tag:blogger.com,1999:blog-49839064711300104972024-03-19T00:16:40.096+01:00pedagogOSOBISTY BLOG poświęcony PEDAGOGICE jako nauce i praktyce społecznejPEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comBlogger4337125tag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-8955817423570105292024-03-19T00:14:00.003+01:002024-03-19T00:16:08.552+01:00Czy zmieni się tryb i warunki przeprowadzania czynności w postępowaniach w sprawie nadania stopnia doktora i doktora habilitowanego?<p><br /></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisNEzIAALGiskg6fZLctbzts-zaMAPAf1X-BQjv3fxjCbrvG07Tk8qee78lT39FqwvpIARjBApscNIBV2kjWfDj869ajDtHxc8WV4sEbfzWy_KfP3lcTrBTXjPeExIqKeG99glpDcVeg04a_Bo6R8pddl6hBQrVtlyEU68152bqokyPYnpZ-4dMGNQ3M8/s1202/20220815_190927.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1202" data-original-width="902" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisNEzIAALGiskg6fZLctbzts-zaMAPAf1X-BQjv3fxjCbrvG07Tk8qee78lT39FqwvpIARjBApscNIBV2kjWfDj869ajDtHxc8WV4sEbfzWy_KfP3lcTrBTXjPeExIqKeG99glpDcVeg04a_Bo6R8pddl6hBQrVtlyEU68152bqokyPYnpZ-4dMGNQ3M8/w150-h200/20220815_190927.jpg" width="150" /></a></div><br /><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Konsultowany jest "Projekt rozporządzenia w
sprawie szczegółowego trybu i warunków przeprowadzania czynności w
postępowaniach w sprawie nadania stopnia doktora oraz w sprawie nadania stopnia
doktora habilitowanego". Będzie to jednak możliwe po nowelizacji ustawy
Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, w której przewiduje się dodanie art.
184a w brzmieniu: „art. 184a. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i
nauki, po zasięgnięciu opinii RDN, określi w drodze rozporządzenia szczegółowy
tryb i warunki przeprowadzania czynności w postępowaniach w sprawie nadania
stopnia doktora oraz w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego.”<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Zwrócę uwagę na postępowanie habilitacyjne, bo tu prawdopodobnie nastąpią największe zmiany.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Powraca się do obowiązującego w całym kraju
jednolitego trybu i warunków przeprowadzania czynności w postępowaniach w
sprawie nadania stopnia doktora oraz w sprawie nadania stopnia doktora
habilitowanego.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Przewodniczący komisji habilitacyjnych i ich
członkowie spoza jednostki, w której jest prowadzone postępowanie awansowe na
stopień doktora habilitowanego muszą uwzględniać odmienne w uczelniach normy w
powyższym zakresie, toteż środowisko upomniało się o potrzebę przywrócenia
powszechnie obowiązującego do 2019 roku ładu prawnego. Przywrócone zatem będą
rozwiązania, które były korzystniejsze dla habilitantów.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">1. Osoba ubiegająca się o nadanie stopnia doktora
habilitowanego będzie składała wniosek o wszczęcie i przeprowadzenie
postępowania w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego w określonej
dziedzinie i dyscyplinie do przewodniczącego właściwego organu
podmiotu habilitującego a nie do Rady Doskonałości Naukowej. Wskazany przez
habilitanta organ będzie miał 4 tygodnie na wyrażenie zgody lub odmowę na
prowadzenie postępowania habilitacyjnego. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">2. Osoba habilitująca się będzie zobowiązana do
załączenia do wniosku: <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">a) kopii dokumentu potwierdzającego posiadanie stopnia
doktora; <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">b) autoreferatu przedstawiającego opis dorobku i
osiągnięć naukowych albo artystycznych wraz z podaniem danych bibliograficznych
jednoznacznie identyfikujących ten dorobek; <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">c) informacji o wykazywaniu się istotną aktywnością
naukową albo artystyczną realizowaną w więcej niż jednej uczelni, instytucji
naukowej lub instytucji kultury, w szczególności zagranicznej; <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">d) informacji o przebiegu postępowania, wraz z
podaniem informacji o wydanym rozstrzygnięciu, jeżeli kandydat ubiegał się
uprzednio o nadanie stopnia doktora habilitowanego; e) kopii prac stanowiących
dorobek.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">3. W przypadku podjęcia się przeprowadzenia
postępowania w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego przez organ, do
którego habilitant złożył wniosek, przewodniczący tego organu niezwłocznie
udostępnia, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, Radzie
Doskonałości Naukowej wniosek habilitanta. Jeżeli jednak organ mający
habilitować podejmie postanowienie w sprawie odmowy wyrażenia zgody na
przeprowadzenie postępowania w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego,
to RDN niezwłocznie przekaże innemu organowi akt powołania komisji
habilitacyjnej, a członkom komisji habilitacyjnej wniosek habilitanta.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">4. Organ mający prowadzić postępowanie habilitacyjne
przekaże wykaz co najmniej 10 kandydatów na recenzentów oraz propozycję
sekretarza i członka komisji habilitacyjnej. Komisja habilitacyjna będzie
składać się z 7 członków, w tym przewodniczącego, sekretarza oraz 4
recenzentów. Członków komisji habilitacyjnej, z zastrzeżeniem sekretarza,
powołuje się spośród osób niebędących pracownikami podmiotu habilitującego
oraz członkami organów tego podmiotu ani pracownikami uczelni, których
pracownikiem jest osoba ubiegająca się o nadanie stopnia doktora
habilitowanego. Akt powołania komisji habilitacyjnej RDN niezwłocznie
przekazuje do podmiotu habilitującego.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">5. Posiedzenia komisji habilitacyjnej będą
mogły być nadal przeprowadzane poza siedzibą podmiotu habilitującego przy
użyciu środków komunikacji elektronicznej, zapewniających w szczególności: 1)
transmisję posiedzenia w czasie rzeczywistym między jej uczestnikami; 2)
wielostronną komunikację w czasie rzeczywistym, w ramach której członkowie
komisji habilitacyjnej mogą wypowiadać się w jej toku - z zachowaniem
niezbędnych zasad bezpieczeństwa.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">6. Przewodniczący organu a nie przewodniczący
komisji habilitacyjnej czy jej sekretarz udostępni członkom komisji
habilitacyjnej recenzje oraz ustali termin, miejsce i sposób przeprowadzenia
kolokwium habilitacyjnego, informując o tym niezwłocznie habilitanta.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">7. Kolokwium habilitacyjne ma odbywać się na
otwartej części posiedzenia komisji habilitacyjnej przy obecności co najmniej
sześciu jej członków, w tym przewodniczącego oraz sekretarza i może być
transmitowane w czasie rzeczywistym w Internecie. Podczas kolokwium
habilitacyjnego habilitant będzie zobowiązany do przedstawienia i omówienia
swojego osiągnięcia, zaś komisja habilitacyjna przeprowadzi z habilitantem
rozmowę na temat tych osiągnięć.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">8. Komisja habilitacyjna wyda postanowienie o
nadaniu lub odmowie nadania stopnia doktora habilitowanego w głosowaniu
tajnym, bezwzględną większością głosów, przy obecności co najmniej
sześciu członków komisji habilitacyjnej, w tym przewodniczącego oraz
sekretarza. Postanowienie wraz z protokołami posiedzeń, przewodniczący komisji
habilitacyjnej przekaże niezwłocznie organowi prowadzącemu postępowanie, by ten
na swoim posiedzenie podjął decyzję administracyjną w sprawie nadania stopnia
doktora habilitowanego. Na posiedzenie w tej sprawie będą zaproszeni członkowie
komisji habilitacyjnej, ale bez prawa głosu. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"> 9. Powróci kwestia uzależnienia uprawnień do prowadzenia
postępowań o nadanie stopni naukowych od liczby zatrudnionych w podstawowym
miejscu pracy co najmniej 12 pracowników prowadzących działalność
naukowo-badawczą w procedowanej dyscyplinie i dziedzinie nauk, w tym co
najmniej 3 pracowników posiadających tytuł profesora.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">
</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">To oznacza, że RDN nabędzie uprawnienia
do dokonywania okresowej kontroli wykonywania przez podmioty doktoryzujące
oraz podmioty habilitujące uprawnień do nadawania stopni doktora oraz doktora
habilitowanego. Powróci okresowa kontrola tych podmiotów, która będzie
przeprowadzana pod względem legalności i rzetelności wykonywania przez podmioty
doktoryzujące oraz podmioty habilitujące uprawnień do nadawania stopni doktora
oraz doktora habilitowanego. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br /></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-37899116382391484692024-03-18T00:39:00.008+01:002024-03-18T00:53:39.984+01:00Polskie uczelnie w - QS WORLD UNIVERSITY RANKINGS 2024 <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgFLTmIcjBkrfOCzMEkjNa9uNsUBQPoPxd8ssozdpmcTL4zc1mkN8fCF8GYF_0UXoP3_Sek-geP2ggc2CVwZy0clAEBfa7Ot_LxjeGWmGC7uOddLjQoclrvHQFfPWJCEfbbPsC1T4u1k0ThxYUGAWKm1IE4P79VhW705y7Akd-1o75ghmFhd8nvhrKgwQ/s162/WUR_LOGO_20ann_162x41.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="41" data-original-width="162" height="97" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgFLTmIcjBkrfOCzMEkjNa9uNsUBQPoPxd8ssozdpmcTL4zc1mkN8fCF8GYF_0UXoP3_Sek-geP2ggc2CVwZy0clAEBfa7Ot_LxjeGWmGC7uOddLjQoclrvHQFfPWJCEfbbPsC1T4u1k0ThxYUGAWKm1IE4P79VhW705y7Akd-1o75ghmFhd8nvhrKgwQ/w383-h97/WUR_LOGO_20ann_162x41.webp" width="383" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Kolejne
listy rankingowe są głównie po to, by przyciągać najzdolniejszą młodzież z
najbogatszych rodzin do najlepszych uniwersytetów. Tegoroczna - 20. edycja
rankingu <a href="https://www.topuniversities.com/world-university-rankings">QS World University Rankings</a> uwzględnia 1500 uczelni w 104
lokalizacjach i jest jedynym tego rodzaju rankingiem kładącym nacisk na szanse
na zatrudnienie i zrównoważony rozwój.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">W
tym roku udoskonalono metodologię pomiaru, wprowadzając trzy nowe
wskaźniki: <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">1)
zrównoważony rozwój, <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">2)
zatrudnienie absolwentów <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">3)
udział w międzynarodowych sieciach badawczych.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">W
skali świata pierwszą piętnastkę uniwersytecką tworzą w QS Rankingu
Uniwersytetów:<o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">1.<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">Massachusetts
Institute of Technology (MIT) Cambridge, United States 100 pkt. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">2.<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">University
of Cambridge Cambridge, United Kingdom 99,2 <o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">3.<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">University
of Oxford Oxford, United Kingdom 98,9 <o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">4.<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">Harvard
University Cambridge, United States 98.3 <o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">5.<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">Stanford
University Stanford, United States 98,1 <o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">6.<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">Imperial
College London London, United Kingdom 97.8 <o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">7.<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">ETH
Zurich Zürich, Switzerland 93.3 <o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">8.<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">National
University of Singapore (NUS) Singapore, Singapore 92,7 <o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">9.<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">UCL London,
United Kingdom 92,4 <o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">10.<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">University of California, Berkeley (UCB) Berkeley,
United States 90,4 <o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">11.<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">University of Chicago Chicago, United States
90,3 <o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">12.<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">University of Pennsylvania Philadelphia, United
States 89,4 <o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">13.<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">Cornell University Ithaca, United States
89,3 <o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">14.<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">The University of Melbourne Parkville, Australia
87,9 <o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpLast" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">15.<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">California Institute of Technology (Caltech) Pasadena,
United States 87,8 </span></p><p class="MsoListParagraphCxSpLast" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><b><span style="background: yellow; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-highlight: yellow;">Na którym miejscu lokują się polskie
uniwersytety i politechniki?</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">262. <o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">University of Warsaw Warsaw, Poland
38,1 pkt.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">... <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">304. <o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Jagiellonian
University Krakow, Poland 34,3 <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">... <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">731-740. <o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">Warsaw University of Technology Warsaw,
Poland 20,7 <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">... <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">801-850 <o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Adam
Mickiewicz University, Poznań Poznań, Poland <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">...<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">851-900</span></b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;"> <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">Poznan University of Life Sciences Poznań, Poland<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">... <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">901
- 950. <o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">Gdańsk University of Technology Gdańsk, Poland<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">AGH University of Krakow Krakow, Poland<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">Nicolaus Copernicus University Toruń, Poland<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">University
of Wroclaw Wroclaw, Poland <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">951-1000 <o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">Wroclaw University of Science and Technology (WRUST) Wroclaw
, Poland <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">UNIVERSITY OF GDANSK Gdańsk, Poland<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">University of Lodz Lodz, Poland<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">1001-1200 <o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Cracow
University of Technology (Politechnika Krakowska) Krakow, Poland<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">Lodz University of Technology Lodz, Poland<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">Poznan University of Technology Poznan, Poland<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">Silesian University of Technology Gliwice, Poland</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">1201-1400 <o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">Warsaw University of Life Sciences SGGW (WULS-SGGW) Warsaw,
Poland<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">Technical University of Lublin Lublin, Poland<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">University of Bialystok Bialystok, Poland <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">University of Rzeszów Rzeszow, Poland<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">University of Silesia in Katowice Katowice,
Poland <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">University of Warmia and Mazury in Olsztyn Olsztyn,
Poland<o:p></o:p></span></p><p>
</p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br /></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-35295627264284496582024-03-17T00:17:00.005+01:002024-03-17T11:47:11.420+01:00Oby (nie-)utracona bliskość <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz1TunFb9482zJr9m9pKX3T__hamDKR745BmqU2N8Dl3jhRo0OJ0NTMH4HRuAVPONPO8gS0OQ-p0DRm8wAvGfiJfnu-rfrJSiaQA9Oa8TMJGMjXCMQ31_A_ctKzDjoYeugrA8b570JXfrO-vhA2eF8bo2zqAdzHBjuAan8wGy21Jt6nXZY0q5LuwFBWjM/s941/Screenshot_20240302_143933_Chrome.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="941" data-original-width="639" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz1TunFb9482zJr9m9pKX3T__hamDKR745BmqU2N8Dl3jhRo0OJ0NTMH4HRuAVPONPO8gS0OQ-p0DRm8wAvGfiJfnu-rfrJSiaQA9Oa8TMJGMjXCMQ31_A_ctKzDjoYeugrA8b570JXfrO-vhA2eF8bo2zqAdzHBjuAan8wGy21Jt6nXZY0q5LuwFBWjM/s320/Screenshot_20240302_143933_Chrome.jpg" width="217" /></a></div><p><span style="font-size: 14pt; text-align: justify;"> </span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Grzegorz
Godawa opublikował książkę dotyczącą fundamentalnego fenomenu w relacjach
międzyludzkich, jakim jest BLISKOŚĆ. W naukach humanistycznych i społecznych
ukazało się tysiące rozpraw na temat stosunków/relacji międzyludzkich, a im
było ich więcej, tym bardziej uświadamiano sobie swoistego rodzaju niemoc,
nieprzekładalność wiedzy na codzienność praktyk społecznych. Najnowsza
monografia naukowa pedagoga stanowi swoistego rodzaju "wyrzut
sumienia" dla polskiego społeczeństwa, które zostało podzielone, skonfliktowane
przez rządy kolejno sprawujące władzę od 1992 roku w naszym kraju, co przenosi
się także do środowisk socjalizacyjnych i wychowawczych, edukacyjnych i
kulturowych, akademickich i oświatowych. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Banałem
jest już podkreślanie, że człowiek jest istotą społeczną, skoro w
społeczeństwie może być także istotą aspołeczną, przeciwspołeczną. Jak
pisze G. Godawa: "Współkształtowanie siebie w relacji z drugim człowiekiem
to proces często nieuświadamiany, a niosący istotne przesłanie o
wzajemnej potrzebie bycia blisko. Stąd ważne jest, by kategoria bliskości
znalazła właściwe sobie miejsce w katalogu wartości niezbędnych do życia i
rozwoju człowieka" (s.11). <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Skoro
rolą pedagoga jest wychowywanie, kształtowanie, formowanie, oddziaływanie na
innych, inspirowanie, animowanie, wspomaganie, itd., itp., to trafnie autor
niniejszej książki postanowił ukazać fenomen bliskości międzyludzkiej w
perspektywie pedagogicznej. Nie chodzi przecież już o to, by mówić o bliskości,
ale powodować, by stawała się realnością w świecie relacji off-line (bliskość
kongruentna) i on-line (bliskość wirtualna). Okazuje się bowiem, że nie tylko
pandemia wywołała potrzebę podkreślenia znaczenia przywiązania, więzi, bycia z
kimś, ale także głód autentycznych relacji oraz odsłona ich fałszywych
intencji, ustawiczność rywalizacji antagonistycznej, nienasycona pazerność,
megalomania, wygodnictwo, pozoranctwo, manipulacje itp. ponawiają potrzebę
namysłu nad ludzkimi zachowaniami i stanem postaw społecznych. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Autorskim
przesłaniem jest zatroszczenie się o bliskość jako zjawisko intersubiektywne,
współtworzące egzystencjalnie wiarygodną relację między osobami, sprzyjającą
rozwojowi duchowemu w świecie tożsamych wartości autotelicznych, a nie bliskość
w sensie fizycznym, intymnym, materialnym czy zależnościowym, choć obecności
tych ostatnich przecież nie wyklucza. Można dyskutować z tym, czy rzeczywiście
trzeba wychowywać w rodzinie do bliskości skoro bliskość jest czymś genetycznie
naturalnym. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Rodzina
jest jednak zamkniętą przestrzenią, niedostępnym dla outsiderów środowiskiem
socjalizacji pierwotnej i wtórnej, w ramach której może i dochodzi do
zaprzeczania szeroko pojmowanej bliskości, czego dowodzi "czarna
pedagogika" i psychopataologia rodzin. Godawa adresuje zatem swoją
rozprawę nie tyle do rodziców co do pedagogów pozarodzinnych, instytucjonalnych
czy społecznych wychowawców, nauczycieli, edukatorów, by odważyli się taką
formę bliskości z podopiecznymi, która będzie oparta na ich autentycznym
zaangażowaniu i trosce towarzyszenia wspomagającego rozwój osobisty w niełatwym
przecież życiu. Niech to będzie zatem chociaż "edukacja zbliżająca",
która będzie sprzyjać biofilnej wartości bliskości wobec samego siebie i
innych. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Dlaczego
jest to tak ważny fenomen w naszym życiu? Bliskość ma ontologicznie
prospektywny wymiar, bowiem w sytuacji choroby, cierpienia jej brak lub pozór
pogłębiają stan możliwej rekonwalescencji, rewalidacji czy godnego odchodzenia
z tego świata. Godawa jako specjalista w zakresie tanatopedagogiki pięknie
przywołuje w teoretycznej części książki kategorie samotności, osamotnienia,
ageizmu, społecznego czy instytucjonalnego izolacjonizmu. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Badacz
społeczny poszukuje odpowiedzi na pytanie - Jak pojmowana i realizowana jest
bliskość w rodzinie w sytuacji choroby czy w placówce medycznej w okresie
lockdownu? Na czym polega urzeczywistniana w tych środowiskach
pedagogia bliskości? Godowa przeprowadził badania w paradygmacie
jakościowym tuż po kończącej się fali pandemii Covid-19 (marzec-sierpień 2022).
Typową dla tego paradygmatu jest wywiad, który przeprowadził z 48 pracownikami
i wolontariuszami dwóch placówek hospicyjnych w Krakowie. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Nie
można zatem traktować uzyskanych wyników badań jako odzwierciedlających
powszechnie występujące prawidłowości w tego typu placówkach, natomiast
niewątpliwie rekonstrukcja i interpretacja wypowiedzi respondentów pozawala
wniknąć w środowiskowe uwarunkowania, przejawy i następstwa bliskości lub
jej braku w różnych zakresach i odcieniach. To nie jest bowiem fenomen, który
daje się zalgorytmizować do systemu zero-jedynkowego. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Na
tym też polega wartość niniejszej rozprawy, że wnikamy dzięki pogłębionym
wywiadom w bardzo indywidualne sfery współistnienia, bliskości i jej
naprzemienności z dystansem. Jak autor pisze w zakończeniu:<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">"Gdyby
Czytelnik rozpoczął lekturę tej książki od zakończenia, mógłby odnieść
wrażenie, że bliskość jest kategorią niezwykle zrównoważoną i buduje się ją
jedynie w zbalansowanych sytuacjach życiowych. Nie byłby to pełny obraz
bliskości. Analiza materiału badań pokazuje, w jak trudnych i dynamicznie
zmieniających się okolicznościach powstaje bliskość między chorymi i osobami,
które ich leczą. Jest ona rzeczywistością, która wymaga współistnienia
przeciwieństw: odwagi i wycofania, determinacji i ustępliwości, dynamizmu i
łagodności, heroizmu i zwyczajności" (s. 323). <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Właśnie
dla zrozumienia znaczenia powyższej konstatacji warto przeczytać tę
książkę. <o:p></o:p></span></p><p>
</p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-61668583198316220332024-03-16T00:51:00.010+01:002024-03-16T01:01:53.403+01:00Kampania wyborcza w Uniwersytecie Łódzkim z "Listami otwartymi" w tle <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5ej3n6XGAf7MklDz4AsbIFMjU64j8_fkFg7X6OYpqZLFrFXCRxXUEezw16osmEA5WVQvRFT-TUN3tf2em5cURkj8-GOAzKjdAR6USSWeIUkL8kv-b7J1D1zs98Afdcpj1ijB1M7Xd128lAopNzlRpB2WUhxGrNT7TZTDovCb6BJu44YJqMqozVMXU_Hk/s480/Obraz1.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="252" data-original-width="480" height="168" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5ej3n6XGAf7MklDz4AsbIFMjU64j8_fkFg7X6OYpqZLFrFXCRxXUEezw16osmEA5WVQvRFT-TUN3tf2em5cURkj8-GOAzKjdAR6USSWeIUkL8kv-b7J1D1zs98Afdcpj1ijB1M7Xd128lAopNzlRpB2WUhxGrNT7TZTDovCb6BJu44YJqMqozVMXU_Hk/s320/Obraz1.png" width="320" /></a></div><span style="font-size: xx-small;">Kandydaci na Rektora Uniwersytetu Łódzkiego: prof. prof. Rafał Matera i Elżbieta Żądzińska (<a href="https://www.facebook.com/rafamaterakandydatnarektorau">źródło</a>) </span><br /><p><br /></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Zapewne w tych uczelniach, w których jest tylko jeden
kandydat/-ka na rektora, nie ma tego problemu, jakiego doświadcza środowisko
akademickie w sytuacji, gdy kandydatów jest więcej. To zrozumiałe, że skoro
dwie, trzy czy nawet cztery osoby ubiegają się o jedno stanowisko, to w
naturalny sposób wchodzą w sytuację rywalizacji antagonistycznej jako gry o
sumie zerowej. Wygrać może tylko jedna osoba, a zatem jest to gra o sumie
zerowej. Uzyskanie poparcia większości elektorów odbywa się w wyniku przegranej pozostałych konkurentów/-ek. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">W Uniwersytecie Łódzkim też dojdzie do tej sytuacji,
bowiem dwie osoby zadeklarowały gotowość kierowania uczelnią przez najbliższe
cztery lata. Są to: <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">- obecnie pełniąca funkcję rektorską - prof. dr hab.
<b>Elżbieta Żądzińska</b> i<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">- dziekan Wydziału Ekonomiczno-Socjologicznego UŁ -
prof. dr hab. <b>Rafał Matera</b>.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"> O ile znane sa dokonania
obecnej p. Rektor, która spotykała się także z członkami wszystkich rad
wydziałów, by </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">dokonać</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">
podsumowania własnej działalności i </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">wysłuchać</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"> opinii pracowników administracji oraz
naukowo-dydaktycznych, o tyle nie mógł być znany projekt koniecznych zmian w
UŁ k</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">andydata z sąsiedniego wydziału. Znają Profesora i wysoko cenią głównie członkowie tej jednostki uniwersyteckiej. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Mnie już nie będzie dotyczyć ta polityka, jednak z
zainteresowaniem odebrałem List prof. R. Matery skierowany <b># Do
społeczności Uniwersytetu Łódzkiego</b>, w którym pisał o gotowości
podzielenia się swoją <b>wizją Uniwersytetu</b>, napisał w nim o istotnych dla niego
wartościach związanych z funkcjonowaniem naszej Uczelni oraz zaprezentował zainteresowanym najważniejsze założenia swojego programu na najbliższe lata. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Jak
pisał: <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">"I choć program ten jest spójną propozycją, to
nie znaczy, że brak w nim miejsca na sugestie płynące ze strony całego
środowiska akademickiego UŁ. Przeciwnie: mając na uwadze harmonijny rozwój
naszej Uczelni i uczynienie z niej przyjaznej, dobrze działającej,
zaangażowanej społecznie organizacji, aktywnie uczestniczącej w życiu miasta i
regionu, a przede wszystkim pozostając wiernym ważnej dla mnie idei wymiany
myśli i doświadczeń, jestem i będę zainteresowany rozmową o tym, jakiego
uniwersytetu chcemy i potrzebujemy.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Moim głównym celem jest bowiem uczynienie z
Uniwersytetu Łódzkiego miejsca, w którym pracuje się komfortowo, zaś wysiłek
dydaktyczny, naukowy i organizacyjny przynosi prawdziwą satysfakcję.
