W dniu 11 grudnia 2017 r. w Warszawie zostały wręczone naukowcom nagrody ministra nauki i szkolnictwa wyższego Jarosława Gowina. Są one przyznawane każdego roku w czterech kategoriach:
1) za osiągnięcia naukowe,
2) za osiągnięcia dydaktyczne,
3) za osiągnięcia organizacyjne,
4) za całokształt dorobku.
Kolejnym z dziedziny nauk społecznych laureatów nagrody jest prof. dr hab. Marek Kwiek (ur. 17.09.1966). Wyróżniony jest dyrektorem Centrum Studiów nad Polityką Publiczną i od 2012 roku kierownikiem Katedry UNESCO Badań Instytucjonalnych i Polityki Szkolnictwa Wyższego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, otrzyma Nagrodę za całokształt dorobku naukowego w dziedzinie nauk społecznych.
Laureat tego wyróżnienia należy do grona wybitnych uczonych zarówno w kraju, jak i w skali międzynarodowej. Od 2002 r. kieruje Centrum Studiów nad Polityką Publiczną w UAM w Poznaniu oraz od prawie pięciu lat jest kierownikiem Katedry UNESCO Badań Instytucjonalnych i Polityki Szkolnictwa Wyższego UAM w Poznaniu. Środowisko naukowe jest pełne szacunku i uznania dla dokonań Pana Profesor, o którego zaangażowaniu w międzynarodowe projekty naukowo-badawcze świadczą kluczowe wyniki dla nauk społecznych.
Rozprawy Profesora wielokrotnie były wykorzystywane przez polityków zajmujących się nauką i szkolnictwem wyższym oraz przez najwyższe władze III Rzeczypospolitej. niezależnie od tego, która formacja polityczna odpowiada za te dziedziny sfery publicznej. Świadczy to o uznaniu osiągnięć naukowych, które mają charakter komparatystyczny i uniwersalistyczny, odsłaniając realia zarządzania tym sektorem państwa i jego instytucji edukacyjnych oraz skutki podejmowanych decyzji w skali makro-i mezoinstytucjonalnej oraz społeczno-politycznej.
Laureat powyższej Nagrody należy do nielicznych w naszym kraju ekspertów, którzy dzięki prowadzonym przez siebie i współpracowników rozległym, ale przede wszystkim międzynarodowym badaniom porównawczym nad działalnością uniwersytetów w Europie stał się niejako akademickim ambasadorem, także polskich interesów i trosk, które wynikają z niezwykle trudnych procesów i mechanizmów transgresji, opóźnień strukturalno-prawnych oraz w zakresie zarządzania szkolnictwem wyższym, by osiągało najwyższe standardy światowe.
To także jest powód, dla którego Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego powierzył w wyniku konkursu właśnie zespołowi prof. Marka Kwieka niezwykle odpowiedzialne zadanie przygotowania projektu nowelizacji ustaw o szkolnictwie wyższym i nauce. Zespół naukowy pod kierownictwem Profesora najszybciej wywiązał się z zadania, które realizowały trzy podmioty akademickie, a jego wyniki są od kilku miesięcy przedmiotem dyskusji w kraju na temat projektu Ustawy 2.0.
Nagroda dla tak cenionego w Europie międzynarodowego doradcy i eksperta w sprawach polityki szkolnictwa wyższego i polityki naukowej jest w pełni zasłużona. Dzięki kwalifikacjom i dokonaniom naukowym poznański profesor wielokrotnie podejmował się prac dla m.in. Komisji Europejskiej, OECD, Rady Europy, OBWE, USAID, UNDP i Banku Światowego. Nie ulega wątpliwości, że naukowiec z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu należy do grona nowego pokolenia reprezentującego najwyższe kwalifikacje w prowadzeniu badań międzynarodowych.
Prof. Marek Kwiek był kierownikiem lub partnerem w 50 projektach międzynarodowych badań nad polityką szkolnictwa wyższego, które były finansowane w wyniku wygrywania konkursów organizowanych m.in. przez fundacje Fulbrighta, Forda i Rockefellera, 6 i 7 unijne Programy Ramowe, European Science Foundation i Narodowe Centrum Nauki. Należy w tym miejscu wskazać na chociażby takie, jak współautorstwo: Strategii; rozwoju szkolnictwa wyższego w Polsce do 2020 r. (Ernst and Young i IBNGR 2010); Europe 2020 Poland (Bank Światowy 2011); Strategii rozwoju szkolnictwa wyższego do 2025 na Ukrainie czy działalność doradcza w zakresie reform szkolnictwa wyższego w 10 krajach transformacji – ostatnio (2014).
Warto podkreślić wyjątkowe dokonania naukowe i niezwykłą pracowitość, zaangażowanie i rzetelność badawczą laureata, który był też głównym doradcą MNISW ds. Prezydencji Polski w UE w ramach przygotowań „agenda modernizacyjnej uniwersytetów europejskich” (2011), współtworzył europejskie narzędzia pomiaru innowacyjności uczelni dla Komisji Europejskiej i OECD (2012): heinnovate, zaś w latach 2013-2016 był wiceprzewodniczącym Komitetu Sterującego w programie Bridge Mentor (komercjalizacja badań) w NCBR z ramienia PWC.
Prof. Marek Kwiek jest autorem ponad 170 artykułów naukowych oraz 8 monografii naukowych, które funkcjonują przede wszystkim w obiegu międzynarodowym, gdyż ukazały się w języku angielskim na łamach czasopism z listy JCR, między innymi w Science and Public Policy, Comparative Education Review, Higher Education, Studies in Higher Education czy Journal of Studies in International Education.
Także prace zwarte mają zasięg globalny dzięki temu, że zostały wydane w najbardziej renomowanych oficynach naukowych jak Routledge, Springer, Palgrave czy Elsevier. Jego trzy ostatnio wydane monografie to "Uniwersytet w dobie przemian. Instytucje i kadra akademicka w warunkach rosnącej konkurencji" (2015), "Knowledge Production in European Universities: States, Markets, and Academic Entrepreneurialism" (2013) oraz "Transformacje uniwersytetu. Zmiany instytucjonalne i ewolucje polityki edukacyjnej w Europie" (2010) są przedmiotem nie tylko merytorycznych debat naukowych, ale także stanowią inspiracje dla kolejnych generacji uczonych.
Dzięki pracy w radach redakcyjnych prestiżowych czasopism międzynarodowych: Higher Education Quarterly, European Educational Research Journal, British Educational Research Journal oraz European Journal of Higher Education oraz kierowaniu w roli redaktora naczelnego czasopismem Nauka i Szkolnictwo Wyższe prof. M. Kwiek realizuje w dodatkowym zakresie zadania związane z kształceniem młodych kadr naukowych. Włącza młode pokolenie do światowego obiegu ich badań oraz upowszechnia najlepsze dokonania polskiego środowiska akademickiego.
Wyróżniony Nagrodą ministra stanowi wzór dla kolejnych generacji młodych uczonych tak w naszym kraju, jak i poza jego granicami. Pracuje na Wydziale, który jest renomowaną jednostką naukową lokowaną w najwyższej kategorii A w systemie oceny działalności polskich jednostek naukowych. Tymczasem konkurujący w ub.roku z zespołem tego Profesora Instytut Allerhanda ma kompromitująco niską oceną - C, a uzyskał środki budżetowe na przygotowanie projektu Ustawy 2.0. Tak w kraju funkcjonuje wspomaganie instytucji, które na to nie zasługują.
(fot. Wikipedia)