O WYŻSZĄ JAKOŚĆ DYDAKTYKI SZKOLNEJ I UNIWERSYTECKIEJ

 

(foto: Kazimierz Denek) 

Nauczycielka akademicka a zarazem dyrektorka Akademickiej Niepublicznej Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej, działającej przy Akademii Nauk stosowanych im. Józefa Gołuchowskiego w Ostrowcu Świętokrzyskim - Anna Adamska - organizuje w swojej uczelni wspomnieniowe spotkanie poświęcone śp. profesorowi Kazimierzowi Denkowi (1932-2016) - doktorowi honoris causa Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, wybitnemu Polakowi odznaczonemu Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Polonia Restituta oraz Złotym Laurem Medalu POLONIA MATER NOSTRA EST.

Nie wiedziałem, że Profesor miał w Ostrowcu Świętokrzyskim swoje drugie " korzenie" współtworząc przed laty w powyższej Akademii kierunek pedagogika o profilu praktycznym.  Bardzo ucieszył mnie fakt przywołania przez Nauczycielkę pamięci o pedagogu, który poświęcił swoje życie nauce, oświacie szkolnej i krajoznawstwu. 

Kazimierz Denek urodził się na Wołyniu, w Krzemieńcu Wołyńskim, toteż bardzo przeżywał zajęcie przez imperialną Rosję części ukraińskiego terytorium w 2014 roku.  Był absolwentem poznańskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej (obecnie Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu), zaś po studiach został zatrudniony i pracował przez osiem lat na stanowisku nauczyciela w Liceum Ogólnokształcącym w Tczewie, do którego sam uczęszczał w swojej młodości. Kto jak nie doświadczony nauczyciel może lepiej rozumieć tę profesję i inwestować w jej rozwój zawodowy? 

Dwie pasje pedagoga z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu współtworzyły hybrydowe w środowisku akademickim i oświatowym zaangażowanie mistrza ówczesnej polskiej dydaktyki w edukację młodych pokoleń, kształcenie nauczycieli i  kadr naukowych. Profesor K. Denek był niepowtarzalną OSOBOWOŚCIĄ UNIWERSYTETU, któremu poświęcił całe swoje życie naukowe - kierując w UAM Katedrą Dydaktyki Ogólnej. Przeszedł na emeryturę w 2002 r., ale na macierzystym Wydziale Studiów Edukacyjnych zachował swój status "wiecznie" dostępnego dla zainteresowanych profesora, odbywając w środy dyżury w pok. 502. Czynnie mógł jeszcze kształcić młodzież w niepublicznej Wyższej Szkole Pedagogiki i Administracji im. Mieszka I w Poznaniu czy wspomnianej powyżej Akademii. 

Poznański dydaktyk był absolwentem Wyższej Szkoły Ekonomicznej (obecnie Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu), zaś po studiach został zatrudniony i pracował przez osiem lat na stanowisku nauczyciela w Liceum Ogólnokształcącym w Tczewie, do którego sam uczęszczał w swojej młodości. Kto, jak nie doświadczony nauczyciel, może lepiej rozumieć tę profesję i włączać się w jej rozwój zawodowy?  

 

Profesor miał niespożytą energię, pozytywne i aktywne nastawienie do życia, które było pełne licznych dokonań, o zróżnicowanym charakterze i zakresie przez co trudno było na bieżąco poddawać je analizie i refleksji, gdyż zawsze mieliśmy Autora niejako "pod ręką", gotowego do wyrażenia własnej opinii, napisania ekspertyzy czy podzielenia się własnymi sugestiami. Był niemalże wszechobecny, także w wirtualnym świecie, bo wystarczy wpisać w dowolną wyszukiwarkę Jego nazwisko, by w kilka sekund otrzymać dostęp do ponad 15 tys. linków.

 

Kiedy przewodniczyłem Komitetowi Nauk Pedagogicznych PAN powierzyliśmy prof. K. Denkowi kierowanie Zespołem Dydaktyki, gdyż znakomicie znał problemy szkolnictwa i jego kadr. To była znakomita współpraca. Profesor należał do niezwykle sumiennych, aktywnych pedagogów, inspirujących nauczycieli do innowacji ale i troski o własną kondycję kulturową, zdrowotną. Z końcem kadencji przygotowywał sprawozdanie z działalności Zespołu, w którym skupiał nauczycieli akademickich z całego kraju, którzy prowadzili kształcenie i badania naukowe w zakresie dydaktyki ogólnej i/lub szczegółowej. 