Pozostajemy wierni dewizie naszej uczelni – pracujemy dla wolności i prawdy.
Ale chciałbym, byśmy czynili to mając w pamięci dwa skromne słowa z dobrze nam
znanej mozaiki umieszczonej w wejściu do budynku dawnego rektoratu UŁ: <b>„Uśmiechnij
się!”</b>.</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">
</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Niech i to hasło realnie towarzyszy pracy wykonywanej
na naszej Uczelni. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Jako rektor, będę dzielił się optymizmem i dobrym
nastawieniem, próbując włączać jak najwięcej osób we <b>wspólne budowanie
lepszego uniwersytetu i jego pozytywnego wizerunku</b>. Uniwersytet będzie stwarzał
możliwość mobilizowania wiedzy, doświadczeń, umiejętności i dobrej woli całej
wspólnoty akademickiej: na rzecz realizacji własnych i wspólnych pasji oraz
ambicji, ale także w celu podejmowania codziennych wyzwań. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Chcemy czerpać z długoletniej tradycji i bogatych
doświadczeń poprzedników, ale też nie będziemy obawiać się wprowadzania
nowoczesnych rozwiązań, dostosowanych do dynamicznie zmieniających się wyzwań
współczesności. Wspólnie, odważnie i z zaangażowaniem możemy osiągnąć naprawdę
dużo.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Opowiadam się za <b>demokratycznym i kolegialnym
kierowaniem Uczelnią</b>. Moim celem będzie oparcie zarządzania Uniwersytetem na
wielopoziomowym i otwartym na argumenty <b>dialogu</b>. Określenie „sprawowanie
władzy rektorskiej” jest mi z gruntu obce; wolę położyć nacisk na rozmowę,
wsłuchanie się w racje innych, dążenie do wzajemnego zrozumienia i wspólne
wykuwanie rozwiązań stanowiących rozsądny kompromis. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Uważam, że rektor i kolegium rektorskie mają obowiązek
bycia <b>dostępnymi</b> dla całej wspólnoty akademickiej, dlatego deklaruję
odejście od rozwiązania zakładającego, że „rektor mówi”, na rzecz modelu, w
którym <b>rektor słucha i rozmawia</b>. Uniwersytet Łódzki jest naszym dobrem,
czyli jest wspólny: wszyscy powinniśmy otrzymać realne prawo uczestniczenia w
jego kształtowaniu.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Jestem zwolennikiem <b>uniwersytetu klasycznego</b>,
zakładającego jedność wiedzy, a więc komplementarność dociekań naukowych we
wszystkich dyscyplinach akademickich. Jestem orędownikiem uczelni, w której
dąży się do osiągnięcia harmonii między uprawianiem nauki i kształceniem;
takiej, w której szanuje się wiedzę i pomysły kadry naukowej, doceniając
zarazem inwencję i kreatywność społeczności studenckiej.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"> Opowiadam się za <b>uczelnią autonomiczną</b>, w
której <b>apolityczność</b> nie jest rozumiana jako przyzwalające milczenie
i programowe poddawanie się bieżącym procesom dziejącym się w szerszej skali,
ale jako realne nieuleganie wpływom politycznym oraz aktywna obrona wartości
fundamentalnych: <b>wolności badań naukowych, demokracji, sprawiedliwości, uczciwości</b> oraz <b>społeczeństwa
obywatelskiego</b>.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Pragnę dążyć do stworzenia wyróżniającego się obrazu
naszego Uniwersytetu na tle innych uczelni poprzez <b>popularyzowanie
wyjątkowych i inspirujących wyników badań naukowych</b> z różnych dziedzin
oraz <b>promowanie sukcesów</b> dydaktycznych, z których korzyści czerpać
będą studentki i studenci z Polski i zagranicy. Szansę na <b>wywieranie
realnego wpływu przez naszą uczelnię na otoczenie</b> widzę przede wszystkim w
uczynieniu z UŁ lidera inicjatyw i postaw na rzecz <b>zrównoważonego rozwoju</b>,
wcielającego w życie założenia Deklaracji Społecznej Odpowiedzialności
Uczelni. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Uważam też, że wszyscy jesteśmy współodpowiedzialni za
upowszechnianie proekologicznego stylu życia oraz gospodarowania i każdy z nas
powinien zachęcać do niego innych, czując się współodpowiedzialnym za
rzeczywistość, której jesteśmy częścią. UŁ będzie takie postawy szczególnie
wspierał.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Chcę, aby <b>wartości</b> ujęte już w strategii UŁ
– odwaga, ciekawość, zaangażowanie, współpraca i szacunek – nie były dla nas
pustymi słowami. Rozumiem je następująco:<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"></p><ul><li><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"><b>Odwaga</b> jest kluczowa w prowadzeniu nowatorskich
badań, ale pozwala nam także na kulturalne i merytoryczne wypowiadanie własnych
poglądów na forum Senatu, Rady Wydziału, rozmaitych komisji i kolegiów,
wreszcie zebrań instytutów, katedr czy zakładów, także podczas publicznych
zgromadzeń, w mediach i w pokojach socjalnych.</span></li><li><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"> </span><b style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt;">Ciekawość</b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt;"> oznacza bieżące zainteresowanie tym, co
dzieje się zarówno blisko nas, jak i w kraju i na świecie. Ciekawość ma swoje
przełożenie na merytoryczne zaangażowanie oraz odważne reagowanie na rozmaite
zagrożenia i wyzwania, stojące przed pojedynczym człowiekiem, ale także
ludzkością i planetą.</span></li></ul><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"></p><ul><li><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"><b>Zaangażowanie</b> to nie tylko deklaracje, lecz
przede wszystkim realne działanie. Objawia się wówczas, gdy możemy swobodnie
uczestniczyć w inicjatywach uniwersyteckich wspierających rozwój i atrakcyjność
naszego miejsca pracy, ale też, gdy podejmujemy aktywności służące wsparciu
innych ludzi i instytucji.</span></li><li><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"><b>Współpracę</b>, za Tadeuszem Kotarbińskim, postrzegam jako
współdziałanie dodatnie – kooperację pozytywną, która wyzwala w nas i odwagę, i
ciekawość, i zaangażowanie.</span></li><li><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"><b>Szacunek</b> dotyczy nie tylko poszczególnych osób
stanowiących część naszej akademickiej wspólnoty, czyli studentek i studentów,
doktorantek i doktorantów, pracownic i pracowników administracyjnych i
technicznych, akademiczek i akademików, ale też ludzi spoza UŁ, których postawy
są godne uznania, nawet jeśli myślą inaczej niż my.</span></li></ul><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">To te komplementarne i wzajemnie warunkujące się
wartości będą stanowić podstawę moich działań jako rektora UŁ. Moja wizja,
którą pragnę wraz z Wami realizować, to <b>UNIWERSYTET LUDZKI</b>.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Przekazuję Państwu program. Zawiera on szczegółowe
rozwinięcie zaprezentowanych tu myśli. Stworzyliśmy go wspólnie z osobami, z
którymi chciałbym współpracować w ramach przyszłego kolegium rektorskiego; to
właśnie dlatego części omawiające konkretne działania napisaliśmy używając
liczby mnogiej. Zachęcam nie tylko do lektury, ale także do rozmowy i
podzielenia się własnymi pomysłami, które mogą przyczynić się do pełniejszego
wykorzystania potencjału naszej Uczelni. Jesteśmy otwarci na Państwa sugestie i
gotowi do uzupełnienia programu o szczególnie istotne dla społeczności UŁ
kwestie". <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Kandydat na rektora jako kontrkandydat przedstawił zarazem
profesorów, którym chciałby powierzyć </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">funkcje</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"> prorektorskie z jednoczesnym wskazaniem na zakres
zadań, za których realizacje będą odpowiadać, gdyby to jemu elektorzy
powierzyli pełnienie funkcji rektora. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Jak to bywa w takiej sytuacji środowisko musiało
podzielić się na zwolenników albo polityki kontynuacji, albo polityki zmiany.
Tak w mediach społecznościowych, jak i w uniwersyteckim portalu mieliśmy dostęp
do wyrazów poparcia dla każdej z tych osób, ale i </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">popierania
</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">lub podważania kandydatur na prorektorów. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Na web-stronie "petycjecom.pl" pojawiały się
Listy Otwarte, które - jak na tak dużą </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">społeczność</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"> uniwersytecką, bo liczącą ok. 30 tys. pracowników i
studentów, podpisywało co najwyżej kilkadziesiąt osób. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">
<span style="box-sizing: border-box;"></span></span></p><p style="margin: 7.2pt 0cm 6pt 2.4pt; text-align: left;"><span style="color: #3d7bae; font-weight: normal;"><span style="font-family: times; font-size: medium;">1) List otwarty skierowany do społeczności akademickiej
Uniwersytetu Łódzkiego</span></span></p><p style="margin: 7.2pt 0cm 6pt 2.4pt; text-align: left;"><span style="font-family: times;"><span style="color: #3d7bae; font-weight: normal;"><span style="font-size: medium;">2) </span></span><span style="color: #3d7bae;"><span style="font-size: medium;">Głos w sprawie listu otwartego</span></span></span></p><p style="margin: 7.2pt 0cm 6pt 2.4pt; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: times;"><span style="color: #3d7bae;"><span>3) </span></span></span><span style="color: #3d7bae; font-family: times;">List otwarty do (...) kandydatek na stanowiska prorektorów Uniwersytetu Łódzkiego
w kadencji 2024-2028</span></span></p><p style="margin: 7.2pt 0cm 6pt 2.4pt; text-align: left;"><span style="color: #3d7bae; font-family: times; font-size: medium;">4) Stanowisko Rektora UŁ. </span></p>
<span style="box-sizing: border-box;"></span><p style="margin: 7.2pt 0cm 6pt 2.4pt; text-align: left;"><span style="color: #3d7bae;"><span style="font-family: times; font-size: medium;"><br /></span></span></p>
<span style="box-sizing: border-box;"></span><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Może kogoś to interesuje. Może ktoś
rozumie, o co chodzi autorom petycji.
Elżbieta Żądzińska wyraziła swój sprzeciw wobec zaostrzania polaryzacji opinii
w toku dyskusji na temat petycji skierowanej do kandydatek na stanowiska
prorektorek Uniwersytetu Łódzkiego, które zadeklarowały prof. R. Materze gotowość
współzarządzania Uczelnia, gdyby to on został rektorem. <o:p></o:p></span></p><p>
</p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Niezależnie od tego, który z kandydatów uzyska
poparcie elektorów, Uczelnia będzie dalej realizować swoje statutowe zadania
oraz działać zgodnie z obowiązującym w kraju prawem o szkolnictwie wyższym i
nauce. Jednak to od elektorów będzie zależało, jaki wybiorą kierunek
zarządzania Uniwersytetem. W rzeczy samej, to na nich spoczywa odpowiedzialność
za UŁ w latach 2024-2027. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><br /></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-42751484022310243032024-03-15T00:13:00.004+01:002024-03-15T11:01:07.339+01:00Wstrzymuję się od głosu ZA lub PRZECIW <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizIzChbuftFvxsBNit-vmOQysVCWcwt9mPy8_T0rPj46wwQra0alLHj-dsaQEbdcNL2MCSMTp1lzCzCzmwAC9FWHUOhid9X6kzttAUAdPS70O28NlH_3LtFiIaorSZtKKLvm0_5lDDy01ne-9CcvtuZh_IYuNHMnqztJYUHhS5VroiTB6IgA61NwFGOZg/s2204/20140318_113918.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1240" data-original-width="2204" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizIzChbuftFvxsBNit-vmOQysVCWcwt9mPy8_T0rPj46wwQra0alLHj-dsaQEbdcNL2MCSMTp1lzCzCzmwAC9FWHUOhid9X6kzttAUAdPS70O28NlH_3LtFiIaorSZtKKLvm0_5lDDy01ne-9CcvtuZh_IYuNHMnqztJYUHhS5VroiTB6IgA61NwFGOZg/s320/20140318_113918.jpg" width="320" /></a></div><br /><p><br /></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Ponawiam problem
nieuświadamianych sobie przez niektórych członków rad dyscyplin naukowych
konsekwencji głosowania "wstrzymującego się" w postępowaniu
awansowym, a więc kiedy decydują o nadaniu lub odmowie nadania stopnia
naukowego. </span><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Jeżeli w komisji obowiązuje rodzaj <b>głosowania bezwzględnego</b>,
to znaczy, że wynik będzie pozytywny tylko wówczas, kiedy liczba głosów
"ZA" będzie większa od sumy głosów "Przeciw" i
"Wstrzymuję się". </span><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Nie jest zatem wyciszeniem własnego sumienia z tytułu
niewiedzy czy przejawem lojalności wobec promotora lub /i doktoranta głosowanie
wstrzymujące się, skoro ten wybór jest także w swoim następstwie negatywny.</span><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Natomiast <b>w głosowaniu względnym</b> liczba głosów wstrzymujących
się nie ma żadnego znaczenia, bowiem w tym trybie wynik jest pozytywny, kiedy
liczba głosów "ZA" jest większa o co najmniej jeden od głosów
"Przeciw". W tym trybie należy pamiętać, że wynik głosowania równoważący
ZA i PRZECIW jest w konsekwencji NEGATYWNY.</span><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></p><p>
</p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 150%;">Trudno jest komentować przekazywane mi przez czytelników bloga komunikaty, że są tacy promotorzy prac doktorskich, którzy w ogóle nie ineteresują się doktorantką/doktorantem, jej/jego tematem badawczym i absolutnie w niczym im nie pomagają, nie doradzają. Do szkół doktorskich są jednak przyjmowane osoby, które mają już własny projekt badawczy, wiedzą zatem, co chcą badać i dlaczego. Powinni przecież przekonać komisję rekrutacyjną o swoim zamyśle badawczym. </span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 150%;">Promotorzy są różni - jedni bardzo interesują się problematyką doktoranta, inni zaś podtrzymują zapał poznawczy doktoranta/-ki ukierunkowując jego/jej starania dotarcia do odpowiednich źródeł wiedzy. Doktorat nie jest w naukach społecznych nieco obszerniejszą pracą magisterską. Jednak każdego obowiązuje wymóg przygotowania dysertacji, która będzie oryginalnym rozwiązaniem problemu naukowego. </span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 150%;">Konieczna jest zatem rzetelna kwerenda stanu wiedzy na dany temat i kompetentna konceptualizacja zamysłu badawczego oraz jego rzetelna realizacja.Jedni doktoranci chcą być niejako prowadzeni za rękę, a inni oczekują przestrzeni wolności do samorealizacji naukowej. Każda krańcowość jest niepożądana, bo najczęściej kończy się odmową przyjęcia dysertacji doktorskiej lub jej obrony. </span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br /></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-26057124322604013472024-03-14T00:57:00.006+01:002024-03-14T01:08:14.415+01:00Nagroda Główna dla zm. profesora antropologii kulturowej Wojciecha Józefa Burszty i autoetnografa Marcina Kafara <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_BpbNnU-4bH_1TPtNFWym2_oF98m5m3ztNv2WIeMu4aNMLHrZEhExB48khKMYS3vl41VHrjCpZox9HCVcDwz7X25r2-gk13KNmpP-ZHRqLZyd1DM4sX83-pbll-KUJI0Scy5B3OV-gRtrToL3RX0vp6CsKc13lDHW-tZ5Tq4djX5qwrdfO08FyeYORoM/s1262/thumbnail_Nagroda%20Umykanie_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1262" data-original-width="895" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_BpbNnU-4bH_1TPtNFWym2_oF98m5m3ztNv2WIeMu4aNMLHrZEhExB48khKMYS3vl41VHrjCpZox9HCVcDwz7X25r2-gk13KNmpP-ZHRqLZyd1DM4sX83-pbll-KUJI0Scy5B3OV-gRtrToL3RX0vp6CsKc13lDHW-tZ5Tq4djX5qwrdfO08FyeYORoM/s320/thumbnail_Nagroda%20Umykanie_1.jpg" width="227" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><p style="line-height: 150%;"><span style="color: #43454b; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Do <a href="https://amu.edu.pl/dla-mediow/komunikaty-prasowe/najlepsze-ksiazki-docenione-na-targach">trzech
konkursów</a> </span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">na najlepsze książki: 1) na Najlepszą Książkę Akademicką o Nagrodę
Ministra Nauki oraz o Nagrodę Rektora Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w
Poznaniu, 2) Konkursu Stowarzyszenia Wydawców Szkół Wyższych im. ks. Edwarda
Pudełki oraz 3) Konkursu na Najlepszą Książkę Popularnonaukową o Nagrodę
Prezydenta Miasta Poznania zgłoszono łącznie 157 książek. Z tym większą
radością odebrałem wiadomość o przyznaniu </span><b><span style="color: #43454b; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Nagrody
Głównej Poznańskich Targów Książki</span></b><span style="color: #43454b; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> zm. prof. <b>Wojciechowi Józefowi
Burszcie </b>(1957-2021) i adiunktowi Wydziału Nauk o Wychowaniu
Uniwersytetu Łódzkiego dr. <b>Marcinowi Kafarowi </b>za książkę pt.
"Umykanie. Pomyślenia z etnografii życia" (Łódź- Warszawa,
2023). </span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%;"><span style="color: #43454b; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Przedwczesna,
zaskakująca polskiego antropologa kultury śmierć sprawiła, że nie dokończył książki,
nad którą pracował od jakiegoś czasu. Jego syn Jędrzej Burszta zatroszczył się
o to, by Ten, z którym jego ojciec się przyjaźnił i doskonale rozumiał jego
sposób naukowego podejścia do badań etnograficznych, mógł doprowadzić do
tego "(...) by książka wyszła z duchem Taty" (s. 32).</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%;"><span style="color: #43454b; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><br />
Tak też się stało. <b>Marcin Kafar</b> nie zawiódł, a nawet dokonał czegoś, czego nie
mógłby spodziewać się etnograf życia po swoim uczniu, przyjacielu. Zapewne początki tego dzieła sięgają 2016
roku, kiedy to M. Kafar poprosił swojego Mistrza o napisanie artykułu na temat
etnografii życia do monograficznego numeru "Nauki o
Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne". Współredagowany przez M. Kafara periodyk został poświęcony
edukacyjnym wymiarom badań biograficznych. Burszta odpowiedział na to
zaproszenie znakomitą rozprawą, przekazując dzieląc się opowieścią o kształtowaniu się jego
tożsamości. Jak zaznaczył w streszczeniu swojego tekstu: </span></p><p style="line-height: 150%;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbkYbZrH6oW6x7o6d4h101CWEZduG6RdVX016z7ey8LqQFAx24o7MFkE5-cJdjxUlTRBwd7lMOTYSoHc9eaqXBxBDrR82yii-QpINvS3_eA8F3uyqmQQkx508ANpMlFX3YTZ3n7tZj6Ht0FpDQG_WOq_vxy7Qj2Ov5JUQbJHPQBiefBevaFhbbirRTZs4/s1961/cover_issue_139_pl_PL.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1961" data-original-width="1371" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbkYbZrH6oW6x7o6d4h101CWEZduG6RdVX016z7ey8LqQFAx24o7MFkE5-cJdjxUlTRBwd7lMOTYSoHc9eaqXBxBDrR82yii-QpINvS3_eA8F3uyqmQQkx508ANpMlFX3YTZ3n7tZj6Ht0FpDQG_WOq_vxy7Qj2Ov5JUQbJHPQBiefBevaFhbbirRTZs4/w140-h200/cover_issue_139_pl_PL.jpg" width="140" /></a></div><br /><span style="color: #43454b; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><br />
"</span><span color="rgba(0, 0, 0, 0.87)"><span style="background: white; color: black; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-color-alt: windowtext;">Etnografia
życia to rodzaj intelektualnej i emocjonalnej wiwisekcji, autoterapii
narracyjnej, która objawia konteksty i momenty kluczowe dla budowania tego, co
nazywa się biografią naukową. Kluczową metaforą prezentowanej opowieści jest
„cień podwojony” – cień przemijania najbliższych i życie w cieniu powojennej
rzeczywistości PRL". </span></span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span><p></p>
<p style="line-height: 150%;"><span style="background: white; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Dr M.
Kafar przygotował po jakże przedwczesnej śmierci antropologa znakomitą książkę, która powinna
znaleźć się na półkach humanistów, naukoznawców, ale i metodologów badań
społecznych. W pierwszej części nagrodzonej publikacji poznamy niedokończoną
przez W.J. Bursztę książkę pod tytułem: "Umykanie. Pomyślenia z etnografii
życia". W części drugiej został zawarty znakomity wywiad M. Kafara z
antropologiem. Nadał jemu tytuł: "W dialogu przed <i>Umykaniem....
