Holenderscy
nauczyciele chwalą sobie podręcznik autorów: Walter Geerts en René van
Kralingen (2012). Handboek voor Leraren, Bussum: Uitgeverij
coitinho. Zawartość treści dobrze oddaje potrzeby pedagogów w
przygotowaniu się do swojej roli zawodowej czy też do rozwiązywania dylematów w
trakcie jej pełnienia. Spójrzmy zatem na dobór treści:
Jak
stać się dobrym nauczycielem?
-
Jak można inaczej?
Jak
nauczać swoich wychowanków ?
1.
Jak się uczą uczniowie?
-
Co to jest uczenie się?
- Praca
umysłowa
- Uczniowie
i proces uczenia się
- Co
mówi teoria uczenia się
- Warunki
uczenia się
2.
Jak przygotowuję się do lekcji
-
nastolatek w wieku dojrzewania jako uczący się
-
sytuacje początkowe
-
niedostatki
-
cel uczenia się
3.
Jak uczniowie rozpoczynają pracę
-
Jaka praca jest efektywna?
-
instruowanie
-
formułowanie pytań
-
opowiadanie, wprowadzenie
-
Jak pracować razem?
-
Pomoc w dużych projektach
-
Jakie wybrać uczniom zadania?
4.
Jak utrzymać dyscyplinę w klasie
-
komunikacja wg Roos van Leary
-
radzenie sobie z konfliktami
-
kontrola nad klasą
-
szybkie reagowanie
-
utrzymanie uwagi uczniów w klasie
-
odpowiedzialność za ucznia
5.
Klasówki i ocenianie
-
konstruowanie sprawdzianów
-
funkcje testów
- Formy
testowania wg poziomów
- Ocenianie
6.
Procesy grupowe
-
fajna grupa
-
indywidualna pomoc w grupie
-
procesy grupowe
-
szykanowanie, mobbing w grupie
7.
Jak postępować z wychowankami wymagającymi większej uwagi
-
Dlaczego wychowanek musi mieć wsparcie
-
uczniowie ze specjalnymi potrzebami pedagogicznymi i dydaktycznymi
-
Plan działania
-
Różnicowanie pracy
8.
Prowadzenie rozmowy w szkole
-
poziomy porozumiewania się
9.
Gimnazjum i szkoła pogimnazjalna
-
Organizacja szkoły
-
Modele szkół
-
Szkoły z profilem
-
Kultura szkoły
10.
Międzykulturowe klasy
- rodzice
i środowisko
-
Klasy międzykulturowe
-
Rodziny z innych kultur
-
Relacje środowisko
-
Odpad szkolny
Jak
być dobrym nauczycielem
-
kompetencje
-
narzędzia
-
uczyć się i dojrzewać
-
odkrywanie swoich funkcji"
W Polsce ukazały się podręczniki, które powinny uświadamiać nauczycielom, nadzorowi pedagogicznemu i politykom, że trzeba coś wiedzieć, żeby podejmować decyzje o rzekomym reformowaniu edukacji szkolnej.
Najwyższy czas sięgnąć do naukowych rozpraw, by dowiedzieć się, jak powinna być zorganizowana edukacja szkolna. Wprawdzie lewicowych polityków nie było dotychczas na to stać, podobnie jak prawicowych, ale zawsze jest nadzieja, że kiedyś zaczną się uczyć a nie ubiegać o dyplomy MBA czy inne w podejrzanych patoszkołach.
Najwyższy czas skończyć z populizmem i zarządzaniem sondażowym polityką oświatową.
