04 grudnia 2023

Z nauki znikają w takim samym stopniu kobiety jak i mężczyźni

 

Załączam informację o rozprawie naukowej, którą profesor Marek Kwiek napisał razem z Łukaszem Szymulą.  Nie jest jeszcze wydana, toteż Profesor udostępnił preprint, żeby naukoznawcy mogli dostrzec ważne dane, jakie wynikają z ich ośmiomiesięcznej analizy Big Data w zakresie nauk ścisłych, technicznych, medycznych i przyrodniczych. Raport w całości będzie dość obszerny, bo liczy sobie 69 stron, a szczególny wkład w jego powstanie miał Ł. Szymula, doktorant M. Kwieka, który powrócił do kraju po 7 miesiącach z Boulder, Colorado, gdzie pracował w laboratorium Aarona Clauseta, a więc jednej z najlepszych pracowni na świecie.

 

Praca nosi tytuł “Quantifying Attrition in Science: A Cohort-based, Longitudinal Study of Scientists in 38 OECD

Countries.” SocArXiv, https://osf.io/preprints/socarxiv/8kzb7

 

Tak pisze o niej w skrócie M. Kwiek: 

 

„Uważamy, że na świecie, w tym w Polsce, kobiety nadal znikają z nauki (to znaczy w naszym ujęciu: przestają publikować w czasopismach naukowych) wyraźnie szybciej i w większym odsetku niż mężczyźni. Tak myślimy od dekad. Jednak już dzisiaj wcale tak być nie musi. 

 

Zapominamy, że wszyscy naukowcy porzucają naukę (zarówno mężczyźni, jak i kobiety), toteż dotychczas nie wiedzieliśmy, że w skali globalnej, w większości dyscyplin STEMM, wraz z każdą nową kohortą, różnica między kobietami i mężczyznami w prawdopodobieństwie porzucania nauki jest mniejsza. Problemem jest bowiem atrakcyjność profesji akademickiej dla wszystkich, bez względu na płeć, toteż odchodzenie od nauki jest już powszechnym zjawiskiem.

Wierzymy nadal w dosyć starą i nadal użyteczną metaforę „nieszczelnego rurociągu” (leaky pipeline), opartą na licznych wywiadach i ankietach, które zostały przeprowadzone w USA trzydzieści-czterdzieści lat temu. Wynika z nich, że na kolejnych etapach kariery miałoby porzucać naukę zawsze więcej kobiet niż mężczyzn, co wymaga krajowych i instytucjonalnych środków zaradczych. 

Jednak nasze ustrukturyzowane Big Data nie potwierdzają powszechności tego procesu! Co innego wynika z tradycji badań jakościowych opartych na wywiadach, a co innego z najnowszych, dużych, twardych dane (Big Data). Przebadaliśmy dane z 38 krajów OECD (w tym Polskę), obejmujące 2,1 mln naukowców, 11 kolejnych kohort uczonych publikujących w latach 2000-2010.

  

Wykorzystaliśmy i przetworzyliśmy dane dostarczone nam przez ICSR Lab firmy Elsevier, zastosowaliśmy szeroko analizy przetrwania Kaplana-Meiera i powiązane analizy przeżycia (survival analysis). Przy czym badanym zdarzeniem było: zaprzestanie publikowania w kolejnych latach. Zastosowaliśmy również liczne modele regresji poszukując predyktorów zwiększających lub zmniejszających szanse na pozostanie w nauce akademickiej, czyli na dalsze publikowanie w kolejnych latach.

 

Wyniki stanowią wyzwanie zarówno w obliczu starszych teorii (leaky pipelinechilly climate), jak i wobec podejmowanych środków zaradczych nastawionych na podtrzymywanie udziału kobiet już pracujących w nauce akademickiej. W zmatematyzowanych dyscyplinach STEMM (MATH, PHYS, COMP, ENG) – po prostu nie ma różnic między mężczyznami i kobietami ze względu na rezygnację z nauki. Podobnie jest dla wszystkich dyscyplin STEMM łącznie. Jeśli już publikuje się w tych dyscyplinach, to szanse na pozostanie w nauce, czyli także dalsze publikowanie, nie różnicują naukowców ze względu na ich płeć.