. </i>Poszukiwania formatywne". Natomiast całość
wydania dopełniają pożegnalne słowa i wspomnienia synów profesora
- Jędrzeja i Michała oraz obraz Matyldy Burszty "Where are
YOU?" (s. 232). </span><span style="color: #43454b; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></p>
<p style="line-height: 150%;"><span style="color: #43454b; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Pięknie wydana przez Wydawnictwo UŁ publikacja jest niespotykanym
dotychczas w polskiej literaturze biografistycznej "rachunkiem
sumienia" wybitnego uczonego, który w metaforycznej i egzystencjalnej
narracji w wyniku terminalnej choroby odsłania Siebie, by "wydobyć z
poddasza zapomnienia rzeczy do tej pory słusznie lub niesłusznie pominięte,
właśnie teraz domagające się "odpomnienia" (s.19). </span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid_F7QVnKCqSpHYWXzJ1E4fWjJIhAhCbfdWjZliW2p51qdHuXr00OxfWgVPoy-thCz3qUMTsBusSILdMrd29cxGv3K8gcfbYd5SN3RcuLevhR7J6SMHJeHRs5iFhZWQ47KF3MUzD42ZrFJxv1tci-hOpFU4IjqMto6MVjNmvj0RTq02B2qsK7Gm18Ghmc/s466/e_3oep.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="466" data-original-width="326" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid_F7QVnKCqSpHYWXzJ1E4fWjJIhAhCbfdWjZliW2p51qdHuXr00OxfWgVPoy-thCz3qUMTsBusSILdMrd29cxGv3K8gcfbYd5SN3RcuLevhR7J6SMHJeHRs5iFhZWQ47KF3MUzD42ZrFJxv1tci-hOpFU4IjqMto6MVjNmvj0RTq02B2qsK7Gm18Ghmc/w140-h200/e_3oep.jpg" width="140" /></a></div><br /><span style="color: #43454b; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><br /></span><p></p>
<p style="line-height: 150%;"><span style="color: #43454b; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Możemy być wdzięczni za wyjątkowe życie i
twórczość Wojciecha J. Burszty, dziękując zarazem Marcinowi Kafarowi za
umożliwienie nam spotkania z Humanistą, którego dzieło zostało dopełnione
uwspólnionym doświadczeniem życia. Przezwyciężono tym samym jego
umykanie. </span></p><p style="line-height: 150%;"><br /></p></div><div><p></p></div>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-33177437852749553492024-03-13T00:08:00.006+01:002024-03-13T14:47:57.843+01:00Socjologiczno-filozoficzne studium "intelektualnej ipsacji"<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj51UM3MfdrfXLxue43nIRDIWwHKsthgdwYjk3DEvA-M0ugt33Lcwmywh51Xz4xucWo3KvPXT0pjXgCiapdVkCBIHgvou2TviLQK25jOqlxnvhig_0kOGjG8ndpaP4KOM93a5n9yeJKhQ9xuX-aaiK0bR9SAYHt9Ir5bbdLgO3ZxSXMnqc1ktXVVDDdZ08/s783/Screenshot_20240312_153159_Google.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="783" data-original-width="588" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj51UM3MfdrfXLxue43nIRDIWwHKsthgdwYjk3DEvA-M0ugt33Lcwmywh51Xz4xucWo3KvPXT0pjXgCiapdVkCBIHgvou2TviLQK25jOqlxnvhig_0kOGjG8ndpaP4KOM93a5n9yeJKhQ9xuX-aaiK0bR9SAYHt9Ir5bbdLgO3ZxSXMnqc1ktXVVDDdZ08/w150-h200/Screenshot_20240312_153159_Google.jpg" width="150" /></a></div><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Małżeństwo toruńskich naukowców socjolożki dr <b>Moniki Kwiecińskiej-Zdrenki</b> i filozofa dr hab. <b>Marcina T. Zdrenkę</b> postanowiło przyjrzeć się ponoć najpierwotniejszej
ludzkiej słabostce, jaką jest ich zdaniem "intelektualna ipsacja",
bowiem:<o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">"(...) to właśnie nie kto inny, jak ludzie nauki, są w
najwyższym stopniu uprawnieni by siebie obserwować, badać, nazywać i
definiować"( s.9). <o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Proponują refleksję czytelnikom zainteresowanym
"uniwersytologią" oferując introspekcyjny opis samych siebie i
akademickiej wspólnoty, której także są częścią. Uprzedzają zarazem <i>metodologicznych
pedantów</i>, by nie oceniali ich rozprawy z własnym środowiskiem pod kątem
pominięcia występujących dotychczas w nauce różnych typologii jako
"konkurencyjnych zestawień". Nie, <i>bo ... nie</i> (s.11).<o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Wykorzystują horoskopowy zbiór astrologicznych figur, by
zobrazować zachowania znanych im nauczycieli akademickich, a może i ich samych
czy członków z ich rodzinnego i uczelnianego grona. Jednak nie jest to studium z psychologii
ludzkich charakterów, ale - zapewne w nawiązaniu do znakomitego filmu
<b>Krzysztofa Zanussiego</b> - propozycja dekonstrukcji starych, dobrych akademickich
barw ochronnych (s.13).<o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Warto przeczytać tę książeczkę, którą pięknie zilustrował
<b>Nikodem Pręgowski</b>, a o wysoką jakość edytorską zatroszczyło się Wydawnictwo <i>Na
przykład</i> z Torunia. Skoro nie jest to naukowe dzieło, to tym bardziej warto
odczytać za autorami barwy uniwersitas - dotyczące nie tylko UMK w Toruniu, chociaż o różnych patologiach w tej uczelni bywało wiele doniesień w naszych mediach. <o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Zapewne po uderzeniu w stół objawią się tu czy
tam czyjeś "nożyce", ale po to przecież napisali tę książkę, żeby potrząsnąć środowiskiem akademickim w taki sposób, by ono samo dokonało autoewaluacji. Publikacja naukowców UMK w Toruniu ukazała się w bardzo dobrym momencie, bo nastąpiła zmiana władz politycznych, w tym
w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego, w NCBiR, NCN i PKA, no i mamy kampanię
wyborczą rektorów, dziekanów i uczelnianych senatów oraz innych organów
akademickich. <o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Dzięki tej <i>baśniowej narracji </i>będzie można zaplanować grę a
może i zabawę towarzyską, by odgadnąć, kto w danym środowisku odpowiada swoimi
zachowaniami, postawą:<o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><i>- mrówce (formica),<o:p></o:p></i></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><i>- wołowi (bovis), <o:p></o:p></i></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><i>-indorowi i kwoce (Turcia et Gallina),<o:p></o:p></i></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><i>- kameleonowi (Chameleon),<o:p></o:p></i></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><i>- patyczakowi (Medauroidea extradentata),<o:p></o:p></i></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><i>- pawiowi (Pavo), <o:p></o:p></i></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><i>- kukułce(Cuculus),<o:p></o:p></i></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><i>- ryjówce ( Sorex),<o:p></o:p></i></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><i>- hienie (hyaenina),<o:p></o:p></i></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><i>- dydelfowi (Didelphis),<o:p></o:p></i></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><i>-niesporczakowi ( Tardigradus),<o:p></o:p></i></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><i>- straszykowi (Coreus).</i><o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Być może ktoś mógłby autorom akademickiego zodiaku,
"(...) zarzucić, że zamiast robić porządną naukę, przemyśleć na nowo
odklepywane studentom wykłady czy złożyć porządny wniosek o grant" marnują
swój talent wypisując "gorzkie żale" (s.117). Jednak nie ma to znaczenia, bo przeciez skoro środowisko akademickie nie ma odwagi, by rzetelniej przyjrzeć się postawom niektórych pseudonaukowców, to być może jest to trafny zabieg literacki, którego autorzy spowiadają się z własnych obserwacji. <o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Wyraźnie toruńscy uczeni zastrzegają się w końcowej części książeczki, że nie
zamierzali "(...) ani siebie, ani Czytelników narazić na śmiertelne
ukąszenie kreatur, które tu - jak dodają - portretowaliśmy, i do cna popsuć nam
wszystkim charaktery". Z tego też powodu dodają trzynasty znak zodiaku,
jakim jest:<o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">- pszczoła miodna ( Apis mellifera).<o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Proszę zatem uważać lub dopytać darczyńcę, jakim kierował/-a
się motywem wręczając nam tę książeczkę w darze. Być może kryć się za tym
będzie czyjś zepsuty charakter lub niewypowiedziana wprost insynuacja.<o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"> Gratuluję autorom znakomitego pomysłu i jego
realizacji, bo choć nie będzie z tego slotu, to zapewne zwiększy się ich
dochód, czego z całego serca im życzę. Mam też nadzieję, że prof. Akademii
Pomorskiej w Słupsku Monika Jaworska-Witkowska zaprojektuje karty do
dydaktycznej gry akademickiej pt. "Zodiakalne barwy ochronne". Może pojawi się jakiś zdolny, młody scenarzysta, powieściopisarz, który wtopi do swojej narracji trzynaście postaci. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br /></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-1424723461253806462024-03-12T00:04:00.004+01:002024-03-12T00:04:37.311+01:00Profilaktyczne szkolenie w logice antyterroryzmu<p><span style="font-family: times; font-size: medium;"> </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: times; font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia-OtfITLVGthvOUXc2MnoZyEtESPYeV2mM2PDDQ3RPeFb2niET-XYj_9zQufmjc73OBUi7NR-QmTUGEzCaWNCid_Zjw3kQzcwgWFeRkL-P__l1xl-Hl69_g-RsZ5PJH3SNRNfnPauKunzM4_2qq_J8qLL6n605Brbjngy2IyjfWNxrOwN9sYMjAzPBao/s350/6ced57ca.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="350" data-original-width="229" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia-OtfITLVGthvOUXc2MnoZyEtESPYeV2mM2PDDQ3RPeFb2niET-XYj_9zQufmjc73OBUi7NR-QmTUGEzCaWNCid_Zjw3kQzcwgWFeRkL-P__l1xl-Hl69_g-RsZ5PJH3SNRNfnPauKunzM4_2qq_J8qLL6n605Brbjngy2IyjfWNxrOwN9sYMjAzPBao/w131-h200/6ced57ca.jpg" width="131" /></a></span></div><span style="font-family: times; font-size: medium;"><div><br /></div></span><p></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt;">Terroryzm stał się nabrzmiałym problemem
drugiej dekady XXI wieku, o którego rodzajach i skutkach dyskutujemy, kiedy do
nich dochodzi w innych częściach świata. Towarzyszy temu najczęściej myśl pełna
ulgi – jak to dobrze, że nie stało się to u nas. Luis de la Corte Ibáñez, autor
rozprawy naukowej pt. „Logika terroryzmu” wskazuje na to, że termin
„terroryzm” był i nadal jest synonimem „nieprawomocnej agresji”. Stosujący
terror odwołują się do szczególnego emocjonalnie stanu, który określany
jest jako postrach, groza. Łacińskie „terrete” znaczy – wzbudzać strach. </span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Terror wzmaga terror za
pomocą najróżniejszych strategii działań indywidualnych lub zbiorowych jak np.
zamachy, ataki, które stają się idealną formą stosowania przemocy wobec kogoś
lub czegoś. Co ważne, dzisiaj ofiarami terroru nie są tylko celowo
dobrane przez terrorystę osoby czy obiekty (domy, obiekty użyteczności
publicznej, wojskowej itp.), ale także świadkowie, których często przypadkowa
obecność ma rozprzestrzeniać strach. Terroryzm jest rodzajem celowej
przemocy, która ma wywołać znacznie większe następstwa psychologiczne, niż
bezpośrednio fizyczne szkody związane z utratą przez kogoś życia czy zdrowia.</span><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Nie dziwi już zatem fakt, że po raz kolejny przyszło mi uczestniczyć w szkoleniu z
zakresu profilaktyki antyterrorystycznej. Kilka lat temu na uniwersytecie
zwracano nam uwagę na powinność informowania Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego o zarejestrowanych na organizowanych przez nas konferencjach
gościach zagranicznych spoza państw Unii Europejskiej i USA, którzy nie
pojawili się na obradach. Były przypadki osób korzystających z zaproszenia na
konferencję, w której nie mieli ochoty wziąć udziału. Miał to być jedynie
pretekst do otrzymania wizy wjazdowej do kraju Wspólnoty Europejskiej. Być może
czyni się tak w celach biznesowych, ale może to także łączyć się z aktywnością
szpiegowską czy kryminalną.</span></p><o:p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Doświadczyliśmy już różnych
kryzysów. Jednym z nich była epidemia Covid-19, a od dwóch lat jesteśmy
porażeni wiadomościami o toczącej się na Ukrainie wojny. Otworzyliśmy swoje
domy i serca na udzielanie pomocy tym mieszkańcom zza wschodniej granicy,
którzy utracili własny dom, często najbliższych członków rodziny, ratowali
życie dzieci, kobiet, osób starszych, chorych czy niepełnosprawnych. </span><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Po dwóch latach okrutnej
w skutkach wojny jesteśmy coraz bardziej świadomi, że dramat Ukrainy trwa i nie
widać jego końca. Codziennie giną bezbronni, cywilni mieszkańcy tego kraju.
Jesteśmy poddawani hybrydowej wojnie ze strony rosyjskiego agresora, toteż
powinniśmy być przygotowani na zagrożenia o charakterze terrorystycznym, na
ataki w cyberprzestrzeni i telekomunikacji. </span><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="background: white; color: #1b1b1b; font-size: 14pt; line-height: 150%;">W dniu
2 lipca 2016 roku weszła w życie </span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><a href="http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20190000796" style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-stretch: inherit; font-variant-alternates: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; font-variant-position: inherit; font-variation-settings: inherit; line-height: inherit;"><span style="background: white; color: #0052a5;">ustawa z dnia 10 czerwca 2016 roku <em style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-stretch: inherit; font-variant: inherit; font-variation-settings: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit;">o działaniach antyterrorystycznych</em></span></a>,
by </span><span style="background: white; color: #1b1b1b; font-size: 14pt; line-height: 150%;">zwiększyć poziom "bezpieczeństwa wszystkich obywateli RP
m.in. poprzez: wzmocnienie mechanizmów koordynacji działań, doprecyzowanie
zadań i obszarów odpowiedzialności poszczególnych służb i organów oraz zasad
współpracy między nimi, zapewnienie możliwości skutecznych działań w przypadku
podejrzenia przestępstwa o charakterze terrorystycznym, w tym w zakresie
postępowania przygotowawczego, zapewnienie mechanizmów reagowania
adekwatnych do rodzaju występujących zagrożeń oraz dostosowanie
przepisów karnych do nowych typów działań o charakterze terrorystycznym". </span><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 150%;"></span><o:p></o:p></p>
<o:p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="background: white; color: #1b1b1b; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Przyznam
szczerze, że siedem lat temu nie zwróciłem uwagi na przyjęcie przez Sejm RP
powyższego aktu prawa. Teraz nabiera on szczególnego wymiaru, toteż uzyskanie
aktualnej wiedzy na temat potencjalnych zagrożeń, ich przyczyn, przejawów i
skutków, o których mówiono na kolejnym szkoleniu, okazuje się niezwykle
ważne. </span><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Terrorystą może stać się
osoba w wyniku radykalizacji własnych postaw, zaburzeń psychicznych,
traumatycznych doświadczeń, asymilująca skrajne poglądy, akceptująca
wykorzystywanie przemocy do realizacji swoich zamiarów itp. Nie bez znaczenia
dla zaistnienia terroru jest jego podłoże społeczno-polityczne, a więc zjawisko
marginalizacji w środowiskach społecznych, dyskryminacji w instytucjach,
miejscach edukacji, pracy, polaryzacji społecznej, nierówności ekonomicznych
itp. </span><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 150%;"></span><o:p></o:p></p>
<o:p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Psycholodzy, pedagodzy,
socjolodzy czy politolodzy dysponują tą wiedzą z racji własnego wykształcenia.
Zastanawiające jest jednak to, czy nauczyciele szkół ponadpodstawowych,
nauczyciele akademiccy biorą pod uwagę to, w jakim stopniu i zakresie mogą niektórzy
z nich stać się katalizatorami radykalizacji zachowań swoich podopiecznych czy
młodych dorosłych? </span><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Nie będę w tym miejscu
streszczał treści wykładu i prezentacji oficera ABW, bo ze zrozumiałych
względów miała ona częściowo niejawny charakter. Tego typu szkolenia są
prowadzone bezpłatnie przez służby ABW, więc może jednak warto z nich
skorzystać. Cieszę się, że władze uczelni, w której jestem zatrudniony,
rzeczywiście troszczą się o wzrost świadomości zagrożeń w czasach, które coraz
bardziej są nasycone ryzykiem. </span><span style="background: white; color: #1b1b1b; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Oby mnie i współpracownikom ta
wiedza nigdy nie była potrzebna w codziennym życiu. </span><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br /></p></o:p></o:p></o:p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-79760520171480046882024-03-11T00:04:00.006+01:002024-03-11T23:48:40.210+01:00Osada pedagogiczna Michała Palucha <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8Z5d_NU00qnnWeydCVA_Tea1d2y-qn8tukHL0SgTe-WvlrvBYKhoWsWFATSqrroGFmVTeWiYRtJgZ2F_G4iHsfXbeFdkzygPDyIYP84H-u4JWg2KU6wWx2wBkkBV8J9V0QIPYg4LsBo2qhQ24bHAumLlA1vKh220zN9LvascYcmwcQkH3XIpSVNr7M9s/s1080/Screenshot_20230716_194432_Gallery.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="215" data-original-width="1080" height="96" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8Z5d_NU00qnnWeydCVA_Tea1d2y-qn8tukHL0SgTe-WvlrvBYKhoWsWFATSqrroGFmVTeWiYRtJgZ2F_G4iHsfXbeFdkzygPDyIYP84H-u4JWg2KU6wWx2wBkkBV8J9V0QIPYg4LsBo2qhQ24bHAumLlA1vKh220zN9LvascYcmwcQkH3XIpSVNr7M9s/w521-h96/Screenshot_20230716_194432_Gallery.jpg" width="521" /></a></div><p><br /></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">To rzadkość w środowisku pracowników
naukowo-dydaktycznych ze stopniem doktora nauk społecznych w dyscyplinie
pedagogika, by tak, jak ma to miejsce w gronie ich rówieśników-psychologów,
posiadali oni własną klinikę kształcenia i wychowania. Psycholodzy po
dodatkowych, wieloletnich studiach w zakresie jednej z metod psychoterapii
prowadzą działalność terapeutyczną, dzięki czemu kształcąc młode pokolenia
studentów mogą odwoływać się do swoich doświadczeń zawodowych, praktycznych.
Niezależnie od tego podnoszą swoje kwalifikacje naukowo-badawcze, prowadzą
badania, publikują rozprawy naukowe itp. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Wśród
pedagogów nie jest to w takim zakresie powszechne, bo nie zajmują się terapią,
tylko kształceniem i/lub wychowaniem, opieką i/lub resocjalizacją w sensie
teoretycznym, naukowo-badawczym. Nieliczni pracowali w jakiejś placówce
oświatowej czy resocjalizacyjnej, toteż przekazywana przez nich studentom
wiedza bazuje na ich własnych studiach literatury przedmiotu i ewentualnie
prowadzonych badaniach naukowych. Jeszcze mniej jest takich, którzy prowadzą
niepubliczne przedszkole, szkołę czy poradnię diagnostyczno-pedagogiczną. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Z
tym większym więc zainteresowaniem przywołałem w swojej pamięci ubiegłoroczny pobyt w "laboratorium pozytywnej
edukacji" <b>dra Michała Palucha</b>, które powołał na terenie własnej
podwarszawskiej działki, niezależnie od tego, że jest adiunktem w Katedrze
Filozofii Wychowania na Wydziale Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu
Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Jeśli analizuje ze studentami
pedagogiki problemy wychowania, kształcenia czy samorozwoju, to może - podobnie
jak psycholodzy - odwoływać się do własnej praktyki pedagogicznej. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Dr Michał Paluch wydał jako redaktor i autor w ramach krajowego Programu
Wsparcia Psychologiczno-Pedagogicznego dla Uczniów, Nauczycieli i Rodziców, w
czasie pandemii i wojny znakomity <a href="https://michalpaluch.pl/publikacje" target="_self"><span style="color: #47584e;">"Słownik wyrazów ratujących życie" (2023)</span></a>. Razem
napisaliśmy książkę pt. <a href="https://michalpaluch.pl/publikacje" target="_self"><span style="color: #47584e;">"Uwolnić szkołę od systemu
klasowo-lekcyjnego" (2021)</span></a>. </span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW_3Hd8AWkl3bbqoD-xj9aoWrIgnZmKoaNQL2iKJVr58ZSKSkE6IUulwtzBcy-stT777bBjAYijyMbAKDZ59iSbTHzl7l_WUzeof1P9PaYPZ8F4wUncNb45PCd9yUi3tInWAxT28iF2ZTNyv4kvvpjHSpgoi4QwTrAF5DcDSaUxv1euWPSs3oMCqEXoH4/s283/S%C5%82ownik%20wyraz%C3%B3w.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="283" data-original-width="227" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW_3Hd8AWkl3bbqoD-xj9aoWrIgnZmKoaNQL2iKJVr58ZSKSkE6IUulwtzBcy-stT777bBjAYijyMbAKDZ59iSbTHzl7l_WUzeof1P9PaYPZ8F4wUncNb45PCd9yUi3tInWAxT28iF2ZTNyv4kvvpjHSpgoi4QwTrAF5DcDSaUxv1euWPSs3oMCqEXoH4/w160-h200/S%C5%82ownik%20wyraz%C3%B3w.png" width="160" /></a></div><br /><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><br /></span><p></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><br /></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzFDwy5Y5ajeWfRVB800gvxA4KnAMmwOPXb0a1QYwaM0in0ZbS9_TuzYphDWO0J2DnTR97gSDMo5TOBoNKYC4mTai3_xsJImqd1IZNWcP116n1Mp2atBuxGQ7sWyRtfM0dR6Hg1VeKjssOYB-ruD5ZHqyXPBJQF_2B_sZ4pgn6tpxS3Hp-zm8OHwqx-R4/s1000/uwolnic-szkole-od-systemu-klasowo-lekcyjnego.jpg" style="font-size: 14pt; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1000" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzFDwy5Y5ajeWfRVB800gvxA4KnAMmwOPXb0a1QYwaM0in0ZbS9_TuzYphDWO0J2DnTR97gSDMo5TOBoNKYC4mTai3_xsJImqd1IZNWcP116n1Mp2atBuxGQ7sWyRtfM0dR6Hg1VeKjssOYB-ruD5ZHqyXPBJQF_2B_sZ4pgn6tpxS3Hp-zm8OHwqx-R4/w200-h200/uwolnic-szkole-od-systemu-klasowo-lekcyjnego.jpg" width="200" /></a></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHjq1PY2V1RGmPEf-joqYrKIjO6Ff-VXWaZp475ed2bgplA5yIGhb-y1pcuUJfGjdu2RXOUts6a4U1zScm55h32g_GM4e-txHob0A6BpUliAoUPgGo3Il3G0auP9I-8RiVXfQ6Kd1Gfu5BJwSMwhMUnd83d4XtDWoHf25yvRCa7-FRHwsVuYv8IdjkCug/s4032/pALUCH%20RED_Lekcje_pokoju.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHjq1PY2V1RGmPEf-joqYrKIjO6Ff-VXWaZp475ed2bgplA5yIGhb-y1pcuUJfGjdu2RXOUts6a4U1zScm55h32g_GM4e-txHob0A6BpUliAoUPgGo3Il3G0auP9I-8RiVXfQ6Kd1Gfu5BJwSMwhMUnd83d4XtDWoHf25yvRCa7-FRHwsVuYv8IdjkCug/w200-h150/pALUCH%20RED_Lekcje_pokoju.jpg" width="200" /></a></div><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><br /><br /><br /></span><p></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;"><br /></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><br /></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span> </span>Michał Paluch posiada bogate doświadczenie pedagoga
ulicy, bowiem przez lata organizował w przestrzeni publicznej, szkolnej i medialnej wraz z młodzieżą Ziemi Cieszyńskiej wiele wydarzeń i
festiwali. Jest uczestnikiem i
inicjatorem wielu projektów prorodzinnych i edukacyjnych. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"> O
sobie pisze, że jest pedagogiem, doradcą, a nie terapeutą. wspiera rodziców i
ich dzieci "zagrożonych rozpadem więzi rodzinnych i społecznych oraz osoby
pozostające w konflikcie ze szkołą. Spotykamy się on-line, ale możemy też przeprowadzić <a href="https://michalpaluch.pl/le%C5%9Bna-osada-pedagogiczna" target="_self"><b><span style="color: black;">warsztaty w leśnej osadzie pedagogicznej</span></b></a>. To
znakomicie stworzona przez niego przestrzeń edukacyjna na zalesionej działce,
gdzie mogą swój czas wolny spędzić rodzice wraz z dzieckiem/dziećmi
doświadczając zarazem zupełnie nowych wrażeń, odkrywając własne dziecko w inspirujących
do aktywności własnej, kreatywnej, rozwojowej miejscach. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Jak
pisze na <a href="Home Page (michalpaluch.pl)"><b>swojej stronie</b></a>: <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">"Rozmawiamy
o jakości życia codziennego, wspólnie rozpoznajemy przyczyny problemów,
analizujemy dobre przykłady i rozwiązania z życia wzięte. Sposób bycia
opieram na autorskiej metodzie rozwoju kompetencji głębokich wszystkich członków
rodziny, starając się wspólnie odpowiedzieć na pytanie kim dla siebie
jesteśmy dziś, a kim możemy stać się jutro. Używam metafory
wspólnego rozpalania ogniska domowego (a czasem tylko płomyka), dających ciepło
rodzinne i nadzieję nawet w bardzo trudnych, chłodnych warunkach".<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Jak widać, doświadczony instruktor harcerski, lider młodzieżowy, autor znakomitych
poradników i rozpraw naukowych, a przy tym także ojciec dwóch córek zna
problemy wychowawcze i szkolne dzieci, będąc zarazem przekonanym, że "(...) z
większością można sobie poradzić. Czasami po latach zwiększa się świadomość i czujemy rodzicielski zew. Od czego zacząć? Są też samotne mamy i
samotni ojcowie. Czasami jest obecność fizyczna partnera, ale brakuje tej
duchowej. Brakuje komunikacji i pomysłu na jej zainicjowanie i utrzymanie. Ludzie
odwracają się od siebie trzymając telefon w ręku. Jeśli tak jest nie
wahaj się zwrócić o wsparcie". <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinHemx_Q_5qDa6nmi2IeyV53TugroU8DxaagEyejujMiccB5PYAGvrplQUmqWkKRvXejg96plAkHQR-zF2oizHIk5kgym-t_d2C5FvbOQHLh2cV_oL3yFYGsms7wOOQwg8NjpDJdcSeQrcr0WHsYIZLlX-_m8Zn5Rzfgw0cvWUeDHwEPPdcI1_ehyjBCk/s1250/20230710_113605.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1250" data-original-width="563" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinHemx_Q_5qDa6nmi2IeyV53TugroU8DxaagEyejujMiccB5PYAGvrplQUmqWkKRvXejg96plAkHQR-zF2oizHIk5kgym-t_d2C5FvbOQHLh2cV_oL3yFYGsms7wOOQwg8NjpDJdcSeQrcr0WHsYIZLlX-_m8Zn5Rzfgw0cvWUeDHwEPPdcI1_ehyjBCk/s320/20230710_113605.jpg" width="144" /></a></div><br /><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><br /></span><p></p><p>
</p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">W
stworzonej przez Michała "<b>Osadzie pedagogicznej</b>" można rozmawiać o
potrzebie wzmacniania więzi rodzinnych szczególnie wówczas, kiedy pojawiają się
pierwsze problemy, konflikty i kryzysy rodzinne. Są one przecież czymś normalnym,
jednak nie można nie podjąć działań, kiedy "(...) stają się przewlekłe,
ostre i pogłębiające się, wywołujące czyjeś cierpienie, wpływające na sen
i codzienne interakcje". Być może "aktualnie życie
rodzinne staje się monotonne i ktoś odczuwa w nim pustkę, brakuje mu
wspólnych rytuałów, pomysłów na samych siebie. Być może przeżywa trudne
chwile po ciężkim życiowym doświadczeniu". <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: medium;"><span style="color: black; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Osada jest
miejscem do działania, przeżywania, odkrywania siebie w ramach </span><span>majsterkowania, poznawania świata przyrody</span><span>, przeżywania nowych doznań w grach i zabawach. Kompetencje głębokie są tu rozpoznawane i doskonalone. Nie bez powodu dr M. Paluch o</span><span>trzymał tytuł: "Mistrza Pedagogii" i "Stella Virium", przyznane mu kolejno przez Łódzkie Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Kształcenia Praktycznego w Łodzi oraz Fundację Rozwoju Kwalifikacji w Krakowie.</span><span> </span></span></p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p><br /><p></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-77088608777079189022024-03-10T00:34:00.013+01:002024-03-10T16:25:30.206+01:00Bezkrytyczna i pełna błędów analiza polityki reform oświatowych w latach 1991-2022 <p style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: medium;"> </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: medium;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_jhL3yc60X5QfsVB63SRO8glAAtZBbwRx1rJRriQrfpikZARyeAj8VOpsCnRCT2cNv4F967MPbNqfROIfPK4AcB_frdDBwPpIvFcVS0TG-x8RxzppgE5lLg_ydHzyTYFdkxqStNMZCWiZ7yYayy7WHYB13cHaqpf0SBZgiN5fhshAc2Q3qFy1cEk0buY/s822/Pl%C4%85sek.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="822" data-original-width="591" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_jhL3yc60X5QfsVB63SRO8glAAtZBbwRx1rJRriQrfpikZARyeAj8VOpsCnRCT2cNv4F967MPbNqfROIfPK4AcB_frdDBwPpIvFcVS0TG-x8RxzppgE5lLg_ydHzyTYFdkxqStNMZCWiZ7yYayy7WHYB13cHaqpf0SBZgiN5fhshAc2Q3qFy1cEk0buY/s320/Pl%C4%85sek.png" width="230" /></a></div><div><br /></div><br /><o:p></o:p><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Znakomicie, że
dr Rafał Pląsek wydał w Uniwersytecie Warszawskim rozprawę dotyczącą polskiego
systemu szkolnego po roku 1989, gdyż potrzebne są makropolityczne studia zarówno w kształceniu studentów, doktorantów jak i dla prowadzenia badań naukowych. W pierwszej części książki autor dobrze rekonstruuje wybrane
przez siebie teorie socjologiczne i politologiczne, które miały pomóc jemu i czytelnikom w poznaniu poglądów różnych autorów na temat demokracji,
centralizacji i komercjalizacji. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Niestety, w żadnym stopniu nie znajdują one
swojego miejsca zarówno w polityce oświatowej władz centralnych, jak i w części badawczej młodego naukowca. Wystarczyłoby sięgnąć do uzasadnień sejmowych projektów ustaw
oświatowych, a nie do samych ustaw, by przekonać się, że z naukowym punktem widzenia żaden ze
sprawujących władzę w resorcie edukacji ministrów nie miał z pedagogiką szkolną i porównawczą nic wspólnego. Oni nawet nie rozumieli tego, czym zarządzali, bo kierowanie MEN miało nadal ma im służyć do budowania politycznego poparcia dla siebie i swojej partii. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Czytając zatem
bardzo dobrze i interesująco poprowadzoną narrację socjopolitologiczną
mogą czytelnicy dojść do wniosku, że stanowiła ona podstawę do
wprowadzanych reform w systemie szkolnym. Tak jednak nie było. Ewidentnie daje się rozpoznać u
autora książki brak teoretycznego i praktycznego zakorzenienia w badaniach
oświatowych, co sprawia, że prowadzone przez niego analizy i wyciągane wnioski są niezgodne
zarówno z przesłankami reform (tych autor nie rekonstruował), jak i częściowo z
rzeczywistością oświatową. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Trochę dziwię
się recenzentom wydawniczym tego tytułu, że nie zwrócili uwagi R. Pląskowi na <b>ewidentne błędy
merytoryczne i metodologiczne</b>, które może popełnić młody badacz jako outsider systemu szkolnego, ale już nie jako autor monografii w Uniwersytecie Warszawskim.
