Wnioski awansowe na tytuł naukowy profesora w okresie minionego trzydziestolecia
W 2011 r. została znowelizowana Ustawa o stopniach i tytule naukowym (u.s.n.) z dnia 14 marca 2003 r.[1] zmieniając podstawowe warunki wnioskowania o wszczęcie postępowania na stopień naukowy doktora, doktora habilitowanego i o tytuł naukowy profesora, związane z tym wymogi formalne i merytoryczne oraz procedurę postępowania. Jak uzasadniał to resort nauki i szkolnictwa wyższego:
Proponowane w niniejszej nowelizacji zmiany legislacyjne, będące efektem prawie dwuletnich konsultacji społecznych, wynikają z potrzeby dostosowania naszego systemu szkolnictwa wyższego do bezprecedensowego wzrostu skali zadań, które przed nami stanęły, a także potrzeby harmonizacji tego systemu z rozwiązaniami wdrażanymi w Europejskim Obszarze Szkolnictwa Wyższego.[2]
Już po dwóch latach obowiązywania ustawy w okresie vacatio legis, który pozwalał z jednej strony jednostkom naukowym na przystosowanie się do nowych regulacji prawnych, była możliwość dobrowolnego skorzystania z nowych praw przez nauczycieli akademickich. Równoległe funkcjonowanie do 30 września 2013 r. obu ustaw - a zatem dwóch możliwości procedowania o awans naukowy - niosło z sobą wiele problemów. Jak pisał sekretarz Centralnej Komisji prof. nauk prawnych Hubert Izdebski:
Trudności w stosowaniu przepisów powiększone są o brak odpowiedniej legislacyjnej jakości u.s.n. w nowym brzmieniu. Nazbyt wiele w niej niedookreśleń, lapsusów i luk – a to w oczywisty sposób utrudnia jej rozumienie i, w konsekwencji, wykładanie. Uznawana za podstawową wykładnia językowa okazuje się w wielu wypadkach nie tylko zawodna, ale wręcz myląca, a wobec tego stosować trzeba wykładnię systemową i wykładnię funkcjonalną (…).[3]
Podobnie, jak miało to miejsce w przypadku wniosków habilitacyjnych, także wśród złożonych wniosków na tytuł naukowy przez kandydatów w wybranych przez nich jednostkach, możemy z łatwością zauważyć, jak w okresie zbliżającego się końca obowiązywania jednych regulacji prawnych nastęował znaczący wzrost liczby kandydatów zainteresowanych awansem. Pierwszy tak znaczący wzrost liczby wniosków na tytuł profesora nastąpił w 2006 r., drugi w okresie obowiązującego vacatio legis (lata 2012-2013), zaś ostatni nastapił w latach 2018-2019.
Powyższa tabela zawiera dane o liczbie wniosków, które uzyskały na podstawie analiz, ocen, dyskusji w siedmiu sekcjach CK nominację prezydium CK. Inna kwestia, to ile z tych wniosków zostało zatwierdzonych przez Centralną Komisję, a następnie, po ich skierowaniu do Kancelarii Prezydenta Rzeczpospolitej - zostało sfinalizowane wręczeniem nominacji przez prezydenta Andrzeja Dudę. Niestety, ale Prezydent RP nie publikuje danych na ten temat sprawozdań ani protokołów.
Przypisy:
[1] Izdebski H., Zieliński J., Prawo o szkolnictwie wyższym. Ustawa o stopniach naukowych i tytule naukowym. Komentarz do nowelizacji, Warszawa: Lex a Wolters Kluwer business 2011, s. 11-12.
[2] Izdebski H., Zieliński J.M., Ustawa o stopniach naukowych i tytule naukowym. Komentarz, wyd. II, Warszawa: Lex a Wolters Kluwer business 2014
[3] Tamże, s. 13.
