa: rozwoju społeczno-gospodarczego, suwerenności kraju, bezpieczeństwa, demokracji, znaczenia społeczeństwa obywatelskiego, edukacji, kultury i warunków rozwoju nauki. Prawie trzynastoletni okres członkostwa Polski w Unii Europejskiej oceniany jest przez kompetentnych analityków jako jeden z najlepszych, a może nawet najlepszy, okres w historii naszego kraju. Pozwolił on na awans cywilizacyjny Polski w niespotykanej dotychczas skali.

Tym bardziej szokujące i niebezpieczne jest to, co dzieje się w działaniach władz państwowych i w sferze kształtowania opinii przez media publiczne w odniesieniu do relacji naszego kraju z Unią Europejską. Jest to wielkie zagrożenie dla rozwoju Polski wymagające reakcji wszystkich środowisk, w tym naukowego. Polska Akademia Nauk, a zwłaszcza instytuty badawcze i komitety naukowe skupione w Wydziale I Nauk Humanistycznych i Społecznych powinny zabrać głos i przedstawić stanowisko, poparte argumentami, bazującymi na wynikach badań, szczególnie w następujących sprawach:

- Obiektywnej oceny dotychczasowych rezultatów integracji dla prawie wszystkich dziedzin rozwoju naszego kraju: infrastruktury, spójności społeczno-ekonomicznej, rozwoju regionalnego, rolnictwa, obszarów wiejskich, kultury i wielu innych.

- Oceny możliwości jakie daje pogłębienie integracji europejskiej, zarówno w warunkach uwarunkowań i zagrożeń globalnych, jak i tego co wynika z potrzeb i żywotnych interesów naszego kraju.

- Znaczenia i korzyści integracyjnych wynikających z ewentualnego wejścia Polski do strefy Euro (integracji monetarnej).

- Wzmocnienia suwerenności polityczno-gospodarczej i politycznej naszego kraju, wynikającej z pogłębionej integracji naszego kraju ze strukturami Unii Europejskiej.

- Umocnienia demokracji w Polsce jako członka Unii Europejskiej.

- Poszerzenia możliwości jakie stwarza integracja dla wzmocnienia tożsamości kulturowej kraju, regionów i społeczności lokalnych, w tym tzw. „małych ojczyzn”.

W sferze publicznej jesteśmy świadkami zmasowanej kampanii politycznej wypaczającej obraz znaczenia integracji i miejsca Polski w tym procesie. Naszym obowiązkiem, jako obiektywnych, naukowych analityków jest przeciwstawienie się tym destrukcyjnym zjawiskom. Konieczne jest więc zmobilizowanie środowiska naukowego, zarówno skupionego w Polskiej Akademii Nauk, jak i w innych jednostkach naukowych, w tym uczelnianych, do działań sprzyjających rzetelnej ocenie obecnej sytuacji i wskazania potrzeb oraz perspektyw rozwojowych związanych z dalszym pogłębieniem integracji europejskiej, jako najważniejszego procesu wzmacniającego pozycję zarówno Europy, jak i Polski w skali globalnej.

Niezbędne jest więc zaktywizowanie pracowników naukowych w wielu instytutach badawczych i komitetach naukowych, których przedmiotem zainteresowań jest problematyka społeczna, gospodarcza, polityczna, a także humanistyczna zjawisk związanych z integracją europejską, do podjęcia działań, analiz i formułowania ugruntowanych naukowo propozycji wzmacniających zarówno pozycję Polski w Unii Europejskiej, jak i pozycji Unii w świecie. Odczuwam to jako nasze historyczne, naukowe i zarazem obywatelskie zobowiązanie.

Nikt nie wybaczy Akademii bierności w tej epokowej sprawie i sytuacji!

Zwracam się więc do Pana Prezesa osobiście, do Prezydium Polskiej Akademii Nauk i całego środowiska skupionego w Akademii do podjęcia szeroko zakrojonych, zdeterminowanych i skutecznych działań na rzecz tego przedsięwzięcia, którego cele, potrzeby oraz znaczenie starałem się pokazać w tym liście.

Z poważaniem,


Jerzy Wilkin 28.03.2017

04 kwietnia 2017

„ŁÓDZKIE EUREKA" 2016 w kategorii "Nauka"



Rada ds. Szkolnictwa Wyższego i Nauki przy Prezydencie Miasta Łodzi przyznała w tegorocznej edycji konkursu "Łódzkie Eureka" 2016 Nagrody za wybitne osiągnięcia naukowe, artystyczne i techniczne. Uroczyste wręczenie Statuetek nastąpiło podczas uroczystej inauguracji XVII Festiwalu Nauki, Techniki i Sztuki w Sali Koncertowej Akademii Muzycznej w Łodzi. Akademickie wydarzenie roku miało wyjątkową oprawę artystyczną, bowiem można było zobaczyć ostatnie już przedstawienie musicalu operowego "Łódź Story" w wykonaniu studentów Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej w Łodzi oraz zespołu instrumentalnego i Chóru tej Akademii.