Tak to niestety jest, że jeśli nie zgromadzi się dokumentacji procesów
zmian, to opieranie ich analizy głównie na wtórnych źródłach, czyichś poglądach
prowadzi do reprodukcji także błędnych tez, które będą powielane przez kolejne
pokolenia. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">W tym też upatruję odpowiedzialność nauki i naukowców, którzy w
wyniku fatalnych rozwiązań systemowych w szkolnictwie wyższym nie mają czasu na
rozwijanie własnego warsztatu badawczego, na rzetelną kwerendę literatury
przedmiotu a przede wszystkim na docieranie do prymarnych źródeł. Podjęty przez R. Pląska problem badawczy zdecydowanie go przerósł. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt;">Na s. 92 odnosi się do reformy ustrojowej z 1999 roku: </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt;">"Szkoła podstawowa skrócona została o 2 lata. Kolejnym obowiązkowym
szczeblem kształcenia powszechnego stały się wspomniane już
trzyletnie gimnazja. Szkoły ponadpodstawowe przemianowano na
ponadgimnazjalne. Wszystkie szkoły średnie przekształcone miały być w
trzyletnie licea profilowane, zaś szkoły zawodowe przeznaczone miały być dla
ok. 20% absolwentów gimnazjów. Tym samym sugerowany czas trwania nauki w
szkolnictwie powszechnym w wyniku reformy wydłużył się o rok".</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Błąd. Czas
obowiązkowej nauki był taki sam. Autor nie policzył, że dawne 8+4=12
a od 1999 roku 6+3+3 =12 to jest to samo? Nie doczytał, że istotnie wmawiano
społeczeństwu wydłużenie obowiązkowej edukacji o jeden rok, ale nie wynikało to ze zmiany typów szkół, tylko z ustawowego obowiązku uczęszczania sześciolatków do edukacji przedszkolnej.
<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> W tytule
rozprawy jest mowa o polskim systemie szkolnym po 1989 roku, a na stronie 90
zapewnia nas: "Każde z zagadnień analizowane było tak, by zwrócić uwagę na
najważniejsze zmiany, jakie zachodziły w jego zakresie w latach 1989–2022". Jednak zagladając do treści rozdz. IV. 1.
"Struktura systemu szkolnego", dowiemy się, że reforma zaczęła się
dopiero w 1991 roku: </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">"Struktura systemu w latach 1991–1999 była zbliżona do obowiązującej
w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej po roku 1961". A gdzie są dwa lata, które </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt;">poprzedzały przyjęcie przez Sejm pierwszej postsocjalistycznej "Ustawy o systemie oświaty"? </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Autor książki nie wie, że lata 1989-1991 były najważniejszym okresem dla przemian
ustrojowych w polskim szkolnictwie w dziejach oświaty polskiej po 1989 roku,
którego ministrowie - Henryk Samsonowicz i Robert Głębocki doprowadzili do
uchwalenia przez Sejm radykalnie odmiennej ustawy o systemie
oświatowym! W tym też czasie nauczyciele zarabiali najwięcej w dziejach swojej profesji, bo powyżej średniej krajowej a nie minimalnej pensji. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">To dzięki trudnym negocjacjom z wieloma środowiskami politycznymi
zapewniono w tej ustawie włączenie do ustroju szkolnego rozwiązań demokracji
partycypacyjnej a nie tylko przedstawicielskiej. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt;">Tymczasem
autor książki błędnie narzuca czytelnikom pojmowanie demokratyzacji szkolnictwa
publicznego w kategorii jedynie demokracji przedstawicielskiej. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Dr R. Pląsek przyjął też błędną przesłankę do swoich analiz, którą odnajdujemy na s. 83: </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">"Opis przemian
systemu szkolnego, wzbogacony analizą preferowanego w ich trakcie typu
demokratyzacji oraz pogłębiony przez wskazanie powiązań komercjalizacyjnych
(tak w zakresie dyskursu, jak też praktycznych egzemplifikacji), pozwolił na
sformułowanie odpowiedzi na pytanie, jak kształtowała się w Polsce po roku 1989
koncepcja edukacji jako dobra."<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Błąd polega na
tym, że powinien przyjąć kategorię edukacji jako dobra wspólnego, a więc
wartości podzielnej, dostępnej każdemu. Natomiast edukacja jako rzekome dobro jest wykorzystywana przez wszystkie formacje rządzące od 1992 roku po dzień dzisiejszy jako dobro niepodzielne, zawłaszczane przez kolejno
sprawujące władzę formacje polityczne. Szkoda, że badacz tego nie dostrzegł, mimo iż
są dowody w uchwałach zarówno Zjazdu NSZZ "Solidarność" z 1981 roku,
jak i ustaleniach "Okrągłego Stołu", jak miała być rozumiana i realizowana w wolnej Polsce edukacja jako dobro wspólne. Dopiero teraz republikanie nawiązują do tej kategorii. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Tym samym R. Pląsek
reprodukuje wygodne dla "lewicy, liberałów i zdrajców"
postsolidarnościowych kadr (rządzących i związkowych) pojmowanie edukacji jako
dobra, o którego dostępności i jego jakości decyduje kolejno obejmująca władzę
formacja polityczna. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Fatalna jest w tym wydaniu rekonstrukcja zmiany ustroju szkolnego w 1999 roku. Jak pisze na s.92: <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">"Kolejnym
obowiązkowym szczeblem kształcenia powszechnego stały się wspomniane już
trzyletnie gimnazja. Szkoły ponadpodstawowe przemianowano na
ponadgimnazjalne. Wszystkie szkoły średnie przekształcone miały być w
trzyletnie licea profilowane, zaś szkoły zawodowe przeznaczone miały być dla
ok. 20% absolwentów gimnazjów" <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Przemodelowanie ustroju szkolnego w 1999 roku było kluczową jakościowo zmianą,
która miała na celu dostosowanie polskiego systemu edukacji do większościowych
rozwiązań ustrojowych w krajach Unii Europejskiej, w których po sześcioletniej
szkole podstawowej (lub po sześcioletnim cyklu kształcenia podstawowego jak np.
w dziewięcioletniej szkole w Czechach) pojawiała się szkoła średnia I stopnia,
jaką było gimnazjum. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Dla dr. R. Pląska
szkoły średnie zaczynały się dopiero po gimnazjum. Absurd, świadczący o braku wiedzy z
zakresu komparatystyki i polityki oświatowej negatywnie ciąży na jego
narracji. Co gorsza utrwalił to na schemacie 5 (s.94), który poprzedził błędną tezą, iż:<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">"Pierwsze szkoły ponadgimnazjalne (czyli de
facto skrócone szkoły ponadpodstawowe) utworzone zostały z dniem 1 września
2002 roku" (s.92). </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Nie ma racji. Pierwszą szkołą ponadpodstawową, będącą
szkołą średnią I stopnia, było właśnie gimnazjum! Tymczasem n</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt;">a s.93 podaje: </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt;">"Z dniem 1 września 2014 roku struktura szkół ponadgimnazjalnych
przybrała kształt zbliżony do tego, jak wyglądały szkoły ponadpodstawowe sprzed
reformy". </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt;">W tego typu analizie stwierdzenie, że "... przybrała kształt zbliżony ...,", jest nieprawdziwe, bo nie przybrała! </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Zgodnie z
zapowiedzią autora książki spodziewałem się holistycznej analizy i w duchu radykalnego humanizmu analizy polityki oświatowej. Sam to zresztą zapowiedział: </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">"Procesy
demokratyzacji, centralizacji i komercjalizacji polskiego systemu szkolnego, a
także kwestia przeobrażeń natury edukacji jako dobra właśnie w perspektywie
radykalnej zmiany opisane być mogły przy uwzględnieniu większości dyskursywnych
niuansów" (s. 80). </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 16pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Tymczasem nad
tym, co było patologią w makropolityce oświatowej R. Pląska przechodzi do porządku
dziennego, nie dostrzega jej, mimo iż jest na ten temat literatura
pedagogiczna! Przykładem jest zlekceważona przez niego kwestia, o której tak
niekompetentnie pisze na s. 94-95:<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">"Obniżaniu
wieku szkolnego towarzyszył chaos, związany m.in. z niedostatecznym
dostosowaniem szkół i programów nauczania, protestami rodziców oraz – last
but not least – problemami organizacyjnymi wynikającymi choćby z braku
miejsc zarówno w przedszkolach, jak i szkołach,(...)" . Nawet nie
doczytał, że powodem obniżenia wieku obowiązku szkolnego nie była pedagogiczna
czy psychologiczna podstawa reform, ale ekonomiczna (wypuszczenie na rynek
pracy o rok wcześniej absolwentów powszechnej edukacji, bo związki zawodowe nie
zgodziły się na wydłużenie wieku emerytalnego o 3 lata, tylko na 2 lata. W ZUS
zabrakłoby kasy, więc ten jeden rok miał tę lukę wypełnić!). <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Gdzie zatem
jest tak zapowiadany radykalizm krytyczny??? W teorii, owszem, kiedy o
nim pisze, ale już nie we własnych badaniach.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Ponownie
wprowadza w błąd, kiedy pisze o szkolnictwie niepublicznym: <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">"Zgodnie
z założeniami metodologicznymi tej pracy jedną z najważniejszych charakterystyk
demokratycznego systemu szkolnego jest możliwość funkcjonowania szkół
prowadzonych przez niezależne organizacje i podmioty niepubliczne. W
Polsce – od roku 1991 – istnieje taka możliwość".<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Po pierwsze,
szkoły niepubliczne istniały i działały także w PRL, chociaż w marginalnym
zakresie. Byliśmy jedynym państwem w krajach socjalistycznych, w którym
działały legalnie przedszkola i szkoły prowadzone przez Kościół katolicki.
Liceum Ogólnokształcące dla dziewcząt w Szymanowie pod Warszawą należało do
jednej z elitarnych szkół średnich o najwyższym w kraju odsetku absolwentek
zdających egzamin wstępny do szkół wyższych! <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Ba, zanim
doszło do przyjęcia przez Sejm Ustawy o systemie oświatowym, to już w 1988 roku
w Krakowie powstały na zasadzie oddolnego buntu pierwsze świeckie szkoły
niepubliczne, a od 1989 roku złamało ten monopol szkolnictwa państwowego STO
(Społeczne Towarzystwo Oświatowe). Twierdzenie zatem, że możliwość
funkcjonowania szkół niepublicznych nastąpiło dopiero w 1991 roku nieco osłabia
kompetencje merytoryczne autora książki.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Nie poradził
sobie autor recenzowanej tu książki z przywołanymi danymi statystycznymi. Na
s.104 konstatuje: <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">"Początkowo
przyrost liczby szkół niepublicznych – zwłaszcza podstawowych – nie
był zbyt intensywny. Jednak między nieujętym w tabeli 17 rokiem 1991/1992,
kiedy to funkcjonowało 86 podstawowych szkół niepublicznych (uczęszczało do
nich niemal 5 tys. uczniów), a rokiem 1998/1999 ich liczba zwiększyła się ponad
czterokrotnie, zaś liczba uczniów – ponad
siedmiokrotnie". <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Po co o tym pisze, skoro tego w ogóle nie interpretuje? Gdzie jest radykalizm humanistyczny? Jaki był powód wzrostu
liczby niepublicznych szkół podstawowych w pierwszej dekadzie transformacji
ustrojowej? Liczba dzieci zmniejszyła się o zaledwie 300 tys., więc musiały być
inne przyczyny zainteresowania rodziców przenoszeniem dzieci ze szkół
publicznych do niepublicznych. Czyż nie jest to ważny problem dla polityki
oświatowej tego okresu??? <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Rozdział
IV.2. 2. "Relacja szkoły, samorządu oraz administracji
centralnej" zaczyna dr Pląska od wygodnej dla rządzących, ale
nieprawdziwej tezy, jakoby w Polsce miała miejsce decentralizacja ustroju
szkolnego. Stwierdza, że jedną z kategorii analitycznych będzie: <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">"Relacja
szkoły, samorządu oraz administracji centralnej: przede wszystkim w kontekście
strukturalnej decentralizacji systemu oraz zaprezentowania uprawnień – w
tym głównej części systemu kontroli zewnętrznej – przedstawicieli
administracji centralnej, tj. kuratora i ministra (poruszona zostanie również
kwestia obsadzana ich stanowisk)..." (s.106).<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Bezkrytycznie
przyjmuje za Romanem Pelczarem oraz Angeliką Wagner pogląd, jakoby: "(...) wdrażając
decentralizację oświaty, ustawodawca wprowadził zasadę, że samorządy
terytorialne odpowiadają za funkcjonowanie szkół, a państwo – za jakość
ich pracy (w tym za efekty kształcenia) (s. 107).<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Socjopedagog
zapomniał już o tym, o czym pisał w części teoretycznej książki, a mianowicie, na czym
polega istota decentralizacji. Nie dostrzega, bo nawet nie komentuje, nie
polemizuje z tą pseudonaukową konstatacją, że w Polsce nie nastąpiła
decentralizacja systemu szkolnego, nie ma w nim samorządności i autonomii. Tu wszystko ma charakter połowiczny, pozorny. On zaś bezkrytycznie pisze:<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">"W
konsekwencji szkoła zyskała specyficzne miejsce w strukturze podmiotów
polskiego systemu szkolnego. Zwierzchnią władzą jest minister właściwy do spraw
oświaty i wychowania. Podlegają mu kuratorzy oświaty – terenowi urzędnicy
administracji centralnej, których zadaniem (przy pomocy kuratoriów oświaty)
jest realizowanie polityki oświatowej państwa na terenie województwa. Minister
oraz kuratorzy (ich kompetencje przybliżę w dalszej części rozdziału) sprawują
zewnętrzny nadzór pedagogiczny nad szkołami. Taka struktura została nadana w
roku 1991 i do dziś, co do zasady, nie uległa zmianie" (s.107).<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Nie na tym
polega decentralizacja ustroju szkolnego, że przedłużonym ramieniem władztwa partyjnego ministra jest kurator oświaty i dyrektor szkoły, pominięty zresztą przez
autora książki. Dyrektorom szkół nie wolno strajkować! Gdzie
jest zatem ta decentralizacja, skoro szkoły i nauczyciele nie mają
autonomii? Dlaczego AWS ukrył przed społeczeństwem i środowiskiem oświatowym projekt ustawy o samorządzie zawodowym nauczycieli, który powstał w okresie przedwyborczym w 1997 roku? <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Opublikowany schemat 7 "Struktura podmiotów systemu szkolnego" powinien zawierać ustawowo właściwe
nazwy, a więc: nadzór pedagogiczny i organ prowadzący. Tymczasem zamiast tego
mamy: "nadzór merytoryczny-edukacja" (sic!) i "koordynuje
politykę oświatową na swoim terenie" (sic!) (s. 108). Co to jest? <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Kiedy pisze o
konkursach na dyrektora szkoły, to operuje jedynie informacją o podmiotach
zasiadających w komisjii związanych z tym manipulacjach kolejnych władz resortowych, ale zupełnie nie dostrzega, że stanowią one grę pozoru. Pisała o tym nie tylko Maria
Dudzikowa. No, ale jak chce się być badaczem paradygmatu radykalnego humanizmu, to trzeba mieć
wiedzę, a nie powielać informacje i regulacje prawne resortu edukacji. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">W
podsumowaniu rozdziału wprawdzie pojawia się odautorski akapit, ale bez
uzasadnienia. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt;">Autor pisze
bowiem: </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">"Po
pierwsze, w pewnej mierze szkoły zostały zdecentralizowane „na siłę” –
proces ich przekazania samorządom trwał dwa lata dłużej, niż początkowo
zamierzano, m.in. ze względu na opór samorządów (głównie przez niekorzystne
warunki finansowe). Może więc pojawić się pytanie: czy procesy
decentralizacyjne winny być przeprowadzane odgórnie, bez akceptacji
bezpośrednio zainteresowanych podmiotów? Większość definicji demokratyzacji (w
tym ta przyjęta w pracy) zakłada elementy współuczestnictwa aktorów przemian, jednak
niewiele pisze się o tym, czy to współuczestnictwo musi być wypracowane przy
ich pełnej akceptacji". <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Co to znaczy,
że "niewiele się pisze"? Może niewiele się czyta? Szkoły nie zostały
zdecentralizowane "na siłę". One w ogóle nie zostały
zdecentralizowane. Czy adiunkt UW tego nie rozumie? <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Skoro
socjopedagog postanowił przyjrzeć się wykształceniu ministrów edukacji, co mu
się chwali, chociaż nie wzbogaca tej konstatacji o głębszą krytykę, a nawet
pomija ich powiązania z partią władzy, to powinien przyjrzeć się także
wykształceniu, członkostwu w partii politycznej i zawodom kuratorów oświaty!
Wówczas zobaczylibyśmy, z czym de facto mamy do czynienia od ponad 34
lat. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Dlaczego nie
podejmuje autor analizy liczby i powodów odwoływanych kuratorów oświaty i
dyrektorów szkół? A którzy ministrowie edukacji byli poddawani sejmowej procedurze pozbawienia ich votum zaufania? <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Dopiero na s.
122 dowiadujemy się, jak autor pojmuje demokratyzację szkolnictwa. Otóż
utożsamia ją "(...) z procesami przenoszenia uprawnień z poziomu
centralnego na poziom lokalny, tj. decentralizacji rozumianej jako pozbawienie
przedstawicieli władzy centralnej – części uprawnień w zakresie
oddziaływania na politykę kadrową szkół". </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Jednak zamiast
holistycznej analizy mamy streszczanie rozporządzeń i ustaw tak, jakby już sam
fakt ich opublikowania miał gwarantować ich realizację. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt;">Autor nie
rozumie, że dyrektorski nadzór wewnątrzszkolny był i nadal będzie podporządkowany zewnętrznemu
nadzorowi politycznemu MEN??? </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Nie dostrzega
też, że obowiązek szkolny może być realizowany poza szkołą, w edukacji domowej,
tylko pisze: "Obowiązek szkolny od roku 1991 realizowany może być zarówno
w szkole podstawowej publicznej, jak i niepublicznej" (s. 128). Jego
realizacja może być realizowana albo w szkole publicznej, albo niepublicznej,
albo w edukacji domowej. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="background: white; font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Spójnik złożony <i>zarówno </i>komunikuje,
że realizacja obowiązku szkolnego odnosi się do tego samego podmiotu,
Nie, </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">nie jest on realizowany zarówno. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Po co
przywołuje informację z raportu Instytutu Geografii i Przestrzennego
Zagospodarowania Polskiej Akademii Nauk, w którym stwierdza się, że "(...)
istnieją w Polsce miejsca, gdzie w wyniku wygaszenia lub ograniczenia
kursowania samorządowych i prywatnych linii autobusowych dostęp do szkół
podstawowych umożliwiony jest jedynie przez specjalny transport zapewniany
przez gminę, który cechuje się niejednokrotnie budżetowością oraz bardzo
ograniczoną siatką kursów. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Tym samym, mimo ustawowego zapewnienia o dostępności
do szkół podstawowych, <b>praktyka – rozumiana szczególnie w
kontekście regionalnych zróżnicowań w organizacji transportu publicznego (lub
nawet jego braku) – utrudnia swobodny dojazd do szkoły publicznej</b>"
(s.129), skoro ów transport jest wszystkim dzieciom zapewniony? Co jak co, ale
ten system działa, bo uniemożliwienie dzieciom dojazdu do szkoły podstawowej
byłoby poważnym naruszeniem prawa przez władze gminy. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Zdumiewa też powiązanie przez socjopedagoga idei demokratycznych ze sprawą obecności w
polskim systemie szkolnym treści o charakterze ideologicznym, a prezentowanych
na przykładzie nauki religii w szkole (s. 134). Na s. 135 pisze: <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">"Choć
trudno jednoznacznie mówić o światopoglądowo ideologicznej konstrukcji systemu,
pewne jego elementy – przejawiające się w szkolnej codzienności –
sugerują, że istnieje co najmniej domniemanie określonego porządku
narracyjnego. Konkordat między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą
Polską – prócz zagadnień należących stricte do polityki
międzynarodowej – w art. 12 reguluje bowiem także kwestię nauczania
religii w szkole, nadając jej dość specyficzny status" <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Status lekcji
religii ma jednoznacznie fakultatywny charakter. Tym samym jest demokratyczną
gwarancją dla tych dzieci, których rodzice chcieliby, aby były one formowane
w duchu wartości religijnych. Jednak autor książki postanawia odmawiać
wynikającego z umowy międzynarodowej zasadnego statusu temu przedmiotowi jako
równorzędnego innym przedmiotom, bo jest finansowany z budżetu państwa i
nadzorowany przez władze Kościoła katolickiego, a nie przez MEN. Co ma jedno do drugiego? <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Jeszcze
bardziej zadziwia mnie jego teza o niemal prymarnej roli nauki religii
katolickiej w szkolnictwie publicznym. Wniosek ten wyprowadza z preambuły ustaw oświatowych z roku 1991 oraz 2016 o „respektowaniu chrześcijańskiego systemu wartości”,
jak i wynikającej z konkordatu swoistej pozycji organizacji nauczania religii
katolickiej w szkołach powszechnych. A zatem, przynajmniej w opisywanym
kontekście, trudno jest mówić o poszerzaniu zakresu demokratyczności treści
obecnych w polskiej szkole" (s. 137-138). <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Chrześcijański system wartości znajduje się w preambule Konstytucji III RP,
a zatem Ustawa Prawo oświatowe konsekwentnie do niej nawiązuje i zapewnia tym,
którzy tego chcą, wychowanie właśnie w tak ujętym systemie wartości. Czyżby demokratyczność
miała polegać na niezapewnianiu dzieciom tej edukacji? Nikt przecież nie zmusza dzieci do
uczęszczania na lekcje religii, a jeśli już ma to miejsce, to jedynie czynią tak rodzice, co jest ich konstytucyjnym i naturalnym prawem. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Powierzchowny
i bezkrytyczny w treści jest rozdział IV. 3.3. "Alternatywne formy i
programy nauczania". Socjopedagog nie rozróżnia "Podstawy programowej
kształcenia ogólnego" od alternatywnych programów kształcenia, które
mogły powstawać i być realizowane nie od 1991 roku, ale od roku szkolnego
1989/1990 i zostały zablokowane przez MEN w 1999 roku. Nie jest tak, jak wynika
to z ustawy:<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">"Aktualnie
także istnieje możliwość tworzenia autorskich programów. Te do użytku dopuszcza
dyrektor szkoły, po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej" (s.
