Władze Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie przekazały smutną wiadomość o odejściu w dn. 8 listopada 2019 r. w wieku 91 lat em. Profesor tej Uczelni, surdopedagog - Urszuli Eckert.
Pani Profesor była jeszcze do niedawna aktywnym członkiem redakcji naukowego periodyku: "Człowiek- Niepełnosprawność - Społeczeństwo, które wydaje APS w Warszawie. Przez wiele lat współpracowała z Instytutem Głuchoniemych im. Jakuba Falkowskiego w Warszawie. Wspólnie z Polskim Związkiem Głuchych rekomendowała do druku oraz dokonała wprowadzenia do przekładu na język polski wzruszającego pamiętnika Petera Heppa pt. "Świat w moich dłoniach. Życie bez słuchu i wzroku" (autobiograficzna narracja autora, który urodził się jako głuche dziecko – jedyny niesłyszący w rodzinie).
W 2012 r. ukazało się trzecie - poprawione i uzupełnione przez Panią Profesor wydanie - TESTU DOJRZAŁOŚCI SZKOLNEJ DZIECKA Z WADĄ SŁUCHU. Wypromowała trzech doktorów nauk społecznych w dyscyplinie pedagogika, którzy podejmowali w swoich dysertacjach doktorskich problematykę: umiejętności słuchowych osób głuchych; oddziaływania audytywno-werbalnego a werbalnego zachowania komunikacyjnego dzieci z wadą słuchu w wieku przedszkolnym oraz głównych uwarunkowań powodzenia szkolnego uczniów z wadą słuchu uczęszczających do szkół podstawowych.
Jak informują władze APS: (...) zmarła profesor Akademii Pedagogiki Specjalnej, dr hab. Urszula Eckert – surdopedagog, nauczycielka akademicka, osoba niezwykle oddana sprawie integracji społeczno-zawodowej osób z wadą słuchu, wyjątkowy Człowiek. Pani Profesor Urszula Eckert była absolwentką Państwowego Instytutu Pedagogiki Specjalnej. Od 1949 roku, czyli od początku pracy zawodowej zajmowała się problemami rozwoju, kształcenia, integracji społeczno-zawodowej osób z wadą słuchu jako wychowawca i nauczyciel w zakładach specjalnych. W Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej była nauczycielem akademickim, Kierownikiem Zakładu Surdopedagogiki, Prorektorem ds. Badań Naukowych i Współpracy z Zagranicą (1986-1990).
Zainteresowania naukowe Pani Profesor Urszuli Eckert koncentrowały się głównie na problematyce wczesnego wykrywania wady słuchu, na wczesnym usprawnianiu słuchu i kształceniu mowy ustnej jako środka porozumiewania się społecznego. Pani Profesor zajmowała się również przygotowywaniem nauczycieli do pracy z dziećmi i młodzieżą z wadą słuchu w szkołach integracyjnych, specjalnych i powszechnych.
W 2013 roku Pani Profesor Urszula Eckert została uhonorowana przez Senat naszej Akademii Medalem Marii Grzegorzewskiej.
Z głębokim żalem żegnamy Panią Profesor Urszulę Eckert
Rektor oraz Społeczność Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej
Surdopedagogika rozwija się od 200 lat dzięki naukowcom, którzy skoncentrowali swoje badania na niepełnosprawności, w zakresie rewalidacji której nastąpił ogromny postęp. Profesor U. Eckert zwracała uwagę w swoich artykułach naukowych na genezę wychowania słuchowego w przebiegu historycznym (Audiofonologia 2004, Tom 25) czy na podstawy do podejmowania wczesnej opieki nad dziećmi dawniej zwanymi "głuchoniemymi" w Polsce.
W jednym z artykułów przypomniała dzieło J. Siestrzyńskiego z 1820 r. p.t. "Teoryja i mechanizm powstawania mowy", który zwracał on uwagę rodzicom na potrzebę uwrażliwiania słuchu jako podstawy do kształcenia mowy.
,,[ ...] choć nie wiecie, w jakim stopniu ucho waszego dziecka nie słyszy, prowadźcie je, gdzie muzyka, śpiew, kotły, dzwony, [ ... ], a nie zostanie ono niemym". Było to ćwierć wieku wcześniej, niż Bezold i Urbanschitsch zaczynali empirycznie wykrywać resztki słuchu, a 100 lat później Barczi opracował słynną metodę "budzenia słuchu". O ile ci ostatni mieli na uwadze dziecko w wieku szkolnym, o tyle należy domniemywać, że J. Siestrzyński myślał o dziecku w wieku przedszkolnym, gdy przebywa ono jeszcze w domu rodzicielskim. Na ówczesne czasy były to więc nowatorskie i postępowe teorie i wskazania." (Audiofonologia, 2002, Tom XXI, s. 5).
Żegnam Panią Profesor kierując na ręce Rodziny wyrazy szczerego współczucia.