Nie wiem, czy podobne wyróżnienia są przyznawane w innych ośrodkach akademickich naszego kraju. W Łodzi od kilkunastu lat dba się o to, by promować miasto jako akademickie i proinnowacyjne. Głównym zatem celem powołanego przez Prezydenta Miasta Łodzi konkursu jest promocja twórców, działających na rzecz rozwoju Łodzi jako ośrodka naukowego i akademickiego. Do wyróżnienia zgłaszane mogą być wybitne osiągnięcia o randze międzynarodowej i krajowej za rok poprzedzający przyznanie wyróżnienia (nagrody PAN, nagrody ministerialne, wyróżnienia i medale zagraniczne, wynalazki i patenty o znaczeniu międzynarodowym, wystawy, festiwale, konkursy lub inne znaczące osiągnięcia).

Prawo zgłaszania kandydatów do wyróżnienia mają: uczelniane komisje nauki, senaty uczelni, rady wydziałów, Prezydium Oddziału Łódzkiego PAN, Prezydium Zarządu Łódzkiego Towarzystwa Naukowego, grupa inicjatywna złożona z minimum 5 samodzielnych pracowników naukowych. W 2017 r. przyznano w kategorii NAUKA - jedną Nagrodę:



Statuetkę "Łódzkie Eureka" 2016 wręczali - Przewodnicząca Rady ds. Szkolnictwa Wyższego i Nauki przy Prezydencie Miasta Łodzi pani prof. dr hab. Wanda M. Krajewska, Prezes Łódzkiego Towarzystwa Naukowego prof. dr hab. Antoni Różalski oraz wiceprezydent Miasta Łodzi - Krzysztof Piątkowski.

Ucieszyła mnie obecność w czasie tej uroczystości mojego drużynowego 124 ŁDH im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego w Ośrodku ZHP "Szarych Szeregów" Jacka Jurczakowskiego (obecnie jest on Naczelnikiem Biura Oddziału PAN w Łodzi), za sprawą którego stawałem się pedagogiem. Potem były studia na kierunku "psychopedagogika" na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UŁ, a tam znakomici nauczyciele akademiccy, którzy wprowadzali mnie w świat pedagogiki jako nauki: profesor Karol Kotłowski, Stanisław Gerstman, Irena Lepalczyk, Olga Czerniawska, Eugenia Podgórska, Tadeusz Jałmużna oraz wówczas świetni adiunkci, doktorzy - Maria Donevska (z d. Kuźnik), Ewa Marynowicz-Hetka (obecnie prof. zw. dr hab. - kierownik Katedry Pedagogiki Społecznej), Jan Badura, Kazimiera Strawińska , Dariusz Śmierzyński, Wiesława Sieczych czy Dariusz Greulich.

Powyższego typu okoliczności sprawiają, że sięga się pamięcią wstecz do czasu studiów, uzyskiwania kolejnych stopni naukowych i tytułu naukowego profesora oraz pełnienia rozlicznych funkcji, a przecież Nagroda ŁÓDZKIE EUREKA jest dla tych, którzy w poprzednim roku uzyskali wybitne osiągnięcia oraz zostali nagrodzeni lub wyróżnieni na krajowych bądź zagranicznych festiwalach, wystawach, konkursach itp., albo uzyskali nagrody lub odznaczenia rządowe, resortowe, Polskiej Akademii Nauk itp. Są one jednak zawsze pochodną promieniowania Mistrzów szkół naukowych, a nie tylko własnej pracy badawczej, dydaktycznej i organizacyjnej.

Po raz pierwszy to wyróżnienie trafiło do przedstawiciela PEDAGOGIKI ze społeczności akademickiej Wydziału Nauk o Wychowaniu Uniwersytetu Łódzkiego, za co wyrażam w tym miejscu podziękowanie dla jego kierownictwa - władzom dziekańskim, profesorom UŁ: Danucie Urbaniak-Zając, Elżbiecie Kowalskiej-Dubas, Alinie Wróbel, Annie Paszkowskiej-Rogacz i dr Annie Tyl. Piszę o tym dlatego, że w tym środowisku - z kilkuletnią przerwą - miałem zaszczyt zdobywania wiedzy i umiejętności wspomagających moją pasję naukowo-badawczą i edukacyjną, a realizowane projekty badawcze były wynikiem współpracy z uczonymi kilku pokoleń.

W kategorii SZTUKA przyznano dwa wyróżnienia:

- reżyserowi Grzegorzowi Wiśniewskiemu

- dr hab. Ludwice Żytkiewicz-Ostrowskiej z Akademii sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi.

W kategorii TECHNIKA - nagroda miała charakter zespoły, bowiem Statuetkę odebrał dr hab. Grzegorz Granosik z Politechniki Łódzkiej wraz ze swoimi doktorantami. Każdego roku można ten zespół spotkać w Manufakturze, gdzie wystawiają skonstruowane przez siebie roboty.