139). Trzeba bowiem wyjaśnić, co rozumie się przez autorskie programy.
Nie wystarczy bezmyślnie, bo bez odwołania do źródeł empirycznych,
konstatować: "W kwestii dostępności alternatywnych programów nauczania
polski system szkolny po roku 1989 zmierzał dość konsekwentnie w kierunku
demokratyzacji. Rozwiązania przyjęte wraz z wprowadzaniem w życie podstawy
programowej umożliwiły szeroki dostęp do zróżnicowanych programów oraz
tworzenie programów autorskich" (s.140). <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Rozdział
IV. 3.4. "Przedstawicielstwo" powinien mieć tytuł
"Uspołecznienie oświaty", bo dotyczy możliwości prawnej powołania
krajowej i wojewódzkich, powiatowych, miejskich i gminnych rad oświatowych, jak
i rad szkolnych. Na schemacie 8 (s. 147) relacja między uczniami a radą szkoły
też powinna być oznaczona linią ciągłą, a nie przerywaną. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Zdumiewa mnie
akceptujące podejście autora książki do pozornej roli rady rodziców. Ich prawa
zostały w ustawie tak określone, że nie mają gwarancji wyegzekwowania od
dyrekcji szkoły swoich postulatów, a to cieszy dr R. Pląskę: <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">"Z
pewnością zaakcentować raz jeszcze trzeba pozytywny wymiar zmiany dotyczącej
rady rodziców, która nie dość, że w roku 2007 stała się organem obligatoryjnym
(osobną sprawą jest, na ile można uspołeczniać instytucję niejako „na siłę”),
to otrzymała również wiele kompetencji, dzięki którym zyskała możliwość
„miękkiego” oddziaływania na funkcjonowanie szkoły" (s. 148).<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Rozdział IV.
4. "Elementy finansowania systemu szkolnego" nie ma żadnej wartości
poznawczej a tym bardziej krytycznej, refleksyjnej. Autorowi zabrakło albo
kompetencji albo wyobraźni, by dostrzec, że nie wystarczy przepisywać z
oficjalnych dokumentów powinności i danych na temat zapisanych w
rozporządzeniach i ustawie regulacjach prawnych w powyższym zakresie. Widać, że
zupełnie nie radzi sobie z tą materią. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Czytelnik
nie dowie się zatem z jego książki, jaki jest rzeczywisty udział finansów w
utrzymaniu oświaty publicznej i wspieraniu szkolnictwa niepublicznego. Jak
dzielone są pieniądze publiczne oraz jakie sfery funkcjonowania szkół
pochłaniają większość subwencji oświatowej. Przemilcza, nie dostrzega dramatu
nauczycielskiej profesji, która od trzech dekad utrzymywana jest na poziomie
najniższej płacy krajowej a nawet poniżej niej. Gdybym rzeczywiście przejął się
paradygmatem krytycznym w badaniach oświatowych, to zmiótłbym z powierzchni
Ziemi to, jak resort edukacji dewastuje polską edukację od przeszło trzydziestu lat. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Niestety, rozczarowała mnie ta książka, której autor dobrze porusza się w teoriach nauk społecznych, natomiast
nie poradził sobie z prowadzeniem badań
oświatowych. Mam nadzieję, że z biegiem lat, przy intensywnej pracy
samokształceniowej i korzystaniu z kompetentnych recenzentów, odzyska szanse na
doskonalenie własnego warsztatu badawczego, bo rozprawy z socjologii i
politologii potrafi czytać i analizować. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">
<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">
<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: medium;">
</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-92108594803379972572024-03-09T00:34:00.003+01:002024-03-09T11:38:43.730+01:00Tropy i ślady współczesnej przemocy<p> </p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhRacmDvod0h4ZcBd3B2Aa4cOssK5IXxqKjigbgqFh3A8bSjXXajOpwWRIcRbdtdtVvFfliB8a9JWNzuMuYeQJ9rJsml5JL_ef4mcZ3SGIdylXMe-7N0PQt1twtaElg9_If12bvA8OvRh-EPBs8uAaxR5u99ICANpKRw6j23eH5DyH3ctxKUvZzSfCS70/s2134/i-tropy-slady-proby-studia-i-szkice-z-pedagogii-pogranicza.webp" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="2134" data-original-width="1358" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhRacmDvod0h4ZcBd3B2Aa4cOssK5IXxqKjigbgqFh3A8bSjXXajOpwWRIcRbdtdtVvFfliB8a9JWNzuMuYeQJ9rJsml5JL_ef4mcZ3SGIdylXMe-7N0PQt1twtaElg9_If12bvA8OvRh-EPBs8uAaxR5u99ICANpKRw6j23eH5DyH3ctxKUvZzSfCS70/w127-h200/i-tropy-slady-proby-studia-i-szkice-z-pedagogii-pogranicza.webp" width="127" /></a></div><br /><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-right: -0.35pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Prawie trzy dekady temu Zbigniew Kwieciński pisał
o tym, że także w Polsce zaczynamy funkcjonować w zbójeckiej kulturze (<i>Predatory
Culture” za P.McLarenem</i>), która staje się źródłem konfliktów i różnych aktów agresji. Po
prawie dwudziestu latach możemy stwierdzić, że niewiele się mieniło w naszej
codzienności. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-right: -0.35pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">„<i>Kultura zbójecka jest polem niewidoczności –
prześladowców i ofiar – dokładnie dlatego, że jest ona rzeczywistością.
Oczywistość chroni ofiary przed pełnym odsłonięciem im możliwych zagrożeń. Stan
taki zobowiązuje pedagogię współczesną – to znaczy zarówno teoretyczne studia
nad możliwościami i zagrożeniami rozwojowymi człowieka, demaskatorskie badanie
empiryczne nad nimi, jak i działania ratownicze, zapobiegawcze i wspierające
pełnomocność rozwoju – do włączania się do kulturowego krytycyzmu i do
publicznej sfery opozycyjnej w erze ponowoczesnej </i>(2000, s. 159)<b>.</b></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-right: -0.35pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Terroryzm jest wyższym stadium zbójectwa, bowiem
bywa także ukryty ujawniając swoje cele oraz odsłaniając coraz bardziej
brutalne formy i metody zastraszania także dzieci i młodzieży.
Najmłodsi stają się często środkiem, narzędziem do urzeczywistniania owych
celów lub zamierzonymi przez terrorystów ofiarami (np. wykorzystywanie dzieci w
przedszkolach czy szkołach jako zakładników, jako żywe tarcze, obiekt zemsty).
Nie ma już zatem znaczenia, kto może stać się ofiarą terroru, gdyż może nią być
każdy z nas.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-right: -0.35pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Żyjemy w środowisku niewidoczności prześladowców
i ofiar, toteż nie powinniśmy być wobec tych zjawisk wychowawczo bezradni
i słabi jako pedagodzy, rodzice, nauczyciele czy katecheci.<i> </i>Zło
jest zakorzenione już w procesie socjalizacji i instytucjonalnej edukacji wbrew
dobrej woli wielu rodziców, nauczycieli. Patologia i zło stają się dzisiaj
normą, oczywistością, toteż coraz bardziej daje się zauważać w naszym
społeczeństwie zobojętnienie na ich kulturowo destrukcyjny wymiar. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-right: -0.35pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Terroryzm służy także szerzeniu określonej
ideologii i polityki, bywa też środkiem do kształtowania orientacji
światopoglądowych, religijnych, stosowania wobec osób czy grup społecznych
zastraszania, prowokacji, zwielokrotniania poczucia chaosu,
niestabilności. Nie ma takich praw człowieka i obywatela, które nie byłyby
przedmiotem naruszenia przez akty terrorystyczne. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-right: -0.35pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Nie wszystkie akty terroryzmu są takie same. Z
biegiem lat pojawiają się coraz to nowe ich rodzaje tak, aby ludzkość nie
przyzwyczaiła się do jednych i nie wytworzyła wobec nich systemu obronnego. Dla
terrorysty nie ma granic, których nie mógłby przekroczyć, ba, nie ma takich
motywów, które można byłoby przewidzieć i zapobiec działaniom prowadzącym do
ich realizacji. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-right: -0.35pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Nie da się zatem ani ujednolicić sposobu myślenia
o terroryzmie, ani sklasyfikować wszystkie możliwe przyczyny jego zaistnienia.
Akty przemocy mogą mieć bowiem charakter intencjonalny, nieintencjonalny lub
funkcjonalny. Jedne mają politycznie i moralnie uzasadniony charakter, z pełnym
poczuciem odpowiedzialności ich głównych aktorów, sprawców, inne zaś są podjęte
w sposób nieodpowiedzialny, w wyniku jakiegoś szaleństwa, depresji,
odreagowania na innych własnych problemów itp. <o:p></o:p></span></p><p>
</p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-right: -0.35pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Coraz częściej jesteśmy świadomi tego, że do
rozwiązywania czy naświetlania konfliktów w erze globalizacji i wojen hybrydowych za pomocą m.in.
terroru dochodzi na tle wzrostu nierówności gospodarczego rozwoju, eksplozji
demograficznej i urbanistycznej, nowego trybalizmu i kryzysu państwa
narodowego, międzypaństwowych konfliktów zbrojnych itp. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-right: -0.35pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">W przedszkolach i szkołach państw doświadczających terroru, którego ofiarami stały się dzieci, prowadzi się od najmłodszych lat ćwiczenia w zakresie radzenia sobie w takich sytuacjach. Warto zatem zastanowić się nad tym, czy nie należałoby przygotowywać dzieci już w edukacji przedszkolnej do radzenia sobie w świecie potencjalnych kryzysów, zagrożeń i terroru? </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-right: -0.35pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Ważne są szkolenia z udzielania pierwszej pomocy, jednak nie bez znaczenia jest wiedza i umiejętność radzenia sobie w sytuacjach zagrożeń terrorystycznych, przemocowych. Żyjemy w społeczeństwach ryzyka i permanetnych zagrożeń, jednak nie po to, by milenialsi wyrażali swój sprzeciw wobec zniszczeń środowiska naturalnego oblewaniem farbą warszawskiej Syrenki. Nawet nie wiedzą, czym jest i dlaczego stanęła w tym właśnie miejscu. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-right: -0.35pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><br /></p><p></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-59543503995816385142024-03-08T00:48:00.007+01:002024-03-08T00:58:09.934+01:00Zmarł profesor pedagogiki Wacław Strykowski <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwu8ZhBoWHTQDcBSX4rj8Td_QfrTZ-VuIJxnv51bjeOeC4DjlemEu-Jt9JtEL4eKqebq9QTI5HnczJpiLgIZEyvW4T2AKe2M_V3NCWe1QZa6a0zch82qWEDJrfnmCix_Vn88HO7zTgu6d3e-6fo6UQ_lvX9VHc3ZQqR08XVn5G013R9dvSVABj5_Z73MA/s1440/facebook_1709845821887_7171613170124806187.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1440" data-original-width="1080" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwu8ZhBoWHTQDcBSX4rj8Td_QfrTZ-VuIJxnv51bjeOeC4DjlemEu-Jt9JtEL4eKqebq9QTI5HnczJpiLgIZEyvW4T2AKe2M_V3NCWe1QZa6a0zch82qWEDJrfnmCix_Vn88HO7zTgu6d3e-6fo6UQ_lvX9VHc3ZQqR08XVn5G013R9dvSVABj5_Z73MA/w150-h200/facebook_1709845821887_7171613170124806187.jpg" width="150" /></a></div><br /><p><br /></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Bardzo smutne
jest tegoroczne przedwiośnie. Zmarł bowiem jeden z akademickich mistrzów
pedagogiki w zakresie technicznych środków kształcenia - <b>profesor Wacław
Strykowski</b> z Wydziału Studiów Edukacyjnych UAM w Poznaniu. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Wacław
Strykowski (5.09.1942-7.08.2024) był absolwentem Liceum Pedagogicznego w
Poznaniu, a w 1966 roku ukończył studia magisterskie na kierunku pedagogika na
Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jeszcze w toku studiów kierował
Studenckim Teatrem Nurt w Poznaniu, a po ich ukończeniu został zatrudniony w
UAM. Doświadczenie naukowo-badawcze zdobywał u boku swojego Mistrza prof. Leona
Lei (1913-1977), który powołał Międzywydziałowy Zakład Nowych Technik
Nauczania UAM. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">W latach 1981-1982 kierował Instytutem Nowych Technik Kształcenia UAM, a
do 2012 roku Zakładem Technologii Kształcenia. Ceniony był w środowisku
akademickiej i oświatowej pedagogiki jaki wybitny specjalista w zakresie
stosowania w procesie kształcenia nowych technologii przekazu wiedzy, by
uczniowie i studenci mieli możliwość poznania, zrozumienia i zastosowania
najnowszych rozwiązań w tym zakresie. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Profesor był także twórcą i prezesem Polskiego Towarzystwa Technologii i
Mediów Edukacyjnych szerząc oświatę wśród kandydatów do nauczycielskiej
profesji jak i już w niej zatrudnionych pedagogów. Był przy tym wyjątkową
osobowością, niezwykle otwarty w relacjach z każdym, kto tylko chciał nauczyć
się czegoś nowego. Organizował międzynarodowe i krajowe konferencje naukowe
oraz wspierał środowiska szkolnych innowatorów, którzy traktowali kolejne
nowości techniczne jako środki dydaktyczne wspomagające ich w organizacji
procesów dydaktycznych. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Wacław Strykowski przeszedł w macierzystej uczelni drogę od asystenta
poprzez adiunkta, docenta do profesora zwyczajnego (1987). Jako wybitny
specjalista został członkiem i zarazem sekretarzem naukowym Komitetu Nauk
Pedagogicznych PAN, ale także działał w Polskim Towarzystwie Pedagogicznym oraz
w niemieckim Stowarzyszeniu - Gesellschaft fűr Pädagogik und Information. Był
też przewodniczącym Rady Naukowej Polskiego Stowarzyszenia Filmu Naukowego oraz
członkiem Rady Naukowej Polskiej Fundacji Upowszechniania Nauki. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Będąc już na emeryturze wspierał od 2003 roku środowisko oświatowe w roli
eksperta w Radzie do spraw Edukacji Informatycznej i Medialnej przy
Ministerstwie Edukacji Narodowej. Kierował też w tym okresie (2003-2007) rektorem Gnieźnieńskiej Szkoły Wyższej "Milenium". <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 35.4pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Zmarły Profesor był redaktorem naczelnym rocznika pedagogicznego
"Neodidagmata" i kwartalnika "Edukacja Medialna". Wydawane
przez Profesora monografie naukowe najlepiej oddają zakres prowadzonych badań
naukowych, jak i zmieniający się stan technologii w dydaktyce szkolnej i
akademickiej. Wydał m.in. takie prace, jak: <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">”Struktura
filmu naukowo – dydaktycznego” (1973), <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">“Wstęp do
teorii filmu dydaktycznego” (1976), <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">“Audiowizualne
materiały dydaktyczne. Podstawy kształcenia multimedialnego” (1984), <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">“Wideo w
kształceniu multimedialnym” (1991), <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">“Dokąd
zmierza technologia kształcenia” (1993), <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">“Media a
edukacja” (red., 1997 i 1998),<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">"Media i
edukacja w dobie integracji (2002), <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">"Kompetencje
medialne społeczeństwa wiedzy" (2004),<o:p></o:p></span></p><p>
</p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">"Od
nowych technik nauczania do edukacji wirtualnej" (2006).<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">W 1988 roku został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, zaś w 1989 roku - Medalem Komisji edukacji Narodowej. Wykształcił tysiące nauczycieli, ale też recenzował wydawniczo i w awansach naukowych dysertacje doktorskie, habilitacyjne czy wnioski o nadanie tytułu profesora. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Pięknie podsumował działalność dydaktyczną, naukową i oganizacyjną prof. W. Strykowskiego współpracując z Nim przez wiele lat b.przewodniczący Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN <a href="https://repozytorium.amu.edu.pl/server/api/core/bitstreams/6cdc3adf-9bf3-42d6-8bee-795df7818639/content"><b>prof. Tadeusz Lewowicki</b></a>.</span><span style="font-size: 14pt;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Bliskim składam wyrazy współczucia. Twórczość naukowa Profesora pozostaje w naszych zbiorach jako podstawa do dalszych badań. Niech spoczywa w pokoju! </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">(źródło fotografii: <a href="https://pl.wikipedia.org/wiki/Wac%C5%82aw_Strykowski">Wikipedia</a>) </p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-46168190862477029402024-03-07T01:09:00.000+01:002024-03-07T01:09:00.108+01:00Czterozgłoskowa pedagogia <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiclJzEKF_g9nBnPRvUn0xB7P2XN5yQBFvv-ldK2oET4ZztyfKv0rDCL4H-JrdlrAfe4wdLYfd71y1_EMgF0foUoUgrSm-luj111gknktUEiqEBQdR8wJrZIp3MqgqB-9CXQBtMlNELZiUW0mSltdP8VEkfJ922CvmVJHI772gcL8-yfqC2iH2B9GpAoZc/s1000/o-roztrzepanej-wini-i-joziu-psotniku.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1000" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiclJzEKF_g9nBnPRvUn0xB7P2XN5yQBFvv-ldK2oET4ZztyfKv0rDCL4H-JrdlrAfe4wdLYfd71y1_EMgF0foUoUgrSm-luj111gknktUEiqEBQdR8wJrZIp3MqgqB-9CXQBtMlNELZiUW0mSltdP8VEkfJ922CvmVJHI772gcL8-yfqC2iH2B9GpAoZc/s320/o-roztrzepanej-wini-i-joziu-psotniku.jpg" width="320" /></a></div><p><br /></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Zygmunt Wyrobek (1872-1939) był nie tylko harcmistrzem,
autorem znakomitych poradników dla skautmistrzów-harcerskich instruktorów, ale
także pisarzem znakomitych wierszy dla dzieci oraz opowiadań dla młodzieży.
Oficyna Wydawnicza "Impuls" ratuje od zapomnienia nie tylko dzieła
tego autora, ale także niezwykle trudną umiejętność pisania wierszy w formie
czterozgłoskowej, a więc złożonych z czterech sylab. Komuś może się
powieść napisanie takiego wiersza, ale warto zmierzyć się z twórczością Z.
Wyrobka, by przekonać się, że to wcale nie jest takie łatwe. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Książeczki dla dzieci o intrygujących tytułach: <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">1. "O łakomczuchu, niejadce i brudasku" <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">2. „As i Murcio"<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">3. "Niezwykła podróż" <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><b><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">i najnowsza<o:p></o:p></span></b></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">4. "O roztrzepanej Wini i Józiu Psotniku" <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">zachowały oryginalne ilustracje Mieczysława Wyrobka, zaś
uwspółcześniono pisownię i poprawiono interpunkcję według współczesnych norm.
