23 maja 2019
Człowiek pogranicza
Z okazji jubileuszowej konferencji naukowej na Uniwersytecie w Białymstoku pt. "Człowiek pogranicza. Wyzwania humanistycznej edukacji" ukazała się dużej objętości monografia pod redakcją Mirosława Sobeckiego, Doroty Misiejuk, Jolanty Muszyńskiej i Tomasza Bajkowskiego, której rozprawy zostały dedykowane Profesorowi Jerzemu Nikitorowiczowi. Już we wstępie redaktorzy Księgi Jubileuszowej zaznaczyli:
"Pogranicze to miejsce, ale także stan świadomości. W naukach społecznych jest to przede wszystkim doświadczanie obecności Innego, codzienne praktykowanie humanizmu, w którym traktowanie człowieczeństwa jako jednej z nadrzędnych wartości spotyka się ze starą konfucjańską zasadą - znaną także w tradycji chrześcijańskiej - nieczynienia drugiemu człowiekowi czegoś, czego sami nie chcielibyśmy doświadczyć. Pogranicze kultur to sfera ożywczej, kreatywnej aktywności, czerpiącej z synergicznego efektu dialogujących różnic. Tak rozumiane pogranicze to wielka szansa pedagogiki otwierającej XXI wiek" (s.11).
Tom otwiera laudacja Krzysztofa Czyżewskiego z Ośrodka "Pogranicze - sztuk, kultur, narodów" w Sejnach oraz niezwykle interesujący dla badaczy biografii naukowych wywiad z Jubilatem, który przeprowadziły Wioleta Danilewicz i Alicja Korzeniecka-Bondar. Na kilkunastu stronach ma miejsce pasjonująca odsłona życia i sukcesów Profesora J. Nikitorowicza w zmieniających się przestrzeniach, konstelacjach ludzkich spraw i relacji oraz jego niezwykłej pasji badawczej. Możemy odczytać w tej interesującej rozmowie zmienne, które rzutowały na los człowieka przechodzącego od roli studenta do wytrawnego badacza i organizatora zespołów naukowych.
Nic tak nie zbliża do osoby jak jej własna narracja o sobie, o kształtowaniu się jej charakteru w bardzo trudnych warunkach życiowych, pokonywaniu wielu barier i przeszkód, by dążąc do celów pamiętać zarazem o Innych, dostrzegać ich problemy i z empatią wspierać ich we własnym rozwoju. Jak mówi o sobie Jubilat:
"Tworząc przez cztery kolejne kadencje kulturę życia organizacyjnego na Wydziale, jak i kulturę życia naukowego, próbowałem określić wiodące wartości i przy nich trwać. (...) najważniejsze jest, aby ludzie chcieli mieć sumienie. A mieć sumienie, jak się przekonałem, to rozmawiać, prowadzić dialog wewnętrzny i zewnętrzny, potrafić mówić o swoich odczuciach, stanach i o tym, co mi się podoba i dlaczego, a co się nie podoba i dlaczego; czasem się spierać, a nawet być w konflikcie z sobą i z innymi. Czasem się przeciwstawić i powiedzieć, że nie mogę, albo nie jestem w stanie czegoś zrobić. Tego uczymy się i pracujemy nad tym przez całe życie" (s. 23).
Zbiór kilkudziesięciu rozpraw został podzielony na cztery tematycznie dające się wyróżnić części:
I Twórczość i tożsamość człowieka nauki,
II Wielokulturowość i międzykulturowość w refleksji pedagogicznej,
III Pogranicze - idea i człowiek w perspektywie pedagogiki i nauk pokrewnych oraz
IV Problematyka społeczna w świetle kulturowych uwarunkowań procesu wychowania.
Autorami są uczeni dwóch pokoleń samodzielnych pracowników naukowych - od nestorów polskiej pedagogiki po profesorów tytularnych i doktorów habilitowanych z niemalże wszystkich uniwersytetów w naszym kraju i akademii pedagogicznych. Na kartach pracy zbiorowej przewijają się zarówno analizy dokonań i rozpraw naukowych Jubilata, ich współczesna recepcja i zastosowania w praktyce, jak i rozprawy teoretyczne z pedagogiki ogólnej, metodologii badań, pedagogiki społecznej, pedagogiki porównawczej, andragogiki i pedagogiki szkoły wyższej.