 

Ogromny zakres badania, drobne szczegóły, prześledzenie danych 2,2 miliona naukowców w czasie jest doskonałym przykładem badania longitudinalnego w czystej postaci, a nie powtarzanych badań przekrojowych. Taką możliwość dają wyłącznie Big Data. Do ustalenia dyscypliny naukowców wykorzystaliśmy ponad miliard cytowanych prac w ich artykułach z ich całego życia. Mamy też pełne dane interaktywne dla poszczególnych krajów i dyscyplin (chociaż krajami się nie zajmujemy w tej pracy)"  

Zainteresowanych danymi odsyłam do Uczonego - Profesora Marka Kwieka  z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, który przekazał linki dostęu do konferencji, jakie odbędą się z jego udziałem w 2024 roku.


W Hongkongu: 15 stycznia 2024, https://hku.zoom.us/meeting/register/tJIkdeqgpjgiGNQpIdmgsXBSC-rDoLP_iCWd#/registration

 

W Oxfordzie: 30 stycznia 2024 https://www.researchcghe.org/events/cghe-seminar/quantifying-attrition-in-science-a-longitudinal-study-of-scientists-in-38-oecd-countries/

 

W CWTS Leiden: 16 lutego 2024: https://www.cwts.nl/seminars/announcements?article=n-s2z2b4&title=leaving-science-a-large-scale-cohort-based-longitudinal-approach-2000-2022

kwiekm@amu.edu.plwww.ias.amu.edu.pl/director/ 



Wybrane rozprawy: 

M. Kwiek, W. Roszka (2023). Once Highly Productive, Forever Highly Productive? Full Professors’ Research Productivity from a Longitudinal Perspective.  Higher Education (Gold access).

M. Kwiek, L. Szymula (2023). Young Male and Female Scientists: A Quantitative Exploratory Study of the  Global Scientific WorkforceQuantitative Science Studies (Gold access).

M. Kwiek, W. Roszka (2023). The Young and the Old, the Fast and the Slow: A Large-Scale Study of Productivity Classes and Rank AdvancementStudies in Higher Education (Gold access).

M.Kwiek (2023). The Globalization of Science. The Increasing Power of Individual Scientists. The Oxford Handbook of Education and Globalization. Oxford UP.

M. Kwiek, W. Roszka (2022). Academic vs. Biological Age in Research on Academic Careers.  Scientometrics (Gold  access).

M. Kwiek, W. Roszka (2022). Are Female Scientists Less Inclined to Publish Alone?  Scientometrics (Gold access).

M. Kwiek (2021). The Prestige Economy of Higher Education Journals: A Quantitative Approach. Higher Education (Gold access).

M. Kwiek (2021). What Large-Scale Publication and Citation Data Tell Us About International Research Collaboration in EuropeStudies in Higher Education (Gold access).

M. Kwiek, W. Roszka (2021). Gender-Based Homophily in Research: A Large-Scale Study of Man-Woman CollaborationJournal of Informetrics (Gold access).


03 grudnia 2023

Dwudziesty minister edukacji

 








W wyniku powierzenia Mateuszowi Morawieckiemu misji  tworzenia rządu  Prezydent Andrzej Duda powołał  dwudziestego w dziejach postsocjalistycznej Rzeczpospolitej ministra edukacji (i nauki) - Krzysztofa Szczuckiego

Jak informuje resort, nowy minister  (ur. 18 października 1986 r. w Elblągu) jest doktorem habilitowanym nauk prawnych z doświadczeniem urzędnika państwowego i polityka. Był bowiem prezesem Rządowego Centrum Legislacji w latach 2020-2023. W 2020 r. kierował Departamentem Prawnym w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Jako polityk Prawa i Sprawiedliwości jest posłem na Sejm X kadencji. 

W latach 2015-2016 był zatrudniony na stanowisku głównego specjalisty w zespole prawa karnego Biura Rzecznika Praw Obywatelskich, a następnie do 2020 r. w Biurze Prawa i Ustroju Kancelarii Prezydenta RP. 

Zanim rozpoczął karierę polityczną był w latach 2012-2013 nauczycielem wiedzy o społeczeństwie w XXXIII Liceum Ogólnokształcącym w Warszawie. Odbył też roczny staż jako visiting scholar w Maurer Law School na Uniwersytecie Indiany. 

W latach 2009-2011 pracował jako ekspert ds. legislacji w Biurze Analiz Sejmowych. Obecnie jest też profesorem badawczo-dydaktycznym w Uniwersytecie Warszawskim. 