Dzięki temu książeczki są ponadczasowe, przyjazne literacko, gramatycznie, a
przy tym są pełne zaskakujących akcji, humoru, zabawne i z morałem. Warto
podarować dzieciom książeczkę, której autor uwrażliwia na potencjalne następstwa
ich niepożądanych zachowań. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Upłynęło sto lat od wydania przez Księgarnię św. Wojciecha w Krakowie wierszowanej bajki Zygmunta Wyrobka. W okresie międzywojennym rymowane wierszem bajki cieszyły się ogromną popularnością. Łączyły w treści potencjalne zagrożenia dla dzieci z nieprzewidywalnymi przez nie skutkami zachowań. </span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDz-rOADd_Zxum5RTknByoRdROU9Ea2pFOTQMSbo7OAQwSB0UvRza8b6NpOjakT-pPeyoaA6PWdv5LApISNKND3LooXJ3t5L3hFAAppzQOWNDBTf5Yb3SsHvvLNPk_MqXiLVF8MjaGD_uXyD-qcHrJLrGCbHw74wwrn46BmLi2c9C2qFInpo92grLf1FI/s1000/o-roztrzepanej-wini-i-joziu-psotniku%20(1).jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1000" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDz-rOADd_Zxum5RTknByoRdROU9Ea2pFOTQMSbo7OAQwSB0UvRza8b6NpOjakT-pPeyoaA6PWdv5LApISNKND3LooXJ3t5L3hFAAppzQOWNDBTf5Yb3SsHvvLNPk_MqXiLVF8MjaGD_uXyD-qcHrJLrGCbHw74wwrn46BmLi2c9C2qFInpo92grLf1FI/s320/o-roztrzepanej-wini-i-joziu-psotniku%20(1).jpg" width="320" /></a></div><br /><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Powyżej Z. Wyrobek, poniżej mój "urobek".</span><p></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt;">Od wieki wieków zachowania dzieci są niemalże takie
same, bowiem: </span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">będą psocić, <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">śmiać się, płakać,<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">kichać, pocić, <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">spadać, skakać,<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">opowiadać. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">myśli skrywać,<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">troszkę zjadać,<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">by wygrywać.<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Mało który<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">podopieczny<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">chce kultury,<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">być bezpieczny.<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Bardzo ważna <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">jest przygoda,<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">choć nie każda <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">laurów doda,<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Kiedy czytam<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">wnukom wiersze<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">nikt nie pyta,<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">co jest pierwsze:<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Jajko, kura,<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">transcendencja, <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">albo która<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">to esencja?<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Tu znaczące <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">jest spotkanie,<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">nie naglące,<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">przeczekanie.<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Dialog także<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">jest konieczny<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Kto tak pisze, <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">będzie wieczny: <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">pajdocentryk,<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">pajdokrata,<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">etnocentryk?<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Pasjonata!<o:p></o:p></span></p><p>
</p><p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p><p class="MsoNormal"><br /></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-3598495156033922552024-03-06T00:19:00.007+01:002024-03-06T00:32:14.087+01:00Osamotnienie <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNos8eurtVwgGX2Roqa7HmrEKDVlWhO88GauILrJbtHxyLwOyy8r5Yu_hohHfh9QI4RNnLAUoT00Ry9Yi2TozDjU2IHQY1LELRvxMNBUKWKDF20Kvsswbb_c-ZwNYcCbzZQvBeLH2PzpnTBsHxJVGNVgDJ1cYUDVOkE0gW59B8oC6kXFH6iIoFcExtwok/s5312/20170724_154819.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="5312" data-original-width="2988" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNos8eurtVwgGX2Roqa7HmrEKDVlWhO88GauILrJbtHxyLwOyy8r5Yu_hohHfh9QI4RNnLAUoT00Ry9Yi2TozDjU2IHQY1LELRvxMNBUKWKDF20Kvsswbb_c-ZwNYcCbzZQvBeLH2PzpnTBsHxJVGNVgDJ1cYUDVOkE0gW59B8oC6kXFH6iIoFcExtwok/w113-h200/20170724_154819.jpg" width="113" /></a></div><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="background: white; color: #222222; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Wczoraj była awaria Facebooka. Niektórzy wpadli w panikę, bo sądzili, że zostali wyłączeni. Znajomy doktor
nauk humanistycznych pisze do mnie, że chyba zlikwiduje to medium społeczne, ale nie z powodu awarii. Już prawie nie ma tam
znajomych. Część osób mu w ogóle nie odpisuje. Twierdzą, że nie mają czasu. Tak
mu napisała ostatnio poznana studentka [...] uniwersytetu X, że nie ma czasu
odpisywać. </span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="background: white; color: #222222; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Trudno się dziwić, że jest rozgoryczony. Nie ma stałej pracy, mieszka samotnie, zarabia na życie aktywnością artystyczną (muzykuje), więc musiałby spotkać w sieci kogoś, kto ma te same zainteresowania, pasje, taką samą ilość czasu wolnego lub pozwalającego na wspólną komunikację on-line i off-line. W tej sytuacji ma na Fb wielu znajomych, ale zarazem poczucie osamotnienia: </span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="background: white; color: #222222; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Jakby mi ktoś w pysk strzelił. Kolega ze szkoły, z czasów
szkoły średniej nie mógł znaleźć dla mnie 5 minut w ciągu trzech dni... a
potrzebowałem porady. Jestem jeszcze gorzej samotny niż w czasach szkoły
średniej, kiedy miałem tylko telefon stacjonarny. Wtedy przynajmniej nie było
prezentacji numeru, to odbierali i można było chwilę porozmawiać... </span></i><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="background: white; color: #222222; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Więc po co Teraz te wszystkie komunikatory skoro nie ma z kim
porozmawiać??? </span></i><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="background: white; color: #222222; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Co będzie, jak nasze środowisko codziennego życia zostanie nasycone sztuczną inteligencją, robotami? Może wówczas znajdziemy czas dla innych, znajomych, bliskich, bo naszą pracę wykona AI? </span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="background: white; color: #222222; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><br /></span></p><p>
</p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br /></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-40286663374091033472024-03-05T00:07:00.002+01:002024-03-05T00:08:01.245+01:00Nominacja profesora pedagogiki resocjalizacyjnej ks. Kazimierza Pierzchały <p><span style="font-family: times; font-size: medium;"> </span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcdvyDoSr_8albNudpRfqd_Looimtna27vola-GbyMsoatlUiEk28ZXGUvrqnz_HciAy91Gyny5uSozkEzVKZYMn7vGBYanVHFY5UmIL1npsybgvbYg9tc6Y6jfFFFz8vTx4wh6fZj8N6g3eq8P2XlSLo5iUkfe4-Lu6AmCtEPoEJT_E_jCdBAY0dabmw/s2220/Pierzcha%C5%82a%20ks_w%20UMCS.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="2220" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcdvyDoSr_8albNudpRfqd_Looimtna27vola-GbyMsoatlUiEk28ZXGUvrqnz_HciAy91Gyny5uSozkEzVKZYMn7vGBYanVHFY5UmIL1npsybgvbYg9tc6Y6jfFFFz8vTx4wh6fZj8N6g3eq8P2XlSLo5iUkfe4-Lu6AmCtEPoEJT_E_jCdBAY0dabmw/s320/Pierzcha%C5%82a%20ks_w%20UMCS.jpg" width="156" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Coraz bardziej zaburzone relacje społeczne, degradacja
części środowisk socjalizacyjnych a nawet instytucji edukacyjnych i
opiekuńczo-wychowawczych sprzyja powiększaniu się sfery koniecznej
resocjalizacji osób (bez względu na ich wiek życia). Także w tej subdyscyplinie nauk
pedagogicznych, jaką jest resocjalizacja, naukowcy prowadzą badania podstawowe oraz stosowane,
opracowują modele pracy z osobami skazanymi za naruszenie prawa, by pomóc im w wyjściu na wolność. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Nie ulega wątpliwości, że jest to niezwykle trudna
dziedzina życia społecznego w instytucjach zamkniętych czy półotwartych, w
których pedagodzy, psycholodzy i pracownicy służb więziennych podejmują
starania przywrócenia społeczeństwu osób skazanych za swoje czyny i
osadzonych w zakładzie karnym. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Znakomicie, że są uczeni, którzy prowadzą badania
naukowe, dzięki których wynikom można korygować i doskonalić proces
resocjalizacji. To, jak ona przebiega w innych krajach, bardziej zasobnych
ekonomicznie i kulturowo w rozwiązania realnie zwiększające skuteczność
resocjalizacji, nie jest łatwe do bezpośredniego zastosowania w naszym kraju.
Cieszy zatem dorobek naukowy tych nauczycieli akademickich, którzy nie są w
danym środowisku diagnostami-outsiderami, gdyż od lat są w ich zaangażowani
także praktycznie, czego najlepszym przykładem jest ks. prof. dr hab. <b>Kazimierz
Pierzchała </b>(ur. 9.01.1968) z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana
Pawła II. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Droga do profesury jest zaznaczona konsekwentnie i
spójnie prowadzonym rozwojem, samodoskonaleniem, podejmowaniem studiów
magisterskich, podyplomowych i doktoranckich, udziałem w konferencjach
naukowych i publikowaniem wyników własnych badań. Ważną rolę odegrały studia
z socjologii religii na Wydziale Nauk Społecznych Katolickiego Uniwersytetu
Lubelskiego Jana Pawła II w Lublinie (1994-1997). <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Rozprawę doktorską z pedagogiki ks. K. Pierzchała
napisał pod kierunkiem wybitnego pedagoga ogólnego prof. <b>Aleksandra
Nalaskowskiego</b>, pt. „Poczucie powinności i odpowiedzialności u młodzieży
katolickiej”, a obronił ją w 2001 roku w Instytucie Pedagogiki
Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">W 2016 r. ukończył studia doktoranckie z zakresu
pastoralno-biblijnego, na Wydziale Nauk Teologicznych Uniwersytecie
Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. tam tez obronił kolejny doktorat w
2019 roku z teologii biblijnej, który napisał pod kierunkiem ks. prof. dra hab.
<b>Waldemara Chrostowskiego</b> na temat: „Chrystologia starotestamentowa w ujęciu
Corpus Paulinum i Listu do Hebrajczyków”. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Dwa lata wcześniej, bo w 2017 roku habilitował się w
naukach społecznych, w dyscyplinie pedagogika, na podstawie osiągnięć naukowych
w zakresie pedagogiki resocjalizacyjnej. Stopień dra hab. nadała mu Rada
Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Nominowany Uczony publikował w znaczących
dla jego subdyscypliny naukowej periodykach, jak "Przegląd Więziennictwa
Polskiego", "Kultura i Edukacja", "Resocjalizacja
Polska", "Kwartalnik Pedagogiczny", "Lubelski Rocznik Pedagogiczny",
"Edukacja Ustawiczna Dorosłych", "Roczniki Pedagogiczne"
czy "Probacja". Jest autorem siedmiu monografii naukowych, które
dopełnia znakomita rozprawa profesorska pt. "Resocjalizacja skazanych
matek w polskich zakładach karnych" (2023). Przeprowadzone
badania matek więziennych i matek „wolnościowych” (grupa kontrolna) wyznaczają potrzebny kierunek kolejnych badań w obszarze
penitencjarystyki. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Rozprawy ks. profesora K. Pierzchały są cenione w pedagogice
resocjalizacyjnej, bowiem podejmują tak istotne zagadnienia, jak: "Skazani
ale nie potępieni", "Kapelan więzienny w procesie resocjalizacji", "Destygmatyzacja
przestępców w świetle Magisterium Kościoła oraz poglądów na resocjalizację", "Człowiek
we współczesnym społeczeństwie, Wychowawcze znaczenie kultury i religii w
przeżywaniu macierzyństwa". <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Wkład ks. prof. K. Pierzchały w rozwój nauki jest
widoczny w jego udziale w wielu projektach krajowych i międzynarodowych
dotyczących problematyki penitencjarnej oraz zagrożeń społecznych i dysfunkcji
w środowiskach opiekuńczo-wychowawczych. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Bogate doświadczenie dydaktyczne w krajowych i
zagranicznych uczelniach a także praca z osobami skazanymi oraz z
młodzieżą doświadczającą kryzysów egzystencjalnych i społecznych znajduje swoje
odzwierciedlenie w jego studiach teoretycznych i diagnostyce, które są
poparte niezwykłą pracowitością, umiejętnością dostrzegania nowych wątków
badawczych.
Właśnie w tych środowiskach potrzebni i szanowani są duchowni, wrażliwi na
ludzkie dramaty humaniści, a przy tym niezwykle doświadczeni wychowawcy w pracy
z osadzonymi. <o:p></o:p></span></p><p><span style="font-family: times; font-size: medium;">
</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"> Zapewne oryginalność dorobku Profesora tkwi nie
tylko w osobistym podejściu do badanych, które wyrasta z personalizmu
chrześcijańskiego i pedagogii wolności, ale także w jego sposobie
patrzenia na problemy osób badanych, by można było doskonalić także pedagogikę
resocjalizacyjną. Serdeczne gratulacje dla kolejnego profesora nauk społecznych
w dyscyplinie pedagogika.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br /></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-32389150370219406592024-03-04T05:50:00.002+01:002024-03-04T05:52:48.773+01:00Czy głosowanie w komisji habilitacyjnej ma być jedynie alternatywne: "ZA" lub "PRZECIW"? <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivtjnUXyUJ276_TKBd7B1Hjg8X5OwsPJSri_vSe7ve2VRVIWaNoPvm1bFAM9jBuXDdJF3BwuHBW__lvSG5zjbuYt9lEwyV8v83MbmW1EHeql9GcHlU8g7C5fGAE_MrBzIpKDk857zX7mDqYLkdO7tGWmDgJ3xlOHfKqtJNmqfJjT38DG6fW4bGx8x8C9c/s3264/20171201_161311-1.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="3264" data-original-width="1207" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivtjnUXyUJ276_TKBd7B1Hjg8X5OwsPJSri_vSe7ve2VRVIWaNoPvm1bFAM9jBuXDdJF3BwuHBW__lvSG5zjbuYt9lEwyV8v83MbmW1EHeql9GcHlU8g7C5fGAE_MrBzIpKDk857zX7mDqYLkdO7tGWmDgJ3xlOHfKqtJNmqfJjT38DG6fW4bGx8x8C9c/w74-h200/20171201_161311-1.jpg" width="74" /></a></div><p><br /></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Ustawa
"Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce" nie reguluje trybu głosowania
w komisjach habilitacyjnych. Od czterech lat obowiązują nowe regulacje prawne,
w wyniku których senaty uczelni suwerennie określają regulaminy nadawania
stopni naukowych. Wydawało się, że sprawa trybu głosowań nie będzie budzić
wątpliwości, a jednak... Mamy normatywny chaos. Prawnicy danej uczelni skierowali do rad
dyscyplin naukowych niewłaściwą wykładnię prawną: <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Jeżeli regulamin tego wprost nie
reguluje, to stosujemy zasady ogólne określone w Statucie uniwersytetu. Opinia
w sprawie nadania / odmowy nadania stopnia jest sprawą osobową, do której
zastosowanie ma par. (...) Statutu (...). Przepis ten brzmi: "W
głosowaniu dotyczącym spraw osobowych, nieuregulowanym innymi przepisami,
członek organu kolegialnego oddaje<b> głos „za” albo „przeciw”. </b></span></i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Taka wykładnia wywołała wśród
członków wszystkich rad dyscyplin naukowych zdumienie, bowiem w sprawach
awansów naukowych zawsze obowiązywało głosowanie uwzględniające trzy
możliwości: "ZA", |"PRZECIW", "WSTRZYMUJĘ SIĘ". </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Zapytałem zatem Biuro Prawne RDN,
czy takie ograniczenie głosowania członków rad dyscyplin jest zgodne z prawem i
otrzymałem jednoznaczną wykładnię mec. Artura Woźniaka. </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">"W opinii Biura Rady
Doskonałości Naukowej <b>przepisy statutu Uniwersytetu </b>(...) <b>nie
znajdują zastosowania do komisji habilitacyjnej</b>. Zgodnie z art. 34
ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.
U. z 2023 r. poz. 742 z późn. zm.) statut określa zasady organizacji i
funkcjonowania uczelni (...). W świetle także aktualnej tezy wyroku Sądu Najwyższego
z dnia 19 marca 2008 r. (I PK 227/07) „<b>statut uczelni musi być zgodny z
ustawą (prawem)</b>, przy czy tam gdzie ustawodawca wyraźnie reguluje materie
statutowe (upoważnia do unormowania określonych spraw w statucie), nie może on
wykraczać poza ramy ustawowego upoważnienia.” </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Komisja habilitacyjna, zgodnie z
art. 221 ust. 5 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i
nauce, jest powoływana przez podmiot habilitujący przy udziale Rady
Doskonałości Naukowej. Jest to zatem organ powoływany na mocy przepisów ustawy,
którego zadaniem jest, stosownie do art. 221 ust. 11 przytoczonej ustawy,
wyrażenie opinii w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego. </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Zasięgnięcie opinii tego organu
jest obowiązkiem podmiotu habilitującego w danym postepowaniu w sprawie nadania
stopnia doktora habilitowanego i podstawą wydania decyzji administracyjnej
rozstrzygającej to postępowanie. W konsekwencji komisja habilitacyjna jest
organem współdziałającym z podmiotem habilitującym na zasadach odpowiednio
stosowanego art. 106 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania
administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 z późn. zm.).</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Mając powyższe na uwadze zasadne
jest stwierdzenie, że komisja habilitacyjna jest organem niezależnym
organizacyjnie od podmiotu habilitującego. W konsekwencji <b>przepisy aktu
wewnętrznego uczelni, jakim jest jej statut, które określają zasady
organizacji i funkcjonowania uczelni, nie mogą mieć zastosowania do komisji
habilitacyjnej </b>jako organu odrębnego i niepozostającego w strukturze
organizacyjnej uczelni.</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Sposób postępowania w sprawie
nadania stopnia doktora oraz szczegółowy tryb postępowania w sprawie nadania
stopnia doktora habilitowanego <b>określa senat </b>na podstawie
odrębnych przepisów. Tym samym skoro ustawodawca upoważnił senat uczelni
do określenia szczegółowego trybu postępowania w sprawie nadania stopnia
doktora habilitowanego poprzez wydanie odrębnego aktu, niż statut, to bym
bardziej nie sposób jest przyjąć, że statut może regulować ten sam zakres
przedmiotowy danej materii". </span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Czekamy na zapowiedzianą przez ministra nauki i szkolnictwa wyższego nowelizację Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Przewiduje ona jednolite dla wszystkich jednostek akademickich i ich organów procedury w postępowaniach awansowych, bo ostatnie lata dowiodły, że polskie środowisko akademickie nie dojrzało do autonomii. Za dużo jest patologii - "brudnych wspólnot", szeroko pojmowanej korupcji, nierzetelności recenzenckiej itp. </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;">(Foto: Galeria Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie)</p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><br /></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-23311301126649047142024-03-03T00:13:00.021+01:002024-03-03T13:37:21.373+01:00Dyscyplina naukowa i naukowca<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2skbXJ-oDK9piaZHK873FkliSTD3gT-FhgYXVwcu9UhhVU8Gbb78oZ6o3ZHMt606iZFvitt92FqTL6EoHs_u-4o1VI7sfZYpwUuTg7b601LNVnjR67-V2EBCLmPc5TGadhbhyGV1UeD9qJH_8C3smfpKND1E_Ex9GGE5fswqo0rc25OWqvUrKROOa4Ig/s4000/20240301_163302.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4000" data-original-width="3000" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2skbXJ-oDK9piaZHK873FkliSTD3gT-FhgYXVwcu9UhhVU8Gbb78oZ6o3ZHMt606iZFvitt92FqTL6EoHs_u-4o1VI7sfZYpwUuTg7b601LNVnjR67-V2EBCLmPc5TGadhbhyGV1UeD9qJH_8C3smfpKND1E_Ex9GGE5fswqo0rc25OWqvUrKROOa4Ig/s320/20240301_163302.jpg" width="240" /></a></div><br /><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br /></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">W
tych dniach ukazała się kolejna monografia naukowa Zbyszko Melosika z Wydziału
Studiów Edukacyjnych UAM w Poznaniu, której tytuł jest nieco inny od tego w
moim poście, ale okładka to rekompensuje. Autora obfitej treściowo publikacji nie
trzeba nikomu przedstawiać, bo ma grono wielbiących jego kolejne
projekty badawcze czytelników, do których także ja się zaliczam. Są bowiem uczeni
i pseudouczeni, naukowcy i naukawcy, autorzy pasjonaci, mistrzowie nauki i tacy
z dyplomami stopni naukowych, których publikacje zajmują zbytecznie miejsce w
bibliotekach czy na czyichś dyskach twardych.<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfqUxL70D97jOCA5P7xlOxa5w1bPaxPwaVnDs_l3u_40Es7w7W6nXO5xACv3bTAmSk2cVwWGnDYFZyABimScAainbXbohQRlxcFkEJB2gO5kpbepXea33Im360bi9zkcUPm8m9Y4p-wVL2dOjRQis7PgFohMZpBC8BCHvayjUwIDSG7Jrcp0ce_o0P1vg/s2766/Melosik%20Pasja%20.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="2766" data-original-width="1989" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfqUxL70D97jOCA5P7xlOxa5w1bPaxPwaVnDs_l3u_40Es7w7W6nXO5xACv3bTAmSk2cVwWGnDYFZyABimScAainbXbohQRlxcFkEJB2gO5kpbepXea33Im360bi9zkcUPm8m9Y4p-wVL2dOjRQis7PgFohMZpBC8BCHvayjUwIDSG7Jrcp0ce_o0P1vg/w144-h200/Melosik%20Pasja%20.jpg" width="144" /></a></div><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Książki poznańskiego uczonego pozostawiają trwały ślad także na dyskach miękkich,
czyli w ludzkiej pamięci, duszy, bo zawsze dotykają zjawisk, problemów, które
są uniwersalne, ponadczasowe. Można do każdej z jego książek wracać po latach i
odczytywać w nich niedostrzegane wcześniej wątki, konteksty, problemy. Podobnie
będzie z najnowszą rozprawą pt. "Dyscyplina naukowa i tożsamość
naukowca" (Poznań, 2024), w której częściowo nawiązuje do wcześniej wydanej monografii pt. "Pasja i tożsamość naukowca. O władzy i wolności umysłu" (Poznań, 2019). <br /><br /></span><p></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Dlaczego
zaproponowałem w dzisiejszym wpisie nieco inny tytuł? Z bardzo prostego powodu.
Melosik po to napisał tę rozprawę, żebyśmy nie dali się rozproszyć, wyalienować, zatopić w
rzekomej interdyscyplinarności. Ponowienie przez niego kategorii
"tożsamości dyscyplinarnej" identyfikuje naukowca z podstawową, bazową
dla jego wykształcenia i kompetencji badawczych dyscypliną naukową. Nie mógł autor
tej monografii przewidywać, że w 2024 roku pojawi się w środowisku akademickim
lobby rozproszenia tożsamości akademików pod pozorem pożądanej
interdyscyplinarności i umiędzynarodowienia likwidacji w postępowaniach
awansowych identyfikacji z dyscypliną naukową. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Profesor
Melosik uzyskał przecież tytuł profesora nauk humanistycznych jako doktor
habilitowany w dyscyplinie pedagogika, którą to identyfikację zakrył nadany
tytuł profesora. Ten zaś został mocą decyzji administracyjnej b. ministry
Barbary Kudryckiej jemu odebrany i zastąpiony tytułem nauk społecznych. Mnie
też. To zdumiewające, że można uczonym zmienić ich dziedzinową tożsamość.
