19 kwietnia 2024

Dla doktorantów i doktorów ważny projekt nowelizacji ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (cz.2)

 



Miesiąc temu pisałem o projektowanych zmianach w postępowaniu awansowym na stopień naukowy doktora habilitowanego. Po wielu konsultacjach ministra resortu nauki i szkolnictwa wyższego z kierownictwem najważniejszych instytucji naukowych: Rada Doskonałości Naukowej, Rada Główna Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich, Komisja Ewaluacji Nauki, Polska Akademia Nauk, Polska Komisja Akredytacyjna, a także Krajowa Reprezentacja Doktorantów została przygotowana nowelizacja, która dotyczy także postępowań o nadanie stopnia naukowego doktora. 

Dalszy ciąg projektowanych zmian (komentarze i podkreślenia są moje):

1)     Do art.184 dodaje się art. 184a w brzmieniu:

    „art. 184a. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki, po zasięgnięciu    opinii RDN, określi w drodze rozporządzenia szczegółowy tryb i warunki przeprowadzania czynności w postępowaniach w sprawie nadania stopnia doktora oraz w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego.”; 

 Następuje powrót do centralistycznej regulacji szczegółowego trybu i warunków w powyższym zakresie, gdyż - jak sądzę - uwolnione zróżnicowanie nie sprzyja przestrzeganiu przez organy uczelniane niektórych praw ustawowych. Uzasadnienie tego stanu jest następujące:

 "W dotychczasowym stanie prawnym to senaty uczelni oraz rady naukowe instytutów określają szczegółowy tryb przeprowadzania tych postępowań, co skutkuje istotnym zróżnicowaniem zagadnień procesowych ich dotyczących. Przepisy uchwalane przez te organy są nierzadko w sposób dynamiczny zmieniane, a czego dowodzi praktyka działalności Rady Doskonałości Naukowej, także sprzeczne z prawem. 

W skutek tego sytuacja procesowa osób ubiegających się o awans naukowy jest znacznie zróżnicowana, co wzbudza daleko idące wątpliwości odnośnie do równości wobec prawa, a także implikuje wątpliwości interpretacyjne podnoszone przez osoby wchodzące w skład powoływanych komisji habilitacyjnych, czy też w sytuacji przekazania danego postępowania do kontynuowania, w przypadku utraty przez podmiot je prowadzący uprawnienia do nadawania stopnia w określonej dyscyplinie,  innemu podmiotowi, jak i w przypadku przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia innemu podmiotowi w ramach uchylenia w postępowaniu odwoławczym decyzji odmawiającej nadania stopnia przez Radę Doskonałości Naukowej. 

W konsekwencji proponuje się wydanie, w drodze rozporządzenia, jednakowych dla wszystkich jednostek zainteresowanych i przejrzystych przepisów regulujących szczegółowy tryb i warunki przeprowadzania postępowań w sprawie nadania stopnia doktora oraz w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego, w uzgodnieniu z Radą Doskonałości Naukowej, jako podmiotu dbającego o zapewnienie standardów w kształtowaniu kadr naukowych".    

 * W Art. 185, ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Stopień doktora może być nadany również wspólnie przez podmioty doktoryzujące w dyscyplinie, w której każdy z nich posiada uprawnienie do jego nadawania w tej dyscyplinie, w tym z udziałem podmiotów zagranicznych posiadających uprawnienia do nadawania stopnia doktora w zakresie dyscypliny, w której stopień ten jest nadawany. Zasady współpracy określa umowa zawarta w formie pisemnej, która w szczególności wskazuje podmiot odpowiedzialny za wprowadzanie danych do systemu, o którym mowa w art. 342 ust. 1.’:

 Trafne i potrzebne rozszerzenie podmiotów doktoryzujących w wymiarze międzynarodowym. 

 

* W art. 185 uchyla się ust. 3, który obecnie przypisywał prawo do nadawania stopnia naukowego doktora przez podmioty, które posiadały kategorię naukową A+, A albo B+ w dyscyplinach naukowych.  