Możemy zobaczyć w zawartych tekstach, jaki jest aktualny stan badań w różnych dyscyplinach nauk pedagogicznych, czym zajmują się pedagodzy oraz w jakim stopniu sięgają - jak pisze Zbigniew Kwieciński: "(...) do pedagogiki transformacyjnej, do pedagogiki POMIĘDZY, odwołując się jednocześnie do dwu wymiarów owego "trans-", czy "pomiędzy": do przejścia , przesilenia, procesu oraz pograniczności, obrzeża marginalności" (s. 464).
Można też spojrzeć na merytoryczny zakres obrad oraz zawartości powyższego tomu z perspektywy metanaukowej, jak uczynił to profesor Aleksander Nalaskowski w swoim referacie mówiąc na wstępie:
"(...), że problematyka pogranicza czy też międzykulturowości odznacza się wyjątkową lepkością. Można ją łączyć z edukacją wczesnoszkolną, z amerykańską myślą pedagogiczną, z uchodźcami, z relacjami polsko-norweskimi, z zrównoważonym społeczeństwem, ze starością, kompetencjami społecznymi, z narracjami, poznawczą i praktyczną użytecznością, teatrem amatorskim, sztuką w miastach globalnych (cokolwiek miałoby to znaczyć), z seksualnością młodych dorosłych, wysokością obcasów, życiowymi wyborami, z systemem penitencjarnym, ojcostwem, australijskim systemem edukacyjnym czy kulinariami. W zasadzie problematyka pogranicza jest czy może być wszechobecna.
I chyba sobie w tej chwili trudno wyobrazić sferę życia, do której nie można by jej przykleić. Nasuwają się tutaj dwie hipotezy. Pierwsza z nich: pogranicze jest wymysłem jajogłowych i elementem tak zwanej narracji naukowej, dlatego nie ma żadnych indywidualnych właściwości i jest jak grupa krwi 0, która miesza się ze wszystkimi innymi grupami krwi. Hipoteza druga: pogranicze jest wszędzie i wszędzie można się go doszukać, co konstruuje nieuchronnie obraz społeczeństwa, kultury czy stref politycznych, jako gęsto poszatkowanych siatką granic. W jednym i drugim przypadku pogranicze może stanowić doskonały pretekst do spotkań czy sympozjów akademickich."
22 maja 2019
Jubileusz Profesora Jerzego Nikitorowicza
W dniu wczorajszym rozpoczęła się na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku Ogólnopolska Konferencja Naukowa z cyklu „Edukacja międzykulturowa” na temat: CZŁOWIEK POGRANICZA - WYZWANIA HUMANISTYCZNEJ EDUKACJI.
Naukowa debata jest kontynuacją rozpoczętego w połowie lat 90-tych ubiegłego wieku cyklu konferencji naukowych w Ciechanowcu w 1994 roku poświęconych edukacji międzykulturowej. Przez minione 25 lat ośrodek białostocki - za przyczyną swego lidera profesora Jerzego Nikitorowicza i zbudowanego przez Niego zespołu w Katedrze Edukacji Międzykulturowej - stał się jednym z ważniejszych miejsc w Polsce, w których podejmowana jest refleksja naukowa na temat edukacji międzykulturowej.
Tegoroczne spotkanie, które łączy się z jubileuszem 40-lecia pracy na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku profesora Jerzego Nikitorowicza, stanowi ważny, symboliczny punkt w rozwoju Jego zespołu badawczego. Obrady zostały zaplanowane wokół następujących kręgów tematycznych:
Twórczość i tożsamość człowieka nauki – humanizm w zdehumanizowanym świecie
Wielo- i międzykulturowość w refleksji pedagogicznej – wyzwania XXI wieku
Pogranicze – idea i człowiek w perspektywie pedagogiki i nauk pokrewnych
Kulturowe uwarunkowania procesu wychowania w sytuacji dynamizmu przemian współczesnego świata.
W imieniu Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN skierowałem na ręce Dostojnego Jubilata najserdeczniejsze życzenia wraz z wyrazami wdzięczności i szacunku z tytułu obdarzania polskiej pedagogiki i jej kadr akademickich wyjątkową twórczością naukową, zaangażowaniem w sprawy środowiska polskiej i zagranicznej pedagogiki oraz naprawy oświaty w III Rzeczpospolitej.
