06 lutego 2024

Eksternistyczny doktorat z cyklu publikacji

 


Zadzwoniła do mnie profesorka jednej z uczelni mającej uprawnienia do nadawania stopnia naukowego w dziedzinie nauk społecznych w dyscyplinie pedagogika, by podzielić się skierowanym do niej zapytaniem: czy rzeczywiście istnieje ustawowe przyzwolenie na przedłożenie radzie dyscypliny naukowej dysertacji doktorskiej w innej formie niż ją znamy, a mianowicie jako cykl artykułów na określony temat. Rada Doskonałości Naukowej nie zajmuje się postępowaniami o nadanie stopnia doktora, chyba że komuś tego odmówiono i złożył odwołanie. Nie spotkaliśmy się jeszcze z taką sytuacją w pedagogice, ale postępowania są prowadzone w uczelniach autonomicznie, na podstawie przyjętych przez władze regulaminów czy zasad postępowania w takim zakresie.

Problem jest jednak ciekawy, bowiem dotyczy kilku kwestii: 

pierwsza, to tryb eksternistyczny ubiegania się o nadanie stopnia naukowego doktora przez osobę, która nie jest ani doktorantką - doktoratem, ani nie jest zatrudniona w szkole wyższej. 

Ustawa określa ten tryb następująco: 

Art. 217.70) Osoba ubiegająca się o nadanie stopnia doktora w trybie eksternistycznym przed wszczęciem postępowania składa wniosek o wyznaczenie promotora lub promotorów albo promotora i promotora pomocniczego. 

Art. 217a.71) Promotor lub promotorzy sporządzają opinię o rozprawie doktorskiej przygotowanej w trybie eksternistycznym w terminie 2 miesięcy od dnia jej przekazania do zaopiniowania. 

Art. 217b.71) Do osób przygotowujących rozprawę doktorską w trybie eksternistycznym, którym wyznaczono promotora lub promotorów albo promotora i promotora pomocniczego, stosuje się odpowiednio przepisy art. 212 i art. 213. 

Art. 217c.71) Senat albo rada naukowa określi w drodze uchwały warunki korzystania z infrastruktury badawczej i informatycznej podmiotu doktoryzującego przez osoby przygotowujące rozprawę doktorską w trybie eksternistycznym. 

druga, to wymagania, jakie należy spełnić dla uzyskania stopnia doktora.  Ustawa określa, komu nadaje się stopień doktora:

Art. 186. 1. Stopień doktora nadaje się osobie, która: 

1) posiada tytuł zawodowy magistra, magistra inżyniera albo równorzędny lub posiada dyplom, o którym mowa w art. 326 ust. 2 pkt 2 lub art. 327 ust. 2, dający prawo do ubiegania się o nadanie stopnia doktora w państwie, w którego systemie szkolnictwa wyższego działa uczelnia, która go wydała; 

2) uzyskała efekty uczenia się dla kwalifikacji na poziomie 8 PRK, przy czym efekty uczenia się w zakresie znajomości nowożytnego języka obcego są potwierdzone certyfikatem lub dyplomem ukończenia studiów, poświadczającymi znajomość tego języka na poziomie biegłości językowej co najmniej B2; 

3) posiada w dorobku co najmniej

a) 1 artykuł naukowy opublikowany w czasopiśmie naukowym lub w recenzowanych materiałach z konferencji międzynarodowej, które w roku opublikowania artykułu w ostatecznej formie były ujęte w wykazie sporządzonym zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 267 ust. 2 pkt 2 lit. b, lub 

b) 1 monografię naukową wydaną przez wydawnictwo, które w roku opublikowania monografii w ostatecznej formie było ujęte w wykazie sporządzonym zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 267 ust. 2 pkt 2 lit. a, albo rozdział w takiej monografii, lub 

c) dzieło artystyczne o istotnym znaczeniu; 

4) przedstawiła i obroniła rozprawę doktorską

5) spełniła inne wymagania określone przez podmiot doktoryzujący (podreśl.-moje)

Niektórym osobom spoza uczelni wydaje się, że stopień doktora uzyskuje się na podstawie przedłożonej dysertacji, tymczasem nie jest to - jak widać - jedyny wymóg.  

trzecia, to istota rozprawy doktorskiej. Tego głównie dotyczyło pytanie, a mianowicie, czy musi to być praca pisemna. Ustawa także to określa: 

Art. 187. 1. Rozprawa doktorska prezentuje ogólną wiedzę teoretyczną kandydata w dyscyplinie albo dyscyplinach oraz umiejętność samodzielnego prowadzenia pracy naukowej lub artystycznej. 

2. Przedmiotem rozprawy doktorskiej jest oryginalne rozwiązanie problemu naukowego, oryginalne rozwiązanie w zakresie zastosowania wyników własnych badań naukowych w sferze gospodarczej lub społecznej albo oryginalne dokonanie artystyczne. 

3. Rozprawę doktorską może stanowić praca pisemna, w tym monografia naukowa, zbiór opublikowanych i powiązanych tematycznie artykułów naukowych, praca projektowa, konstrukcyjna, technologiczna, wdrożeniowa lub artystyczna, a także samodzielna i wyodrębniona część pracy zbiorowej. 

4. Do rozprawy doktorskiej dołącza się streszczenie w języku angielskim, a do rozprawy doktorskiej przygotowanej w języku obcym również streszczenie w języku polskim. W przypadku gdy rozprawa doktorska nie jest pracą pisemną, dołącza się opis w językach polskim i angielskim (podreśl.-moje)

Sądzę, że warto rozmawiać, dyskutować w gronie członków organu uprawnionego do nadawania stopnia doktora o tych kwestiach, skoro jest już kilka tysięcy punktowanych czasopism naukowych, w których publikują swoje rozprawy nie tylko zatrudnieni w uczelniach akademicy, ale także pozauczelniani profesjonaliści. Niektórzy mogliby przeprowadzić badania naukowe w ich pełnym cyklu pod kierunkiem wybranego przez siebie promotora publikując w odpowiednich periodykach ich wyniki. W czasach globalnej komunikacji może nim być krajowy lub zagraniczny profesor z danej dziedziny i dyscypliny naukowej.  


(foto: autor)