10 maja 2013

II Zjazd Pedagogiki Społecznej



Zespół Pedagogiki Społecznej przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN przygotowuje się do organizacji w ostatniej dekadzie listopada II Zjazdu Pedagogiki Społecznej. Jak pisze o czekającym środowisko akademickie wydarzeniu Przewodniczący Zespołu - prof. dr hab. Tadeusz Pilch:

Pierwszy Zjazd – jak pamiętamy – odbył się w przełomowym roku transformacji śród/komunistycznej 1956, kiedy wydawało się, że czas określić „nowe drogi rozwoju Polski”. Historia szybko zgasiła te złudzenia. Trzeba było poczekać niemal 40 lat na otwarcie się „nowych dróg rozwoju polski”. Te nowe drogi, to w dużej mierze bezdroża gospodarcze i społeczne. Nie prowadzą naszego kraju do wyobrażonych i gdzie/niegdzie osiągniętych standardów nowoczesności w dziedzinie cywilizacyjnej i społecznej. Nie spełniają kryteriów sprawiedliwości społecznej i państwa powszechnej równości.

Nie można negować wielu wspaniałych osiągnięć gospodarczych i społecznych, na czele z wysokimi standardami swobód demokratycznych. Równocześnie nasze państwo, społeczeństwo, organy władzy przedstawicielskiej i codzienne życie przepełniają tysiące rażących ułomności, które ściągają kraj w obszary niewydolności gospodarczej, demokracji proceduralnej, patologicznego systemu sprawowania władzy ustawodawczej, sądowniczej i wykonawczej. Nieuzasadnionego racjami ekonomicznymi regresu przyrodzonych Państwu funkcji opiekuńczej, regulacyjnej, i strategicznej w zakresie funkcjonowania edukacji, oświaty publicznej, ochrony zdrowia i bezpieczeństwa socjalnego, a czasami nawet bezpieczeństwa obywatelskiego. Równocześnie Państwo nasze, w duchu rozpasanego neoliberalizmu przyzwala na groteskowe uposażenia szefów państwowych korporacji sięgające wielu milionów złotych, czyniąc z naszego kraju jednego ze światowych liderów rozwarstwienia i nierówności płacowych.

Naszą powinnością obywatelska jest – wszystkie te zagrożenia zdiagnozować i zaprojektować programy naprawcze wedle idei wyrażonej przez H. Radlińską, iż świat człowieka należy budować jego siłami w duchu ideałów – ideałów humanitaryzmu, sprawiedliwości i równości.


To jest nie tylko główne przesłanie dla Zjazdu, ale i zadanie związane z przygotowaniem pierwszego po kilkudziesięciu latach raportu diagnozy wybranego wycinka rzeczywistości i programu jego naprawy. Ogromnie cieszę się z tej inicjatywy, bo tylko tak generowana integracja naukowców pozwoli na kolejną odsłonę wielkiego dorobku polskiej pedagogiki społecznej, z którego możemy być dumni, a po który powinni sięgać naukowcy z innych krajów.