Zakres, problematyka i oryginalność podejmowanych przez Profesora zagadnień naukowych, wysoka jasność przekazu trudnych problemów pedagogiki pogranicza, pedagogiki międzykulturowej i pedagogiki społecznej sprawiają, że wydane monografie naukowe i liczne artykuły oraz prace pod redakcją na trwałe wpisują się w dziedzictwo współczesnej myśli i praktyki pedagogicznej.
Podziękowałem Jubilatowi za wieloletnią współpracę w Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN, gdzie efektywnie rozwiązywaliśmy dzięki mądrości Pana Profesora trudne sprawy pedagogiki w szkolnictwie wyższym, jak i jej aplikacji w polityce reform oświatowych. Udział Profesora w przewodach naukowych młodych adeptów pedagogiki i nauk pogranicza przyczynia się do dbałości o najwyższe standardy w badaniach oraz publikowaniu ich wyników.
Życzyłem Dostojnemu Jubilatowi dalszych sukcesów w nauce i kontynuowaniu procesu budowania międzynarodowych więzi z pedagogami innych krajów, satysfakcji z realizacji własnych pasji, kolejnych zamierzeń badawczych i dydaktycznych, sił twórczych, a nade wszystko tak potrzebnego na co dzień zdrowia i spełnienia osobistych pragnień
21 maja 2019
Dziękujemy za docenienie i zaufanie
Wyniki wyborów do Rady Doskonałości Naukowej. Zgodnie z komunikatem MNiSW do 10 maja: po zakończeniu głosowania i podliczeniu głosów komisja wyborcza poprzez system wyborczy poinformuje kandydatów, którzy otrzymali najwyższą liczbę głosów gwarantującą członkostwo w RDN, o ich nominacji.
Od 10 do 21 maja: nominowani członkowie będą mogli zrezygnować z członkostwa w Radzie Doskonałości Naukowej. W takim wypadku na członka RDN zostaje powołana kolejna osoba z listy.
24 maja: na stronie Biuletynu Informacji Publicznej Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego zostaną opublikowane wyniki wyborów do Rady Doskonałości Naukowej.
Zawiadomienie o nominacji na członka RDN
Odpowiedź została wysłana w dniu Śr, 08.05.2019 12:18
wybory_rdn19@opi.org.pl
Śr, 08.05.2019 11:22
Bogusław Śliwerski
Szanowny Panie Profesorze,
zgodnie z § 18. ust. 3 statutu RDN informuję, że w wyniku przeprowadzonego głosowania, został Pan wybrany na członka Rady Doskonałości Naukowej w następującej dziedzinie i dyscyplinie:
• Dziedzina nauk społecznych
• Dyscyplina: pedagogika
Komisja wyborcza do 22 maja sporządzi protokół z głosowania. Wyniki wyborów do Rady Doskonałości zostaną opublikowane do 24 maja, po uwzględnieniu ewentualnych rezygnacji, na stronie Biuletynu Informacji Publicznej Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego Naukowej (http://www.bip.nauka.gov.pl/wybory-do-rady-doskonalosci-naukowej/).
Pierwsza kadencja Rady Doskonałości Naukowej rozpocznie się 1 czerwca br.
Z wyrazami szacunku
Przewodniczący komisji wyborczej
Prof. dr hab. Tomasz Jerzy Szapiro
---
Pismo tej samej treści o wyborze do Rady Doskonałości Naukowej otrzymali w dn. 8 maja 2019 r. Profesorowie:
Władysława Szulakiewicz z Wydziału Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu
i
ks. Marian Nowak z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.
Szanowni Pedagodzy, bardzo dziękuję za obdarzenie nas zaufaniem i powierzenie przez środowisko akademickiej pedagogiki trudnej oraz odpowiedzialnej służby na rzecz nauk pedagogicznych. Tak w Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN, jak i w innych gremiach oraz wspólnych debatach naukowych czynimy wszystko, by młode pokolenie uczonych, które ma coraz lepsze warunki do prowadzenia badań naukowych na poziomie krajowym i międzynarodowym, mogło z pełną satysfakcją realizować swoje naukowe pasje mając zarazem pełne wsparcie ze strony naszego środowiska.
Subskrybuj:
Posty (Atom)