Reforma 2.0 przywróciła możliwość aplikowania o nadanie tytułu profesora w
dziedzinie i dyscyplinie naukowej, w dziedzinie nauk lub dziedzinie i
dyscyplinach naukowych (dwóch, trzech...). <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Co
ciekawe, rozdział 7 tej książki ma tytuł: "Dyscypliny humanistyczne i
społeczne". Ich rozerwanie, oddzielenie od siebie, także w instytucjach
typu NCN i NCBiR było - moim zdaniem - największym błędem kulturowym formacji
PO/PSL. No, ale jak rządzący traktują naukę w kategoriach zysków, często
ukrytych, "dojenia" budżetu dla "swoich", to taki podział
jest "zasadny". <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Jak
to jest zatem z naszą tożsamością? Profesor UAM ma wiele tożsamości: był
profesorem nauk humanistycznych, potem zmieniono mu na profesora nauk społecznych, a przecież
jego tożsamość jest badawczo zakorzeniona w pedagogice, w tym szczególnie w pedagogice
porównawczej, socjologii edukacji, a ostatnio także w naukoznawstwie. Nie
rozstrzygajmy tego tylko zanurzmy się w treść dzieła, które jest pasjonujące
nie tylko ze względu na zakres analiz przekraczających dyscyplinę autora, ale
także sprowokowanie całego środowiska naukowego do namysłu nad stanem także
własnej dyscyplinarności i związanych z nią następstw.<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Nie
ma racji recenzent Henryk Mizerek, że taka praca dotychczas nie powstała, skoro
o tym, czym jest nauka, jakie jest jej znaczenie, a przy tym jaką rolę
spełniają w niej naukowcy, pisali filozofowie od czasów starożytnych po
współczesne. Na dniach ukaże się kolejna na ten temat praca Michała Hellera, więc warto być
powściągliwym w wyrażaniu takich opinii . Rzecz jasna, można tak napisać o każdej książce (z pominięciem
plagiatu), że taka jeszcze nie powstała, ale jest to tak oczywiste, że chyba
nie wnosi niczego nowego do naszej wiedzy na dany temat. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Istotnie,
rozprawa Z. Melosika jest jego, niepowtarzalna, oryginalna, wyjątkowa, jak każda z
wcześniejszych, a przy tym inspirująca nie tylko do naukoznawczych debat czy
dyskursów dotyczących reform/zmian w szkolnictwie wyższym i nauce, ale przede
wszystkim cenna w kształceniu kadr akademickich. Sądzę, że powinna to być jedna
z ważniejszych lektur w szkołach doktorskich, by ubiegający się o wejście na
ścieżkę rozwoju naukowego chociaż dotknęli kwestii własnej tożsamości, stanęli
przed koniecznością odpowiedzenia sobie na pytanie: <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Po
co chcę przygotowywać pracę doktorską? Dlaczego chcę prowadzić badania naukowe? </span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Czy chcę "zrobić" doktorat? </span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Czy może ktoś chce mieć stopień/dyplom
doktora? </span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Czy zamierza prowadzić badania bez względu na istniejące uwarunkowania
polityczne, administracyjne, kulturowe, społeczne, komunikacyjne, finansowe
itd., itd.? </span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Czy może tli się w niej pasja osoby pragnącej dociekać prawdy o
interesujących ją zjawiskach, obiektach itp.? </span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Czy bycie naukowcem to zawód czy
pasja pozytywnie zakręconego wielbiciela poznawania świata/-ów? <o:p></o:p></span></p><p>
</p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Zachęcam
do lektury tej książki. Niech rozgorzeje dyskusja na łamach czasopism naukowych
a nie naukawych. Niech pseudonaukowcy uświadomią sobie, że NAUKA broni się
przed ich obecnością w uczelniach publicznych i niepublicznych także dzięki
takim publikacjom. </span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Melosik skonstruował lustro, w którym warto się przejrzeć, spojrzeć wstecz,
by nie dać się zrzucić z drabiny tym, którzy z nauką nie mają nic wspólnego,
natomiast chętnie leczą pseudokrytyką swoje kompleksy czy brak osiągnięć naukowych rzekomo tropiąc patologie. Na takie studium nie stać wyrotowanych z uczelni ze względu na brak osiągnięć naukowych. Te trzeba odsłaniać z perspektywy naukowych
standardów. Książka Z. Melosika dobrze służy odkryciom w nauce i o nauce, demistyfikacjom w środowisku naukowym i pseudonaukowym. Bądźmy zdyscyplinowani merytorycznie i metodologicznie w ramach swoich dyscyplin i twórzmy interdyscyplinarne zespoły badawcze. </span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br /></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-14499637747984628692024-03-02T00:09:00.005+01:002024-03-02T17:58:04.791+01:00Nie wszystko jest stracone <p> </p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"> </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFEhsv1F_Pir55sTkilcvXPsoz0dnd6Il9YT0ptIZUrJu-0N06XSN5LRJad6ZGgJbLe1jxiPXoCxQ_YFMNxpLOC0KOMwlnHl6aFdPcEuoZnQm7YhshVVx44nSVJ-aTNBJRba-medtxGFqgVKyapyNG3TW9olF7lkaV8JBbgr2LfP91a5HTgJ9haCFyi0Y/s3206/IMG_20200124_132215.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="3206" data-original-width="1152" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFEhsv1F_Pir55sTkilcvXPsoz0dnd6Il9YT0ptIZUrJu-0N06XSN5LRJad6ZGgJbLe1jxiPXoCxQ_YFMNxpLOC0KOMwlnHl6aFdPcEuoZnQm7YhshVVx44nSVJ-aTNBJRba-medtxGFqgVKyapyNG3TW9olF7lkaV8JBbgr2LfP91a5HTgJ9haCFyi0Y/s320/IMG_20200124_132215.jpg" width="115" /></a></span></div><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Napisał do mnie student uczelni, którą opinia
publiczna obciążyła wszystkim, co najgorsze, chociaż tymczasowo aresztowano
głównie kadrę zarządzającą. Zajęcia nadal są tam prowadzone zgodnie z planem
studiów. Skandal dotyczy prowadzenia w tej szkole wyższej studiów MBA, a nie
studiów kierunkowych. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Są osoby, które nie studiują dla dyplomu, tylko dla rzeczywistego poszerzenia własnych kwalifikacji. Dla większości wybierających studia na odległość jest to znakomita okazja, by móc połączyć własną pracę zawodową czy obowiązki rodzinne z uczeniem się. Nie należy zatem dyskwalifikować studentów, skoro taka uczelnia została legalnie zarejestrowana oraz uzyskała akceptację Polskiej Komisji Akredytacyjnej. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Jak pisze do mnie jeden z takich studentów:
"(...) niestety podjąłem studia pedagogiczne. Piszę
,,niestety", gdyż wybór padł na obiecującą, ale najgorszą z możliwych
uczelni niepublicznych w Polsce (i chyba w ogóle na świecie). Tak, mowa o
Collegium Humanum. Nazwa ta z trudem przechodzi mi przez usta.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">To swoiste "Amber Gold" Pawła Cz. w którym
utopili pieniądze przede wszystkim ludzie biedni: nauczyciele, pedagodzy
szkolni czy ludzie nie mogący wyjechać nigdzie poza swoją "wioskę",
gdyż na przykład opiekują się niepełnosprawnymi dziećmi lub bardzo schorowanymi
rodzicami. Ten niesamowicie skrojony target, to wymysł umysłu genialnego i do
szpiku moralnie zepsutego.<br />
<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Pan Profesor jako pedagog, zna z pewnością ten
mechanizm, którego ja nie potrafię nazwać, ale który bez trudu - lecz ze zgrozą
- zidentyfikowałem. Chodzi bowiem o to, że wielu moich kolegów z II roku
magisterskiego (jest nas w sumie ok. 350), nadal wierzy, że obroni dyplom w
czerwcu - i jeśli nawet - że ktokolwiek będzie podchodził do niego poważnie.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Ludziom tym, Paweł Cz. wlał w serca nadzieję na łatwy
dyplom, co do którego często oprócz braku sił fizycznych i możliwości
czasowych, nie mieli także predyspozycji intelektualnych. Sam jestem
częścią tego zbiorowiska, choć przez pierwszy rok w majestacie prawa, studia
"online" były legalne. Od października ubiegłego roku już takowe nie
są i miałem nadzieję, że odbywać się będą zjazdy w którejś z filii w Polsce.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"><br />
Od początku widziałem co się dzieje, lecz z każdym "wtopionym"
przelewem zanurzałem się w tym bagnie organizacyjnym coraz bardziej. Uczyłem
się sumiennie i pisałem prace zaliczeniowe samodzielnie - w niektórych
cytowałem również i Pana Profesora. Wszystko jednak poszło na marne".<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Moim zdaniem, nie wszystko poszło na marne. <a href="https://humanum.pl/oswiadczenie-uczelnianej-rady-samorzadu-studenckiego-collegium-humanum-w-warszawie/ ">Collegium nikt nie likwiduje</a>, nie zamyka kierunków studiów. Należy zatem dalej realizować obowiązujące wszystkich zadania zgodnie z planem studiów. Nie jest to pierwsza czy jedyna szkoła prywatna, której kadrze zarządzającej prokuratura przedłożyła zarzuty karne. W Polsce obowiązuje prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, zgodnie z którym - nawet gdyby daną szkołę pozbawiono uprawnień do kształcenia - osobom studiującym należy zapewnić możliwość dokończenia studiów. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Na wolnym rynku pracodawcy nie interesują się tym, jaką i gdzie ktoś ukończył uczelnię, szkołę wyższą czy ma tylko maturę, ale jakie ma kompetencje, co potrafi i co sobą reprezentuje. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"> </span></p><p>
</p><p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p><p class="MsoNormal"><br /></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-59532668397797304632024-03-01T00:37:00.006+01:002024-03-01T09:48:26.683+01:00Powracający temat <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAIbGS0ymUyVQ8qB_G8Ouvs6Bhpl9NaUk1AboilLRM7AxvprqW50Y44ig6e1EWIl1GS81OzG4Ilz9mqChfCE94dhww7IjT079YFSQyVV2gS-wcs33u5m-YsutEnAa3bEniVaELSUgM9kJ7C5gCmuv4oVyQy45npD3VZE36rBQMYuUU01pcOk8Q4mlZJaY/s370/Turystyka%20habilitacyjna.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="370" data-original-width="259" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAIbGS0ymUyVQ8qB_G8Ouvs6Bhpl9NaUk1AboilLRM7AxvprqW50Y44ig6e1EWIl1GS81OzG4Ilz9mqChfCE94dhww7IjT079YFSQyVV2gS-wcs33u5m-YsutEnAa3bEniVaELSUgM9kJ7C5gCmuv4oVyQy45npD3VZE36rBQMYuUU01pcOk8Q4mlZJaY/s320/Turystyka%20habilitacyjna.jpg" width="224" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><p></p><p class="MsoNormal"><a href="https://wydawnictwo.uni.lodz.pl/produkt/turystyka-habilitacyjna-polakow-na-slowacje-w-latach-2005-2016/">https://wydawnictwo.uni.lodz.pl/produkt/turystyka-habilitacyjna-polakow-na-slowacje-w-latach-2005-2016/</a></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">W
związku z patologią w polskim szkolnictwie wyższym, nie tylko prywatnym, ale
także państwowym, powraca problem niektórych nauczycieli akademickich, którzy uzyskali na
Słowacji stopnie doktora habilitowanego (docenta) a nawet tytuł profesora
(słowackiego, ale na mocy bilateralnej umowy uznawanego w III RP - sic!) i
zaczęli tworzyć szkoły wyższe lub zarządzać jednostkami akademickimi. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Zainteresowani
tą problematyką mogą pobrać książkę dzięki open access. wyjaśniam w niej genezę zjawiska, którego negatywne skutki będą destabilizować i niszczyć
zarówno polską naukę jak i proces kształcenia osób dorosłych. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal">
</p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Nie
należy jednak patologii akademickiej utożsamiać tylko czy przede wszystkim z
powyższym zjawiskiem, gdyż ta jest reprodukowana w kraju niezależnie od tego,
gdyż poziom niszczenia universitas, akademii trwa od przeszło trzech dekad
także z udziałem resortu, Polskiej Komisji Akredytacyjnej czy lobbujących w
tych organach różnej maści ludzi biznesu i polityki, szczególnie tych stanowiących prawo. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Utraciliśmy już częściowo zaufanie do państwa, szkolnictwa powszechnego i wyższego, sądownictwa, służb policyjnych, medycznych, itd. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><br /></p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-51376406811861670422024-02-29T00:16:00.003+01:002024-02-29T00:16:34.257+01:00Dewastacja polityki oświatowej<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjokBxyiGPTlPfTxPszYqcqGvLOYz5QovdZa9SMCLPA4KIbvj_WBztaVUh5HUi77SD_gEBz7tcZIq8bqwPvdYjALEQnxXyDGjePv4CD97thicl3WdOfSkyjKUI_ohreOBPqnMSCRcz34dU0LDNJnKHz7UamuFXcMrqpCABiTTfCzRTxIYrNgDlCQIkbb-8/s602/Obraz1.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="401" data-original-width="602" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjokBxyiGPTlPfTxPszYqcqGvLOYz5QovdZa9SMCLPA4KIbvj_WBztaVUh5HUi77SD_gEBz7tcZIq8bqwPvdYjALEQnxXyDGjePv4CD97thicl3WdOfSkyjKUI_ohreOBPqnMSCRcz34dU0LDNJnKHz7UamuFXcMrqpCABiTTfCzRTxIYrNgDlCQIkbb-8/s320/Obraz1.png" width="320" /></a></div><br /><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Wywiad
dla "Rzecz o Prawie" – Rzeczpospolita (27.02.2024) jest
jeszcze jedną z wielu moich wypowiedzi na temat katastrofalnej polityki
oświatowej w III RP. Redaktor Tomasz Pietryga postanowił uwzględnić w
prowadzonym przez siebie programie rozmów z ekspertami kwestię projektowanych
zmian w systemie kształcenia młodych pokoleń. Dobrze się stało, że podjął
kluczowe w debacie publicznej i potocznych prekonsultacjach zagadnienia,
którymi kierująca resortem edukacji Barbnara Nowacka "zamula" umysły
Polaków. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Już
sam fakt, że do MEN zostało przesłanych 53 tys. uwag do Podstawy programowej
kształcenia ogólnego" świadczy o totalnym chaosie, populistycznej grze ze
społeczeństwem pod pozorem troski o liczenie się z opinią publiczną. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Proponuję,
by ministra zdrowia skierowała do prekonsultacji społecznych wykaz
refundowanych leków, finansowanych przez NFZ procedur leczniczych i
rehabilitacyjnych i koniecznie niech zapyta naród o to, jak mają operować
chirurdzy, jak powinni badać dzieci pediatrzy czy jak odbierać poród lekarze położnicy
itd., itd. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Proponuję,
by ministrowie kolejnych resortów też rozpoczęli prekonsultacje, bo naród wie
lepiej, lud jest mądrzejszy od fachowców, których brakuje we wszystkich
resortach minionych i obecnych władz. Bardzo mi się podoba ta
populistyczna zabawa ze społeczeństwem, bo naukowcy nadal będą diagnozować
patologię a pedagodzy i psycholodzy projektować reedukację, resocjalizację,
terapeutyzować, więc wszyscy będą mieli pracę. Partie opozycyjne będą miały
paliwo do krytyki, by jak powrócą do władz, czyniły dokładnie to samo. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Potwierdzam relację <a href="https://draft.blogger.com/u/1/blog/post/edit/4983906471130010497/5137640681186167042">Dariusza Chętkowski</a>ego: <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">"W
IV LO w Łodzi aż pięć klas od listopada nie ma lekcji matematyki. Dyrekcja
bezskutecznie szuka nauczyciela. Kiedy zaczęliśmy rozmawiać o tym
w mojej szkole, ludzie rzucili jeszcze bardziej kuriozalnymi przykładami
ze swojej drugiej pracy, np. tym, że na lekcje trzeba posyłać woźną, gdyż
nauczycieli brak. To nie jest problem tylko jednego liceum.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Nikt
już nie liczy, ile lekcji przepada. Klasy tygodniami nie mają jakiegoś
przedmiotu, ale dopóki nauczyciel jest na stanie, problemu nie ma. Przecież jak
się wychoruje, to wróci i zacznie uczyć. Lepszy nauczyciel, którego wciąż
nie ma, niż żaden. " <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: 18.6667px;">Być może ten, którego czasowo nie ma, i tak nie kształcił, nie motywował, nie zachęcał, więc co za różnica? </span></span></p><p>
</p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br /></p><p></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-51543705506552701672024-02-28T00:04:00.008+01:002024-02-28T17:34:26.393+01:00Ukraińscy uczniowie oraz nauczyciele w Niemczech i w Polsce <p><br /></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"><br />
Na całym świecie uchodźcy stanowią rosnący odsetek osób dotkniętych przymusem
przesiedleńców, których potrzeby w zakresie pomocy i rozwoju nigdy nie były
bardziej przekonujące. Do końca 2020 r. na całym świecie było ponad 80 milionów
osób przymusowo wysiedlonych, z czego 26,4 mln stanowili uchodźcy objęci
mandatem Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt;">Uchodźców (UNHCR) i Agencji Narodów Zjednoczonych ds.
Pomocy i Pracy dla Uchodźców Palestyńskich na Bliskim Wschodzie (UNRWA), a 4,1
mln osób ubiegało się o azyl (UNHCR, 2021c). </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt;">Jeszcze przed pandemią 10
milionów osób dotkniętych uchodźstwem na całym świecie stanowiły dzieci
(UNHCR). W 2019 r. tylko dwa kraje o wysokich dochodach (Niemcy i Chile)
znalazły się w pierwszej piętnastce krajów przyjmujących uchodźców na
świecie (UNESCO Institute for Statistics and UNHCR. 2021. Refugee
Education Statistics: Status, Challenges and Limitations. Montreal and
Copenhagen, UIS and UNHCR, s.10).</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">W 2022 roku ich liczba uległa zwiększeniu w
krajach Unii Europejskiej ze względu na wojnę w Ukrainie. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Wraz z milionami uchodźców wojennych trafili oni także
do Polski, a wraz z nimi ukraińscy nauczyciele, a raczej nauczycielki,
psycholożki, świetnie wykształcone na rodzimych uniwersytetach. O wysokim
poziomie ich wykształcenia dowiadujemy się, kiedy kierują do władz uczelni
wniosek o nostryfikację dyplomu bakalarskiego (licencjackiego) lub
magisterskiego. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Jak informuje Centrum Edukacji Obywatelskiej do
polskich szkół publicznych uczęszcza w roku szkolnym 2023/2024 ponad 130 tys.
tysięcy dzieci i młodzieży z Ukrainy. "W ponad 64 tysiącach “zwykłych”
klas uczy się przynajmniej jeden uczeń uchodźczy. To oznacza, że w co 4 klasie
w Polsce uczniowie uczą się z osobą lub osobami z doświadczeniem
uchodźczym" (Uczniowie uchodźczy z Ukrainy w polskim systemie
edukacji. Opracowanie: Paulina Chrostowska, stan na październik, CEO,
Warszawa, 2023 r., s. 26).<o:p></o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1VMMa3IywSteBWWEWsOzyT8QLAM-3aFUSVlqRj9V_k9KxcEN6LoA0B5SFX2_SuDVbxNWZeIKRmKaZ3dWHy0RODlkV5aVa5EfvWd9mzpQbcqQGIkIjAWF_wRaJ_SoxqrMFIuh5piw_Zo7VVST6dMcaHw4LomaAFe7j0JQcBakec8MZ1Jy3DNir1KhFFKk/s320/Obraz1.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="173" data-original-width="320" height="198" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1VMMa3IywSteBWWEWsOzyT8QLAM-3aFUSVlqRj9V_k9KxcEN6LoA0B5SFX2_SuDVbxNWZeIKRmKaZ3dWHy0RODlkV5aVa5EfvWd9mzpQbcqQGIkIjAWF_wRaJ_SoxqrMFIuh5piw_Zo7VVST6dMcaHw4LomaAFe7j0JQcBakec8MZ1Jy3DNir1KhFFKk/w365-h198/Obraz1.png" width="365" /></a></div><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt;">(źródło: tamże, s.4)</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Brakuje danych o wspomagających ich ukraińskich
nauczycielkach. Jaka jest sytuacja tych dzieci w naszych szkołach? Większość z
nich nie znała języka polskiego. W ciągu trwającej już dwa lata wojny częściowo
go opanowali sprawując opiekę nad swoimi bliskimi i podejmując pracę zawodową,
niestety nie zawsze zgodną z ich wykształceniem. Z sondażu CEO nie wynika nic interesującego poza danymi statystycznymi. Co jednak kryje się za nimi? Jakie mają problemy socjalizacyjne, wychowawcze, dydaktyczne wszyscy uczestnicy procesu kształcenia? <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">W Niemczech zatrudnia się w szkolnictwie przybyłe do
tego kraju ukraińskie nauczycielki oczekując nostryfikacji dyplomów, mającej
wykazać równoważność poziomu wykształcenia. Jeśli chcą pracować w szkole
na czas nieokreślony, to muszą osiągnąć poziom C1 z języka
niemieckiego. Do tego czasu zatrudnia się w szkolnictwie publicznym
nauczycielki-Ukrainki na stanowisku nauczycielek wspomagających, które
mają prowadzić regularne zajęcia integrujące ukraińskich uczniów z
pozostałymi dziećmi w klasie.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Są to jednak profesjonalnie przygotowani do pracy w
szkołach nauczyciele, niezależnie od tego, że jakość ich wykształcenia jest
inna niż nauczycieli w Niemczech czy w Polsce. Jednak to nie oznacza, że ta
jakość jest gorsza. Osoby kształcące się w uniwersytetach czy kolegiach
nauczycielskich na Ukrainie uzyskały wiedzę zarówno w zakresie przedmiotów
ogólnych typu filozofia, socjologia, psychologia, politologia, logika, jak i
metodyczną, przedmiotową w ramach wybranego przez siebie kierunku studiów,
podobnie jak studenci kierunków nauczycielskich czy pedagogicznych w krajach
UE. Trudno oczekiwać od ukraińskich nauczycielek równoważności źródeł i
przedmiotów studiów. Ceni się ich przygotowanie dydaktyczne w toku studiów
nauczycielskich, elastyczne i empatyczne podejście do dzieci. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Jak informuje Fundacja Bertelsmanna - w Niemczech
jest około 10 tys. ukraińskich nauczycielek i 30 tys. ukraińskich dzieci w
wieku szkolnym, przybyłych do tego kraju w związku z inwazją Rosji na
Ukrainę. W kraju za naszą zachodnią granicą przyjęto <a href="https://draft.blogger.com/u/1/blog/post/edit/4983906471130010497/5154370550655270167">rekomendacje</a> dla
zarządzających edukacją w krajach związkowych. „Należy: <o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Wingdings; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings; mso-fareast-language: PL;">Ø<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">ułatwić uznawanie ukraińskich świadectw ukończenia
szkoły danego poziomu i typu;<o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Wingdings; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings; mso-fareast-language: PL;">Ø<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">współpracować z pedagogami szkolnymi i native
speakerami w szkołach; <o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Wingdings; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings; mso-fareast-language: PL;">Ø<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">wyszkolić wszystkich nauczycieli z Ukrainy w
języku niemieckim jako ich drugim języku; <o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Wingdings; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings; mso-fareast-language: PL;">Ø<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">zapewnić większą ilość pomocy dydaktycznych do
opanowania języka niemieckiego przez uczniów i ich ukraińskich
nauczycieli; <o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Wingdings; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings; mso-fareast-language: PL;">Ø<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">powołać niemiecko-ukraińskie poradnie
pedagogiczne; <o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Wingdings; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings; mso-fareast-language: PL;">Ø<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">opracować procedury ułatwiające uznawanie dyplomów
nauczycieli-uchodźców<o:p></o:p></span></p><p class="MsoListParagraphCxSpLast" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Wingdings; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Wingdings; mso-fareast-font-family: Wingdings; mso-fareast-language: PL;">Ø<span style="font-family: "Times New Roman"; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">stworzyć ukraińskim nauczycielom perspektywy
zatrudnienia".<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Ministrowie edukacji/kultury krajów związkowych
przyjęli zarazem, by powyższe rekomendacje można było odnieść nie tylko do
uchodźców ukraińskich, ale także do rozwiązania problemów edukacyjnych
uchodźców z innych regionów świata. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Z sondażu Wydawnictwa "Nowa Era"
dotyczącego największych wyzwań w roku szkolnym 2023/2024 wynika, że jednym z
nich jest praca z dziećmi z doświadczeniem migracyjnym. Opinię wyraziło ok. 24
tys. osób (Sytuacja uczniów z SPE w polskiej szkole i największe wyzwania na
rok szkolny 2023/24. Raport z badania Nowej Ery, s.10). <o:p></o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEillKI3ocpz3BWECP9IrPONchBTtW40GeUnT3hysrjMgchDk0JwUvyTaEslbke0COqHRRAtJDJ0kZMbr2rCCNhQTpUB_AKs0Uj0Le1nRbmV1ShoGhmf47vpN3fx1l4ZXADJAQrS_D6hZVy8mKnPMoMGnPLdr3nwZ397XB9u3zyUmzCBDU_uu_76Jf6FV_0/s320/Obraz2.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="93" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEillKI3ocpz3BWECP9IrPONchBTtW40GeUnT3hysrjMgchDk0JwUvyTaEslbke0COqHRRAtJDJ0kZMbr2rCCNhQTpUB_AKs0Uj0Le1nRbmV1ShoGhmf47vpN3fx1l4ZXADJAQrS_D6hZVy8mKnPMoMGnPLdr3nwZ397XB9u3zyUmzCBDU_uu_76Jf6FV_0/s1600/Obraz2.png" width="93" /></a></div><br /><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgv-_CaOm9PZuaaWsnjpEFSVnlbsUAITi7BLpJsUBdOzJzBjzAQJ-wQq-T4xGBshY07UiRKIfjF-t0hpVOPHRRxaluGyxdcGIHCBlOprt6MBdRLEnfsNrmfcl42YrSK1OpSRU35H4d-RWW_gdQpwvHxFi3xs1tLz4GMeHAqeJfU4HtKTlbhTBsiwcdAIOs/s320/Obraz3.png" style="font-size: 14pt; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="60" data-original-width="320" height="60" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgv-_CaOm9PZuaaWsnjpEFSVnlbsUAITi7BLpJsUBdOzJzBjzAQJ-wQq-T4xGBshY07UiRKIfjF-t0hpVOPHRRxaluGyxdcGIHCBlOprt6MBdRLEnfsNrmfcl42YrSK1OpSRU35H4d-RWW_gdQpwvHxFi3xs1tLz4GMeHAqeJfU4HtKTlbhTBsiwcdAIOs/s1600/Obraz3.png" width="320" /></a><br /><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"><br />
Jest to niewątpliwie poważne wyzwanie dla zarządzających polską edukacją,
nauczycieli, wszystkich uczniów, jak i prowadzących w oświacie badania
społeczne. Zapewne wkrótce pojawią się kolejne wyniki badań świadczące o
radzeniu sobie przez nich z problemami dydaktycznymi oraz wychowawczymi, które
są pochodną zróżnicowania kulturowego i narodowościwego uczniów oraz
nauczycieli w naszych szkołach. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"> </span></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-61387067905383793852024-02-27T01:13:00.003+01:002024-02-27T19:00:07.946+01:00Szkoły produkują też "chorych" ludzi <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_-m1Q9JtBAF8N7vq80tjfgruzfOFlH2EipYrKSPTYDpaq9EruprC0Bb3juvsqmcjspO4a66vw8eU57XuH5g9ISu-6i003YgAe8Nuc9Sge6AZ8XZb-EX_OalfnGWuEz1_M3blJn9hnR-XMt2nKEFfkdAp6vljeuFZ1XPU13X4R_ys0eUqcJoY06OzPS7U/s300/Fromm%20Jenseits.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="245" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_-m1Q9JtBAF8N7vq80tjfgruzfOFlH2EipYrKSPTYDpaq9EruprC0Bb3juvsqmcjspO4a66vw8eU57XuH5g9ISu-6i003YgAe8Nuc9Sge6AZ8XZb-EX_OalfnGWuEz1_M3blJn9hnR-XMt2nKEFfkdAp6vljeuFZ1XPU13X4R_ys0eUqcJoY06OzPS7U/w163-h200/Fromm%20Jenseits.jpg" width="163" /></a></div><p><br /></p><p><br /></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Współcześni
badacze piśmiennictwa Ericha Fromma są zgodni co do tego, że chociaż ich autor
nie był pedagogiem tylko psychologiem społecznym, to jednak swoimi poglądami na
temat m.in. socjalizacji, autorytetu, posłuszeństwa, etyki zachowań
społecznych, uczenia się i nauczania wpłynął w sposób znaczący na postrzeganie
przez samych pedagogów teorii i rzeczywistości edukacyjnej. Wiele jest w jego
rozprawach inspiracji do badań społecznych, promocji myślenia krytycznego czy
wartości angażowania się na rzecz przemian czy reform. Warto sięgnąć do
jednej z głównych tez E. Fromma o konieczności uwzględniania w edukacji
całościowego traktowania systemu „człowiek” w jego powiązaniach z systemem
„firma/instytucja” lub „społeczeństwo”. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Interesując
się bowiem sytuacją nauczyciela, ucznia czy jego rodzica w szkole nie można
pomijać systemu społecznego i organizacyjnego, które w sposób istotny wpływają
na ich wzajemne relacje Na pytanie o to, na czym polega najpełniejsze
funkcjonowanie systemu „człowiek” w szkole? Fromm odpowiada: <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Chodzi o pełny rozwój wszystkich jego zdolności, o
minimalne tarcie oraz minimalne straty energii zarówno w samym człowieku,
między człowiekiem a człowiekiem, jak i między człowiekiem a jego środowiskiem
(</span></i><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Fromm, Jenseits der Illusionen. </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Die
Bedeutung von Marx und Freud, Reinbek bei Hamburg 1981, s. 105). <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Każdy
z systemów: człowiek, społeczeństwo i instytucja dąży do realizacji własnych
celów, nie zawsze bacząc na straty, jakie może z tego tytułu ponosić każdy z
nich. <i>Niewykluczone - </i>pisze Fromm - <i>że ktoś natrafi na
coś korzystnego ekonomicznie, a szkodliwego w sensie ludzkim, wobec tego
również społecznym; i wówczas musimy być przygotowani do wyboru między naszymi
prawdziwymi celami: albo maksymalny rozwój człowieka, albo maksymalny
wzrost produkcji i konsumpcji </i>(tamże, s. 107). <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Kluczem
do dobrej edukacji szkolnej powinno być rozpoznanie przez nauczycieli potrzeb
uczniów, które służą ich rozwojowi i radości życia, rozwijaniu zdolności
krytycznego myślenia oraz „doświadczeń humanistycznych”. Do tych ostatnich
Fromm zalicza zainteresowania, odpowiedzialność, sumienie humanistyczne,
poczucie tożsamości, integralność, nadzieję, wiarę i odwagę. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Trzeba, by sami nauczyciele przestali być
biurokratycznymi aptekarzami wiedzy, którzy maskują swoją niechęć do życia i
odkryli, że są - według słów Tołstoja - „uczniami swoich studentów”. Dopóki
student nie uświadomi sobie, iż tajniki wiedzy, wobec której staje, są
rzeczywiście ważne dla jego osobistego życia i życia całego społeczeństwa,
dopóty nie będzie zainteresowany jej zdobywaniem. Z tego też powodu pozorne
bogactwo naszych edukacyjnych wysiłków okazuje się jedynie pustą fasadą, za
którą kryje się obojętność wobec najwybitniejszych osiągnięć ludzkiej
kultury </span></i><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">(Fromm,
Rewolucja nadziei. Ku uczłowieczonej technologii, Poznań 1996, s.
