prof. dr hab. Piotr Błajet.
Po uzyskaniu stopnia naukowego doktora Piotr Błajet prowadził w Toruniu działalność trenerską i nauczycielską w Akademickim Związku Sportowym, z którym jest czynnie związany do chwili obecnej. Równolegle zaangażował się w proces kształcenia i doskonalenia zawodowego nauczycieli podejmując w l. 1985-1990 pracę na stanowisku adiunkta w Oddziale Doskonalenia Nauczycieli IKN w Toruniu, gdzie kierował Pracownią Kultury Fizycznej i przewodniczył Zespołowi Specjalistycznemu ds. Stopni Specjalizacji Zawodowej. Uzyskał uprawnienia trenerskie I klasy w zakresie koszykówki, pracując następnie jako trener w sporcie kobiet kolejno w II lidze, ekstraklasie i wreszcie w kadrze narodowej.
Od września 1983 r. Piotr Błajet był nauczycielem wychowania fizycznego w Szkole Podstawowej nr 6 w Toruniu, a od 1993 pracował w pierwszym niepublicznym liceum ogólnokształcącym w Toruniu, które założył prof. Aleksander Nalaskowski. Była to, bo niestety, już została rozwiązana po ponad dwudziestu latach znakomitej działalności, Szkoła Laboratorium - Liceum i Gimnazjum w Toruniu.
W październiku 2001 r. ówczesny dr Piotr Błajet został zatrudniony na stanowisku adiunkta w Instytucie Pedagogiki UMK w Toruniu. W tym środowisku przygotowywał swoją dysertację habilitacyjną, uzyskując w 2006 r. na podstawie dorobku i książki habilitacyjnej stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w dyscyplinie pedagogika. Jego zainteresowania naukowo-badawcze od samego początku naukowej kariery lokują się na pograniczu antropologii pedagogicznej i pedagogiki sportu.
Postępowanie na tytuł naukowy profesora przeprowadziła Rada Wydziału Nauk Pedagogicznych IUMK w Toruniu.
Wśród licznych publikacji tego naukowca warto odnotować, takie, jak:
Ciało w kulturze współczesnej. Wątki socjopedagogiczne (WSIiE TWP Olsztyn 2005)
Ciało jako kategoria pedagogiczna. W poszukiwaniu integralnego modelu edukacji (UMK Toruń 2006 - rozprawa habilitacyjna);
„Szkice o wychowaniu agonistycznym” (WSG Bydgoszcz 2008),
„Miłość. Rozwój. Wychowanie" (Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2011) i
Jako autor rozpraw z pedagogiki sportu znakomicie łączy własne doświadczenie sportowe i trenerskie z badaniami naukowymi. Wpisuje się swoimi rozprawami w pedagogikę zdrowia jako pedagogikę normatywną, upominając się z jednej strony o wyeliminowanie zarówno z teorii, jak i praktyki szkolnej - tzw. negatywnej pedagogiki cielesności, z drugiej zaś strony zabiega o przywrócenie jej równorzędnego miejsca wśród tradycyjnie wymienianych wszystkich dziedzin wychowania. Wykorzystuje przy tym - jakże charakterystyczny dla „toruńskiej szkoły” Aleksandra Nalaskowskiego - styl narracji przewrotnej, miejscami prowokacyjnej, metaforycznej i społecznie zaangażowanej, by silniej wzbudzić właściwą recepcję formułowanych tez i ich uzasadnień. Teksty tego pedagoga czyta się z dużą przyjemnością, gdyż stanowią ten typ przekazu wiedzy, dzięki któremu poznajemy świat poprzez ludzkie ciało ze świadomością tego, że choć każdy z nas nie jest do końca poznawalny, to jednak podjęcie wysiłku na rzecz rozumienia i zaakceptowania ubezpiecza nas przeciw wątpieniu i stwarza nadzieje na lepsze wykorzystanie dla własnego rozwoju. Często w swojej stylistyce wypowiedzi prof. P. Błajet przechodzi od języka pedagogiki krytycznej czy filozofii fenomenologicznej do egzemplifikacji z literatury pięknej czy sztuki.