 Ministerstwo zamierza odejść od uzależnienia uprawnień do nadawania stopni naukowych jedynie od wyniku ewaluacji dyscyplin naukowych. Powraca związek tego uprawnienia z innymi wymaganiami. Słusznie przewiduje się utratę posiadanych dotychczas uprawnień przez jednostki akademickie, które w wyniku kontroli RDN nie prowadziły dotychczas rzetelnie i zgodnie z prawem postępowań o nadanie stopnia naukowego doktora i doktora hablitowanego. 

* "Art. 226b 1. RDN dokonuje okresowej kontroli wykonywania przez podmioty doktoryzujące oraz podmioty habilitujące uprawnień do nadawania stopni doktora oraz doktora habilitowanego.

2. Okresowa kontrola, o której mowa w ust. 1, ma na celu ocenę wykonywania przez podmioty doktoryzujące oraz podmioty habilitujące uprawnień do nadawania stopni doktora oraz doktora habilitowanego na podstawie ustalonego stanu faktycznego przy zastosowaniu przyjętych kryteriów kontroli.

3. Kontrolę przeprowadza się pod względem legalności i rzetelności wykonywania przez podmioty doktoryzujące oraz podmioty habilitujące uprawnień do nadawania stopni doktora oraz doktora habilitowanego.

4. Podmioty doktoryzujące oraz podmioty habilitujące przekazują RDN, na jej wniosek, informacje lub dokumenty dotyczące wykonywania przez te podmioty uprawnień do nadawania stopni doktora oraz doktora habilitowanego.

5. W przypadku negatywnej oceny wykonywania przez podmioty doktoryzujące oraz podmioty habilitujące uprawnień do nadawania stopni doktora oraz doktora habilitowanego, RDN, adekwatnie do stwierdzonych nieprawidłowości, może:

1) formułować zalecenia i wytyczne;

2) ograniczyć uprawnienie do nadawania stopnia doktora w danej dziedzinie lub dyscyplinie, lub uprawnienie do nadawania stopnia doktora habilitowanego w danej dziedzinie i dyscyplinie przez zobowiązanie podmiotu doktoryzującego lub podmiotu habilitującego do przedstawiania RDN do zatwierdzenia każdej uchwały o nadaniu tych stopni;

3) zawiesić uprawnienie do nadawania stopnia doktora w danej dziedzinie lub dyscyplinie, lub uprawnienie do nadawania stopnia doktora habilitowanego w danej dziedzinie i dyscyplinie.

6.  Ograniczenie albo zawieszenie uprawnienia do nadawania stopnia doktora w danej dziedzinie lub dyscyplinie, lub uprawnienia do nadawania stopnia doktora habilitowanego w danej dziedzinie i dyscyplinie następuje w drodze wydania przez RDN decyzji administracyjnej". 

  To powrót do rozwiązań, które miały miejsce w Centralnej Komisji Do Spraw Stopni i Tytułów a świadczący o odradzającej się patologii w szkolnictwie wyższym w związku z postępowaniami naukowymi.  

* W art. 185 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. W przypadku utraty uprawnienia do nadawania stopnia doktora w danej dyscyplinie albo dziedzinie, albo jego zawieszenia, podmiot doktoryzujący zapewnia możliwość kontynuowania postępowań w innym podmiocie posiadającym uprawnienia do nadawania stopnia doktora w tej dyscyplinie albo dziedzinie. W przypadku braku możliwości zapewnienia kontynuowania postępowań w innym podmiocie, RDN wyznacza podmiot doktoryzujący, w którym będą one kontynuowane.

 

* W art. 185  po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„5. Podmiot doktoryzujący w przypadku, o którym mowa w ust. 4, przekazuje niezwłocznie podmiotowi doktoryzującemu kontynuującemu postępowanie w sprawie nadania stopnia doktora dokumentację tego postępowania".       

* W art. 186: w ust. 1 uchyla się pkt 5. 

Ten punkt zawierał enigmatyczne określenie uzależniające nadanie stopnia naukowego doktora od spełnienia innych wymagań określonych przez podmiot doktoryzujący. 