149). <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Nie
tylko przedsiębiorstwa produkcyjne, ale i szkoły zostały - zdaniem E. Fromma -
zdominowane przez zasadę maksymalnej wydajności. Prawu stałego i
nieograniczonego przyśpieszenia podlega proces kształcenia. Wzrost ilościowy
wiedzy, pożądanych stopni szkolnych a tym samym i promocji uczniów wyznacza
cele edukacyjnej rzeczywistości, stając się miarą „postępu”. <i>Jedynie
nieliczni stawiają pytanie o jakość czy też korzyści, jakie ów wzrost niesie.
Taki stan rzeczy charakterystyczny jest dla społeczeństwa, które nie skupia się
już na człowieku, i w którym ilościowy punkt widzenia stłumił wszystkie inne.
Nietrudno zauważyć, że dominacja zasady „im więcej, tym lepiej” prowadzi do
zachwiania całego systemu </i>(tamże, s. 61). <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></p><p>
</p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br /></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-43735252302560284152024-02-26T00:13:00.008+01:002024-02-27T19:04:50.768+01:00Od plagiatora do profesora<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglNvK0OP_RkuSJm6uirSNxpCv8QnW62AYX5uEEu3AHWkG0q7YTDXoWxE46Ugc-bAvCO7p9ys9AkDCYoIp5Evt1pl3s9tZx2FKydFvsGRU-6KFHUXEt0ku6s7t7q9WA8jamwvduAe6GUBOjz2ma4IDTOKCY8yBEvOTNVt298SYEztO7f6KJ2IqqWfM7hw8/s370/Turystyka%20habilitacyjna.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="370" data-original-width="259" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglNvK0OP_RkuSJm6uirSNxpCv8QnW62AYX5uEEu3AHWkG0q7YTDXoWxE46Ugc-bAvCO7p9ys9AkDCYoIp5Evt1pl3s9tZx2FKydFvsGRU-6KFHUXEt0ku6s7t7q9WA8jamwvduAe6GUBOjz2ma4IDTOKCY8yBEvOTNVt298SYEztO7f6KJ2IqqWfM7hw8/w140-h200/Turystyka%20habilitacyjna.jpg" width="140" /></a></div><br /><p></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">mam nadzieję, że ewolucję tej osoby opisze Józef Wieczorek
a Joanna Gruba zamieści do tego tekstu odwołanie na swojej stronie, bo nie muszą liczyć się z
pozwem sądowym. Są od tego, by pozywać innych, sygnalizować ZŁO. Teraz mają wyjątkową szansę. Powinni zająć się tym, który przebył drogę od
doktora-plagiatora (pisał o nim jedynie dr hab. Marek Wroński) do słowackiego
profesora, który skończył u prokuratora. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Centralna
Komisja do Spraw Stopni i Tytułu wszczęła postępowanie o wznowienie przewodu
doktorskiego, ale... tak zostali zastraszeni profesorowie-recenzenci, członkowie
rady wydziału, że jednym głosem wynik przeważył na korzyść doktora, pomimo
dowodów materialnych w sprawie. Ach, po co się narażać... prawda? Poza tym
źle by to świadczyło o tej jednostce, która nadała stopień plagiatorowi, skoro dowiedziawszy się o tym fakcie, "schowała głowę w piasek". <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Dyplomy
habilitacyjne mógł zatem bez przeszkód ów doktor uzyskać … na Słowacji. W kilka miesięcy
później, w prywatnej uczelni przeprowadził przewód na tytuł profesora a w MNiSW dyrektorka departamentu potwierdziła równoważność dyplomów. Miała to samo nazwisko, co zapewne było przypadkową zbieżnością, więc kto wie, może nadal pracuje w tym resorcie. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Mają
"ścigacze" i "sygnaliści" czym się zająć. Gdyby potrzebowali danych o
mistrzu akademickich sukcesów, to polecam Prokuraturę Krajową, Centralne Biuro
Antykorupcyjne i Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Są też dziennikarze
śledczy, których gazety nie wymienię, bo jak to już raz uczyniłem, to miałem
wezwanie przedsądowe.<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Nie
lękajcie się, drodzy ścigający patologię. Introspekcja i troska o wysokie
standardy w nauce przyda się każdemu. <o:p></o:p></span></p><p>
</p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Ps.
Pani J. Gruba przed laty pisała o plagiacie pewnego profesora na Uniwersytecie
Śląskim. Po jakimś czasie usunęła z sieci tę wiadomość. Czyżby potrzebny był sygnalista,
by jej o tym przypomnieć, czy może zarzut był fałszywy? W Internecie nic nie
ginie. Nie czytałem, by przeprosiła za publiczne oskarżenie? <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br /></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-42308297076168901202024-02-25T01:17:00.003+01:002024-02-25T12:15:59.819+01:00Po lekturze "książki Józefa Górniewicza "Światło i obraz" <p style="text-align: justify;"> </p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGAki331alOLXNiqQpK5NOVD8LWdQLC_F-CKuOy6OjxX34cx3lOonP_K2X98gzmPhwj2-DQ-65YeNIml60qMB1bGF5R8KIrsnDriuITbYcuWD6S-yTB3NcEuz6lacseGAPkJhJ695FBZqL1dNPhUWQmdBQrYGA1RhPE0sEC-j2HjHXs3A_c5qdTeNJIdQ/s310/G%C3%B3rniewicz%20Obraz%20i.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="310" data-original-width="214" height="310" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGAki331alOLXNiqQpK5NOVD8LWdQLC_F-CKuOy6OjxX34cx3lOonP_K2X98gzmPhwj2-DQ-65YeNIml60qMB1bGF5R8KIrsnDriuITbYcuWD6S-yTB3NcEuz6lacseGAPkJhJ695FBZqL1dNPhUWQmdBQrYGA1RhPE0sEC-j2HjHXs3A_c5qdTeNJIdQ/s1600/G%C3%B3rniewicz%20Obraz%20i.png" width="214" /></a></div><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br /></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Profesor Józef Górniewicz opublikował książkę o istocie
wyobraźni w badaniach nauk społecznych, humanistycznych i nauk o sztuce.
Pedagog Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie powrócił do zagadnienia,
które było początkiem jego akademickiego rozwoju w Uniwersytecie Mikołaja
Kopernika w Toruniu. Z każdym rokiem przybywały kolejne artykuły i monografie
naukowe wielu badaczy także z tego zakresu, zaś te, do których miał w okresie
PRL dostęp, były ograniczone przez cenzurę. Wykluczona była przez ówczesny
reżim literatura zachodnioeuropejska, amerykańska a nawet azjatycka. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Nadszedł zatem czas na odrobienie strat w interdyscyplinarnej
dziedzinie wiedzy. Problematyka wychowania i kształcenia estetycznego nie
należy przecież do "pieszczochów" polityków, którzy zarządzają
oświatą, podobnie jak kultura wysoka osłabiana jest przez popkulturę i kulturę
niską. Dobrze, że pedagog przywraca potrzebę analiz fenomenu wyobraźni różnych
kontekstach, by niezależnie od przytłaczające nas i nasze dzieci minionej i
doznawanej rzeczywistości, także tej równoległej w cyberprzestrzeni, nie
zapomnieć o tym, że nie ma innowacji, nowych rozwiązań, przełomów bez ludzkiej
wyobraźni. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Jak autor recenzowanej książki pisze we Wstępie:<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">"Wyobraźnia jako obiekt poznawczych zainteresowań
powróciła z dwojaką siłą. Po pierwsze, dlatego że refleksja filozofów nad
przemianami w kulturze współczesnej jakoś pomijała rolę tej dyspozycji w
tych procesach i po wtóre, że powstał nowy rynek idei dotąd śladowo obecny w
pismach uczonych humanistów" (s. 7). <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Od kilkudziesięciu lat transformacji ustrojowej mogę
stwierdzić, że ministrom obejmującym kolejno od 1992 roku resort edukacji
brakowało wyobraźni, by podjąć wysiłek na rzecz opracowania dalekosiężnej
strategii rozwoju oświaty niezależnie od tego, jaka formacja polityczna będzie
u władzy. Kształcenie bowiem dzieci i młodzieży powinno być prowadzone ponad
partyjnymi, ideologicznymi różnicami, sporami, gdyż rozwój młodego pokolenia
nie powinien być podporządkowany lewo-czy prawoskrętnej ideologii politycznej,
ale wymogom naukowo rozpoznanych czynników uczenia się.<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Jeśli bowiem nasze dzieci mają być nadal "przytroczone
do poprawnej politycznie ściany w jaskini", a tylko nieliczne wypuszczone
na wolność, to nie ma ani pełni światła, ani wielobarwności obrazu tego, co
jest dostępne ich zmysłom a co rzutuje na ich wyobraźnię. Chyba nie chcemy, by
nasi podopieczni żyli jedynie marzeniami sennymi lub na jawie, nadzieją w
sytuacji, gdy to, co oferuje im się w zamkniętych klatkach szkolnych prowadzi
także do depresji, irytacji czy poczucia bezsensu życia? <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Potrzebujemy nauczycieli z wyobraźnią, bo tylko tacy mogą nią
zarażać swoich uczniów, inspirując ich do aktywności wykraczającej - jak pisał
Jerome S. Bruner - "poza dostarczone informacje". Po Stefanie
Szumanie wybitna pedagog kultury, w tym teorii wychowania estetycznego Irena
Wojnar "(...) pisała niegdyś o idei <i>zarażania się uczuciami </i>w
procesie odbioru wartości sztuki. Można owo metaforyczne ujęcie przenieść do
problematyki wyobraźni i także powiedzieć, że ludzie zarażają swoją wyobraźnię
wyobrażeniami innych osób" (s. 11).<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Cenię tę epidemiologiczną metaforę, chociaż coraz częściej
przekonują nas badania psychologów klinicznych, którzy uważają, że zarażanie
się czyimiś doznaniami jest raczej mało skuteczne, jeśli nie uruchamia silnych
emocji (pozytywnych lub negatywnych). Rzecz jasna, nauczyciel wywołujący lęk,
przerażenie, poniżający uczniów może jedynie zarazić ich chęcią odwetu, aniżeli
pobudzić w nich chęć do uczenia się z przyjemnością. Czy wypalony
zawodowo pedagog może wyzwolić wyobraźnię u swoich uczniów? <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Wyobraźnia jak każda inna dyspozycja psychiczna nie jest
czymś bezprzedmiotowym. Nie ma wyobraźni w ogóle, ale niewątpliwie rozwija się
czyjaś wyobraźnia czegoś lub kogoś. Potrzebuje jednak światła, obraz kogoś lub
czegoś, co nas porusza, wywołuje w nas określone doznania. </span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Już Rzymianie
wskazywali na światło jako warunek sine qua non ludzkiej wyobraźni: <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">"termin <i>phantasia</i>, czyli wyobraźnia ,
wywodzą od słów określających światło, <i>phos i photos. </i>Wskazują
na jeden z atrybutów tej zdolności ludzkiej, czyli światło" (s. 22). <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Edukacja powinna wyprowadzać istotę uczącą się ze stanu
anomii przez heteronomię ku autonomii, a więc oświeceniu, emancypacji, być
rzeczywistym kagankiem oświaty. Jakże więc kształcić w warunkach, które z
założenia sprzyjają ciemności, zaślepieniu, ograniczaniu wizji, zniechęcaniu do
wyobrażania sobie czegoś innego, lepszego, alternatywnego.... . <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">To dzięki wyobraźni powstają obrazy czegoś lub kogoś, co
ożywia ludzkie działanie, inspiruje osobę do zaangażowania w przedmiotowej
sferze, a wiec w sztuce, nauce, religii, edukacji, gospodarce, polityce, w
służbie publicznej, administracyjnej, socjalnej itp. To wiązka świata jeszcze
nieobecnego, ale do urzeczywistnienia. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Cieszę się, że J. Górniewicz podjął w tej rozprawie
kwestię nie tylko światła, ale i obrazu, bowiem każdy z tych fenomenów ma
swoje przeciwieństwo. Zaprzeczeniem światła jest ciemność, a obrazu - co nieco
mnie zaskoczyło - jest obrazoburczość. Faktem jest, że spotykamy osoby
obrazoburcze, które sprzeciwiają się czyjejś władzy np. politycznej,
rodzicielskiej, religijnej, szkolnej, sądowniczej, ustawodawczej itp.). <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Obrazoburcą jest "(...) także osoba burząca ład i
porządek albo dosłownie niszcząca jakieś dzieła sztuki. (...). Obrazoburca
niszczy to, co inni zbudowali, stworzyli i zakomunikowali światu. Ale przecież
nie burzy wszystkiego, lecz tylko jakieś fragmenty ujęte w jego systemie
wartości jako najistotniejsze symbole dla danej religii, akcji politycznej,
ujawnianej niezgody na istnienie tychże elementów w jego przestrzeni
społecznej. Stosuje obramowania, wyimki, ramy percepcyjne tego, co należy zniszczyć,
i tego, co trzeba pozostawić w nienaruszonej formie" (s.27).
<o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Do kategorii niszczyciela nauki, a więc pseudonaukowca,
należałoby zatem dopisać jeszcze obrazoburczość, której jest
sprawcą/sprawczynią powodowany brakiem oświecenia. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">W przypadku wiedzy o wyobraźni Autor powraca do jej
ontycznego statusu w rozdziale 2. To zdolność do przekraczania granic
mentalnych w polu świadomości. Słusznie pyta Górniewicz, czy aby ktoś nie
zamyka się w świecie własnej wyobraźni, której granic strzeże sam lub z czyimś
wsparciem. Zapewne w sztuce niczym to nie grozi, ale gorzej, kiedy owe blokady
prowadzą do (auto)alienacji osoby w jej codziennym świecie życia. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Dla oryginalnego, a więc nie naśladowczego, pedagoga z
wyobraźnią jest ona niewątpliwie "(...) bramą do innego świata niż
ten, w którym jednostka funkcjonuje na co dzień. Wyobraźnia przenosi ludzi w
sferę marzeń, na inne orbity istnienia niż świat realny o konstrukcji
fizykalnej. Jest odskocznią od powszechności. Wizualizuje świat
alternatywny" (s. 45). <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">To, że wyobraźnia pedagogiczna przenosi nas na inne orbity
edukacyjne, ale to nie oznacza, że musimy pozostać w wyobrażonym sobie
świecie idei, metod, form pracy itp., skoro możemy je eksterioryzować. Wówczas
to, co było jedynie wyobrażone, staje się czymś realnym, skutkując pozytywnymi,
negatywnymi lub obojętnymi reakcjami środowiska własnego środowiska. Jednych
zatem zachwyci, ujmie, innych przerazi, a jeszcze inni wzruszą jedynie
ramionami czy machną ręką na znak obojętności. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Górniewicz wykazuje w swoich studiach nad istotą wyobraźni
jej różne wymiary i konteksty, przywołuje kluczowych dla tego zagadnienia
myślicieli w naukach filozoficznych, psychologicznych, socjologicznych, w
naukach o kulturze czy pedagogicznych. Większość odnosi ją do świata sztuki,
duchowości, aktywności twórczej, literackiej, artystycznej. W przypadku
pedagogów przywołuje koncepcje wyobraźni a nie jej wytwory, toteż można
postawić pytanie, czyje czy które z współczesnych dokonań pedagogicznych są
następstwem, wytworem pedagogicznej wyobraźni? Być może dlatego, że - jego
zdaniem: "Badania naukowe nad wyobraźnią i jej różnymi funkcjami są
dopiero w początkowej fazie" (s.210). <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Zapewne warto badać niepokornych, alternatywnych
nauczycieli - bo takich mamy w kraju - pod kątem tego, jak wyobrażali sobie to,
co chcieli wprowadzić w życie w związku z akceleratorami i inhibitorami zmian.
Dzięki temu pobudzilibyśmy odwagę u tych, którzy mają wyobraźnię, ale uciekają
od eksternalizacji własnych idei, obrazów, fantazji w obawie przed
potencjalnie negatywnymi skutkami. <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"> <o:p></o:p></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"> <o:p></o:p></span></p><p style="text-align: justify;">
</p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4983906471130010497.post-46886986830802850142024-02-24T00:27:00.004+01:002024-02-24T01:27:59.924+01:00KOPIPOL poszukuje autorów uprawnionych do pobrania należnych im pieniędzy! <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx293gaOa9AV53VVxbAKkNxcjid3yBMSY7Uv3RP9R4emEW0RrPwauwqaJXwnTX0__30tJrzRgqMa-YcCfACSwOslkt_ItxR6pXbEdlPogij7rObFi-pDSQP-FDT6tcyAfc82csDjlmcT6W-rS0AgOZ5tYYOPL95tbC5RujdnVow9NRZ1Rz_tgnW55ID3E/s602/Obraz1.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="289" data-original-width="602" height="154" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx293gaOa9AV53VVxbAKkNxcjid3yBMSY7Uv3RP9R4emEW0RrPwauwqaJXwnTX0__30tJrzRgqMa-YcCfACSwOslkt_ItxR6pXbEdlPogij7rObFi-pDSQP-FDT6tcyAfc82csDjlmcT6W-rS0AgOZ5tYYOPL95tbC5RujdnVow9NRZ1Rz_tgnW55ID3E/s320/Obraz1.png" width="320" /></a></div><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Zdumiewająca
jest wśród autorów książek - podręczników, prac zbiorowych, artykułów w
czasopismach naukowych itp. nieświadomość przysługujących im i czekających na nich
honorariów, a przez nich nie podejmowanych. To tak, jakby w kasie były pieniądze,
ale ci, którym one przysługują, ich nie odbierali. Może to jest brak zaufania do instytucji dokonujacej repartycji? <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Być może nie
zgłaszają się, bo... nie wiedzą, że od dłuższego czasu czekają na nich pieniądze.
Być może, niektórzy tak świetnie zarabiają, że im nie zależy na dodatkowych
dochodach, więc nawet nie interesują się tą sprawą. Są też osoby, które już
jakiś czas temu informowałem jeszcze jako przewodniczący Komitetu Nauk
Pedagogicznych PAN, że istnieje w Polsce autorski - akademicki
"ZAIKS", a więc instytucja pobierająca "tantiemy" za kopiowanie tekstów
naukowych. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Zaglądam
do opublikowanej listy autorów i widzę, że jest na niej wielu autorów, którzy nie odebrali należnej im kwoty. Pomogę zatem KOPIPOL-owi, bo należy
działać dla dobra wspólnego i pomóc tym, którzy nie wiedzą, że coś im się
należy. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt;">"Szanowni Państwo,</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">uprzejmie informuję, że ustawa z dnia 15 czerwca 2018
roku o zbiorowym zarządzaniu prawami autorskimi i prawami pokrewnymi nałożyła
na organizacje zbiorowe zarządzanie swoim członkostwem oraz uprawnieniami,
których ta organizacja dotyczy. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">W związku z tym przekazuję listę wynagrodzeń z
systemu repartycji indywidualnej za rok 2022 dotyczącą autorów, którzy nie
zostali odnalezieni, z prośbą o zapoznanie się z tą listą. W przypadku, gdy
ktoś zna twórców rozpraw znajdujących się na tej liście, uprzejmie prosimy o
poinformowanie ich o czekających na nich wynagrodzeniach.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Pod wskazanym poniżej adresem można sprawdzić
uprawnienie twórcy w ramach repartycji indywidualnych oraz wygenerować i
uzupełnić elektronicznie wszystkie dokumenty niezbędne do odebrania należnych
środków.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">74 282 696 zł<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Kwota wypłaconych wynagrodzeń<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">1 104 292 zł<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Kwota udzielonych dofinansowań<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">119 697<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Liczba wypłaconych wynagrodzeń<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">39 136<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">Autorzy, którzy otrzymali wynagrodzenie<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-fareast-language: PL;">3 992"<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br /></p><p class="MsoNormal"><o:p><br /></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span class="gmail-notranslate" face="Calibri, sans-serif" style="background-color: white; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://kopipol.org.pl/lista-poszukiwanych-uprawnionych/" style="color: #0563c1;" target="_blank">https://kopipol.org.pl/lista-poszukiwanych-uprawnionych/</a> </span></span><br style="background-color: white; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 14.6667px; text-align: justify;" /></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span class="gmail-notranslate" face="Calibri, sans-serif" style="background-color: white; font-size: 14.6667px; text-align: justify;"><br /></span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span class="gmail-notranslate" face="Calibri, sans-serif" style="background-color: white; font-size: 14.6667px; text-align: justify;">(źródło logo KOPIPOL-u : </span></o:p><a href="https://eur01.safelinks.protection.outlook.com/?url=http%3A%2F%2Fwww.kopipol.org.pl%2F&data=04%7C01%7Cwawrzyniec.zbikowski%40amu.edu.pl%7Cafaf75442912435d374d08d9efc9d372%7C73689ee1b42f4e25a5f666d1f29bc092%7C0%7C0%7C637804472985814802%7CUnknown%7CTWFpbGZsb3d8eyJWIjoiMC4wLjAwMDAiLCJQIjoiV2luMzIiLCJBTiI6Ik1haWwiLCJXVCI6Mn0%3D%7C2000&sdata=cw70QL%2Fr3oBau3N%2Ba6nqntYVTDGgP6i7s1RMBhmiYIM%3D&reserved=0" style="background-color: white; color: #0563c1; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 14.6667px;" target="_blank"><i><span jslog="32272; 1:WyIjdGhyZWFkLWY6MTc5MTcwMjY3NTM1NTg4OTgyMnxtc2ctZjoxNzkxNzAyNjc1MzU1ODg5ODIyIl0.; 4:WyIjbXNnLWY6MTc5MTcwMjY3NTM1NTg4OTgyMiJd" lang="EN-US">www.kopipol.org.pl</span></i></a> <span face="Calibri, sans-serif" style="background-color: white; font-size: 14.6667px; text-align: justify;">) </span></p>PEDAGOGhttp://www.blogger.com/profile/09903855157394817027noreply@blogger.com