Rząd został zaprzysiężony, ale musi uzyskać w Parlamencie votum zaufania, na co - w największym stopniu prawdopodobieństwa - wcale się nie zanosi. 

Tym samym może to być najkrócej urzędujący minister edukacji w naszym kraju. Rząd kierowany przez Jarosława Kaczyńskiego ma duże doświadczenie w tym zakresie, bowiem po upadku w 2007 roku koalicji PiS, LPR i Samoobrony powołano na ministra edukacji profesora filozofii Ryszarda Legutkę (od 13 sierpnia 2007 do 16 listopada 2007). Kierował resortem przez trzy miesiące.

(źródło fotografii: https://www.gov.pl/web/edukacja-i-nauka/kierownictwo-ministerstwa) 

02 grudnia 2023

Pedagodzy wśród powołanych członków VII kadencji Polskiej Komisji Akredytacyjnej

 

Mamy z końcem bieżącego roku wybory oraz powołania przedstawicieli środowisk akademickich do organów centralnych. W przypadku Polskiej Komisji Akredytacyjnej jej członkowie nie pochodzą z wyboru, ale z nominacji ministra, który otrzymał rekomendacje m.in. senatów szkół wyższych. 

Odchodzący z urzędu minister edukacji i nauki powołał m.in. następujących pedagogów do realizowania przez nich statutowych zadań w toku VII kadencji Polskiej Komisji Akredytacyjnej na lata 2024-2027. Są to: 

1.     dr hab. Anna FIDELUS - Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie 

2.     dr hab. Piotr GOŁDYN - Uniwersytet Wrocławski 

3.     prof. dr hab. Zbigniew IZDEBSKI - Uniwersytet Warszawski 

4. dr hab. Sławomir PRZYBYLIŃSKI - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie 

5. prof. dr hab. Małgorzata SEKUŁOWICZ - Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu  

6. ks. dr hab. Adam SOLAK - Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.

 W roku akademickim 2023/2024 przyjdzie im prowadzić akredytację w ramach oceny jakości kształcenia  na: 

I. Kierunku pedagogika, w jednostce i uczelni wyznaczonej do oceny programowej po raz pierwszy w: 

1. Wyższej Szkole Gospodarki, Filia w Ełku,

II. Kierunku pedagogika, w jednostce i uczelni wyznaczonej do oceny programowej w związku z upływem okresu, na jaki wydana była pozytywna ocena programowa, w: 

1. Uniwersytecie Technologiczno-Humanistycznym im. Kazimierza Pułaskiego w Radomiu

2. Olsztyńskiej Szkole Wyższej w Olsztynie 

3. Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni

4. Akademii Nauk Stosowanych - Wyższej Szkoły Zarządzania i Administracji w Opolu 

5. Uczelni Korczaka - Akademii Nauk Stosowanych w Warszawie

6. Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie 

7. Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie 

8. Akademii Nauk Stosowanych Stefana Batorego w Skierniewicach 

9. Społecznej Akademii Nauk, Filii w Londynie (Wielka Brytania)

10. Uniwersytecie Przyrodniczo-Humanistycznym w Siedlcach

11. Akademii Nauk Stosowanych w Wałczu, w Nowym Sączu 

12. Tarnowskiej Szkole Wyższej Akademia Nauk Stosowanych w Tarnowie

13. Pomorskiej Szkole Wyższej w Starogardzie Gdańskim

14. Uniwersytecie WSB Merito w Gdańsku

III. Kierunku pedagogika, w jednostce i uczelni wyznaczonej do oceny programowej po ocenie pozytywnej na okres do 2 lat , w:

1. Wyższej Szkole Społeczno-Ekonomicznej w Gdańsku 

2. Wyższej Szkole Humanistycznej im. Króla Stanisława Leszczyńskiegow Lesznie 

3. Wszechnicy Polskiej Akademii Nauk Stosowanych w Warszawie 

4. Wyższej Szkole Zarządzania "Edukacja" we Wrocławiu

5. Wyższej Szkole Pedagogiczno-Technicznej w Koninie 

6. Akademii Nauk Stosowanych im. Księcia Mieszka I w Poznaniu

Nie ma zatem co się dziwić, że aż tylu członków powołano z grona pedagogogicznego. Mają przed sobą do oceny aż 21 jednostek akademickich prowadzących kształcenie na kierunku pedagogika lub /i pedagogika specjalna.