Uzasadnienie resortu jest słuszne: 

"(...) proponuje się uchylenie pkt 5 w ust. 1 art. 186 p.s.w.n., przyznającego prawo podmiotom doktoryzującym do określania innych wymagań warunkujących nadanie stopnia doktora, z uwagi na nieuzasadnione różnicowanie sytuacji prawnej osób ubiegających się o nadanie tego stopnia. Należy mieć przy tym na uwadze, że nadanie stopnia doktora jest uprawnieniem publicznoprawnym, przyznającym osobom go posiadającym takie same prawa na gruncie obowiązującego porządku prawnego, a podmioty je nadające realizują de facto zadanie publicznie w imieniu państwa. Tym samym przepis ten, w jego dotychczasowym brzmieniu, budzi dalej idące wątpliwości odnośnie do jego konstytucyjnej zgodności". 

*  W art. 186:  po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu:

„1b. Senat albo rada naukowa określi w drodze uchwały szczegółowe warunki oraz tryb przeprowadzania egzaminu, o którym mowa w ust. 1a, a także wykaz certyfikatów, o których mowa w ust. 1 pkt 2.’:

 

 

W art. 186,  ust. 2 otrzymuje brzmienie:

 

„2. W wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych najwyższą jakością osiągnięć naukowych lub artystycznych, stopień doktora można nadać osobie niespełniającej wymagań określonych w ust. 1 pkt 1, będącej absolwentem studiów pierwszego stopnia lub studentem, który ukończył trzeci rok jednolitych studiów magisterskich.” 

 

Rozszerzono tu normę o nauki artystyczne. 

 

*W art. 190: ust. 2 otrzymuje brzmienie:

 

„2. W postępowaniu w sprawie nadania stopnia doktora wyznacza się 3 recenzentów spośród osób niebędących pracownikami podmiotu doktoryzującego oraz członkami organów tego podmiotu oraz uczelni, instytutu PAN, instytutu badawczego, instytutu międzynarodowego, Centrum Łukasiewicz albo instytutu Sieci Badawczej Łukasiewicz, których pracownikiem jest osoba ubiegająca się o stopień doktora.”;

 

Dodano tu dwie instytucje akademickie: Centrum Łukasiewicz albo instytutu Sieci Badawczej Łukasiewicz.  

 

* W art. 190,  ust. 6 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

 

„2) sprawowała opiekę nad przygotowaniem rozprawy przez co najmniej 2 osoby ubiegające się o stopień doktora, z których każda nie uzyskała co najmniej dwóch pozytywnych recenzji.”;

 

Zmieniono powód zakazu podjęcia się roli promotora. Obecnie ustawodawca wyłącza osoby, które nie uzyskały pozytywnych recenzji rozpraw doktorskich, nad którymi sprawowały opiekę.  

 

* w art. 191, ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Dopuszczenie do obrony rozprawy doktorskiej następuje w drodze postanowienia.” 

 

Nieco zaskoczy profesorów odejście ustawodawcy od uzależnienia dopuszczenia do obrony osoby, która uzyskała pozytywne recenzje od co najmniej 2 recenzentów.  To oznacza, że będzie można dopuścić do tego postępowania osoby, których rozprawy uzyskają negatywne recenzje.   


Trafnie proponuje się 

"dodanie przepisu upoważniającego senaty uczelni i rady naukowe instytutów do określenia szczegółowych warunków i sposobu weryfikacji efektów uczenia się, o których mowa w art. 186 ust. 1 pkt 2 p.s.w.n., w przypadku osób ubiegających się o nadanie stopnia doktora w trybie eksternistycznym. Propozycja ta jest uzasadniona brakiem możliwości uregulowania tego zagadnienia w postulowanym rozporządzeniu ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określającego szczegółowy tryb i warunki przeprowadzania czynności w postępowaniach w sprawie nadania stopnia doktora oraz w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego, z uwagi przede wszystkim, iż są to czynności poprzedzające wszczęcie postępowania w sprawie nadania stopnia doktora".

 

Dalsze regulacje dotyczą Szkół Doktorskich. 



(źróło ilustracji: paradaopornych.pl - zakupiona przez Oficynę Wydawniczą "Impuls" dla potrzeb blogera