 

Profesor K. Denek został Przewodniczącym Honorowym powstałego w 2004 roku Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Twórczych. Pracujący w szkołach, uniwersytetach, uczelniach pedagogicznych, ośrodkach naukowo-badawczych i centrach edukacyjnych całego kraju kreatywni nauczyciele, rokrocznie publikowali ponad tysiąc artykułów, wiele monografii, książek, raportów, analiz a także aktywnie uczestniczyli w licznych ogólnopolskich i międzynarodowych konferencjach, seminariach i sympozjach naukowych poświęconych edukacji, m.in. „Edukacja jutra”, „Ewaluacja i innowacje w edukacji”, „Edukacja w dialogu i perspektywie”. 

Latem 2015 roku prof. K. Denek pisał do mnie wyrażając zmartwienie, że nie będzie mógł jako Przewodniczący Honorowy Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Twórczych wręczyć mi osobiście Medalu tego Stowarzyszenia:

„Moje kłopoty zdrowotne nie pozwalają mi na urlopowe oddalenie się poza gród Przemysła II. Mam jednak nadzieję, że do września  uporam się z nimi (wskazują na to nieśmiałe przebłyski poprawy i zahamowanie spadku na wadze)  i będę mógł wziąć udział w posiedzeniu KNP PAN. Pragniemy na nim wręczyć Panu Profesorowi Medal Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Twórczych jako wyraz uznania za wybitny wkład w rozwój oświaty, nauki i szkolnictwa wyższego w naszym kraju”.    

Odpowiedziałem Profesorowi, by nie martwił się wyróżnieniem dla mnie. Ono nie jest ważniejsze od Jego kondycji zdrowotnej. Ciągle zmagamy się z różnymi przeciwnościami w trosce o edukację, przez co nie zawsze starcza nam sił i czasu na spotkania. Mogłem wyrazić dla Profesora podziw za oddanie oświacie i szkolnictwu. 

Niestety, w listopadzie otrzymałem kolejny list z informacją, że profesor nie będzie mógł wziąć udziału w najbliższym posiedzeniu Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN, gdyż pojawiły się komplikacje wynikające z powikłań pooperacyjnych. Musiał brać silne leki przeciwbólowe, toteż chirurg zabronił mu udziału w konferencjach, zwłaszcza wyjazdowych. Miało to być ostatnie dla Profesora posiedzenie jako wieloletniego członka KNP PAN., toteż w korespondencji do mnie dziękował za cenną za współpracę na przestrzeni lat 1981-2015.  Członkom nowej kadencji KNP PAN pod moim kierownictwem Jego Przewodniczącego życzył owocnej służy oświacie, nauce i szkolnictwu wyższemu. 

W pełni rozumiałem tę sytuację, która była niezwykle trudna dla Profesora, zawsze uczestniczącego z nami we wszystkich niemalże posiedzeniach Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN. Mnie osobiście bardzo brakowało Jego obecności, bo w świecie tak nieodpowiedzialnego rozproszenia i chaosu, nieodpowiedzialności i dehumanizacji obecność i twórczość tak znakomitego Uczonego były dla nas opoką.  Życzyłem Profesorowi tego, co jest najważniejsze, a mianowicie, by konieczne zabiegi czy operacje wzmocniły jego siły fizyczne do dalszej współobecności z Bliskimi i naszym środowiskiem. Niestety, w kilka miesięcy później odszedł od nas, gdyż organizm nie poradził sobie z rozprzestrzeniająca się w nim chorobą.

 

(prof. Stanisław Palka - źródło fotografii: Humanitas)

Nurt sympozjów oświatowo-naukowych "Edukacja Jutra" kontynuuje dzięki współpracy z Humanitas w Sosnowcu em. profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego Stanisław Palka, wybitny Uczonym pedagog i dydaktyk ogólny, który przewodniczy zarazem radzie naukowej czasopisma "Humanitas. Pedagogika i Psychologia". W dn. 16 czerwca br. otworzy kolejną edycję Tatrzańskich Sympozjów, które od ponad trzech dekad polskiej transformacji sprzyjają budowaniu więzi między nauczycielami a badaczami szkolnej rzeczywistości.